Chapter 200: เรื่องเล่าของตั๊กแตนที่แอบตามจั๊กจั่น
Chapter 200: เรื่องเล่าของตั๊กแตนที่แอบตามจั๊กจั่น
โจวหลงก็เอากล้องส่องทางไกลและเดินออกไปตรงหน้าต่างและส่องดู แน่นอนว่ามันมีกลุ่มคนจำนวน50คนและพวกเขาก็ยังมีรถของกองทัพหลายคันและรถSUVที่ปรับแต่ง และแต่ละคนนั้นก็เต็มไปด้วยอาวุธ โจวหลงก็จ้องไปที่รถของทหารราบติดเกราะนั่น!
พวกเขานั้นได้ยินเสียงยิงปืนจากที่อันห่างไกล แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่าจะมีขบวนรถผ่านเมืองนี้ เขาเดาว่าพวกเขาฆ่าซอมบี้กลายพันธุ์ไปเรียบร้อยแล้ว
“ยอดเยี่ยม!’ใบหน้าของโจวหลงนั้นเต็มไปด้วยความหวัง
พวกเขานั้นหลบซ่อนในตึกนี้เป็นเวลาหลายวันเนื่องจากซอมบี้กลายพันธุ์ที่เลวร้ายนั่น กองทัพฆ่าซอมบี้ตัวนั้นไปซึ่งทำให้พวกเขานั้นประหลาดใจและก็ทำให้พวกเขานั้นมีความสุข มันเป็นเรื่องที่ไม่ได้คาดคิดจริงๆ!
โจวหลงมองไปยังทิศทางของโรงนา และเขาก็จ้องไปที่รถติดเกราะของทหารราบ ซึ่งมันเป็นรถขนส่งติดเกราะรุ่นที่92!
ก่อนวันโลกาวินาศ โจวหลงนั้นเป็นเจ้าหน้าที่ของกองทัพ นั่นคือเหตุว่าทำไมเขาถึงบอกได้ว่ามันเป็นรถยนต์ประเภทอะไรหลัง หลังจากไวรัสนั้นแพร่กระจายไปทั่ว เขานั้นก็ถูกขนส่งไปยังสถานีเก็บเงินที่อยู่ไม่ห่างไกลออกไป
โจวหลงนั้นดูหนังที่เกี่ยวข้องกับวันโลกาวินาศมาเยอะมาก ดังนั้นเขาจึงระแวงกับกฎของวันโลกาวินาศ ความแข็งแกร่งนั้นเป็นเพียงเรื่องเดียวที่สำคัญ ยิ่งไปกว่านั้น เขานั้นเคยมีอำนาจมาก่อน ดังนั้นเขาจึงฆ่าผู้บังคับบัญชาของเขาและหลบหนีออกมา หลังจากนั้น โจวหลงก็รู้สึกเสียใจกับเหตุการณ์นั้น เมื่อเขาหลบหนีออกมา เขาเพียงแค่หยิบปืนและกระสุนไปไม่มาก เขาไม่ได้คาดคิดไว้ว่ากองทัพจะขายกระสุนให้กับทีมผู้รอดชีวิต
แต่ถึงแม้กระนั้นก็ตาม พร้อมกับการช่วยเหลือของปืนหลายกระบอก กระสุนและระเบิดจำนวนมากที่เขานำมันออกมา เขาก็รีบก่อตั้งกองกำลังของตัวเองขึ้นมาได้ เขานั้นเป็นผู้นำของเมืองอย่างสมบูรณ์
“รถติดเกราะของทหารราบ! พวกเขามีปืนกลและกระสุนมากมายอีกด้วย!”โจวหลงจ้องไปที่ทิศทางพวกนั้นพร้อมกับดวงตาที่เปร่งประกายระยิบระยับ
ชายที่ถือกล้องส่องทางไกลอยู่ก็ถามขึ้น “กัปตันหลง คุณต้องการที่จะโจมตีพวกเขาอย่างงั้นเหรอครับ?”
