สิ่งที่จำเป็นจะต้องทำ

ตอนที่35 สิ่งที่จำเป็นจะต้องทำ

 

“เจ้าอย่าได้เชื่อใจคนมากเกินไปโดยเฉพาะนางหรือข้าที่มีชีวิตอยู่มานานแสนนาน แต่ข้าจะกล่าวไปก็เท่านั้นเพราะว่าเจ้าเองก็มีชีวิตอยู่มามากกว่าพวกเราทั้งสองรวมกันเลยก็เป็นได้”ราชันย์ปีศาจอมตะพยายามที่จะกล่าวบางอย่างแต่ภายในใจก็เปลี่ยนไปและกล่าวออกมาด้วยสีหน้าขบขันนั้นทำให้เทียนถางประหลาดใจเล็กน้อยเพราะมิคิดว่าราชันย์ปีศาจอมตะจนมิชอบราชาเทพมังกรบรรพกาลเช่นนี้

 

“ข้าก็มิเคยเชื่อใจใครอยู่แล้ว”เทียนถางกล่าวตอบอย่างจริงจังก่อนที่จะพุ่งออกไปนั้นทำให้ราชันย์ปีศาจอมตะยิ้มและจ้องมองไปที่ราชาเทพมังกรบรรพกาลที่กำลังนอนอยู่ใต้ต้นไม้ เทียนถางกลับมายังโลกภายนอกและลืมตาขึ้นมันได้เห็นคนมากมายยืนอยู่ล้อมรอบตัวของมันนั้นทำให้มันประหลาดใจเล็กน้อย

 

“พวกท่านต้องการสิ่งใด”เทียนถางกล่าวถามออกมาด้วยสีหน้าจริงจังอินเว่ยและทุกคนที่ยืนมองอยู่ก็ได้ตื่นจากอาการแตกตื่นและมันก็วิ่งเข้ามาด้านข้างของเทียนถางเพื่อตรวจสอบร่างกายของเทียนร่างกายของเทียนถางอยู่ในระดับสิบของราชันย์และกำลังภายในอยู่ในระดับสองของราชันย์แล้ว

 

“เจ้าแข็งแกร่งราวกับสัตว์ประหลาดอย่างแท้จริงจังเลย”เทียนถางกับลงไปที่รถเข็นอินเว่ยที่ลืมตาขึ้นก็กล่าวออกมาอย่างแตกตื่นนั้นทำให้ทุกคนที่มากับมันเต็มไปด้วยความตกตะลึงในตอนแรกพวกมันคิดว่ามีบางคนโจมตีอาณาจักรแต่เมื่อมาถึงเทียนถางที่กำลังดูดกลืนพลังจากทั่วสารทิศนั้นได้สั่นสะเทือนทั้งหมดโดยที่มิได้ตั้งใจและตอนนี้มันยังแข็งแกร่งขึ้นอย่างก็าวกระโดดอีกเช่นกัน

 

“ข้าก็แค่คนที่มีพรสวรรค์มากกว่าใครๆเท่านั้น”เทียนถางกล่าวตอบด้วยรอยยิ้มนั้นทำให้ทุกคนตกตะลึงมากเข้าไปอีกในความมั่นใจของเทียนถาง อินเว่ยหัวเราะออกมาอย่างสนุกสนานหลังจากนั้นเทียนถางก็ได้เข็นรถไปที่พระราชวังพร้อมกับกลุ่มของอินเว่ยและกลุ่มข้ารับใช้ทั้งสามและคนตระกูลก็เดินทางไปด้วยเช่นกัน

 

“เราพบที่อยู่ของเจ้าสวะเฟยเหลียนแล้ว และมันมิได้อยู่กับซุนเทียนยี่”อินเว่ยและกลุ่มนั่งลงที่โต๊ะประชุมเมื่อทุกคนนั่งลงบนเก็าอี้เรียบร้อย อินเว่ยก็กล่าวออกมาอย่างจริงจังและนั้นทำให้ทุกคนตกตะลึงเทียนถางปลดปล่อยจิตสังหารออกมาอย่างรุนแรงทันทีและเพราะตอนนี้มันอยู่ในระดับราชันย์พลังที่รุนแรงจึงได้สั่นสะเทือนทั่วทั้งพระราชวังได้อย่างง่ายดาย

