สิ่งที่เทียนถางต้องการ

ตอนที่90 สิ่งที่เทียนถางต้องการ

 

“ทีเรียร์มันอาจจะฟังดูบ้าไปหน่อยแต่ข้าอย่างที่จะให้เจ้าเชื่อในตัวข้า”เทียนถางกล่าวออกมาด้วยสีหน้าจริงจังเมื่อจ้องมองไปที่ทีเรียร์นางขมวดคิ้วเข้าหากัน ด่อนที่จะพยักหน้าหน้าตอบนางเองก็มิเข้าใจแต่เมื่อนางได้เห็นว่าเทียนถางสามารถหาคนที่ลอบเข้าไปได้จริงๆนางจึงเริ่มที่จะเชื่อในตัวของเทียนถาง

 

“เช่นนั้นข้าจะสังหารพวกเจ้าซะ”เทียนถางยิ้มและคำรามออกมาอย่างดุร้ายก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่กลุ่มผู้อาวุโสเทียนถางบีบคอคนสองคนเอาไว้และถอยกลับมาด้านหลังอย่างรวดเร็ว และจับทั้งสองกระแทกพื้นสุดแรงจนพื้นระเบิดออก

 

“อย่าขยับ”เหล่าผู้อาวุโสต้องการที่จะเข้าไปช่วยแต่เสียงของทีเรียร์ก็ดังขึ้นทำให้ทุกคนหยุดลง เทียนถางว่ารูปแบบผนึกเอาไว้และสร้างรูปแบบเพื่อยืนยันขึ้นมามันได้รู้รูปแบบยืนยันตัวตนจากความทรงจำมาแล้ว

 

“นี้คือสัญลักษณ์ของนิกายราชันย์ภูต”เทียนถางกล่าวออกมาเมื่อรูปแบบยืนยันตัวตนของมันทำงานแสงสว่างสองออกมาจากด้านหลังของทั้งสองเทียนถางสะบัดมือยกร่างกายของหญิงชราทั้งสอขึ้นและทำลายเสื้อด้านหลังออก เมื่อทุกคนได้เห็นเต็มตาพวกมันเต็มไปด้วยความสับสน

 

“สัญลักษณ์ของพวกเจ้าทุกทำลายไปแล้วและแทนที่ด้วยสัญลักษณ์ของพวกมัน”เทียนถางเทียนถางกล่าวออกมาอีกครั้งเพราะรู้ว่าสัญลักษณ์ส่วนใหญ่จะถูกสลักเอาไว้ด้านหลัง ตอนนี้เทียนถางได้สะบัดมือส่งหญิงชราทั้งสองกลับไปหาทีเรียร์เพราะมันมิได้ที่จะสังหารทั้งสองเพราะมันจะทำลายคำสาบานของมันเอง

 

“ตอนนี้ข้าจะต้องเปิดรูปแบบพลังนี้ก่อนนะ”เทียนถางจ้องมองตรวจสอบทุกคนอีกครั้งก่อนที่จะยิ้มและกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม ทีเรียร์โบกมือให้คนนำทั้งสองไปขังและพยักหน้าตอบเทียนถาง มือทั้งของเทียนถางเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและเปิดรูปแบบมินานพลังจำนวนมหาศาลก็ถูกปลดปล่อยออกมา

 

“ทีเรียร์พลังจากรูปแบบนี้เชื่อมต่อกับสายโลหิตของเจ้า ด้านในน่าจะมีสมบัติของตระกูลเจ้าอยู่”เทียนถางกล่าวออกมาด้วยสีหน้าจริงจังเมื่อนางได้ยินนางเต็มไปด้วยความยินดีและรีบเดินเข้ามาด้านข้างของเทียนถางด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

 

“จำเอาไว้ว่าระวังด้วยข้ามิสามารถที่จะตามเจ้าไปได้แต่ด้านในเจ้าคงได้รับบางอย่างแน่”เทียนถางกล่าวออกมาอีกครั้งด้วยรอยยิ้มเพราะตอนนี้มันต้องเชื่อมสัมพันธ์กับนิกายป่าราชินีให้ได้มากที่สุด ทีเรียร์พยักหน้าตอบก่อนที่จะเดินเข้าไปภายในรูปแบบ

