Chapter 63: หมาปีศาจแห่งนรกแกซอล
Chapter 63: หมาปีศาจแห่งนรกแกซอล
{ หมาปีศาจแห่งนรก (ระดับ 20) (อีลิท) }
พลังชีวิต : 10000
มานา : 1000
สกิล : [ กระชากไส้ ] , [ ข่วน ] , [ แทง ] , [ ความมืดแห่งการกัดกร่อน ]
หมาปีศาจแห่งนรกนั้นเป็นมอนสเตอร์ประเภทคล่องแคล่วพร้อมกับการโจมตีอย่างรุนแรงและพลังป้องกันที่ต่ำ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นมอนสเตอร์อีลิทระดับ 20 มันก็มีพลังชีวิตเพียงแค่ 10000 หน่วยเท่านั้น
โดยปราศจากอุปกรณ์แบบศัตรูรูปร่างมนุษย์ มอนสเตอร์พวกนี้ก็ไม่สามารถที่จะต้านทานการโจมตีของหวังหยู่ได้
[เตะด้านข้าง] [หมัดกระแทก] [บีบคอ]!
ในคอมโบหนึ่งคอมโบนั้น หวังหยู่ก็แทบจะทำร้ายหมาที่น่าสงสารจนเกือบตาย! พร้อมกับ [คลื่นระลอก] ที่เพิ่มขึ้นไปนั้น หวังหยู่ก็ทำให้มันกลายเป็นซากศพ
เมื่อเห็นฉากนี้แล้ว ไร้ความกลัวและที่เหลือนั้นก็มึนงงอย่างสมบูรณ์....มันจบแล้ว….เหี้...อะไรวะ…
หมิงตู่นั้นเริ่มด่าตามสัญชาตญาณและตะโกนใส่ไร้ความกลัว “ทั้งหมดนี่คือความผิดของนาย! นายบอกเขาว่าเขาอยากจะทำอะไรก็ทำได้เลย! นี่มันเยี่ยมไปเลย! พวกเราก็สามารถที่จะสู้กับบอสในแบบปกติและในตอนนี้…”
{ แจ้งเตือนระบบ : คุณได้ถูปิดเสียงโดยหัวหน้าปาร์ตี้ ไร้ความกลัว }
“เหี้…!”หมิงตู่ด่าอีกครั้งหนึ่ง
“มีอะไรผิดปกติหรือเพื่อนๆ?”เมื่อเห็นการแสดงออกของทีมแล้ว หวังหยู่ก็สับสนเล็กน้อย
นอกจากทุกคนที่อยู่ที่นี่แล้ว มีเพียงหวังหยู่ที่นี่ที่ไม่เคยจะเคลียร์ดันเจี้ยนที่นี่มาก่อน ดังนั้นมันเป็นเรื่องธรรมชาติที่เขาไม่รู้ว่าคนที่เหลือต้องการที่จะหลีกเลี่ยงแกซอล
“น้องกระทิง…ครั้งหน้าได้โปรดคิดก่อนที่จะทำได้ไหม? หรือว่าอย่างน้อยก็ถามพวกเราก่อน….ถ้านายโจมตีใส่ทุกอย่างที่นายเห็นละก็ นายจะทำให้พวกเราทั้งหมดโดนฆ่า…”รัศมีฤดูใบไม้ผลิให้คำแนะนำ
“ทำไมละ?”ยิ่งพวกเขาพูดก็ยิ่งทำให้เขาสับสนมากยิ่งขึ้น เขาพึ่งจะฆ่าหมาปีศาจแห่งนรกในหนึ่งคอมโบ ดังนั้นทำไมเขาถึงจะทำให้คนอื่นนั้นตกอยู่ในอันตรายกัน?
