ตอนที่ 139 เปิดใช้งานการ์ดหลอกลวง

ภารกิจแรกของภารกิจต่อเนื่องคือการเป็นอันดับหนึ่งของค่ายฝึกภายใน7วันและคงอันดับไว้สามวัน นั่นทำให้หลิน ฮวงเหลือเวลาอีกแค่สี่วันเพื่อเป็นอันดับ1 หลิน ฮวงขมวดคิ้วเมื่อเขาตระหนักว่าเขาอยู่ห่างจากฟาง เวิ่น ผู้เป็นอันดับ1อยู่1.3ล้านแต้มและ5แสนแต้มจากหลี่ ลี่ ผู้เป็นอันดับสาม หลังจากที่เขามาถึงชั้นแรกโดยลิฟต์ เขาก็เดินไปที่ชั้น10ของหอคอยฝึกทันที

มีมอนสเตอร์ระดับทองขั้น1ที่ชั้น10 หน้าบากสังเกตเห็นว่าหลิน ฮวงกำลังจริงจังเกี่ยวกับอันดับ หประตูส่วนใหญ่บนชั้นนี้ยังว่าง หลิน ฮวงจึงสุ่มเลือกเข้า หลังจากอัญเชิญไป่ หลิน ฮวงก็บอกให้เสี่ยว เฮยตัดการเชื่อมต่อกงล้อชีวิตเขากับไป่ทันที เมื่อปีกพลังโลหิตของไป่กางออก เขาก็เข้าสู่โหมดต่อสู้ ทุกครั้งที่มันตวัดปีก หัวของมอนสเตอร์ก็จะกระเด็นหลุด แม้ว่าไป่จะเป็นเพียงระดับเงินขั้น3 มอนสเตอร์ระดับทองขั้น1ก็ล้วนไร้ค่าต่อหน้ามัน

หลังจากอยู่ในหอคอยฝึกมา5ชั่วโมง มันก็เป็นเวลา5โมงเย็นพอดี หลิน ฮวงได้รับแต้มมาเกือบ1ล้านแต้ม เขาแซงหลี่ ลี่ไปและอยู่ห่างจากฟาง เวิ่น 4แสนแต้ม จากนั้นเขาก็ออกหอคอยไป เขากินอาหารเย็นและกลับไปในหอคอยอีกครั้งเมื่อมันเป็นเวลา1ทุ่ม เขาอยู่จนถึง4ทุ่มและได้รับ6แสนแต้มภายในสามชั่วโมงและแซง ฟาง เวิ่นไป ตอนนี้ เขาเป็นอันดับ1แล้ว

อย่างไรก็ตาม แต้มของเขาห่างจากฟาง เวิ่นเพียง1แสนแต้มเท่านั้น อย่างไรก็ตาม  ในไม่ช้า ข่าวของเขาก็เป็นที่สนใจของผู้คน แต้มของหลิน ฮวงได้อยู่เฉยมาหลายวัน แต่ตอนนี้ เพราะแต้มที่พรวดพราด ผู้คนจึดงคาดเดาว่านี่คงเป็นเพราะผู้ดูแล

 

“บางที ผู้ดูแลอาจจะพูดอะไรบางอย่างกับหลิน ฮวงเพื่อให้เขากลับมาเก็บแต้ม?”มีการคาดเดามากมายในหมู่คน แม้หกระทั่ง ฟาง เวิ่นก็ยังสงสัยเพราะเขารู้ดีว่าหลิน ฮวงไม่ได้สนใจถึงการจัดอันดับ แต่ทว่า เขาเริ่มที่จะคิดว่ามันน่าจะข้องเกี่ยวกับการที่ผู้ดูแลเรียกเขาไปพบเมื่อตอนกลางวัน

เมื่อหลิน ฮวงมาถึงห้องเขา เสี่ยว โม่ก็มองเขาด้วยสายตาชื่นชม“ลูกพี่หลิน นายเป็นอันดับ1แล้ว”

“ใช่”หลิน ฮวงพยักหน้า“ฉันจะไปที่หอคอยฝึกฝนอีกครั้งในวันพรุ่งนี้เพื่อรักษาอันดับของฉันไว้”

 

หลิน ฮวงนอนหลับในคืนนั้น เช้าวันต่อมา เขาก็มุ่งหน้าตรงไปที่หอคอยฝึกฝนทันทีหลังมื้อเช้า เขาเดินชนกับฟาง เวิ่น เมื่อกำลังเดินไป ฟาง เวิ่นร้องเรียกชื่อเขา

 

“หลิน ฮวง นายดูเอาจริงเอาจังนะในช่วงสองวันนี้”