 

“พวกเจ้าก็ไปพักเถอะข้าเองก็จะพักเช่นกัน”เทียนถางหันไปหาสตรีจำนวนมหาศาลก่อนที่จะกล่าวออกมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มและเดินเข้าไปด้านข้างของเทียนถางและนั่งลงตอนนี้ร่างกายของมันเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า เทียนน้อย คุโระและชิโระพุ่งเข้ามาด้านข้างของเทียนถางเพื่อล้อมตัวของมันเอาไว้

 

“นี้เจ้าคะ”ระหว่างที่เทียนถางนั่งสมาธิอยู่เสียงของบางคนก็ดังขึ้นเมื่อเทียนถางลืมตาขึ้นและจ้องมองออกไปเสียงนั้นคือเสียงของเด็กสาวทั้งสองที่เทียนถางได้ช่วยเหลือเอาไว้นั้นเอง พวกนางได้นำอาหารและน้ำมาให้เทียนถาง มันยิ้มและพยักหน้าตอบ

 

“พวกเรายังมิได้แนะนำตัวเลย ข้าหลิวจิง น้องของข้าหลิวไรน์ พี่สาวของพวกเราหลิวเนียร์”เด็กสาวเส้นผมแดงเข้มกล่าวออกมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เทียนถางพยักหน้าตอบอีกครั้งก่อนที่จะตรวจสอบอาหารเล็กน้อยและเริ่มทานเข้าไป

 

“จิงน้อย ไรน์น้อง พวกเจ้าต้องการที่จะได้สิ่งใดหรือไม่”เทียนถางกล่าวถามออกมาด้วยสีหน้าจริงจังเพราะว่าทั้งสองจ้องมองมาที่เทียนถางระหว่างที่มันกำลังนั่งทานอาหารกว่าสิบนาที มันสนใจทั้งสองเล็กน้อยเพราะพวกนางเอาแต่นั่งยิ้มอยู่เช่นนี้ตลอดเลย

 

“ด้วยรูปแบบพลังที่แข็งแกร่งของท่านข้าคิดว่ามันน่าจะพอช่วยรักษาท่านแม่ของพวกเราไดข้าเลยคิดว่า...”หลิวไรน์กล่าวออกมาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหวัง เทียนถางพยักหน้าตอบและลุกขึ้นยืนพร้อมสะบัดมือให้ทั้งสองลุกขึ้นยืน

 

“พาข้าไป”เทียนถางกล่าวออกมาด้วยสีหน้าจริงจังก่อนที่จะโบกมือให้ทั้งสามรอมันที่นี้เพื่อมิให้ผู้ใดเข้าไปกวนทีเรียร์ ผมเดินตามเด็กสาวทั้งสองไปอย่างช้าๆผู้คนมากมายจ้องมองมาที่เทียนถางด้วยสีหน้าเย็นชา

 

“ที่นี้เจ้าคะ”มินานก็มาถึงยังบ้านพักหลังหนึ่งที่อยู่ภายในบ้านต้นไม้จำนวนมหาศาล เทียนถางค่อนข้างสนใจมากเพราะว่าบ้านต้นไม้เหล่านี้ว่างรูปแบบพิเศษเอาไว้เพื่อป้องกันการโจมตีด้วยเปลวเพลิงเมื่อเทียนถางเดินจามเด็กน้อยทั้งสองเข้าไปด้านในมันก็พบกับเตียงขนาดใหญ่ที่มีหญิงสาวนอนอยู่และหลินเนียร์ที่นั่งอยู่ด้านข้าง

 

“เจ้ามาทำสิ่งใดทีนี้”เมื่อนางเห็นเทียนถางนางดึงดาบออกมาและตวาดออกมาอย่างดุร้าย เด็กสาวทั้งสองวิ่งเข้าไปหาหลิวเนียร์อย่างรวดเร็ว

“ท่านพี่พวกเราพาคุณชายถางมาเอง ท่านก็เห็นแล้วมิใช้หรือรูปแบบพลังของท่าน คุณชายถางสามารถที่จะช่วยเหลือท่านแม่ได้แน่นอน”หลิวไรน์และหลิวจิงกล่าวออกมาพร้อมกับเพราะพวกนางต้องการที่จะรักษามารดาของนางมาก เทียนถางจ้องมองและตรวจสอบร่างกายของนางปรากฏพิษจำนวนมากอยู่ภายใน

