ตอนที่13 เผชิญหน้าในถ้ำ2
ตอนที่13 เผชิญหน้าในถ้ำ2
หลินหยี่ได้เดินเข้าไปยังประตูหินเพื่อเข้าสู่ถ้ำ มีแผ่นดินหินใหญ่ตั้งอยู่ทำให้เขามองเห็นมันได้ทันที และเมื่อหลินหยี่เดินเข้าไปใกล้ มันก็มีจารึกที่อยู่บนหิน
“ภายใต้แสงจันทร์ประตูจะเปิดออก ต้องมีโชคชะตาเท่านั้นที่จะเข้ามาได้ และเมื่อรุ่งสางประตูนี้จะหายไป อีกเป็นเวลา 5ปี”
ตาเฒ่าหลินได้สอนเขาอ่านอักษรโบราณมันนานแล้ว หลินหยี่จึงสามารถอ่านอักษรพวกนี้ได้
ประตูหินสีแดง พระจันทร์เต็มดวง ประตูเปิดให้คนเข้า ว่าแต่ต้องมีโชคชะตาหมายถึงอะไร? แล้วคนที่มีโชคชะตานี่หมายถึงหลินหยี่งั้นหรอ? เขาควรเป็นคนที่เข้ามางั้นหรอ?
มันค่อนข้างจะสับสน เขาก็ไม่ใช่คนที่พิเศษอะไร ก็แค่เด็ก8ขวบที่กำพร้าพ่อแม่และอาศัยอยู่กับตาเฒ่าหลินเท่านั้นเอง
แต่ถึงยังไงหลินหยี่ก็จะมุ่งหน้าทำเรื่องนี้ให้เสร็จต่อไป
ในจารึกได้เตือนหลินหยี่ไว้ว่า จงออกจากที่นี่ก่อนรุ่งสาง สิ่งที่เขาต้องทำก็คือออกจากที่นี่ก่อนดวงอาทิตย์จะขึ้น
ว่าแต่มันหมายความว่ายังไงกัน? ประตูจะปิดไปอีก5ปีงั้นหรอ? คือมันจะบอกว่าหลินหยี่จะถูกขังอีก5ปีหากออกจากที่นี่ไม่ทันงั้นหรอ?
หลินหยี่เริ่มถอนหายใจเพื่อสงบสติอารมณ์ ขอบคุณพระเจ้าจริงๆที่ทำให้เขาเข้าใจที่จารึกนี้บอก หลังจากนั้นเขาก็เดินสำรวจรอบๆแบบคนหลงทาง
5ปีเลยงั้นหรอ? เขาอยู่ไม่ได้หรอกหากขาดอาหารหรือน้ำ ไม่สิไม่ใช่แค่เขา ทุกคนไม่มีใครทำได้!
หลินหยี่จะปลอดภัยดีหากเขาออกจากที่นี่ได้ก่อนรุ่งสาง เมื่อเข้าใจแล้วหลินหยี่ก็เดินสำรวจต่อไป
เมื่อเดินเข้าไปเรื่อยๆ หลินหยี่ก็พบแสงสว่างที่ส่องมาจากกไข่มุกที่ฝังอยู่ในกำแพง
ไม่จำเป็นต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญมาดูก็รู้ได้เลยว่านี่มีมูลค่าสูง ใครๆก็ดูออกเลยว่ามันต้องมีมูลค่าสูงแน่ๆ
แต่หลินหยี่ไม่ใช่คนที่เหมือนคนอื่นมากนัก มันสวยงามมากเมื่อได้มอง แต่สำหรับเขามันก็มีค่าแค่เท่านี้
ดังนั้นหลินหยี่จึงเดินต่อไปโดยไม่สนใจของพวกนี้เลย ส่วนสิ่งที่หลินหยี่สนใจก็คือศิลปะการต่อสู้ต่างๆเท่านั้น
เขาตื่นเต้นมากที่จะได้พบศิลปะการต่อสู้ใหม่ๆที่สามารถจะเอาชนะตาเฒ่าหลินได้
แต่สถานที่นี้มันใหญ่มากนัก ปราสาทแห่งนี้เต็มไปด้วยไข่มุกที่สวยประดับประดาอยู่ทั่วประสาท แต่สิ่งที่น่าสนใจสุดนั้นมีอยู่สองอยู่คือแผ่นจารึก และอีกอย่างนั้นเป็นแท่นที่ยกสูงขึ้น อยู่ทางด้านขวาของจารึก
แท่นที่ยกสูงขึ้นนี้ดูเหมือนแท่นบูชาจากอดีตกาล ที่ไว้สำหรับวางของที่สำคัญมาก แต่อย่างไรก็ตามมันเป็นของที่เก่าแก่มากที่ไม่สามารถหาดูได้ที่ไหนอีกแล้ว
ไม่ต้องคิดอะไรมากนัก หลินหยี่กระโดดขึ้นไปบนแท่นบูชาทันที และเขาก็มองเห็นกล่องใบนึงที่ดูเล็กมาก และมันดูเหมือนอะไรบางอย่างที่หลินหยี่ตามหา
หลินหยี่จึงกระโดดลงจากแท่นบูชาทันที เพื่อไปนำกล่องออกมา และด้วยความระมัดระวังเขารีบกระโดดออกและไปซ่อนตัวทันที เพราะมันเป็นปกติมากสำหรับสถานที่แบบนี้ว่าต้องมีกับดักอะไรบางอย่างที่อยู่ใกล้พวกสมบัติ
แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรออกมา เขาไม่รีบเปิดกล่องมากนัก เขาสนใจที่จะรีบกลับบ้านมากกว่า
เขาได้เดินเข้าไปอ่านจารึกลึกที่ตั้งอยู่หน้าประตูหินบานที่สอง
และมันจารึกไว้เช่นเดียวกับตรงทางเข้าแรก
“5ปีสำหรับขั้นตอนแรก หนึ่งฝ่ามือโจมตีเข้าไปยังประตู การเรียนรู้ควรพิสูจน์ไม่สำเร็จ กลับมาอีกครั้งใน5ปี”
หลินหยี่งงมาก ‘5ปีสำหรับขั้นตอนแรกคืออะไร?’ และเขาสามารถพังประตูได้ด้วย1ฝ่ามืองั้นหรอ?
เขาจึงลองเดินไปยังประตูและผลักมันออก แต่มันก็ไม่เกิดอะไรขึ้น ชัดเจนเลยว่าในตอนนี้เขายังไม่แข็งแกร่งพอ ดังนั้นเขาควรรออีก5ปีเพื่อมาเปิดมันใหม่
หลินหยี่ตื่นเต้นมาก เพราะว่าประตูบานที่สองนี้จะต้องมีของที่มีค่ามากกว่าประตูบานแรกแน่ๆ
หลินหยี่เข้าใจทันทีว่าเขายังไม่พร้อมที่จะเข้าไปยังประตูที่สอง
ด้วยแบบนี้หลินหยี่จึง ออกจากถ้ำมาพร้อมกับกล่อง
ในตอนนี้ท้องฟ้ายังไม่มืด ยังมองเห็นเส้นขอบฟ้าที่ริบหลี่ด้วยแสงอาทิตย์