“เนื่องจากว่าบอสตัวแรกนั้นไม่ง่ายเลยที่จะจัดการกับมัน มันเสียเวลา!”สุดท้ายแล้วโบซอนนั้นก็บ่นกับหวังหยู่ นั่นก็คือเหตุผลที่ทำให้พวกเขานั้นทำงาน
“โอ้ววววว! ดังนั้นมันเป็นแบบนั้นนี่เองสินะ หึ! ทำไมนายไม่พูดละว่าพวกนายไม่สามารถที่จะทำความเสียหายได้เพียงพอละ?”หวังหยู่ก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ
“อึ้ก....”เมื่อโดนดูถูกแบบนั้นโดยหวังก็เหมือนกับปล่อยหมัดอันรุนแรงใส่ศักดิ์ศรีของพวกเขา
ถึงแม้ว่านี่จะเป็นเรื่องจริง เมื่อได้ยินใครพูดดังๆใส่ก็ยังคงทำให้รู้สึกเจ็บ
“มันไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ใช่เป็นคู่มือของมัน เพียงแค่พวกเรานั้นขี้เกียจตามจัดการมัน! มันมีจุดหมายอะไรสำหรับมนุษย์ในการต่อสู้กับหมาละ? มันหน้าละอายเกินๆ…”ไร้ความกลัวตอบกลับอย่างหน้าด้าน
“ใช่ ใช่ ใช่ ไร้ความกลัวพูดถูก! ถ้าหมายกัดนายละก็นายจะกัดมันกลับเรอะ?”คนอื่นก็รีบพยักหน้า พวกเขาไม่ต้องการที่จะคิดว่าพวกเขานั้นอ่อนแอกว่าหมา
“พวกนายกำลังพูดห่าอะไรเนี่ย? นี่มันก็เป็นแค่เกม! ยิ่งไปกว่านั้นหมานั่นมันเป็นบอส! มันจะดรอปสิ่งของดีๆมาแน่นอน!”หวังหยู่หัวเราะ
“ไอ้เหี้......! เพียงแค่แสร้งทำให้มันดูเป็นเรื่องจริงเท่านั้นแหละ….”คำพูดของหวังหยู่นั้นทำให้คนอื่นนั้นเกือบน้ำตาไหล
“ลืมมันไปซะ! ตั้งแต่ที่มอนสเตอร์พวกนั้นมันกราดเกรี้ยวแล้ว ถ้าอย่างงั้นก็สู้มันซะ! กระทิงเหล็ก! นายจะต้องมั่นใจว่านายคุมบอสอยู่อย่างสมบูรณ์นะ!”
“เข้าใจแล้ว!”หวังหยู่ก็นวดฝ่ามืออย่างมั่นใจและตอบกลับ สุดท้ายแล้วกิจกรรมที่ชื่นชอบของหวังหยู่นั้นก็คือการท้าทายคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่า
ภายใต้การโจมตีผสมผสานของทั้งแปดคน หมาปีศาจแห่งนรกก็ตายกันอย่างรวดเร็ว
หลังจากที่หมาปีศาจแห่งนรกตัวสุดท้ายนั้นได้ตายลง ศพทั้งสี่ตัวก็กลายเป็นแสงสีดำซึ่งมันลอยขึ้นไปกลางอากาศ
เพียงเวลาไม่นาน พลังงานแห่งความมืดก็ถาโถมเข้าใส่ส่วนกลางของสนามหญ้าและก็ค่อยๆก่อตัวเป็นมอนสเตอร์ขนาดใหญ่โต
มอนสเตอร์ทั้งสี่ขาและมันก็สูงเกือบจะสองเมตร! กรงเล็บสีเลือดอันใหญ่โตและดวงตาที่ดุร้ายพร้อมกับหางที่คล้ายกับงู มันดูไม่เหมือนหมาเลยแม้แต่น้อย!
{ หมาป่าปีศาจแห่งนรก แกซอล (ระดับ25) }
พลังชีวิต : 200000
มานา : 5000
สกิล : : [ กระชากไส้ ] , [ ข่วน ] , [ แทง ] , [ ความมืดแห่งการกัดกร่อน] [ ฮีโมฟีล ]
“โอ้ เชี่ย! ทำไมหมามันมีหน้าตาแบบนี้กันวะ? นี่มันพันธุ์อะไรกันเนี่ย?”หวังหยู่อ้าปากค้าง
“มันน่าจะเป็นพันธุ์ทาง! หัวของมันเป็นหมาป่าสีเทา ร่างกายของมันเป็นทิเบตันแมสติฟฟ์ และกรงเล็บของมันน่าจะเป็นบูลด็อก….”ความทระนงตัวนั้นวิเคราะห์อย่างเชี่ยวชาญ
“โอ้วววว! ผู้เชี่ยวชาญละ!”สำหรับการวิเคราะห์ถึงหลายเผ่าพันธุ์แบบนั้นให้ความรู้สึกประทับใจจริงๆ
“ครอบครัวของฉันเลี้ยงหมาตัวใหญ่หลายตัว…”ความทระนงตัวบ่นพึมพำ
“เฮ้! พวกเรามาสู้กับบอส ไม่ใช่มาพูดเรื่องพันธุ์ของมัน! กระทิงเหล็ก นายมีความมั่นใจที่จะรับมือมันได้ใช่ไหม?”