 

“มิมีทางเป็นไปได้ท่านแม่นะถูกพิษราชันย์อสรพิษนะมิมีผู้ใดในโลกสามารถทำได้หรอกการรักษาน่ะ พวกเจ้ายังจะไปมีหวังลมลมแร้งแร้งเช่นนั้นเพื่อสิ่งอันใด”หลัวเนียร์โกรธมากนางตวาดใส่น้องสาวทั้งสองของนางอย่างดุร้าย แต่เทียนถางมิได้สนจะมันเดินเข้าไปบนเตียงยืนอยู่เหนือร่างกายของมารดาทั้งสามสาว

 

“เจ้า”หลิวเนียร์พุ่งเข้าใส่เทียนถางอย่างดุร้ายแต่ก็ถูกพลังของเทียนถางกดทับลงไปกองที่พื้นอย่างรุนแรงและเทียนถางก็วาดรูปแบบอย่างรวดเร็วสร้างรูปแบบขนาดเล็กตรงจุดสำคัญทั่วร่างกายอย่างรวดเร็ว

 

“พวกเจ้าทั้งสองไปเตรียมน้ำและพาจำนวนมากที่สุดที่จะหามาได้มาที่นี้และเปิดผ้าที่ปิดหน้าต่างทั้งหมดออกข้าต้องการแสงสว่าง”เทียนถางกล่าวออกมาด้วยสีหน้าจริงจังทั้งสองรีบทำตามอย่างเร่งรีบ หลังจากนั้นเทียนถางก็สะบัดมือเรียกเข็มจำนวนมากออกมา

 

“ใช้ปราณวายุของพวกเจ้าปิดปากและจมูกเอาไว้เพราะต่อจากนี้พิษจำนวนมหาศาลจะถูกปลดปล่อยออกมา”เทียนถางกล่าวออกมาพร้อมสะบัดมือผลักร่างกายของหลิวเนียร์ออกไปนอกบ้าน นอกลุกขึ้นและพยายามที่จะกล่าวบางอย่างแต่พริบตานั้นทั่วบ้านก็ถูกรูปแบบผนึกเอาไว้อย่างรวดเร็ว

 

“เกิดสิ่งอันใดขึ้น”หญิงสาวทั่วทั้งนิกายจ้องมองถึงสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเพราะพวกนางมิเข้าใจหลิวเนียร์ฟันดาบเข้าใส่รูปแบบผนึกของเทียนถางอย่างรวดเร็วและนางมิสามารถที่จะเจาะเข้าไปด้านในได้เลย ทุกคนเริ่มเข้ามาดูนางใกล้ๆ

 

“ตูมมม”เสียงระเดที่รุนแรงดังขึ้นตอนนี้ทั่งรูปแบบผนึกเต็มไปด้วยไอพิษสีม่วงจำนวนมาก เทียนถางตอนนี้ได้ฝั่งเข็มเข้าไปในร่างกายของหญิงวัยกลางคนบนเตียงตามจุกที่มันว่างรูปแบบต่างๆเอาไว้และเด็กสาวทั้งสองก็ให้ผ้าเช็ดของเหลวสีม่วงจำนวนมากที่หลั่งไหลออกมาจากร่างกายของมารดานาง

 

“พวกเจ้าห้ามสลายปราณวายุเด็ดขาดมิเช่นนั้นพวกเจ้าตามแน่”เทียนถางกล่าวออกมาเพื่อให้ทั้งสองเข้าใจอีกครั้งเพราะตอนนี้เหลือเพียงแค่จุดเดียวเท่านั้นและจุกนี้เป็นจุดที่รวบรวมพิษเอาไว้มากที่ดุเพราะเป็นจุดที่ถูกส่งผ่านพิษเข้าสู่ร่างกาย

 