“อะไรนะ!? มึงโง่หรือเปล่า?”โจวหลงจ้องไปที่เขาอย่างเกรี้ยวกราด ถึงแม้ว่าเขาจะมีสมาชิกมากมาย และผู้คนทั้งหมดที่เขามีนั้นเขาเป็นคนเลือกมาและฝึกฝนด้วยตัวเองก็ตามที พวกเขาก็ไม่สามารถที่จะต้านทานกับทหารที่ฝึกฝนมาเป็นอย่างดีพวกนั้นได้
“เฉียงซี นายเห็นรถSUV พวกนั้นไหม? พวกนั้นเป็นรถของผู้รอดชีวิต ฉันพนันเลยว่าพวกเขาจะร่ำรวยมากหลังจากทำภารกิจนี้สำเร็จ”โจวหลงถือกล้องส่องทางไว้และจ้องไปทางทีมของผู้รอดชีวิต “พวกเขาจะมีชีวิตที่ดีกว่าฉันได้อย่างไรกันละ?”โจวหลงตัดสินใจที่จะสู้กับพวกผู้รอดชีวิตนั่น เขาสังเกตว่ามีใครบางคนที่แต่งตัวชุดที่สะอาดและลงมาจากรถSUV และก็ถือปืนในมือกันคนละกระบอก ถึงแม้ว่าโจวหลงนั้นจะไม่ขาดแคลนอาหารก็ตาม เขานั้นติดกับดักมาเป็นเวลาหลายวันโดยปราศจากน้ำ ดังนั้นมีเพียงแค่เขานั้นที่ได้อาบน้ำ
สายตาของโจวหลงก็กวาดมองผ่านไปในรถมินิบัสและเมื่อเปรียบเทียบกับรถSUVพวกนั้นแล้ว รถมินิบัสนั้นใหญ่กว่ามาก แต่เขานั้นก็มองไปด้านหลังของมัน เนื่องจากมันมีผู้หญิงที่สวยงามสามคนที่มีสไตล์แตกต่างกันสามคนกำลังลงจากรถ! หนึ่งในนั้นเซ็กซี่ที่มีท่าทางอันสง่างาม และเพียงแค่หน้าตาของเธอก็ทำให้ผู้ชายคนไหนก็ตามเต็มไปด้วยราคะแล้ว ส่วนเด็กสาวอีกสองคนนั้นยังคงเด็กอยู่และสวยงามพร้อมกับขาที่เรียวงาม เด็กผู้หญิงคนหนึ่งนั้นสูงมากกว่า 1.70เซนติเมตรและกำลังถือดาบยาวอยู่ และสำหรับคนสุดท้ายแล้ว…เหี้...! เธอสวยเหมือนกับเทพธิดาเลย
ทีมของโจวหลงนั้นก็มีผู้หญิงบางคน แต่ผู้หญิงพวกนั้นไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเวลานานแล้ว พวกเธอนั้นเต็มไปด้วยเชื้อโรคและผมที่เหนียวเหนอะหนะ เมื่อเปรียบเทียบพวกเธอกับสามคนนั้นแล้ว เขารู้สึกขยะแขยง หลังจากนั้น โจวหลงก็เห็นชายหนุ่มอีกคนเดินลงมาจากรถมินิบัสที่มีอายุประมาณ20ปี ที่ซึ่งเด็กกว่าเขาซะอีก
“อะไรวะ? ผู้หญิงสามคนนั้นเป็นของชายหนุ่มคนนั้นเรอะ?”
“เหี้...!”ตาของโจวหลงนั้นเต็มไปด้วยไฟแห่งความอิจฉา ชายหนุ่มคนนี้ได้รับความสำเร็จที่เขานั้นใฝ่ฝันถึงมันเป็นเวลานาน เหตุผลที่เขาวิ่งหนีนั้นก็เพื่อที่ว่าเขาจะได้มีชีวิตที่เสเพลได้ เขาต้องการเป็นชายเพียงคนเดียวท่ามกลางผู้หญิงอันมากมาย
...
