ตอนที่ 10 ใครหลอกเด็กกันแน่
คนเริ่มมุงกันเต็ม ส่วนมากเป็นผู้ปกครองที่มารับลูกของตัวเอง มีคนแก่บางคนที่มาพูดคุยกันหลังทานข้าวเย็นเสร็จ ไม่งั้นก็เป็นคนที่มีเวลาว่างเหลือ พวกนั้นเห็นกลุ่มคนมามุงดูกันเลยมามองดูบ้าง จะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วมันก็ใช้เวลาไม่นาน คนพวกนี้ก็เริ่มพูดคุยกันเอง
“ทำไมคนมาอยู่แถวนี้เยอะจัง? เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?”
“ที่นี้ศูนย์กิจกรรมเยาวชนไง มันจะเป็นอะไรได้ละ ก็พวกโรงเรียนฝึกกีฬาแข่งกันเองแย่งเด็กนักเรียนไง”
“ประเด็นคือมันมีอะไรที่น่าสนใจให้ดูไง ฉันจำได้ว่าเคยมีโค้ชเทควันโด2คนสู้กันเพื่อแย่นักเรียนตอนฤดูร้อนปีที่แล้ว”
“ฉันเคยเห็นคนพวกนั้นมาก่อน ใช่ๆ คนนั้นฉันคิดว่าน่าจะเป็นโค้ชจากทีมกีฬาเทศบาล! ส่วนอีกคนที่เป็นคนหนุ่มยืนอยู่หน้าเขา? เหมือนจะเป็นเด็กมหาลัยเลย”
“อาจจะใช่ก็ได้ พวกโรงเรียนฝึกชอบจ้างนักเรียนมหาลัยมาทำงานพาร์ทไทม์ ทั้งค่าแรงต่ำแล้วก็ไม่ต้องจ่ายค่าประกันกับอย่างอื่นอีกเยอะ”
ในตอนนั้นเสี่ยวหมิงฮวงเดินตรงไปที่บาร์โหนแล้วเริ่มดึงข้อครั้งแรกโดยไม่หยุดพัก
“นั้นก็ไม่เลวนะ แต่ครั้งแรกสำหรับการดึงข้อมันง่ายที่สุดเสมอ เพราะใช้แรงที่สร้างขึ้นจากการยกตัวตอนที่มือไปจับบาร์โหน แต่หลังจากนี้เนี่ยซิ มันจะยากมากแน่ๆ” โค้ชฮาวพูดด้วยความแดกดัน พูดเหมือนกับว่าตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญ ราวกับว่าเขาเหนือกว่าคนอื่นๆ
เสี่ยวหมิงฮวงดึงข้อไป3ครั้งรวดหลังจากที่ เฉาเหลียงฮาวพูดจบ
รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉาเหลียงฮาวที่เคยมี ตอนนี้มันเริ่มหายไป ด้วยความที่เป็นโค้ชมืออาชีพ เขาบอกได้เลยว่าเสี่ยวหมิงฮวงยังเหลือแรงอีกเยอะมากพอที่จะไปต่อ แม้กระทั้งหลังดึงข้อไปได้3ครั้งแล้ว บางทีเขาอาจจะสามารถทำได้อีก2ครั้ง
“ขนาดฉันยังไม่สามารถทำให้เจ้าอ้วนนี้ดึงข้อได้มากกว่า3ครั้งได้ในเวลาอันสั้นแค่นี้เลย แต่ตอนนี้เหมือนกันว่าเขาสามารถต่ออีก2ครั้งได้แบบสบายๆ อย่าบอกนะว่าฉันกำลังจะแพ้เนี่ย” เฉาเหลียงฮาวคิดกับตัวเองแล้วรู้สึกว่าวันนี้ไม่น่าเป็นวันของเขา