 

“ขออภัยเชิญต่อ”เทียนถางรีบสงบใจลงและกล่าวออกมาอย่างเศร้าใจเล็กน้อยทุกคนเต็มไปด้วยความตกตะลึงเพราะมิคิดว่าเทียนถางที่อายุราวสิบเก็าหรือยี่สิบปีจะอยู่ในระดับราชันย์ขั้นที่สองแล้วเช่นนี้ หลงอู่เองก็เต็มไปด้วยความเศร้าใจเล็กน้อยเพราะตอนนี้นายของมันแข็งแกร่งกว่ามันไปมากเกินจนมิอาจที่จะตามได้ทันแล้วมูนและคุนรินเองก็มิต่างจากหลงอู่มากนัก

 

“มันอยู่ที่เกาะเทพหมาป่า ที่ๆพวกเราเคยไปนั้นแหละข้าให้ความตรวจสอบดูแล้วพวกมันได้สร้างกลุ่มเทพหมาป่าไล่ล่าขึ้นมาอีกครั้งและเพราะมันมีคนของตระกูลซุนของซุนเทียนยี่คอยช่วยจึงทำให้พวกมันแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างรวดเร็ว”อินเว่ยรีบกล่าวออกมาอีกครั้งอย่างจริงจังเทียนถางเต็มไปด้วยความสงบแต่ภายในเกาะตันเถียนปรากฏพายุพลังปราณสั่นสะเทือนทุกอย่าง ราชันย์ปีศาจและราชาเทพมังกรบรรพกาลต้องสร้างโล่พลังเอาไว้ป้องกันมิเช่นนั้นพวกมันคงถูกทำลายไปแล้ว

 

“น้องถางข้าต้องการที่จะรวบรวมกองทัพเสียก่อนเจ้าจะรอได้หรือไม่”อินเว่ยที่รู้ว่าเทียนถางโกรธแค้นมากเพียงใดก็หันมากล่าวถามอย่างจริงจังนั้นทำให้เทียนถางประหลาดใจเล็กน้อยและพยักหน้าตอบอย่างจริงจังเช่นกัน อินเว่ยจึงได้ยิ้มและเลิกกล่าวประชุมเทียนถางมุ่งหน้ากลับมาที่บ้านพักตอนนี้มันอย่างจะสังหารเฟยเหลียนเป็นอย่างมากปรากฏจิตสังหารถูกปลดปล่อยออกมาตลอดเวลาทั้งที่มันควบคุมเอาไว้แต่ข้ารับใช้ทั้งสองก็สามารถที่จะสัมผัสได้อย่างแน่นอน

 

“ท่านอาจารย์โดโด่”เมื่อกลับมาถึงยังพื้นที่ของบ้านพักเทียนถางก็ได้นำหยกสื่อสารออกมาและติดต่อไปที่โดโด่เพราะว่ามันต้องการที่จะรู้ว่าเหตุใดโดโดที่อยู่ยังอาณาจักรเขี้ยวมังกรของมันจึงมิอาจที่จะช่วยเหลือบิดาของมันได้หยกส่องแสงขึ้นและเสียงของโดโด่ก็ดังออกมาเล็กน้อย

 

“ข้ารู้ว่าเจ้าจะต้องกล่าวถามข้าเกี่ยวกับการตกตายของบิดาเจ้าสินะ”โดโด่กล่าวออกมาอย่างจริงจังในตอนนี้มันนั่งอยู่ยังยอดเขาลูกหนึ่งยังพื้นที่ห่างใกล้ มูน คุนริน และหลงอู่ประหลาดใจมากที่เทียนถางมีอาจารย์เช่นนี้มันที่สามที่กำลังฝึกอยู่ล้อมรอบสวนที่บ้านพักของเทียนถางก็เลิกฝึกและเพ่งสมาธิมาที่การกล่าวคุยของเทียนถางและโดโด่แทน

 