“รถมินิบัสนั่นเตรียมตัวที่จะออกแล้ว”เฉียงซีพูดขึ้นมาอย่างฉับพลัน โจวหลงก็จ้องไปทางนั้นและเขาก็เห็นผู้หญิงที่สวยงามทั้งสามคนและชายหนุ่มกลับขึ้นไปบนรถมินิบัส หลังจากผ่านไปชั่วครู่หนึ่งรถมินิบัสก็ขับเข้าไปตรงกลางของเมืองและทิ้งไว้เพียงพวกทหารตรงโรงนา สายตาของโจวหลงนั้นก็สลับไประหว่างโรงนาและทีมนั้น
“ตามพวกเขาไปเถอะ”
….
“จางจิงบอกพวกเราว่าให้สอดส่อง แต่ผมคิดว่าทีมทั้งสองทีมนั้นต้องการที่จะหาทรัพยากรมากกว่า”จางไฮ่พูดกับเจียงลู่ฉีจากรถFreezerของเขา
“ฉันคิดว่าจางจิงนั้นกำลังสื่อถึงอะไรอยู่”เจียงจู้อิงที่ยืนพิงหน้าต่างพูด ถึงแม้ว่าจางจิงนั้นจะเข้มงวดมาก เขานั้นก็เป็นชายที่สมเหตุสมผล มันจึงเป็นสถานการณ์ที่วินวินกันทั้งสองฝ่าย ถ้าพวกผู้รอดชีวิตสามารถหาสินค้าดีๆได้ตลอดทางละก็ ทั้งสองฝั่งก็จะมีความสุข
“ใช่”จางไฮ่และซุนคุนพยักหน้า เจียงลู่ฉีก็จ้องไปที่พวกเขาอย่างมีความสุขแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
ถึงแม้ว่าเจียงลู่ฉีจะร่ำรวย จางไฮ่และซุนคุนนั้นก็ขาดแคลนวัตถุดิบ ยังไงก็ตาม มันก็เป็นโอกาสอันยอดเยี่ยมสำหรับพวกเขา เพียงแค่พวกเขาขับไปถึงถนนหลัก โบเจิงฉงก็สั่งการลูกน้องของพวกเขาให้ไปอีกถนนหนึ่ง เนื่องจากว่าเขาไม่ต้องการที่จะสู้กับเจียงลู่ฉี
มันเห็นได้เด่นชัดว่าเขาไม่ต้องการที่จะร่วมมือกับเจียงลู่ฉี “พวกเราหยุดอยู่ที่นี่กันซักพักเถอะ”โบเจิงฉงรู้สึกรำคาญ ดังนั้นเขาต้องการที่จะทำให้ใจเย็นลงโดยการสูบบุหรี่
[ฉู่ซงหมิงแม่งก็เป็นคนที่ขี้ขลาดเท่านั้นละวะ]โบเจิงฉงคิด แต่เขาก็ต้องการที่จะขอความช่วยเหลือจากพวกเขาอีกครั้งหนึ่ง
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขานั้นกำลังสูบบุหรี่ เสียงคำรามของเครื่องยนต์ก็ดังขึ้นอย่างฉับพลัน “ใครอีกวะ?”โบเจิงฉงนั้นไม่ได้คิดกับมันมากสักเท่าไหร่ ดังนั้นเขาจึงส่งลูกน้องของเขาไปตรวจสอบมัน เมื่อเขานั้นลงมาจากรถ เขาก็กรีดร้องเหมือนกับเห็นผีและกระโดดกลับขึ้นรถในทันที
โบเจิงฉงเห็นรถมินิบัส!
ในถนนที่คับแคบแบบนี้ รถมินิบัสนั้นกำลังพุ่งหน้ามาหาพวกเขาอย่างบ้าคลั่ง มันปะทะเข้ากับรถที่ถูกทิ้งไว้ เมื่อฟังเสียงเครื่องยนต์อันน่าหวาดกลัวของรถมินิบัสแล้ว ลูกน้องของโบเจิงฉงนั้นก็แทบไม่มีสติ และไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี
โบเจิงฉงเปิดตากว้างและเขาก็ตะโกน “เหี้...!”
