บทที่ 234 : การแสดงที่สมจริง!!
บทที่ 234 : การแสดงที่สมจริง!! ฉวีชิงที่นอนหมดสภาพน้ำลายฟูมปากอยู่บนพื้น รู้สึกยินดีขึ้นทันทีเมื่อเห็นร่างของฉวีเฉินต้าเหริน แต่เมื่อเหลือบไปเห็นหลินฟ่านที่วิ่งหนีไปเขาก็รู้สึกขุ่นเคืองจนหน้ามืด 'ตัวบัดซบที่ไร้ยางอายนัก' และนั่นเป็นความคิดสุดท้ายก่อนที่ฉวีชิงจะหมดสติไป "ฉวีเฉิน ต้าเหริน! สมบัติอยู่ท...