“ในตอนนี้ข้ามิได้อยู่ที่อาณาจักรนั้นข้าออกมาหาของบางสิ่งเพื่อที่จะสร้างศาสตราวุธของข้า และข้าก็ได้ข่าวเรื่องการตกตายของบิดาเจ้าจากจุนซัน”เทียนถางพยายามที่จะกล่าวบางอย่างแต่โดโด่ก็กล่าวออกมาก่อนนั้นทำให้เทียนถางเต็มไปด้วยความสับสนตอนแรกมันต้องการที่จะโกรธโดโด่แต่มันก็ทำมิได้แต่เมื่อได้ยินคำกล่าวของโดโด่มันยิ่งโกรธอาจารย์ของมันมิได้เลย

 

“ข้ารู้ว่าเจ้าแข็งแกร่งขึ้นเทียนถางและข้ารู้ว่าเจ้าจะต้องแก้แค้นพวกมันแน่เพราะเช่นนั้นข้าจะมีห้ามแต่ข้าขอเพียงให้เจ้าระวังตัวด้วย”โดโด่ยังกล่าวออกมาอีกครั้งอย่างจริงจังและนั้นทำให้เทียนถางที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าหลั่งน้ำตาออกมานี้คงเป็นครั้งที่สองตั้งแต่มายังโลกใบนี้ที่มันร้องไห้เพราะใครสักคน จิตใจของเทพเจ้าสูงสุดโอดินได้ถูกแทนด้วยเด็กหนุ่มที่พึ่งจะสูญเสียบิดาไป

 

มูน คุนรินและหลงอู่จึงได้กลับมาฝึกอย่างจริงจังอีกครั้งเพราะว่าพวกมันมิต้องที่จะเห็นเทียนถางร้องไห้อีกเช่นนี้พวกมันจำเป็นต้องแข็งแกร่งมากกว่านี้มิเช่นนั้น เทียนถางในตอนนี้จะก้าวไปและทิ้งพวกมันทั้งสามเอาไว้ด้านหลัง เทียนถางหลังจากที่มันร้องไห้จนเสร็จมันก็เข้าไปด้านในห้องปรากฏหญิงสาวและในอ้อมแขนของนางปรากฏร่างกายของชายชราที่กำลังจะตายอยู่

 

“เจ้ามาแล้วหรือ”เทียนถางเปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจังและกล่าวออกมานางวางชายชราลงบนที่นอนของเทียนถาง และจ้องมองมาที่เทียนถางด้วยสีหน้าเย็นชา

“รักษาเข้าให้ข้าและข้าจะมอบทุกสิ่งให้เจ้ามิว่าจะเป็นสิ่งใดก็ตาม”หญิงสาวกล่าวออกมาอย่างจริงจังแววตาปรากฏความเจ็บปวดนั้นทำให้เทียนถางรู้สึกแปลงๆเล็กน้อยมันเข็นรถเข้ามาด้านข้างของชายชราได้ใช้ดวงตาราชันย์ปีศาจจ้องมองปรากฏว่าด้านในของชายชราเต็มไปด้วยพิษมากมาย

 

“พ่อเจ้าถูกพิษมาจำนวนมากเลย”เทียนถางกล่าวออกมาอย่างจริงจังนั้นทำให้หญิงสาวตกตะลึงมากนางรีบวิ่งเข้ามานั่งด้านข้างของเทียนถางและจับไปที่มือของชายชรา เทียนถางรู้สึกปวดใจเล็กน้อยเมื่อได้เห็นน้ำตาที่หลั่งไหลออกมาจากหญิงสาว ตอนนี้เทียนถางได้รับรู้ถึงสิ่งแปลกๆ

 

“ข้าจะรักษาเข้าเจ้าถอยออกมาก่อน”เทียนถางจับที่ไหล่ของนางและกล่าวออกมาด้วยสีหน้าจริงจังหญิงสาวพยักหน้าและขยับออกมาเทียนถางสะบัดมือยกร่างกายของชายชราขึ้นและถอดเสื้อผ้าออกมาแต่มีสิ่งที่หน้าประหลาดปรากฏอยู่ต่อหน้าของมันทั้งที่ชายชราดูแกมากแต่ร่างกายของมันเต็มไปด้วยมัดกล้ามที่แข็งแกร่งเทียนถางพบจุดสีดำขนาดใหญ่ที่กลางอกหญิงสาวเองก็ตกตะลึงที่เห็นเช่นนั้น

