ตอนที่ 154 นักดาบอัจฉริยะ

เขาพาเด็กชายกลับมาที่โรงแรม หลิน ฮวงสงสัยว่าเขาจะแก้ปัญหานี้ได้ยังไง

ปัญหาหลักไม่ใช่ความกระหายของเด็กคนนี้ มันเป็นเพราะหลิน ฮวงไม่รู้ว่าจะอธิบายให้หลิน ซินฟังยังไง

เขาคิดอยู่สักพักและหันหัวไปมองเด็กชาย “ฉันไม่ควรจะเรียกนายว่าตะกละน้อยตลอดเวลาและมันจะดีกว่าการเรียกนายด้วยหมายเลข ฉันจะตั้งชื่อให้นายใหม่”

เด็กชายพยักหน้า

“เอาละ จากนี้ไปนายจะชื่อหลิน ซวน”

 

หลังจากยืนยันชื่อ หลิน ฮวงก็มองเด็กชายอีกครั้ง“ฉันมอบชื่อนี้ให้นายด้วยความหวังที่ว่านายจะกลายเป็นชายผู้ยิ่งใหญ่ในอนาคต”

เด็กชายพยักหน้า ชี้มาที่ตัวเขาและกล่าว“หลิน ซวน”

“ใช่ นั่นแหละ จากวันนี้ไป ชื่อของนายคือหลิน ซวน”จากนั้นหลิน ฮวงก็ชี้มาที่ตัวเขา“ฉันคือหลิน ฮวง จากวันนี้ไป ฉันคือพี่ชายของนาย”

หลิน ฮวงพยักหน้าและชี้ไปที่หลิน ฮวง“พี่”

“ฉันมีน้องสาว ชื่อของเธอคือหลิน ซิน เธออายุ13ปี เธอคือพี่สาวนาย”หลิน ฮวงพูดต่อ“อีก20วัน ฉันจะพานายไปบ้านและแนะนำเธอให้นายรู้จัก”

หลิน ซวนพยักหน้าอีกครั้ง(ทำเป็นอยู่อย่างเดียว55555)

“หลิน ซวน ฉันจะฝึกทักษะดาบในห้องนั่งเล่นทุกวัน อย่าเข้ามาใกล้ฉันเพราะฉันกลัวว่ามันอาจจะทำร้ายนายได้หากฉันไม่ทันสังเกต หากนายหิว บอกให้ฉันรู้และพวกเราจะออกไปหาอาหารกัน”หลิน ฮวงกล่าว

 

หลิน ซวนพยักหน้า เขาดูเหมือนจะคิดถึงบางสิ่ง เขาลังเลอยู่สักพักก่อนที่จะมองหลิน ฮวงและพูด“หิว...”

“นายหิวแล้ว?”หลิน ฮวงมองเวลา มันพึ่งจะเลย11โมงมาแปปเดียวและมันก็เป็นเวลามื้อกลางวัน

 

เขาพาหลิน ซวนลงไปห้องอาหารทันที

มื้อกลางวันจะมาอาหารที่หลากหลายกว่ามื้อเช้า รวมถึงเนื้อสัตว์หลายประเภท

หลิน ซวนใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมงเพื่อเติมเต็มท้องเขาจนกว่าจะพอใจ และมันก็เกือบจะเป็นเนื้อสัตว์ทั้งหมดในห้องอาหาร

เขาพาหลิน ซวนกลับไปที่ห้องเขาและหลิน ฮวงก็เริ่มฝึกทักษะดาบเขาในห้องนั่งเล่น

หลิน ซวนกำลังนั่งพักในห้องเขาแต่หลังจากนั้นสักพัก หลิน ซวนก็ไปที่ห้องนั่งเล่นและดูหลิน ฮวงฝึกดาบ

เมื่อเขามองมาที่หลิน ฮวง เขาก็เริ่มเคลื่อนไหวตามหลิน ฮวง

หลิน ฮวงหัวเราะกับท่าทางเขา เขาไม่ได้รำคาญ และยอมให้หลิน ซวนเรียนรู้

หลิน ฮวงต้องใช้เวลาถึง1เดือนเพื่อเรียนรู้ทักษะดาบเพลิงคลั่ง และก็เป็นเวลาเดียวกับที่เขาสามารถสะสมชิ้นส่วนการ์ดทักษะเพื่อผสานเป็นการ์ดทักษะหายากได้ หากมันเป็นผู้มีพรสวรรค์คนอื่น มันจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งปีเพื่อเรียนรู้ทักษะนี้ ดังนั้น มันจึงไม่ต้องกังวลมากว่าหลิน ซวนจะเชี่ยวชาญมันได้