“ผมจะลองดู!”หวังหยู่นั้นวอร์มอัพเล็กน้อยก่อนที่จะพุ่งไปด้านหน้า
พูดตามตรงแล้ว นี่เป็นครั้งแรกของหวังหยู่ที่เห็นหมาตัวใหญ่ขนาดนี้ ดังนั้นเขาจึงมีความไม่แน่นอนในหัวใจของเขา อย่างไรก็ตาม ยิ่งตัวใหญ่นั่นก็หมายความมันจะมีจุดอ่อนมากยิ่งขึ้น! หวังหยู่เข้าใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้น เขาจึงมีความมั่นใจบางส่วน
“โฮกกกกก!!!”
เมื่อหวังหยู่มาถึงร่างกายของแกซอล มันก็ปรับปรุงรูปร่างของมันเสร็จและมันก็ขู่ “ดังนั้นพวกไอ้โง่นี่ก็คื....”
“บูม!”
-1173
แม้กระทั่งก่อนที่แกซอลนั้นจะได้โอกาสพูดเสร็จ หวังหยู่ก็ส่งหมัดอย่างรุนแรงไปที่กรามด้านล่างของมัน และลูกเตะก็ลอยไปทีด้านหลังหัวของแกซอลและเกือบที่จะส่งมันกัดลิ้นตัวเองขาด!
“โอ้ เหี้…! ผมขอโทษ! ผมไม่ได้ตระหนักไปว่านายสามารถพูดได้….”หวังหยู่รีบขอโทษ
สำหรับผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้แล้ว หวังหยู่นั้นก็มีมารยาทอย่างมากกับคู่แข่ง ถ้าทั้งสองฝั่งนั้นยังไม่พูดเสร็จ ถ้าอย่างงั้นมันก็ไม่ใช่ช่วงเวลาในการโจมตี ใครจะไปคิดละว่าหมาสามารถพูดได้กัน? เมื่อเห็นแบบนี้ หวังหยู่ก็เริ่มที่จะปฏิบัติกับเขาอย่างกับเป็นคู่ต่อสู้
“อาวู้วววว!”แกซอลนั้นไม่ได้มีหลักในการเจรจาเหมือนกับหวังหยู่ ตั้งแต่ที่คำพูดของมัน เขาก็แทงไปด้านในทันทีและข่วนไปหาหวังหยู่
“เหี้....!”หวังหยู่ตกใจกับแกซอล
สำหรับบอสประเภทคล่องแคล่ว ความเร็วของแกซอลก็เกือบที่จะเท่ากับโฮวาร์ดที่ได้รับการบัฟ!
ด้วยเหตุผลนี้เอง แม้กระทั่งหวังหยู่นั้นสามารถที่จะเห็นกรงเล็บที่เข้ามาหาได้ แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะหลบมันได้ เขาสามารถทำได้เพียงใช้ [โล่พลังงาน] ในการป้องกันการโจมตีนั้น
“บูม!”
ตั้งแต่ที่ทั้งคู่นั้นอยู่ด้วยกัน แม้กระทั่งหวังหยู่นั้นก็พยายามที่จะใช้สกิลในการรองรับแรงกระแทก เขาจะเปรียบเทียบกับความแข็งแกร่งของสัตว์ป่านี่ได้ยังไงกัน? เพียงการโจมตีเดียวก็ทำให้เขาปลิวกระเด็นออกไปในทันที!
การโจมตีเพียงหนึ่งการโจมตีโดยแกซอลนั้นซึ่งใช้ [ข่วน] และมันก็ได้รับผลกระทบชา.....กลางอากาศนั้นหวังหยู่ก็ทำไรไม่ได้ เมื่อเขาตระหนักได้ว่าเขาไม่สามารถที่จะทำตัวสมดุลได้แบบที่เขาหวังไว้ เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการรอคอย จนกระทั่งเขาชนกับพื้น ก่อนที่จะพลิกเท้าของเขา เมื่อตรวจสอบพลังชีวิต หวังหยู่ก็ตกตะลึงเมื่อเขาสังเกตว่าการโจมตีของมันนั้นทำค่าความเสียหายกับเขาไป 60% ของพลังชีวิต!