 

“จะ..เจ้า”เทียนถางแทงนิ้วลงไปที่อกของชายชรานั้นทำให้หญิงสามตกตะลึงและพยายามที่จะกล่าวห้ามแต่มันมิทันแล้วหญิงสาวชักมีดออกมาและพยายามที่จะสังหารเทียนถาง ปรากฏร่างเงาสามร่างจับนางกดลงบนพื้นนั้นก็คือมูน คุนริน หลงอู่ นั้นเองพวกมันทั้งสามเต็มไปด้วยความโกรธ พวกมันสัมผัสถึงตัวตนของหญิงสาวได้เพราะว่านางปลดปล่อยจิตสังหารออกมา

 

“พวกเจ้าทั้งหมดเงียบซะ”เทียนถางกล่าวออกมาอย่างดุร้ายนั้นทำให้ทั้งสี่เงียบลงและจ้องมองไปที่เทียนถางที่กำลังแทงนิ้วไปอกของชายชรามินานก็มีของเหลวสีดำไหลเข้ามาตามแขนของเทียนถางและนั้นทำให้ทั้งสี่รู้ทันทีว่าเทียนถางได้ดูดกลืนบางสิ่งออกมาจากร่างกายของชายชราทั้งสามปล่อยหญิงสาวและพยายามที่จะเข้ามาห้ามเทียนถางและก็ถูกพลังของเทียนถางผลักให้ปลิวออกมา

 

“นายท่าน”ทั้งสามกล่าวออกมาอย่างกังวลแต่เทียนถางกับโบกมืออย่างสงบและนั้นทำให้ทั้งสามหยุดลงจ้องมองไปที่เทียนถางด้วยสีหน้ากังวลมาก หญิงสาวเต็มไปด้วยความสับสนนางมิได้ทำสิ่งใดเพียงแค่นั่งอยู่ตรงที่เดิมและจ้องมองการกระทำของเทียนถางเท่านั้น

 

“ตอนนี้บิดาของเจ้าหาสนิทแล้งอีกสองสามวันเขาก็คนฟื้นขึ้นแต่ห้ามขยับเขาปล่อยให้เขานอนอยู่ที่นี้แหละ”หลังจากที่ผ่านไปได้สามชั่วโมงเทียนถางก็ได้หยุดลงและดึกนิ้วออกมาจากอีกของชายชราและวางชายชราลงบนที่นอนหลังจากนั้นมันก็หันมากล่าวกับหญิงสาวด้วยสีหน้าจริงจัง ทั้งสามรีบวิ่งเข้ามาดุเทียนถางและตรวจสอบร่างกายของเทียนถางอย่างรวดเร็ว

 

“ข้าสบายดีพวกเจ้าพวกเจ้าคงยังมิรู้ว่าข้านั้นคือจ้าวแห่งพิษ”เทียนถางขบขันเล็กน้อยก่อนที่จะกล่าวออกมาอย่างจริงจังและนั้นทำให้ทั้งสามตกตะลึงเล็กน้อยก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข หญิงสาวรีบตรวจสอบบิดาของนางเมื่อรู้ว่าบิดาของนางหายดีอย่างสมบูรณ์แล้วนางก็ยิ้มออกมาและมันงดงามมาก

 

“ข้ารุยรุยจากตระกูลรุยจกทำตามสิ่งที่ท่านขอหนึ่งอย่าง”หญิงสาวยืนขึ้นและกล่าวออกมาอย่างจริงจังทั้งสามตกตะลึงมากเทียนถางจึงได้โบกมือให้ทั้งสามออกไปจากห้องทั้งสามออกไปอย่างช้าๆ เทียนถางจ้องมองตั้งแต่หัวจรดเท้าและยิ้มออกมานั้นทำให้รุยรู้ว่านางต้องทำสิ่งใดนางถอดเสื้อผ้าออกมาอย่างง่ายดาย

 

“เจ้าจะทำสิ่งใด”เทียนถางกล่าวถามด้วยสีหน้าจริงจังและนั้นทำให้นางตกตะลึงมากเพราะว่าสายตาที่เทียนถางมองนางเปลี่ยนจากอ่อนโยนเป็นดุร้ายทันที