อย่างไรก็ตาม หลังจากฝึกเทคนิคนี้อยู่หลายรอบ เขาก็สังเกตเห็นว่าหลิน ซวนเริ่มใช้ดาบในมือเขาและตั้งท่าดาบเพลิงคลั่งที่สมบูรณ์แบบขึ้น  ท่วงท่าดาบของเขามีเสน่ห์ที่ดูลี้ลับ

 

“ได้ยังไงกัน?มันเป็นไปได้ไหมว่าเขาจะเป็นนักดาบอัจฉริยะ?”หลิน ฮวงลงดาบเขาลงและมองดูการเคลื่อนไหวของหลิน ซวน

 

เขามั่นใจว่าหลิน ซวนจะต้องเป็นนักดาบอัจฉริยะเพราะการเคลื่อนไหวที่เขามองดู หลิน ซวนได้เข้าถึงเต๋าแห่งดาบแล้ว ทักษะดาบที่เขาแสดงให้เห็นไม่ใช่ทักษะดาบเพลิงคลั่งระดับหายากที่หลิน ฮวงได้ฝึก แต่มันกลับเป็นทักษะดาบเพลิงคลั่งระดับสุดยอดไปแล้ว

การเคลื่อนไหวของหลิน ซวนบางส่วนแตกต่างจากหลิน ฮวง หลิน ฮวงมั่นใจว่าหลิน ซวนไม่ได้ทำตามเขาแบบมั่วๆ แต่เขากลับเชี่ยวชาญในทักษะดาบระดับสุดยอดโดยสมบูรณ์

หลังจากที่เสร็จสิ้นการฝึกกระบวนท่าดาบทั้งหมด หลิน ซวนก็หยุด จากนั้นเขาก็หลุดจากท่วงทำนองแห่งดาบ เมื่อเขาเห็นหลิน ฮวงจับจ้องมาที่เขา เขาก็มองดูหลิน ฮวงกลับด้วยแววตาสงสัย

 

“หลิน ซวน นายเคยฝึกมาก่อนหน้างั้นหรอ?”หลิน ฮวงถาม

หลิน ซวนสับสนขณะที่ส่ายหัว

“จริงรึ!ฉันค้นพบนักดาบอัจฉริยะเข้าให้แล้ว!”หลิน ฮวงตื่นเต้น หลิน ซวนเพียงเฝ้าดูการร่ายรำเพลงดาบเพลิงคลั่งและเขาก็สามารถบรรลุถึงท่วงท่าสำหรับทักษะดาบระดับสุดยอด

เขาส่งดาบไม้ให้หลิน ซวนและกล่าว“มาสิ แสดงให้ฉันดูอีกครั้งด้วยดาบเล่มนี้”

 

หลิน ฮวงจงใจให้ดาบไม้ เพื่อไม่ให้เกิดความเสียหายอะไรกับห้องนั่งเล่น

หลิน ซวนรับดาบไม้มาและเริ่มฝึกด้วยดาบ

หลิน ซวนขยับไปข้างๆเมื่อเขาเห็นหลิน ฮวงเริ่มฝึกต่อซึ่งเป็นท่วงท่าที่เขาได้รับจากการเฝ้าดูหลิน ซวนก่อนหน้า หลังจากหลบไปยืนดูหลิน ฮวงฝึกอยู่สักพัก เขาก็หมดความสนใจและกลับ้องไป

อย่างไรก็ตาม หลิน ฮวงก็ได้รับแรงบันดาลใจจากหลิน ซวนและความเร็วในการสะสมชิ้นส่วนการ์ดก็กลายเป็นเร็วขึ้น

เขามักจะได้รับชิ้นส่วนการ์ดประมาณ20ชิ้นต่อวัน แต่ทว่า เพียงแค่ช่วงบ่ายนี้เขากลับได้รับชิ้นส่วนการ์ดทักษะที่มากกว่า20ชิ้น

ในระหว่างมื้อเย็น หลิน ซวนเดินออกจากห้องเขาและมองหลิน ฮวงที่ยังคงฝึกอยู่ เขาลังเลเล็กน้อยและกล่าว“พี่ หิว....”

