Chapter 211: ฝูงซอมบี้
Chapter 211: ฝูงซอมบี้
หลังจากที่หลบหนีออกมาจากฝูงของซอมบี้ได้ พวกเขาก็พบว่าทุกสิ่งทุกอย่างนั้นเป็นไปอย่างไหลลื่น การใช้งานน้ำมันของรถขุดเหมืองนั้นน่าหวาดกลัวมาก ยิ่งไปกว่านั้น ที่นั่งของมันนั้นก็ไม่ได้กว้าง และมันก็ไม่มีทั้งห้องน้ำและห้องครัวด้านใน ด้วยเหตุนี้เมื่อความมืดนั้นมาเยือน เจียงลู่ฉีก็เปลี่ยนรถMCVกลับมายังรูปแบบแรก –รถมินิบัส ในเวลาเดียวกัน ล้อที่ได้รับความเสียหายนั้นก็ได้รับการซ่อมแซม
เมื่อเขตแรกของเกาะเชนไฮ่นั้นเข้ามาในสายตาของพวกเขา เจียงจู้อิงที่กำลังนอนเล่นบนโซฟาและกำลังเล่นกริชในมืออยู่ก็ถามขึ้นอย่างฉับพลัน “พี่ชาย พวกเรายังจำเป็นที่จะต้องกลับไปยังเกาะเชนไฮ่อีกเหรอ?”เจียงจู้อิงก็ลุกขึ้นมาจากโซฟา
“แน่นอน ไม่สำคัญว่าอะไรมันจะเกิดขึ้น พวกเราก็ควรที่จะได้รับวัตถุดิบของพวกเรา ถึงแม้ว่าพวกเราพึ่งจะฆ่าฉู่ซงหมิงไป เขานั้นยั่วยุพวกเราก่อน ไม่ต้องกังวลไป พวกเขาไม่กล้าที่จะสู้กับเราในเขตแรกของเกาะเชนไฮ่หรอก”ทีมของฉี่หยิงนั้นยอดเยี่ยมและไม่ธรรมดา สุดท้ายแล้วพวกเขานั้นก็มีเหตุผลในการทำเรื่องแบบนั้น
“พวกเรานั้นควรที่จะสังเกตว่ามีอะไรเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไปหรือไม่ ถ้าพวกเรารู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างผิดปกติละก็ พวกเราก็จะจากกันไปในทันที”เจียงลู่ฉีพูดอย่างไม่แยแส ตราบเท่าที่เขามีรถมินิบัสอันทรงพลังของเขา เขาก็ไม่หวาดกลัวแก่เรื่องใดๆ เจียงลู่ฉีนั้นเป็นชายหนุ่มที่ดุร้าย
“พี่เจียง ไม่สำคัญว่าพี่จะไปไหน พวกเราต้องการที่จะตามไป!”จางไฮ่และซุนคุนพูดอย่างมีความสุข หลันซิหยู่ก็พยักหน้าด้วยเช่นกัน ในความเป็นจริง เธอนั้นพัฒนาความรู้สึกของเธออย่างลึกซึ้ง
ในขณะที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่ พวกเขาก็มาถึงพื้นที่ของเขตแรกของเกาะเชนไฮ่แล้ว อย่างไรก็ตาม ฉากด้านหน้าก็ทำให้พวกเขาตกตะลึงกันอย่างมาก เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงมีแถวของรถถังต่อสู้รุ่น99กัน? มันมีลายพลางของทหารสีเขียวทาไว้ และมีปากกระบอกปืนสีดำและรถถังติดเกราะก็ถูกจัดระเบียบกันเต็มเปี่ยม และก็ให้ความรู้สึกที่น่าประทับใจ
ก่อนวันโลกาวินาศมันเกิดขึ้นอย่างฉับพลันและทำให้กองทัพมีเวลาจำกัดในการที่จะปฏิบัติ ไม่มีใครสามารถที่จะคาดเดาได้ว่าการระบาดของไวรัสนั้นโหดร้ายขนาดนั้นและทำให้เกิดความโกลาหลขึ้น ด้วยเหตุนี้นี่เอง ทำให้พวกเขาเตรียมพร้อมได้ไม่เพียงพอ ยกตัวอย่างเช่น พวกเขาพารถถีงที่ทรงพลังคล้ายๆกันหลายคันมายังเกาะเชนไฮ่ แต่พวกมันส่วนมากนั้นถูกทิ้งไว้ที่ฐานของกองทัพ ยิ่งไปกว่านั้น น้ำมันและกระสุนปืนนั้นเป็นปัญหาที่สำคัญ มันเหมือนกับว่าจะมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น….