“ข้ามิได้ต้องการให้เจ้าทำเรื่องเช่นนี้ข้าต้องการที่จะให้เจ้ามาอยู่ข้างกายข้ามิว่าเจ้าเกิดสิ่งใดข้าอยากที่จะให้เจ้าอยู่เคียงข้างข้าไปชั่วชีวิต”เทียนถางกล่าวออกมาอีกครั้งอย่างอ่อนโยนและยิ้มออกมานั้นทำให้รุยแตกตื่นนางคิดมากไปเองและตอนนี้ยังเปลือยกายต่อหน้าชายหนุ่มนางรีบสวมใส่เสื้อผ้าหน้าของนางเป็นสีแดงจนสังเกตได้แม้นางจะดึงผ้ามาปิดหน้าแล้วก็ตามเทียนถางขบขันเล็กน้อย

 

“ต่อจากนี้ช่วยอยู่เคียงข้าได้หรือไม่”เทียนถางกล่าวถามออกมาอย่างจริงจังอีกครั้งนั้นทำให้รุยพยักหน้าตอบและนางก็เดินไปนั่งข้างบิดาของนาง เทียนถางเลิกสนใจและได้ฝึกต่ออย่างจริงจังอีกครั้ง ร่างกายของก็ยังดูดกลืนพลังของผืนฟ้าและผืนพิภพอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง แต่ตอนนี้มันได้วางรูปแบบพลังเอาไว้เพื่อที่จะได้มิได้ทำให้สังเกตเห็นมันราวกับการลวงตาเลยก็ว่าได้

 

สามวันต่อมา

“นี้ข้าอยู่ที่ใดกัน”หลังจากที่ผ่านไปได้สามวันชายชราก็ตื่นขึ้นและมันก็ลุกขึ้นจากมองไปล้อมรอบปรากฏความสับสนบนสีหน้าของมันแต่เมื่อมันสังเกตเห็นบุตรสาวของตนมันก็เข้าใจทันทีว่ามันถูกบุตรสาวของตนเชื่อเหลือเอาไว้ เทียนถางเอาก็ลืมตาขึ้นและสลายรูปแบบพลังออก

 

“เจ้าตื่นแล้วหรือ”เทียนถางกล่าวถามด้วยสีหน้าเย็นชาชายชราจ้องมองมาที่เทียนถางด้วยสีหน้าที่แสดงออกมาถึงวามสับสน

“นางให้ข้ารักษาเจ้าโดยแลกกับที่นางจะต้องมาเป็นขอข้า”เทียนถางกล่าวออกมาด้วยสีหน้าเย็นชาเช่นเดิมนั้นทำให้ชายชราตกตะลึงมันมิคิดว่าบุตรสาวของมันจะยอมแลกตนเองเพื่อช่วยเหลือมันเช่นนี้ เทียนถางเต็มไปด้วยสีหน้าตกตะลึงเพราะว่าชายชราปลดปล่อยจิตสังหารของราชันย์ขั้นสิบออกมา

 

“ร่างกายของเจ้ามีพิษอยู่ภายในและข้าต้องดูดกลืนมันออกมาคิดว่ามันง่ายหรือ”เทียนถางกล่าวออกมาอีกครั้งอย่างเย็นชาปรากฏจิตสังหารพุ่งออกมาเช่นกันนั้นทำให้ชายชราตกตะลึงมากเข้าไปอีกครั้งมันครุ่นคิดก่อนที่จะลดจิตสังหารลงและเทียนถางก็ลดลงเช่นกันรุยจึงได้ตื่นขึ้น และพบว่าบิดาของนางฟื้นนางจึงได้โอบกอดบิดาและร้องไห้อีกครั้ง

 

“พวกเจ้าทั้งสองควรทานสิ่งใดเสียหน่อยเถอะตลอดสามวันเมื่อเจ้ายังมิตื่นนางก็มิทานสิ่งใดเลย”เทียนถางกล่าวออกมาอีกครั้งอย่างจริงจังและชายชราจึงได้พยักหน้าตอบหลังจากนั้นทั้งหกก็เดินทางไปที่บ้านหลักของตระกูลหลงเพื่อทานอาหารร่วมกับหลงไค บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียดเพราะรุยและบิดานั้นจ้องมองทุกคนอย่างดุร้าย