เสี่ยวหมิงฮวงไม่ได้ช้าลง เขายังสามารถดึงข้อ5ครั้งเมื่อ3วันที่แล้ว และหลังจากการฝึกเมื่อเที่ยงวันนี้ เขายังสามารถทำได้ดีขึ้นกว่านี้อีก ถึงแม้ว่ากระโดดไกลกับวิ่ง1000เมตรจะทำให้เขาเสียแรงไปบ้าง แต่การดึงข้อ6ครั้งตอนนี้ ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา
เสี่ยวหมิงฮวงเริ่มแล้วจบสกอร์การดึงข้อในครั้งที่6ไปได้อย่างสวยงาม รอบนี้การเคลื่อนไหวของเขา เร็วขึ้นกว่าแต่ก่อน เขารีบจบมันเพราะเขาเริ่มจะหมดแรงแล้ว
“6ครั้ง! นั้นก็สอบผ่านแล้วนะ” ผู้ปกครองคนนึงพูดด้วยความตื่นเต้น
ในการให้คะแนนของการสอบสมรรถภาพทางร่างกายโรงเรียนม.ปลายเมืองโหยวหาว การดึงข้อ6ครั้ง ถือว่าผ่าน ถึงแม้ว่ามันจะได้แค่12คะแนนสำหรับคนที่แค่ผ่านการทดสอบนี้ แต่มันก็สร้างความต่างได้มากโคตร ยกตัวอย่างเช่น มีข้อจำกัดในคะแนนสอบตอนเข้าม.ปลาย หลายๆมหาลัยชั้นนำจะไม่รับเด็กที่สอบตกแม้แต่วิชาในการสอบเข้า ถึงแม้ว่าคะแนนรวมออกมาแล้วจะผ่านก็ตาม
พ่อแม่ไม่ได้สนใจแค่คะแนนสอบของลูกของพวกเขาเพียงคนเดียว แต่มันเป็นการแข่งขันกันเองในกลุ่มผู้ปกครอง หลายคนรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องของเกียรติและชื่อเสียงเมื่อมีคนพูดถึงเรื่องคะแนนของลูกๆเขา การได้0คะแนนหรือการสอบตกเป็น2สิ่งที่ทำให้ชื่อเสียงของพวกเขาเสียหาย เพราะงั้นถึงแม้ว่าเด็กจะสอบตกในวิชาวัฒนธรรม มันก็เป็นเรื่องปรกติไปเลยที่เด็กจะโดนตี
“นี้มันเป็นไปไม่ได้” เฉาเหลียงฮาวเสียงความมั่นใจในฐานะ “ผู้เชี่ยวชาญ” แล้วตอนนี้เขาดูตัวซีดมาก เขาจะไม่เชื่อเลยว่ามันจะเกิดขึ้นถ้าเขาไม่เห็นด้วยตาตัวเอง
พวกผู้ปกครองคงดีใจแย่เลยถ้าเด็กที่อ้วนพอๆกับเสี่ยวหมิงฮวงดึงข้อได้6ครั้งแล้วผ่านการสอบ แต่ถึงอย่างงั้น ตัวเสี่ยวหมิงฮวงเองดูเหมือนจะไม่พอใจกับผลที่ออกมาเท่าไร เขาพักไม่กี่วิแล้ว นึกถึงตำแหน่งการเคลื่อนไหวแบบที่ไต้หลี่สอนเขา แล้วเขาก็เริ่มพยายามดึงข้อครั้งที่7
ถึงจะต้องตรากตรำพยายามออกแรง แต่ท้ายที่สุด เขาก็สามารถดึงข้อครั้งที่7สำเร็จ รอบนี้ผู้คนรอบๆตัวเขาได้แต่ยืนอึ้งให้กับเขา บางคนถึงกระทั้งบอกว่า ยอดเยี่ยมกับเขา เสี่ยวหมิงฮวงลงจากบาร์โหน หลังจากที่เขาจบการดึงครั้งที่7
ไต้หลี่เดินหน้ามาก่อน1ก้าวก่อนจะเคลียร์ลำคอแล้วพูด "เด็กพวกนี้ฝึกอยู่กับฉันมาเเค่4วัน รวมวันนี้ด้วย ก่อนหน้านี้4วันพวกเขายังดึงข้อไม่ได้ซักครั้ง เเต่ตอนนี้ทำได้ตั้ง7ครั้ง เเล้วฉันก็ค่อนข้างมั่นใจว่านานวันเข้าเขาสามารถทำได้มากกว่านี้เเล้วการได้คะเเนนเต็มในการสอบก็เป็นไปได้จริงสำหรับเขา"