“เอาละ ไปกินข้าวกัน”หลิน ฮวงมองเวลา มันประมาณ5โมงแล้ว เขาเก็ฐดาบทันทีและล้างหน้า จากนั้น เขาก็พาหลิน ฮวงไปห้งอาหารอีกครั้ง

 

คล้ายกับการมาเยือนก่อนหน้า หลิน ซวนใช้เวลาครึ่งชั่วโมงในการกินและกินเนื้อสัตว์ทั้งหมดในห้องอาหาร

ขณะที่พวกเขากำลังจะออกไป ผู้จัดการโรงแรมก็เดินมาพวกเขาด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว

 

“คุณเย่ ห้องอาหารของเราจะสูญเสียเงินหากเด็กของคุณยังคงกินเช่นนี้ มีร้านอาหารบุฟเฟ่ต์อีกมากมายนอกโรงแรมและคุณก็ไม่จำเป็นต้องมากินแต่ร้านนี้เท่านั้น อาหารจากร้านอื่นอาจจะถูกปากพวกคุณกว่านะ”เห็นได้ชัดว่าผู้จัดการกำลังเห็นแก่ตัวและกล่าว“หากคุณไม่พอใจการบริการของเรา เราจะชดเชยให้กับคุณ”

“ไม่เป็นไร ฉันจะไม่ทำให้เรื่องราวมันยาก ฉันจะมองหาร้านอาหารอื่น”หลิน ฮวงรู้สึกได้ว่าโรงแรมกำลังอึดอัดใจและไม่อยากให้พนักงานโรงแรมเข้ามายุ่มย่ามนัก

“ขอบคุณครับ ผมขออภัยในความไม่สะดวกด้วย”ผู้จัดการโรงแรมขออภัย

 

อีกครั้ง เขาพาหลิน ซวนกลับไปที่ห้องและฝึกทักษะดาบต่อ

มันเป็นเวลา4ทุ่มแล้ว หลิน ซวนไม่ได้กล่าวถึงความหิวและนอนหลับไปแล้ว

หลิน ฮวงฝึกต่อจนถึงเที่ยงคืน จากนั้นเขาก็อาบน้ำและเข้านอน

เช้าวันต่อมาประมาณ8โมง หลิน ฮวงลืมตาขึ้นและเห็นหลิน ซวนยืนอยู่ที่หน้าเตียงเขา เขาไม่ได้ยืนที่หัวเตียงเช่นเย

 

สิ่งแรกที่หลิน ซวนทำทันทีที่หลิน ฮวงตื่นก็คือ“พี่ หิว....”

“ให้ฉันล้างหน้าแปรงฟันก่อน เราจะไปกินอาหารเช้ากัน”หลิน ฮวงและหลิน ซวนลงบันไดไปและเดินหาร้านอาหารบุฟเฟ่ต์อื่นใกล้ๆ

 

อีกครั้ง หลายคนประหลาดใจกับความกระหายของหลิน ซวน

หลิน ฮวงและหลิน ซวนต้องหาร้านอาหารบุฟเฟต์ใหม่ทุกมื้ออาหาร

เจ้าของร้านอาหารบุฟเฟ่ต์ส่วนใหญ่รับรู้ถึงเด็กที่มีความกระหายมากเพราะสามารถกินอาหารได้มากกว่ายอดขายของร้านอาหารทั้งวันเสียอีก

หลิน ฮวงและหลิน ซวนถูกลงบัญชีดำโดยร้านอาหารบุฟเฟ่ต์หลายร้าน

 

“พวกเราขึ้นบัญชีดำเป็นร้านที่17แล้ว”หลิน ฮวงไม่ได้อับอาย เขากลับภูมิใจในความสำเร็จของน้องชายคนใหม่

 

ความเร็วการสะสมชื้นส่วนทักษะของเขาเร็วขึ้นและเร็วขึ้น เหตุผลก็เพราะเขาเริ่มฝึกทักษะดาบของเขากับหลิน ซวน

ในวันที่19ของการพักในเมืองแห่งสันติสุข ท้ายที่สุดหลิน ฮวงก็สะสมชิ้นส่วนการ์ดทักษะดาบเพลิงคลั่งได้3000ชิ้น