 

“ข้าอยากที่จะรู้เหตุใดเจ้าจึงถูกพิษของหนึ่งในแปดราชันย์แห่งสัตว์อสูรพิษ ราชันย์แมงป่องพิษนรก”เทียนถางที่ทานอาหารอย่างสงบอยู่เพียงผู้เดียวก็กล่าวถามด้วยสีหน้าจริงจังนั้นทำให้ทุกคนตกตะลึงและจ้องมองไปที่ชายชรา มันเองก็สับสนและครุ่นคิดบางสิ่งก่อนที่จะเบิกตากว้าง

 

“เจ้าเดนมันทรยศข้าเมื่อข้าดื่มสุราจากหุบเขาราชันย์อสูรพิษข้าก็เป็นเช่นนี้”ชายชราคำรามออกมาอย่างดุร้ายจิตสังหารที่รุนแรงและพลังยุทธระดับราชันย์ขั้นที่สิบก็ระเบิดออกมาอย่างรุนแรง นั้นทำให้ทุกคนตกตะลึงเป็นอย่างมากเทียนถางเป็นเพียงผู้เดียวที่ยังสงบและรุยก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขที่บิดาของนางได้กลับมาเป็นเช่นเดิมแล้ว

 

“แล้วเหตุใดมันจึงต้องทำเช่นนั้น”เทียนถางกล่าวถามออกมาด้วยสีหน้าสงบเช่นเดิม

“คงเพราะว่าข้ามิยอมให้มันนำคนนอกเช่นจักรพรรดิเฟยเหลียน จักรพรรดิซุนเทียนยี่ให้เข้ามาภายในหมู่บ้านเทพสังหารของข้า เพราะว่าข้ารู้ว่าพวกมันทั้งสองชั่วช้าเพียงใด”ชายชรากล่าวออกมาอย่างดุร้ายจิตสังหารพุ่งออกมาจากดวงตาของมันแต่ก็ถูกกระแทกกับด้วยจิตสังหารที่รุนแรงของเทียนถางตอนนี้ทั่งทั้งพื้นที่ปกคลุมไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรงอย่างมหาศาลของเทียนถาง

 

“แสดงว่ากลุ่มเทพหมาป่าไล่ล่าและหมู่บ้านเทพสังหารของเจ้าตกอยู่ในมือของเฟยเหลียนและซุนเทียนยี่แล้วสินะ”เทียนถางกล่าวออกมาอย่างเย็นชาจิตสังหารของเทียนถางค่อยๆรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆจนมิอาจที่จะควบคุมได้แล้ว รุยและชายชราเองก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง

 

“ท่านไคตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าเราควรจะไปที่ใด หมู่บ้านเทพสังหารของเขาคงจะเป็นแหล่งรวบรวมกองกำลังของเฟยเหลียนและซุนเทียนยี่เป็นแน่”เทียนถางกล่าวออกมาด้วยสีหน้าจริงจังหลงไคจึงได้พยักหน้าตอบและพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว เทียนถางสลายจิตสังหารออกไปจนหมดสิ้นและได้เข็นรถกลับไปที่พักของมันคุนริน มูนและหลงอู่เดินตามออกไปโดยมิลังเลเลยแม้แต่น้อย รุยและชายชราเองก็เดินตามมาเช่นกัน

 

“ท่านเป็นผู้ใดกันแน่และเพราะเหตุใดพวกมันทั้งสองจึงได้ต้องการที่จะไปยังหมู่บ้านเทพสังหารของท่าน”เมื่อมาถึงยังบ้านพักของเทียนถางมันก็หันมาเทียนถางชายชราอย่างจริงจังแววตาปรากฏความเย็นชา ชายชราประหลาดใจมากและนั่งลงไปที่พื้นจ้องมองไปที่คุนริน มูน หลงอู่ที่กำลังประลองฝีมือกันอยู่

 