"คะเเนนเต็มหรอ?" ทุกคนยืนมองไปที่ร่างกายอันอ้วนท่วมของเสี่ยวหมิงฮวงเเล้วก็ยากที่จะจินตนาการ
"เขาฝึกกับฉันมาเเค่4วันเเล้วตอนนี้ก็ดึงข้อได้7ครั้งเเล้ว เเต่โค้ชฮาวคนนี้..." เขาชี้ไปที่เฉาเหลียงฮาวที่อยู่ข้างๆเขา เเล้วพูด "เขาบอกว่า เขาต้องการ2อาทิตย์ในการฝึกนักเรียนพวกนี้ เพื่อให้ดึงข้อได้6ครั้ง ไงละ ตอนนี้ใครกันเเน่ที่กำลังหลอกลวงเด็กเเล้วทำให้เด็กเสียเวลากันเเน่"
เฉาเหลียงฮาวสีหน้าเปลี่ยนเป็นสีเเดงก่ำ เขาพึ่งรับปากต่อหน้าทุกคนไปว่าเขาจะทำให้เสี่ยวหมิงฮวงดึงข้อได้6ครั้งใน2อาทิตย์ ด้วยน้ำเสียงที่ไร้ความกังวล เเต่ตอนนี้ ไต้หลี่เเสดงให้เห็นว่าเขาใช้เวลาเพียงเเค่4วัน ที่จะช่วยทำให้นักเรียนดึงข้อได้7ครั้ง มากกว่าที่ฮาวรับปากตั้ง1ครั้งสำหรับ2อาทิตย์
เเล้วเขายังบอกอีกด้วย ว่าเขาเป็นโค้ชในทีมกีฬาเทศบาล! ฉันว่าไม่ใช่โค้ชทุกคนที่เข้าไปในนั้นได้เพราะความสามารถหรอกครับ ขนาดคนหนุ่มคนนั้นยังเก่งว่าเขาเลย ไม่เเปลกใจที่นักกีฬาจากเมืองเราที่ฝึกมาหลายปีมานี้ ยังไม่เคยได้รับคัดเลือกเป็นทีมชาติเลย ฉันว่ามันเป็นความผิดของพวกโค้ชนั้นละ!"
"คุณพูดถูก ผมพึ่งถามคนอื่นมา เขาบอกว่าเด็กหนุ่มคนนั้นยังเป็นเเค่เด็กที่ยังเรียนไม่จบมหาลัยด้วยนะ ขนาดนักเรียนยังเก่งกว่าโค้ชมืออาชีพคนนั้นเลย คุณคิดว่าเขาซื้อตำเเหน่งที่เรียกว่าโค้ชมืออาชีพมารึเปล่า?"
เสียงพวกนั้นดังเข้าหูของเฉาเหลียงฮาวจากรอบทิศทาง มันทำให้เขาอาย เขารู้ว่าถ้าเรื่องนี้มันเเพร่กระจายออกไปเเล้วละก็ ชื่อเสียงเขาคงพังพินาศเเน่ เเล้วนั้นอาจจะทำให้นักเรียนของเขาออกจากคลาสฝึกไปด้วย
"ถ้ารู้งี้ ฉันไม่น่ามาหาเรื่องถึงนี้เลย!"เฉาเหลียงฮาวคิดอย่างเศร้าใจ
เขาไม่คิดว่าเด็กที่ยังไม่เรียนไม่จบจะรับมือยากอย่างงี้ เขาคิดว่าไต้หลี่จะยอมเเพ้เขาหลังจากที่เจอคำว่าโค้ชจากทีมกีฬาเทศบาลเข้าไป เเต่เขาโชคร้ายที่มันกลับกลายเป็นปัญหาใหญ่ของเขาไปซะได้
"มันฝึกเจ้าอ้วนนั้นให้ดึงข้อ7ครั้งในเวลา4วันได้ยังไงกัน เเม้เเต่โค้ชที่ฉันรู้จักในทีมกีฬาเขตยังทำไม่ได้เลยนะนั้น หรือว่าเด็กนั้นจะมีพรสวรรค์เรื่องการดึงข้อ?!"