“ใช่ นายก็เหมือนกันนิ”หลิน ฮวงพยักหน้าและยิ้ม

“ผู้ดูแลบอกอะไรกับนายงั้นหรอ?”ฟาง เวิ่นเดินเข้าใกล้และกระซิบ

“ประมาณนั้น”หลิน ฮวงพยักหน้า เนื่องจากทุกคนคิดว่ามันเป็น้ขออ้างที่เหมาะสมที่สุดที่เขามี ฟาง เวิ่นจึงไม่ได้ถามอะไรอีก ตอนนี้หลิน ฮวงต้องการเป็นที่1 เขาจะต้องยอมแพ้เพราะไม่มีใครในค่ายฝึกที่สามารถล้มเขาได้

 

วันต่อมา หลิน ฮวงใช้เวลาทั้งหมดอยู่ที่หอคอยฝึกฝน เขาใช้เวลาไป11ชั่วโมงและได้รับ2.2ล้านแต้ม เขาทิ้งห่างจากฟาง เวิ่นผู้เป็นอันดับ2ประมาณ2ล้านแต้ม ตอนนี้เขามีฉายาในค่ายฝึกว่า – จอมสะสมแต้ม  ในวันที่สาม เขาก็ได้รับแต้มเพิ่มอีก2ล้านแต้ม

ในบ่ายวันที่4 การแจ้งเตือนจากภารกิจแรกก็ปรากฏขึ้น

“ภารกิจต่อเนื่อง 1 : เป็นอันดับ1ในค่ายฝึกอีกาม่วงและรักษาอันดับไว้3วัน(เสร็จสิ้น)”

“ภารกิจต่อเนื่อง 2 : หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจแรก จงหลบหนีจากค่ายฝึกโดยที่ไม่มีใครรู้ เวลาของภารกิจ : 3วัน การนับถอยหลังจะเริ่ม ณ บัดนี้....”

 

หลิน ฮวงไม่ได้หยุดฆ่ามอนสเตอร์ เขาพักอยู่ในหอฝึกฝนจนถึง5โมงครึ่ง และได้รับแต้มอีก1.6ล้านแต้ม จากนั้นเขาก็ออกจากหอฝึกฝนไป หลังจากมื้อเย็น หลิน ฮวงมุ่งหน้าไปยังจุดแลกแต้มและแลกปืนดัดแปลงระดับทองGoldEagle11มาด้วยแต้ม7.2ล้าน นั่นทำให้เขาเหลือแต้มเพียง3แสนแต้ม จากนั้นเขาก็กลับไปที่หอคอยฝึกฝนหลังจากนั้น

ครั้งนี้ เขาเดินไปที่ชั้น6แทนชั้น1 บนชั้น6 เขาเริ่มฝึกดาบเพลิงคลั่ง เมื่อใดก็ตามที่มอนสเตอร์เข้าใกล้เขา เขาจะใช้ทักษะดาบอื่นเพื่อฆ่าพวกมันก่อนที่เขาจะเริ่มฝึกดาบเพลิงคลั่งต่อและเพราะด้วยการโจมตีของมอนสเตอร์บางครั้ง เขาจึงได้รับชิ้นส่วนการืดทักษะเร็วกว่าเดิม หลิน ฮวงค่อนข้างมีพรสวรรค์ในด้านดาบและมีความเข้าใจทักษะหลากหลายรูปแบบ เขาสามารถที่จะฆ่ามอนสเตอร์1หรือ2ตัวได้ด้วยดาบเพลิงคลั่ง

หลังจากสามชั่วโมง มันก็เป็นเวลา4ทุ่มแล้ว หลิน ฮวงสามารถที่จะสะสมชิ้นส่วนการืดได้11ชิ้น เมื่อช่วงเวลาฝึกจบลง หลิน ฮวงก็เดินกลับไปยังเขตพักอาศัย อาบน้ำ และไปที่ห้องนอนเขา เขานอนบนเตียงและคิดกับตัวเขา’อีกสองวันครึ่ง...”

 

เช้าวันต่อมา เขามุ่งหน้าที่ชั้น6ของหอคอยเพื่อฝึกดาบเพลิงคลั่ง แม้ว่าเขาจะยังไม่สามารถเชี่ยวชาญมันก็ตาม หลังจากที่ฝึกอยู่ทั้งวัน เขาก็เกือบจะเชี่ยวชาญมันแล้ว

กลางดึก เขาได้พูดคุยกับเสี่ยว โม่

 

“เสี่ยว โม่ นายเคยคิดที่จะทำอะไรไหมเมื่อวันหนึ่ง นายกลายเป็นผู้หลุดพ้น?”

“ฉัน....ฉันไม่เคยคิดถึงตอนนั้น....มันควรจะ...มันควรจะยากมากที่จะกลายเป็นผู้หลุดพ้น...”เสี่ยว โม่ตกใจกับคำถามของหลิน ฮวง “ลูกพี่หลิน แล้วนายละ?ฉันคิดว่ามันไม่น่าจะมีปัญหาอะไรสำหรับนายในการเป็นผู้หลุดพ้น!”