“ข้าเซนรุยทายาทแห่งเทพสังหารจากหมู่บ้านเทพสังหารเราเป็นหนึ่งในสิบหมู่บ้านลับที่แข็งแกร่งที่สุดแต่เมื่อสามปีก่อนข้าถูกพิษและหลับไหล่ไปเพื่อที่จะได้มิตกตายจากพิษ และสิ่งที่พวกมันต้องการคงจะเป็นพื้นที่เพื่อฝึกฝนที่พวกเรามีมันมีนามว่าถ้ำจิตเทพสังหาร ถ้ำนั้นมิเพียงแค่ช่วยให้พลังยุทธแข็งแกร่งแต่ยังทำให้ร่างกายแข็งแกร่งด้วยเช่นกัน”เซนรุยค่อยๆกล่าวออกมาอย่างจริงจังและนั้นทำให้เทียนถางรู้แล้วว่าเหตุใดเฟยเหลียนมันจึงได้แข็งแกร่งเช่นนั้น

 

“มันอยู่ภายในเกาะเทพหมาป่าหรือไม่”เทียนถางครุ่นคิดบางสิ่งและกล่าวถามออกมาอย่างจริงจังเซนรุยและรุยตกตะลึงมากแต่ก็พยักหน้าตอบ เทียนถางจึงได้เข้าใจปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาบนหน้าของเทียนถางและจิตสังหารที่รุนแรงก็ส่งออกมาเพียงพริบตา

 

“หลงอู่ไปที่พระราชวังและการสิ่งที่ข้าจะกล่าวกับเจ้าให้พี่เว่ยฟังเพียงผู้เดียวเท่านั้น”เทียนถางกล่าวออกมาอย่างจริงจัง หลงอู่พุ่งเข้ามาด้านข้างเทียนถางกระซิบเบามากจนมิมีผู้ใดได้ยินเมื่อได้ยินหลงอู่เบิกตากว้างแต่ก็มิได้กล่าวสิ่งใดมันพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว เซนรุย และรุยเต็มไปด้วยความสับสนแต่ก็มิได้กล่าวสิ่งออกมาเลยแม้แต่น้อย

 

“พวกเจ้าทั้งสามรอเพียงมิได้พวกเราจะไปที่เกาะเทพหมาป่าและเจ้าจะได้ทุกอบ่างคืนและข้าจะได้สังหารพวกมันทั้งหมด”เทียนถางจ้องมองไปที่ทั้งสองเล็กน้อยและกล่าวออกมาด้วยสีหน้าจริงจังทั้งสองประหลาดใจมากแต่ก็มิได้กล่าวสิ่งใดหลังจากนั้นเทียนถางก็กลับเข้าไปภายในห้องและปิดผนึกห้องมิให้ผู้ใดเข้าไปเลย

 

เทียนถางปิดผนึกห้องและสร้างรูปแบบการเล่นแร่แปรธาตุเพื่อที่จะทำให้เวลาภายในห้องช้าลงเพื่อที่จะให้เวลาภายในห้องช้าลงสิบต่อหนึ่ง หลังจากที่ผ่านไปสิบวันเต็มเทียนถางก็ดูดซับพลังจากทั้งผืนฟ้าและผืนพิภพเข้าสู่ร่างกายจำนวนมากมายมหาศาลและตอนนี้มันกำลังจะเข้าสู่ระดับราชันย์ขั้นที่สามเต็มทีแล้ว

 

สิบวันต่อมา

“น้องถางอยู่ที่ใด”เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วอินเว่ยและกลุ่มมุ่งหน้ามาที่บ้านพักของเทียนถางทกคนเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เมื่อเห็นคุนริน มูนและหลงอู่ที่กำลังฝึกอย่างอินเว่ยก็กล่าวถามออกมาด้วยสีหน้าจริงจัง ทั้งสามจ้องมมองไปที่บ้านพักของเทียนถาง

 

“พวกท่านพร้อมแล้วหรือไม่”เทียนถางได้เปิดห้องออกมาปรากฏกลิ่นอายที่รุนแรงพุ่งออกมาจากในห้องพักจำนวนมาก เทียนถางหันมากล่าวกับอินเว่ยและกลุ่มด้วยสีหน้าเย็นชาและนั้นทำให้ทุกคนตกตะลึงเพราะว่าตอนนี้เทียนถางได้เข้าสู่ระดับราชันย์ขั้นที่สามแล้ว

 

