ตอนที่ 147 ความน่ากลัวของปีศาจตัวตลก

700ปีก่อน ในช่วงยุคใหม่ ผู้หลุดพ้นคนหนึ่งได้กล่าวเอาไว้ว่า“จงอย่าประมาทมอสเตอร์ที่ไม่รู้จัก โดยเฉพาะมอนสเตอร์ระดับหลุดพ้นที่ไม่รู้จัก!”

 

ในวันนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสิ่งที่เขาได้กล่าวนั้นเป็นจริงแล้ว

ไม่มีใครรู้ถึงความสามารถที่แท้จริงของปีศาจตัวตลก

นี่ทำให้จ้าว เฉียน หนึ่งในผู้หลุดพ้นกลายเป็นหุ่นเชิดของมัน

ทุกคนรวมถึงจู เหนียนล้วนไม่คาดคิดว่าจ้าว เฉียนจะตกอยู่ใต้การควบคุมของปีศาจตัวตลก

จู เหนียนสังเกตมันเพราะท่าทีผิดปกติของจ้าว เฉียน

เมื่อจ้าว เฉียนกำลังจะโจมตีใส่จู เหนียน เขาก็ยกหอกขึ้นและสะบัดหอกเพื่อป้องกันการโจมตี

อย่างไรก็ตาม การโจมตีของจ้าว เฉียนก็ทำให้จู เหนียนต้องล่าถอยไปไกลกว่า30เมตร

 

“โอ้ สาวน้อยคนนี้เก่งในการต่อสู้ระยะประชิดนี่เอง ข้ารักมัน!ฮี่ๆๆๆ...”จ้าว เฉียนกล่าวบางสิ่งแปลกๆออกมา

“จ้าว เฉียน สู้มันสิ!ไล่มันออกจากร่างเธอ อย่าถูกควบคุมโดยมัน!”จู เหนียนตะคอกใส่จ้าว เฉียน

“ไร้ประโยชน์ ตราบเท่าที่ข้าสวมหน้ากากอยู่ เธอจะไม่มีทางกำจัดข้าออกไปได้ ฮี่ๆๆๆ...”ปีศาจตัวตลกแสยะยิ้มและกล่าว

 

จู เหนียน ก้าวไปในอากาศหนึ่งก้าวและกระโจนใส่ปีศาจตัวตลก

ปีศาจตัวตลกเปลี่ยนหน้ามันเป็นหน้าของจ้าว เฉียนทันทีและยิ้มให้จู เหนียนโดยไม่เคลื่อนไหว

อึดใจต่อมา จ้าว เฉียนก็ไหววูบผ่านอากาศและปรากฏตรงหน้า จู เหนียน ขัดขวางเส้นทางเขา

จู เหนียนต้องการเลี่ยงเธอไป แต่เขาก็ถูกเธอโจมตีอย่างต่อเนื่อง เขาไม่ต้องการทำร้ายเธอ ดังนั้น เขาจึงเอาแต่หลบการโจมตีของเธออย่างอดทน

ในทางกลับกัน เซี่ย หยูและเหลียง ซ่ง ก็กำลังตึงมืออยู่เช่นกัน

ยักษ์ลาวาได้กระหน่ำโจมตีใส่เซี่ย หยูโดยไม่หยุด ราวกับว่ามันไม่กลัวการโจมตีทุกชนิด เมื่อเซี่ย หยูแทงร่างมันด้วยดาบยาวระดับสมบัติ แต่เขากลับรู้สึกว่ากำลังแทงใส่เกราะระดับสมบัติหรือสูงกว่านั้น

อย่างไรก็ตาม ยักษ์ลาวานั้นมีพละกำลังที่น่ากลัวอย่างมาก เซี่ย หยูทำได้เพียงปัดป้องการโจมตีของมันเท่านั้น

อีกด้านหนึ่ง เหลียง ซ่งเองก็กำลังพัวพันกับอสูรดาบ4ปีก

ความเร็วการโจมตีของอสูรดาบ4ปีกน่ากลัวมาก ความคมของแขนทั้ง6เทียบได้กับดาบระดับสมบัติ มันสามารถตัดผ่าร่างทุกคนที่ไม่ระมัดระวังได้โดยง่าย

เหลียง ซ่งไม่สามารถตามความเร็วของมันได้เลย เขาเพียงพยายามที่จะหลบการโจมตีขณะที่รอยแผลบนร่างเขาค่อยๆเพิ่มขึ้น

หลิน ฮวงเองก็รู้สึกวิตก เมื่อเห็นว่าฝ่ายมนุษย์ไม่อาจตอบโต้กลับได้เลย

บนพื้นดิน เจ้าหน้าที่จากอีกาม่วงและกลุ่มคนอื่นๆก็กำลังต่อสู้กับฝูงมอนสเตอร์อยู่

หากมันยังเป็นเช่นนี้ต่อไป เมืองต้าซีจะล่มสลาย

 