“สมกับเป็นผู้เชี่ยวชาญจริงๆ! แม้กระทั่งในความล้มเหลว เขายังคงสง่างาม!”ที่เหลือตบมือ
คนที่เหลือนั้นไม่ได้เยาะเย้ยหวังหยู่ เมื่อพวกเขาปรบมือ ในเกมเสมือนจริงนั้น คนธรรมดาก็ไม่สามารถที่จะฟื้นตัวจากการล่วงหล่นได้สวยงามแบบกับหวังหยู่
“เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว! บอสตัวนี้ดุร้ายจริงๆ ผมคิดว่าแม้กระทั่งขุนนางครอทก็ไม่สามารถที่จะแท็งค์มันได้ไหว”หวังหยู่พูดอย่างจริงจัง
ขุนนางครอทนั้นเป็นผู้พิทักษ์และแม้กระทั่งชุดเกราะเซตของเขานั้นทำให้พลังป้องกันกายภาพของเขาในตอนนี้เป็น 130 พลังป้องกันของหวังหยู่นั้นก็คือ 110 ดังนั้นมันก็ไม่ได้น้อยเช่นกัน
แม้กระทั่งการใช้สกิลป้องกันแล้ว หวังหยู่ก็ยังคงเสียชีวิตไป 60% แม้กระทั่งขุนนางครอทนั้นใช้โล่ในการป้องกันมัน เขาก็ไม่สามารถที่จะทนมันได้นาน
ถึงแม้ว่าแกซอลนั้นจะไม่ได้เทียบเคียงได้กับวาร์ตันระดับทองในเรื่องของค่าสถานะ มันก็เป็นประเภทคล่องแคล่ว....ซึ่งหวังหยู่นั้นมีปัญหามากที่สุดกับบอสประเภทนี้
“มีอะไรผิดปกติงั้นเหรอ พี่กระทิงเหล็ก? แม้กระทั่งพี่ก็ไม่สามารถที่จะรับมือมันได้งั้นเหรอ?”คนที่เหลืออ้าปากค้าง ความแข็งแกร่งของหวังหยู่นั้นถูกรับรู้โดยพวกเขา ถ้าหวังหยู่นั้นสู้กับพวกเขาเจ็ดคนพร้อมกัน มันก็ไม่ได้ท้าทายซักเท่าไหร่! ถ้าเขานั้นแม้กระทั่งคิดว่าบอสตัวนี้นั้นทรงพลัง ถ้าอย่างงั้นไม่ใช่ว่าพวกเขานั้นมีชะตาที่จะต้องตายงั้นเหรอ?”
“ผู้ชายจะสามารถพูดว่าเขาไม่สามารถที่จะรับมือได้ยังไงกันละ!”หวังหยู่ทุบมือและก็ประกาศ
ในเวลานั้นเองที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่ แกซอลนั้นก็โจมตีอีกครั้ง มันก็เปิดปากของมันและปลดปล่อยควันสีเดาออกมา
“นั่นก็คือ [ ความมืดแห่งการกัดกร่อน ] มันจะลดความเร็วการเคลื่อนที่ลงไป 80%! วิ่งหนีเร็วเข้า!”ไร้ความกลัวตะโกน
ในตอนที่เคลียร์ดันเจี้ยนในตอนแรก ผู้คนที่เหลือนั้นก็ไม่ได้รู้สึกประหลาดกับสกิลนี้ซักเท่าไหร่ การเคลื่อนที่ของแกซอลที่เปิดปากขึ้นมา มันก็ทำให้พวกเขานั้นรีบวิ่งหาที่กำบัง
มีเพียงคนเดียวที่ไม่ได้รับรู้ว่าอะไรเกิดขึ้นนั้นก็คือหวังหยู่ เมื่อได้ยินไร้ความกลัวตะโกนมาใส่ หมอกนั้นก็มาถึงเขาเรียบร้อยแล้ว หวังหยู่ก็รีบใช้ [ระลอกคลื่น] บนพื้นและยืมแรงระเบิดของมันเพื่อส่งเขากระเด็นออกไป และก็ใช้ [โกสต์] หวังหยู่ก็รีบหลบหนี อย่างไรก็ตาม แกซอลนั้นได้เล็งไปที่หวังหยู่แล้วและมันก็แทงใส่เขา
“อึ้ก!”หวังหยู่รีบเตะกำแพงด้านข้างและเปลี่ยนทิศ พร้อมกับการกระโดดถอยหลัง หวังหยู่ก็หลบหลีกการโจมตีของแกซอลและอยู่ท่ามกลางหมอก
“ช่วยเขา!”ไร้ความกลัวรีบออกคำสั่งในทันที รัศมีฤดูใบไม้ผลิรีบเรียกผีทั้งสีตัวออกมาบล็อคหวังหยู่และร่าย [บิดเบือน] รอบๆเขา
หมิงตู่ก็โบกคทาของเขาและใช้ [ระเบิดสายฟ้า] ใส่ใบหน้าของแกซอล
ไร้ความกลัวก็รีบร่ายฮีลใส่หวังหยู่หลายรอบ
ตั้งแต่ที่คนอื่นนั้นเป็นอาชีพระยะใกล้กันทั้งหมด เพียงสิ่งเดียวที่พวกเขาสามารถทำได้ในตอนนี้ก็คือการไปยืนด้านหน้าและบล็อคพวกมัน