“ฟุม ฟุม”ทั้งสองพยักหน้าตอบและเทียนถางก็เคลื่อนไหวมือทั้งสองอย่างรวดเร็วแทงเข็มหลายสิบอันลงไปที่จุดๆเดียวพิษระเบิดออกมาอย่างรุนแรงพุ่งเข้าใส่เทียนถางแต่ด้วยเสื้อคลุมรูปแบบพลังของมันสามารถที่จะป้องกันได้ทั้งหมด เทียนถางสะบัดมือสร้างเพลิงสีฟ้าขึ้นมาเล็กน้อยและดูดกลืนพิษทั้งหมดเข้าไปภายในเปลวเพลิงของมันอย่างรวดเร็ว

 

“เช็ดตัวนางให้สะอาดและน้ำเหลือนี้ทำลายซะมิเช่นนั้นมันจะทำลายป่านี้แน่”เมื่อไอพิษทั้งหมดสลายหายไปมันก็กล่าวออกมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มทั้งสองพยักหน้าตอบด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข เทียนถางเดินออกไปด้านนอกอย่างรวดเร็ว

 

“ข้าจะสังหารเจ้าซะ”เทียนถางสลายรูปแบบผนึกออกมาและเดินเข้ามาด้านหน้าของหลิวเนียร์นางพุ่งเข้ามาใช้ดาบแทงเข้าใส่เทียนถางอย่างรวดเร็ว เทียนถางใช้มือจับได้อย่างง่ายดายนางคำรามออกมาอย่างด้วยความโกรธ

 

“นางมิหลงเหลือพิษในร่างกายแล้วนี้โอสถระดับเหนือราชันย์มันจะทำให้นางฟื้นตัวเร็วขึ้น”เทียนถางสะบัดมือทำลายดาบของนางทิ้งและกล่าวออกมาพร้อมยื่นขวดโอสถกับนางกับดาบเล่มหนึ่งก่อนที่จะเดินจากไปโดยมิได้สนใจนางเลยแม้แต่น้อย

 

“ใครจะไปสนใจกันของเช่นนี้”นางจ้องมองของสองสิ่งในมือก่อนที่จะเหวี่ยงลงพื้นแต่วายุขนาดเล็กก็จับขวดโอสถเอาไว้ดึงเข้าไปในมืออย่างรวดเร็ว วายุนั้นคือปราณวายุของหลิงไรน์นางเต็มไปด้วยความโกรธ

 

“ท่านพี่ท่านเป็นบ้าอะไรตอนนี้ท่านแม่หายดีแล้วอีกทั้งคุณชายถางยังให้โอสถมาเพื่อฟื้นฟุร่างกายของท่านแม้ให้หายดีขึ้นท่านกับทำเช่นนี้หรือว่าท่านต้องการให้ท่านแม่ตายกันแน่”หลิวไรน์ตวาดออกมาอย่างดุร้ายและสะบัดมือปิดประตูบ้านพักอย่างรวดเร็ว เมื่อหลิวเนียร์ได้ยินนางเต็มไปด้วยความตกตะลึง

 

“นางต้องการให้มารดาตัวเองตายหรือ”เสียงของบางคนดังขึ้นและการซุบซิบก็ดังขึ้นตอนนี้หลิวเนียร์เต็มไปด้วยความเสียใจและล้มลงไปที่พื้นนางควบคุมสติตนเองมิได้ เทียนถางที่อยู่ไกลๆเองก็มิรู้ว่านางคิดสิ่งใดอยู่แต่ราวกับว่านางมิต้องการให้มารดาของนางฟื้นขึ้นมาเลย และพิษนั้นอีกพิษนั้นถูกส่งเข้าไปภายการดื่มเข้าไป

 

คนเช่นใดกันจึงจะดื่มพิษที่รุนแรงเช่นนี้เข้าไปเมื่อเทียนถางคิดเช่นนี้มันก็ได้แต่ส่ายหัวและเดินกลับไปออกไปจากนิกายและมุ่งหน้ากลับไปมารูปแบบด้านนอกอย่างรวดเร็วเมื่อมันมาถึงตอนนี้รูปแบบป้องกันของมันเริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

 

“เจ้าออกมาแล้วหรือ”ระเบิดที่รุนแรงปรากฏขึ้นตอนนี้ทีเรียร์เดินออกมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มในมือปรากฏกระบี่สีเขียวอ่อนพลังที่รุนแรงที่ถูกปลดปล่อยออกมาคือพลังระเบิดพลังเจ้า เทียนถางเข้ามากล่าวถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเช่นกัน