“เอ๊ะ ทำให้เธอสงบลงก่อน!หยุดหลบการโจมตีเธอ”เซี่ย หยูเห็นว่าจู เหนียนไม่ได้ตอบโต้จ้าว เฉียนเลย เขาจึงตะคอกใส่จู เหนียนเพราะเขาไม่อาจทนเห็นได้อีกต่อไป

 

จู เหนียนขมวดคิ้ว เขารู้ดีว่าสิ่งที่เซี่ย หยูพูดนั้นถูกต้อง หากเขาไม่สามารถกำจัดจ้าว เฉียนออกไปได้ การต่อสู้นี้จะกลายเป็น4ต่อ1เมื่อทั้งคู่ถูกสังหาร โดยไม่คำนึงถึงความสามารถเขา มันจะเป็นการยากที่จะเอาตัวรอด

 

“จ้าว เฉียน ให้อภัยฉันด้วย”จู เหนียนตัดสินใจที่จะไม่หลบการโจมตีของเธออีก

 

เขาชี้หอกสีทองของเขาไปที่จ้าว เฉียน

จ้าว เฉียนกระโดดไปทางจู เหนียนอีกครั้ง

จู เหนียนก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ราวกับว่าโลกทั้งใบอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา เขาวิ่งข้ามผ่านจ้าว เฉียนไปในพริบตา พร้อมกับหอกของเขาที่แทงทะลุผ่านทรวงอกของเธอ

ร่างของจ้าว เฉียนอ่อนยวบลง  จู เหนียนรีบคว้าร่างของเธอไว้ในอ้อมแขนทันที

ในขณะนั้นเอง จ้าว เฉียนไม่ได้สนใจว่าเธอจะมีบาดแผลและโจมตีไปที่หน้าอกของจู เหนียน

จู เหนียนขมวดคิ้ว เขาดึงหอกของเขาออกมาและตัดแขนทั้งสองข้างของเธอ

 

จากนั้น จ้าว เฉียนก็ค่อยๆฟื้นคืนสติของเธอ เธอมองดู จู เหนียนที่กำลังโอบกอดเธอ เธอหลั่งน้ำตาออกมาและกระซิบ“ฉัน..ขอโทษ.....”

“ไม่เป็นไร มันไม่ใช่ความผิดของเธอ”จู เหนียนลูบไหล่เธอและวางเธอลงกับพื้นอย่างเบามือ“พักซะหน่อยเถอะ”

“จิ๊ จิ๊ จิ๊...เจ้าช่างโหดร้ายต่อผู้หญิงเสียจริง มันเจ็บไหมที่ต้องทำร้ายเธอ?”เขาได้ยินเสียงของปีศาจตัวตลกอีกครั้ง หน้ากากของจ้าว เฉียนหายไปและมันก็กลับเป็นรูปลักษณ์เดิม

“ฉันไม่เคยรู้สึกโกรธเท่านี้มาก่อน แกจะต้องแบกรับอารมณ์ของฉัน”จู เหนียนหันหลังไปเผชิญหน้ากับตัวตลกและยกหอกขึ้นอีกครั้ง เขายกหอกขึ้นชี้ปีศาจตัวตลกที่กำลังลอยอยู่กลางอากาศ

“อู้วว ข้ากลัวจังเลย....ฮี่ๆๆๆ..”หน้ากากปรากฏขึ้นในมือของมันอีกครั้ง“ใครจะเป็นรายต่อไปดีน้า?แนะนำข้าหน่อยสิ”

“ฉันขอแนะนำ....ให้แกไปตายซะ!”หอกของจู เหนียนพุ่งผ่านอากาศและร่างเขาก็หายไปปรากฏตรงหน้าตัวตลกในชั่วพริบตา จู เหนียนแทงหอกที่คล้ายกับมังกรใส่หน้าของมัน

“เจ้าช่าง...หยาบคายยิ่งนัก.”ร่างของมันเริ่มจางหายไปในอากาศ ทำให้มันดูคล้ายกับภาพลวงตาหรือเงา แม้กระทั่งเสียงของมันยังดูเลือนลาง

 

จู เหนียนตกตะลึงและใบหน้าเขาก็เปลี่ยนไป เมื่อเขาล้มเหลวในการฆ่าปีศาจตัวตลก

ในไม่ช้า เสียงก็ดังมาจากด้านหลังเขา“เดาสิว่าข้าแปลงเป็นใคร?”