“พร้อมแล้วไปกันเถอะ”อินเว่ยกล่าวออกมาอย่างจริงจังและหลังจากนั้นเทียนถางและกลุ่มก็เดินทางไปที่หุบเขาพายุยักษ์เพื่อที่จะเดินทางไปยังเกาะเทพหมาป่า อย่างรวดเร็วด้วยพื้นที่เคลื่อนย้าย เทียนถางและกลุ่มมุ่งหน้ามาอย่างรวดเร็วเซนรุยและรุยตกตะลึงมากเพราะว่ามันมิคิดว่าจะมีพื้นที่เคลื่อนย้ายเช่นนี้อยู่เมื่อมาถึงก็พบกับผู้คนจำนวนมากดักรออยู่

 

“ฟุมมม”เทียนถางที่เต็มไปด้วยความโกรธสะบัดมือปลดปล่อยหอกเมฆดำตะวันแดงออกไปสังหารทุกคนที่อยู่ภายในถ้ำอย่างรวดเร็วนั้นทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยความตกตะลึงเพราะว่าตอนนี้พื้นที่ล้อมรอบเต็มไปด้วยซากศพและโลหิตหลั่งไหล่ออกมากองเต็มพื้นไปหมด ทุกคนจ้องมองมาที่เทียนถางด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสับสนและหวาดหวั่น

 

เทียนถางสะบัดมือดึงแหวนมิติทั้งหมดมาและเก็บมันเข้าไปโดยที่มิได้ตรวจสอเลยแม้แต่น้อยและมันก็พุ่งออกไปอย่างรวดเร็วทั้งกลุ่มก็พุ่งออกไปคนนับพันพุ่งตามเทียนถางมาอย่างรวดเร็ว มินานทุกคนก็มาถึงยังพื้นที่ของหมู่บ้านของกลุ่มเทพหมาป่าไล่ล่าปรากฏคนอยู่เล็กน้อยเทียนถางสังหารพวกมันทั้งหมดอย่างรวดเร็วและสะบัดมือปลดปล่อยพลังยุทธที่รุนแรงทำลายล้างทั้งหมู่บ้านทั้งหมดทันที

 

“รุยเจ้านำทางข้าไปยังหมู่บ้านของเจ้าที”เทียนถางสะบัดมือดูแหวนมิติทั้งหมดเข้ามาในมือของเทียนถางและมันก็กล่าวออกมาอย่างจริงจัง รุยและเซนรุยพยักหน้าตอบก่อนที่จะพุ่งนำออกไปอย่างรวดเร็วทุกคนตามไปในทันที มินานกลุ่มของเทียนถางก็มาถึงยังพื้นที่ใจกลางเกาะที่นั้นมีหมู่บ้านขนาดใหญ่อยู่อาจจะมีขนาดครึ่งหนึ่งของอาณาจักรกรงเล็บมังกรเลยก็ว่าได้

 

“มันใหญ่มากพวกเราควรจะทำเช่นใดนายท่าน”คุนรินกล่าวออกมาอย่างจริงจังและนั้นทำให้เทียนถางเต็มไปด้วยความเย็นชาก่อนที่จะสะบัดมือปลดปล่อยมังกรและอสรพิษพิษหลายสิบตัวออกมาและเทียนถางก็โบกมือให้พวกมันทั้งหมดพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะโจมตีหมู่บ้าน และเทียนถางก็โบกมือสร้างรูปแบบพลังเอาไว้พรางตัวทุกคนอย่างรวดเร็ว

 

“เกิดสิ่งใดขึ้น”มินานการต่อสู้กับเริ่มขึ้นทุกคนจ้องมองไปที่การต่อสู้ของเหล่ามังกรเหมันและอสรพิษพิษที่แข็งแกร่งเข้าสังหารทุกอย่างอย่างโหดเหี้ยม เฟยเหลียนที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ก็ตกตะลึงเพราะว่ามันได้ยินเสียงระเบิดขนาดใหญ่ขึ้นก่อนที่จะพุ่งออกไปมันคำรามออกมาอย่างดุร้ายเพร่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือการที่หมู่บ้านเทพสังหารค่อยๆถูกทำลายโดยมังกรเหมันและอสรพิษพิษจำนวนกว่าสิบกว่าตัว