 

“ต้องขอบใจเจ้านะตอนนี้ข้าได้ศาสตราวุธที่เหมาะสมแล้ว”ทีเรียร์ยิ้มให้เทียนถางก่อนที่จะกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม เทียนถางทำเพียงแค่พยักหน้าตอบเท่านั้นหลังจากนั้นนางก็ชวนเทียนถางเข้ไปภายในพระราชวังของนางเพื่อเลี้ยงขอบคุณเทียนถางอีกทั้งนางยังมีของที่จะมอบให้กับเทียนถางอีกด้วย

 

“เจ้าต้องการที่จะมองสิ่งใดให้ข้าหรือ”งานเลี้ยงทุกจัดขึ้นทุกคนถูกเชิญเข้ามาภายในห้องโถงขนาดใหญ่ทุกคนเต็มไปด้วยความยินดีและเข้าไปแสดงความยินดีกับผู้นำนิกายของพวกนาง เทียนถางเดินเข้ามาในงานด้วยรอยยิ้มมันกล่าวถามออกมาเมื่อพบทีเรียร์

 

“ข้าต้องการที่จะมอบสิ่งนี้ให้เจ้า”นางสะบัดมือปลดปล่อยของยางสิ่งเข้ามาภายมือของบเทียนถางมันมือมีดสั้นที่อยู่ในระดับครึ่งพระเจ้าทุกคนเต็มไปด้วยความตกตะลึง เทียนถางก็มิได้สนใจและโยนกลับไปให้นาง

 

“ข้ามิได้ต้องการมัน”เทียนถางกล่าวออกมาด้วยสีหน้าเย็นชาเมื่อทุกคนได้ยินก็เต็มไปด้วยความตกตะลึงเพราะสิ่งที่เทียนถางทำคือการโยนศาสตราวุธระดับครึ่งพระเจ้าไปอย่างมิแยแสเลยแม้แต่น้อย

 

“สิ่งที่ข้าต้องการคือข้อมูลของกลุ่มแห่งความมืดและนิกายแห่งแสงพวกมันทั้งสองหนีข้าเข้ามาที่ทวีปนี้ ข้าต้องการให้เจ้าช่วยข้าหาพวกมัน”เทียนถางกล่าวออกมาอย่างจริงจังอีกครั้งแววตาปรากฏความดุร้ายและจิตสังหารที่รุนแรงก็ระเบิดออกมาอย่างบ้าคลั่งทั่วทั้งพระราชวังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงทุกคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

 

“ข้าจะช่วยเจ้าหามันเอง”ทีเรียร์เหงื่อไหลออกมานางรีบกล่าวออกมาอย่างจริงจังและโบกมือให้เหล่าผู้อาวุโสออกไปตามหาข้อมูลมาอย่างรวดเร็ว เทียนถางในตอนนี้เริ่มสงบลงอย่างช้าๆและเปลี่ยนสีหน้ากลับมาเป็นสงบ

 

“เช่นนั้นข้าขอตัว”เทียนถางกล่าวและหันหน้ากลับเดินออกไปเพราะสิ่งที่ต้องการมีเพียงแค่ข้อมูลเท่านั้นมันมิได้ต้องการศาสตราวุธเช่นนั้นเลยแม้แต่น้อยในกายของมันมีศาสตราวุธระดับพระเจ้าถึงสองเช่นแล้ว

 

“ช้าก่อนข้อมูลเช่นนั้นมิเพียงพอที่ข้าจะตอบแทนเจ้าเลยนะ”ทีเรียร์รีบกล่าวออกมาอย่างจริงจังเพราะว่านางต้องการที่จะตอบแทนเทียนถางจริงๆ เมื่อเทียนถางได้ยินมันเต็มไปด้วยความเย็นชาเพรามันมิคิดว่าการหาข้อมูลของทั้งสองกลุ่มจะเป็นเรื่องง่าย

 