 

จู เหนียนไม่หันหน้าไปมองแต่สะบัดหอกไปด้านหลังแทน แต่ทว่า เขาก็พลาดมัน

อึดใจต่อมา เงาก็พุ่งทะยานเขาหาเขา เขาได้ทำผิดพลาดและหลบเงานั้น เขามองดูและตระหนักว่านั่นก็คือเหลียง ซ่ง ที่สวมชุดจอมยุทธ์

 

“นี่เป็นคำถามสองตัวเลือก เจ้าชอบลูกน้องผู้ชายหรือผู้หญิงละ?ฮี่ๆๆ...”เห็นได้ชัดว่ามันเป็นปีศาจตัวตลกที่พูดเช่นนี้

“แกทำได้แค่นี้รึยังไง?แกไม่กล้าที่จะต่อสู้กับฉันและเอาแต่พึ่งพาลูกเล่นสกปรกเช่นนี้”จู เหนียนคำราม เมื่อเขามองไปรอบๆ เขากลับไม่พบร่องรอยของมันเลย

“ฮี่ๆๆๆ....เจ้าไม่อาจลากข้าออกไปได้หรอก มันได้ผลกับมนุษย์ที่สติปัญญาต่ำเฉกเช่นเจ้าเท่านั้นแหละ มันไม่ได้ผลกับข้า บางที...ข้าอาจจะมอบโอกาสให้เจ้าได้ต่อสู้กับข้าหากข้าอารมณ์ดี”จากนั้น ตัวตลกก็ปรากฏตัวขึ้น มันยืนอยู่ด้านหลังเหลียง ซ่ง มันดูเหมือนกับเหลียง ซ่งมาก

“หากแกต้องการจะเล่นเกมส์ งั้นก็ได้!”จู เหนียนตะโกนด้วยน้ำเสียงลึก เขาพุ่งพรวดไปข้างหน้าอีกครั้ง ครั้งนี้ เขากำลังวิ่งไปทางเหลียง ซ่ง

 

ห่ากระสุนถูกยิงจากปืนในมือเหลียง ซ่ง แต่ทว่า ไม่มีกระสุนนัดใดที่สามารถแตะเนื้อต้องตัวจู เหนียนได้ จากนั้นเขาก็โยนหอกเขาและมันก็ทะลวงผ่านทรวงอกของเหลียง ซ่ง แต่เมื่อมันกำลังจะทะลวงผ่านร่างของเหลียง ซ่ง หอกสีทองก็เปลี่ยนทิศทางและบินไปทางหลังหัวของตัวตลก

เพียงเมื่อเขาคิดที่จะฆ่าปีศาจตัวตลก เขาก็สามารถสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังแปลกๆที่ออกมาจากร่างมัน เขารีบหยุดการโจมตีทันที

 

“ช่างไร้ประโยชน์เสียจริง อีกเพียงสามเซนติเมตรและลูกน้องเจ้าก็จะระเบิดเป็นชิ้น” โดยไม่คาดคิด พวกเขาได้สลับตำแหน่งกัน คนที่ยืนอยู่ที่นั่นคือตัวตลก และตำแหน่งที่ปีศาจตัวตลกได้ยืนอยู่ก่อนหน้าตอนนี้มันคือเหลียง ซ่ง

 

จู เหนียนลอบปาดเหงื่อเย็นเพราะเขาเกือบจะบดขยี้หัวของเหลียง ซ่งเป็นชิ้นๆ

 

“ฮี่ๆๆๆ....ข้าเคยพูดเช่นนี้ก่อนหน้า จงเล่นตามกฏและสิ่งต่างๆจะไม่เกิดขึ้น แน่นอน หากเจ้าเพลิดเพลินไปกับมัน ข้าก็ไม่คิดที่จะเล่นเกมส์นี้กับเจ้า”ปีศาจตัวตลกดูเหมือนจะเป็นฝ่ายควบคุมกระดาน

 

เมื่อจู เหนียนจ้องมองตัวตลกด้วยความหวาดกลัว ผลการต่อสู้ของเพื่อนร่วมรบอีกคนก็เป็นที่ชัดเจนแล้ว

เมื่อถูกกลุ้มรุมโดยยักษ์ลาวาและอสูรดาบ4ปีก เซี่ย หยูก็ไม่อาจทนได้ไหว สมบัติป้องกันของเขาแตกสลาย

สมองของเขาถูกหั่นครึ่งโดยอสูรดาบ4ปีกขณะที่ร่างของเขาถูกขยี้เป็นเนื้อบด จากนั้นอสูรดาบ4ปีกก็โยนเนื้อบดของเขาเข้าไปในปาก

เหลียง ซ่งได้สูญเสียความสามารถในการต่อสู้ไปและจู เหนียนก็กำลังเผชิญกับสถานการณ์ที่ยากลำบาก จากการต่อสู้4ต่อ3ได้กลายมาเป็น1ต่อ3แล้ว.....