[หรือว่ามันจะเป็นฝูงซอมบี้กัน?]เจียงลู่ฉีนั้นครุ่นคิดกับเรื่องนี้
หลังจากเมื่อเห็นเรื่องนี้ พวกเขาก็ขับเข้าไปในเขตแรกของเกาะเชนไฮ่หลังจากได้รับการตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว ด้านในกำแพง เจียงลู่ฉีเห็นอาวุธมากมายเต็มไปหมด ปืนยิงจรวดสองกระบอก รถบรรทุกลายพรางแปดล้อและแถวของบาซูก้าที่ตั้งไว้ในมุมที่แตกต่างกันและเล็งออกไปด้านนอกกำแพง
สำหรับความจริงที่ว่า สำหรับเขตแรกของเกาะเชนไฮ่นั้นเป็นเรื่องที่ค่อนข้างยากในการที่จะโจมตีเมืองรอบข้างทั้งหมดและสังหารซอมบี้ทุกตัวและสัตว์ประหลาดกลายพันธุ์ นอกจากว่าผลิตภัณฑ์ของกองทัพนั้นสามารถที่จะผลิตใหม่ได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับความท้าทายในการฆ่าซอมบี้กลายพันธุ์ ซึ่งสามารถที่จะต่อสู้กับพวกเขาได้โดยการร่วมมือกันในแต่ละตัว พวกมันก็สามารถที่จะทำความเสียหายอันใหญ่หลวงกับกองทัพทั้งกองทัพได้อย่างแน่นอน
“ฉันได้ยินมาว่าพวกอาวุธหนักนั้นถูกจัดการไว้อยู่ตรงนี้เนื่องจาก UAVsนั้นได้ตรวจพบซอมบี้นับไม่ถ้วนและสัตว์กลายพันธุ์รวมตัวกันแถวพื้นที่รอบๆเขตแรกของเกาะเชนไฮ่”เจียงลู่ฉีได้ยินบทสนทนาของทหารบางคน
ทหารผ่านศึกที่สวมรองเท้าของกองทัพก็ยกบุหรี่ออกมาและหลังจากนั้นเขาก็ขว้างมันลงไปกับพื้นและเขาก็เหยียบมันอย่างรุนแรงก่อนที่เขาจะพูดว่า“ไม่ต้องกังวลไป ตราบเท่าที่พวกเราใช้อาวุธหนัก สัตว์ประหลาดที่เลวร้ายพวกนั้นก็มีชะตาที่จะต้องตาย”เมื่อฟังคำพูดของทหารผ่านศึกแล้ว การแสดงออกของทหารนั้นก็เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นอย่างมาก อาวุธเย็นหนักพวกนั้นทำให้มนุษย์รู้สึกถึงความปลอดภัย
[ถ้ามันเป็นฝูงซอมบี้จริงๆละก็.....มันเหมือนกับว่าจำนวนและขนาดของมันจะค่อนข้างใหญ่มาก….แต่ทำไมละ…]เจียงลู่ฉียังคงสับสนหลังจากที่ครุ่นคิดไปสักพักหนึ่ง
ซอมบี้ธรรมดานั้นน่าจะไม่มีสติปัญญาและมันเหมือนกับว่าพวกมันสามารถตรวจสอบสถานการณ์ในเขตแรกของเกาะเชนไฮ่ได้ ในอีกทางหนึ่ง มันก็แปลว่ามันจะมีซอมบี้ที่ทรงพลังบางตัวนำพวกมันอยู่ แต่มันมีพวกมันขนาดไหนกัน? มันน่าหวาดกลัวมาก…
เจียงลู่ฉี่นึกไปถึงสัตว์ประหลาดมหึมาในเมืองท่าจินหลิง ในตอนนั้นตาของเจียงลู่ฉีก็กว้างขึ้นและเขาก็รู้สึกได้ถึงหายนะอันยิ่งใหญ่ มันเป็นเหตุการณ์สำหรับวันโลกาวินาศที่มีความเลวร้ายที่มากยิ่งกว่าพวกเขาสามารถที่จะจินตนาการได้ เจียงลู่ฉีก็ตระหนักได้ว่าเขานั้นประเมินวันโลกาวินาศอันน่าหวาดกลัวนี่ต่ำเกินไปและเขาก็นั้นจะต้องพัฒนาความสามารถของเขาให้เร็วเท่าที่สุดเท่าที่เป็นไปได้
ในโลกใบนี้ ไม่เพียงพวกมีพลังเหนือธรรมชาติที่สามารถวิวัฒนาการได้ แต่ซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์ก็สามารถที่จะวิวัฒนาการได้ด้วยเช่นกัน
[ฉันควรที่จะได้รับนิวเคลียสกลายพันธุ์มากขึ้นและหลังจากนั้นก็ปรับแต่ง รถMCVของฉัน] เจียงลู่ฉีคิด สุดท้ายแล้วล้อของรถมินิบัสนั้นก็อ่อนแอมากเกินไปกับปืนกล…
เมื่อเจียงลู่ฉีนั้นขับเข้าไปในห้องโถงกลาง ในคฤหาสน์หลังหนึ่งของเกาะเชนไฮ่ ก็มีชายคนที่มีอายุประมาณห้าสิบปีแต่งตัวในชุดเสื้อคลุมหลวม และกำลังเขียนอะไรบางอย่างอยู่ด้านหน้าตู้หนังสือ เขานั้นเขียนมันด้วยพู่กันยาว และจุ่มไปที่น้ำหมึกและทุกการวาดนั้นทั้งแข็งแกร่งและทรงพลัง
หลังจากวันโลกาวินาศ น้ำหมึกและกระดาษนั้นเป็นสิ่งของที่หาได้ยาก ถึงแม้ว่าชายคนนี้จะมีตำแหน่งที่มีอิทธิพลมาก เขาก็ไม่ค่อยที่จะวาดมันเนื่องจากราคาของมันนั้นสูงเกินไป เมื่อเขาวาดเส้นสุดท้ายเสร็จ คำพูดนั้นก็เห็นได้ชัด ตัวอักษรสีดำในหน้ากระดาษเข้านั้นเฉียบคมกันมากในแต่ละเส้น เขานั้นเขียนคำว่า ‘杀’ ซึ่งหมายถึงคำว่า ‘ฆ่า’