“ทีเรียร์ข้ารู้ว่าเจ้าต้องการที่จะตอบแทนข้าแต่สิ่งที่ข้าต้องการมีเพียงสิ่งเดียวในตอนนี้คือการทำลายพวกมันทั้งสองกลุ่มและอีกอย่างมีบางคนที่ข้าต้องการที่จะช่วยและข้าต้องการกำลังของเจ้าเมื่อถึงตอนนั้นช่วยข้าด้วยแล้วกันนะ”เทียนถางเปลี่ยนสีหน้าเป็นยิ้มแย้มและกล่าวออกมาด้วยสีหน้าจริงจังเมื่อนางได้ยินก็เงียบไปก่อนที่จะพยักหน้าตอบ

 

“เช่นนั้นข้าจะให้คนพาเจ้าไปยังบ้านพักแล้วกันนะ”ทีเรียร์ยังต้องการที่ตอบแทนเทียนถางถึงจะเล็กน้อยก็ตามนางรีบกล่าวออกมาด้วยสีหน้าจริงจังและโบกมือให้คนพาเทียนถางไปยังบ้านพัก เทียนถางพยักหน้าตอบและเดินตามสองสาวงามไปที่บ้านพัก

 

“พวกเจ้าไปเถอะข้าคิดว่าพวกเจ้าคงหิว”เมื่อมาถึงเทียนถางก็ต้องการที่จะเข้าไปยังบ้านพักของมันและหันไปมองสาวสองที่ยืนอยู่ด้านหน้าบ้านพักของมัน เทียนถางกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะโบกมือให้ทั้งสองไป ทั้งสองจ้องมองหน้ากันก่อนที่จะเดินจาไป

 

“พวกเจ้าทั้งสามก็พักเถอะ”เทียนถางหันจ้องมองไปที่ท้องฟ้าเทียนน้อย คุโระและชิโระก็บินลงมาอย่างรวดเร็วเทียนถางกล่าวออกมาอย่างจริงจังทั้งสามพยักหน้าตอบก่อนที่จะนอนหลับไปด้านหน้าบ้านของเทียนถาง

 

“นี้มัน”เทียนถางหลับไปได้พักหนึ่งมันได้สามารถที่จะสัมผัสได้ถึงบางอย่างมันแกล้งทำเป็นหลับตาปรากฏร่างเงาสองเงาเข้ามาภายในบ้านพักของเทียนถางอย่างช้าๆ เทียนถางลืมตาขึ้นสะบัดมือผนึกทั้งสองเอาไว้อย่างรวดเร็ว

 

“พวกเจ้านี้เอง”สิ่งที่เทียนถางได้พบคือหญิงชราทั้งสองที่ทีเรียร์ให้คนจับไปนั้นเอง เทียนถางคิดว่าพวกนางสามารถที่จะหนีมาได้หนึ่งในพวกนางสะบัดมือเรียกบางออกมาและเตรียมที่จะใช้มันเทียนถางสะบัดมืออย่างรวดเร็วตัดแขนของนางออกมาและดึงสมบัตินั้นเอาเข้ามาในมือ

 

“กล่องมิติหรือ”เทียนถางประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อได้เห็นมันคิดเพราะว่าสิ่งที่อยู่ในมือของมันคือกล่องสีดำและด้านในเต็มไปด้วยสิ่งที่ราวกับหลุมดำเมื่อเทียนถางได้จ้องมองเข้าไปด้านในด้วยดวงตาราชันย์ปีศาจ มันคิดว่าทั้งสองได้ใช้สิ่งนี้เพื่อหนีออกมาอย่างแน่นอน

 

เทียนถางสะบัดมืออีกครั้งดึงทั้งสองเข้ามาใกล้ๆก่อนที่จะแทงนิ้วเข้าไปภายในหัวของทั้งสองและดูดเอาความทรงจำทั้งหมดออกมาก่อนที่จะรักษาบาดแผลของพวกนางตอนนี้พวกนางทั้งสองยังมีชีวิตแต่เรียกได้ว่ากลายเป็นคนบ้าไปแล้ว  เทียนถางหลับตาและค้นความทรงจำดูปรากฏว่ากล่องนี้เชื่อมต่อกับรูปแบบเคลื่อนย้ายราวกับกำไลมิติของมันเลย อีกทั้งยังราวกับแหวนมิติที่สามารถเก็บสมบัติไว้ได้จำนวนมหาศาลด้วย