และก็มีการแจ้งเตือนจากเสี่ยว เฮย

 

“ท่านสะสมชิ้นส่วนทักษะดาบเพลิงคลั่งถึง3000ชิ้น ท่านสามารถผสานเป็นการ์ดทักษะดาบเพลิงคลั่งได้ เมื่อเสร็จสิ้นกระบวนการผสาน การ์ดทักษะดาบเพลิงคลั่งของท่านจะกลายเป็นระดับสุดยอด ท่านต้องการผสานการ์ดหรือไม่?”

“ใช่!”หลิน ฮวงตื่นเต้น

“กำลังผสานชิ้นส่วนทักษะดาบเพลิงคลั่งx3000  กำลังผสานการ์ดทักษะดาบเพลิงคลั่งระดับหากยาก”

“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับทักษะดาบระดับสุดยอด – ดาบเพลิงคลั่ง”

หลิน ฮวงรีบดูข้อมูลของการ์ดทักษะทันที

 

“การ์ดทักษะ”

“ชื่อทักษะ : ดาบเพลิงคลั่ง”

“ความหายาก : สุดยอด”

“ประเภททักษะ : ดาบ”

“ระดับทักษะ : ไม่อาจระบุได้”

“สถานะ : ใช้งานได้”

“หมายเหตุการ์ด : ใช้ได้”

 

หลิน ฮวงรู้สึกตื่นเต้นหลังจากที่ได้รับการ์ดทักษะระดับสุดยอดใบที่สอง

 

“เยี่ยมาก ฉันเสร็จสิ้นการพัฒนาวิชาดาบก่อนที่จะกลับไปเมืองปาฉี”หลิน ฮวงค่อนข้างพอใจกับความก้าวหน้าของเขา

 

เขาได้ฝึกฝนวิชาดาบมาหลายวันก่อนที่เขาจะได้รับการ์ดทักษะระดับสุดยอดอันที่สอง ตอนนี้ เขาต้องการที่จะพักผ่อน

ในวันที่20 หลิน ฮวงและหลิน ซวนได้ออกไปหาอาหารกัน พวกเขาเริ่มกินตั้งแต่เช้าจนถึง4ทุ่ม จากนั้น พวกเขาก็กลับโรงแรม

เช้าวันที่21 พวกเขาเช็คเอาท์ออกจากโณงแรม จากนั้นพวกเขาก็ขี่หมาป่าวิริเดี้ยนไปที่ประตูมิติ ประมาณ8โมงครึ่ง ทั้งสองคนก็มาถึงประตูมิติ

มันปฏิเสธไม่ได้ว่าเมืองเกรดAนั้นมีขนาดใหญ่ขณะที่มีคนเกือบร้อยกำลังยืนรอเมื่อพวกเขามาถึง

ตอน9โมง มีคนเกือบ1000คนกำลังรอที่ประตูมิติ

เจ้าหน้าที่ประตูมิติเริ่มยุ่ง

พวกเขาเดินไปที่เคาท์เตอร์และหลิน ฮวงก็ซื้อตัวประตูมิติให้หลิน ซวน แม้ว่าเขาจะซื้อตั๋วมาหนึ่งใบก่อนหน้า แต่เขาก็มีสิทธิ์ที่จะพาคนไปด้วยตราบเท่าที่เขาซื้อตั๋วอีกใบสำหรับคนที่จะไปจุดหมายเดียวกับที่เขาจะไป

บางทีที่เมืองเกรดAอาจจะมีกฏที่เข้มงวด หรือเป็นเพราะตั๋วมีราคาแพง แต่หลิน ฮวงไม่เห็นคนขายตั๋วโก่งราคาที่นี่

มันเลย10โมงมาเล็กน้อยก่อนที่หลิน ฮวงจะได้ยินเจ้าหน้าที่ขานชื่อเขา เขาดึงหลิน ซวนเดินไปที่ประตูมิติกับเขา

ทันทีที่เจ้าหน้าที่ได้กำหนดจุดหมายของพวกเขา ทั้งคู่ก็เดินผ่านประตูมิติไป

 

และประตูมิติสีทองด้านหลังพวกเขาก็ค่อยๆปิดตัวลง...