ถึงตรงนี้เฉาเหลียงฮาวเริ่มไม่คิดเรื่องการดึงข้อ เเล้วเริ่มเยาะเย้ย "การสอบสมรรถภาพของรร.ม.ปลายมันไม่ได้มีเเค่ดึงข้อซักหน่อย มันมีทั้งกระโดดไกล เเล้วก็วิ่ง1000เมตรด้วย ถึงเเกจะได้คะเเนนเต็มดึงข้อ เเต่มันจะไร้ค่าถ้าไม่ได้อีกทำคะเเนนอีก2หัวข้อให้ดีด้วย เเกทำให้คะเเนนสูงขึ้นไม่ได้หรอก"
"โค้ชฮาว มันก็พูดง่ายนะ เเต่ว่าทุกอย่างมันอยู่ที่ผลลัพท์ ถ้าคุณยังไม่เชื่อ คุณก็ลองเเข่งในกีฬาอื่นก็ได้"
ด้วยความช่วยเหลือของการ์ดโค้ชตัวท๊อป ไต้หลี่ไม่กลัวใครทั้งนั้น เขาเตรียมพร้อมที่จะขยี้เฉาเหลียงฮาวถึงเเม้ว่าตัวเองจะด้อยกว่า
"ได้ งั้นมาเเข่งกันในการกระโดดไกล!" เฉาเหลียงฮาวหยุดซักพัก ก่อนจะพูดอย่างมั่นใจ "เเกเริ่มคลาสมา4วันเหมือนกับฉัน เพราะงั้นเอานักเรียนมาคนนึงของเเต่ละคลาส เเล้วมาดูกันว่าใครจะโดดไกลกว่ากัน ว่าไง"
"ตามนั้น โดดไกลใช่ไหม" ไต้หลี่ตกลง
...
"ดูนั้นซิ คลาสฝึกเเข่งกันเองอีกเเล้ว งี้ซิมีของให้ดูฆ่าเวลาอีกเเล้ว นายว่าใครจะชนะการเเข่งโดดไกล"
"ฉันว่าเด็กหนุ่มนั้นได้เปรียบว่าจะชนะนะ เขาไม่ธรรมดาทีเดียว ฉันหมายถึง ดูเด็กอ้วนคนนั้นซอ เขาฝึกเด็กนั้นให้ดึงข้อ7ครั้งได้ใน4วันนะ"
"ฮ่า นายไม่รู้สถานะการณ์ซะเเล้ว โค้ชฮาวเป็นโค้ชจากทีมกีฬาเทศบาลที่มีจุเเข็งเรื่องของการกระโดดไกลนะ เขาอาจจะอ่อนกว่าในเรื่องดึงข้อ เเต่พอมาเป็นเรื่องโดดไกลเเล้วละก็ เขาเนี่ยละของจริง! เขาจะเเพ้ไอ้หนุ่มนั้นได้ไง!"
"ถึงว่าทำไมโค้ชฮาวถึงท้าให้เเข่งกระโดดไกล เขาเชี่ยวชาญด้านนี้นี่เอง เจ้าเด็กนั้นยังขาดประสบการณ์เเต่ต้องมาเเข่งกับโค้ชมืออาชีพ เด็กนั้นชะตาขาดเเล้วละ!"
ติดตามเพจได้ที่ almighty coach