“การเป็นผู้หลุดพ้นไม่ใช่เป้าหมายสูงสุดของฉัน เป้าหมายของฉันคือการเป็นกึ่งเทพ ก่อนอื่นฉันจะเป็นกึ่งเทพ...ฉันไม่แน่ใจว่าฉันจะกลายเป็นเทพที่แท้จริงได้ในสักวันไหม”หลิน ฮวงเผยเป้าหมายสุดท้าทายของเขาและกล่าว“อย่างไรก็ตาม มันเป็นเส้นทางที่ยากลำบาก บางทีฉันอาจจะตายก่อนก็ได้...หากฉันตายไปจริงๆ ฉันก็ไม่ต้องการให้ศพของฉันถูกทิ้งไว้ในที่สาธารณะ ดีที่สุดคือการเผาศพให้เป็นเถ้าถ่าน มันจะเป็นภาพที่สะอาดตาและจะหมดความกังวล...”

“ลูกพี่หลิน อย่าพูดแบบนั้นเลย นายเป็นคนดี นายจะมีชีวิตที่ยืนยาว”เสี่ยว โม่กล่าวทันที พวกเขาคุยกันจนถึงตี1 ก่อนที่จะเข้านอน ในวันที่สาม หลิน ฮวงแสยะยิ้มเมื่อเขาเดินออกไป

 

“เสี่ยว เฮย เปิดใช้งานการ์ดหลอกลวง”

“เมื่อเปิดใช้งานการหลอกลวง ท่านจะต้องทำเหตุการณ์ปลอมให้เสร็จสิ้นภายในวันนั้น นายแน่ใจที่จะเปิดใช้งานหรือไม่?”เสี่ยว เฮยกล่าว

“ยืนยัน”หลิน ฮวงไม่ลังเลแม้แต่น้อย เขาเหลือเวลาอีก1วันครึ่งก่อนที่ภารกิจจะจบลง เขาไม่มีเวลามากนัก

“เปิดใช้งานการ์ดหลอกลวง โปรดทำให้เหตุการณ์หลอกเสร็จเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้”

“โปรดกำหนดจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์ปลอมในช่วงเวลาตายของฉัน”หลิน ฮวงกำหนดจุดเริ่มต้น

“จุดเริ่มต้นได้ถูกกำหนดแล้ว”

 

หลิน ฮวงมุง่หน้าไปยังหอคอยฝึกฝน ครั้งนี้ เขาขึ้นไปที่ชั้น7 มีมอนสเตอร์ระดับเงินขั้น1ที่ชั้น7 หลิน ฮวงเข้าไปในห้องว่าง ครั้งนี้ เขาไม่ได้อัญเชิญไป่ แต่กลับฆ่ามอนสเตอร์ทั้งหมดด้วยตัวเขาเอง สำหรับหลิน ฮวงผู้ที่เป็นระดับทองแดงขั้น3 มอนสเตอร์ระดับเงินขั้น1ค่อนข้างง่ายแต่ก็ไม่สบายเท่าชั้น6 ไม่ว่าจะเป็นความเร็ว หรือความแข็งแกร่ง มอนสเตอร์ระดับเงินล้วนไม่อาจนำไปเทียบกับระดับทองแดงขั้น3ได้

อย่างไรก็ตาม ด้วยการเคลื่อนไหวที่น่าทึ่งของหลิน ฮวง เขาสามารถฆ่ามอนสเตอร์ทุกตัวได้แต่มันก็มีประสิทธิภาพน้อยกว่า ขณะที่เขาอยู่ในห้องฝึกฝน มอนสเตอร์มากมายก็ได้ปรากฏตัวขึ้น หลิน ฮวงกระโดดขึ้นไปบนหลังของแรดนอยักษ์และแทงดาบเขาไปที่คอมัน แรดนอยักษ์ก็ทรุดลงทันที

ทันใดนั้น เงาสีเทาดำก็พุ่งพรวดมาที่ด้านหลังเขา มันคือหมาป่าเงาวิบัติ มอนสเตอร์ที่เชี่ยวชาญการลอบโจมตี หลิน ฮวงไม่เห็นว่ามันกำลังเข้ามา เขาล้มลงกับพื้นและมันก็กัดเข้าที่หลังคอเขา เกิดเสียงแตกร้าวขึ้น เขารู้ดีว่ากระดูกคอเขาได้หักแล้ว เขาใช้หลังมือและผ่าตัวหมาป่าเป็นสองส่วนขณะที่เขาพยายามจะยืนขึ้น ขณะนั้นเอง แรดนอยักษ์ก็กระทึบใส่เขาด้วยเท้าหน้าของมัน

กระดูกสันหลังและกระดูกซี่โครงของหลิน ฮวงหักทันทีจากการเหยียบ แม้กระทั่งอวัยวะของเขายังทะลักออกมา ด้วยการเหยียบเพียงครั้งเดียว หลิน ฮวงได้สิ้นชีวิต....

การแจ้งเตือนมาจากเสี่ยว เฮย..

 

“ท่านได้ตายแล้ว เหตุการณ์ปลอมได้เริ่มขึ้นแล้ว....”

 

 

ปล.เอาแล้ว จะได้ผลไหม