เมื่อเห็นรถมินิบัสนั้นพุ่งมาทางนี้ โบเจิงฉงนั้นก็ตกอยู่ในสภาพหวาดกลัว ในเวลาเดียวกันนั้นเขาก็สาปแช่งฉู่ซงหมิงอีกครั้งหนึ่ง!
“ขับกลับไปเร็วเข้า! เร็ว! เร็วกว่านี้!’ คนขับรถนั้นแทบตกตะลึงจนถึงแก่ความตาย เขานั้นตกอยู่ในสภาพมึนงง โบเจิงฉงจึงด่าเขาอย่างดังก้องและตบไปที่ใบหน้าของเขา คนขับรถนั้นหวาดกลัวอย่างมากและหลังจากนั้นเขาก็รีบเหยียบคันเร่ง มันเหมือนกับว่าชีวิตของเขานั้นขึ้นอยู่กับมัน
“ปัง!”รถมินิบัสกระแทกเข้ากับด้านข้างของรถSUVและรถทั้งคันก็สั่นไปหมด ถึงแม้ว่ารถคันนี้จะได้รับการปรับแต่งมาและได้รับการเสริมเหล็กอย่างมากมาย การปะทะเมื่อกี้นี้ก็เกือบจะทำลายมันได้แล้ว
“อ๊า อ๊า อ๊า อ๊า!”คนขับรถนั้นเหยียบไปทีคันเร่งอย่างบ้าคลั่ง หลังจากที่เห็นว่ารถมินิบัสนั้นจัดการกับซอมบี้พวกนั้นยังไง คนขับรถก็ตื่นตระหนก
“หยุด!”โบเจิงฉงตะโกน “พวกเราจะทิ้งรถนี่และวิ่งไปยังซูเปอร์มาเก็ต”
โฐเจิงฉงนั้นเชื่อว่าการตัดสินใจของเขานั้นจะถูก เนื่องจากว่าในทางนี้นั้นพวกเขาก็สามารถที่จะผลักดันให้เจียงลู่ฉีสู้ในระยะประชิดได้ ซูเปอร์มาร์เก็ตนั้นเป็นบังกะโล ดังนั้นรถSUVจึงรีบเร่งความเร็วและกระแทกเข้ากับมันและฆ่าซอมบี้ทั้งหมดที่อยู่ด้านใน คนขับรถก็เหยียบเบรกอย่างฉับพลัน หัวใจของเขานั้นกำลังเต้นอย่างบ้าคลั่ง โบเจิงฉงก็หยิบปืนขึ้นมาและหลังจากนั้นก็ลงมาจากรถของเขา “ทุกคน! เตรียมแก้แค้นให้เพื่อนพ้องของพวกเรา!”
ในระยะที่ไม่ห่างไกลนั้นมีรถoff-roadสองคันนั้นขับรถตามมาอย่างเงียบๆ โจวหลงนั้นกำลังตามรถมินิบัสอยู่แต่เขาก็ไม่ได้คาดคิดว่ามันจะพุ่งเหมือนกับกระทิงคลั่งแบบนั้น แต่เขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมรถSUVถึงขับเข้าไปในซูเปอร์มาเก็ต ยิ่งไปกว่านั้นรถมินิบัสนั่นน่าหวาดกลัวมากและถูกปรับแต่งให้มีความเร็วที่สูงมาก มันเป็นเหตุการณ์ที่เกี่ยวกับข้อขัดแย้งของผู้รอดชีวิตด้วยกัน ดังนั้นโจวหลงจึงตัดสินใจที่จะสังเกตดูมันก่อน เข้าเชื่อว่าโชคนั้นกำลังยิ้มให้กับเขาอยู่
มันก็เหมือนกับเรื่องเล่าของตั๊กแตนที่แอบตามจั๊กจั่น
