ฝึกฝนอย่างมุ่งมั่น

ตอนที่25 ฝึกฝนอย่างมุ่งมั่น

 

เทียนถางจ้องมองไปที่จุนซันอย่างมิว่าตาเพราะการตีเหล็กครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายหลังจากการตีมันหลายหมื่นครั้งและแต่ละครั้ง เต็มไปด้วยพลังกับความมุ่งมั่นที่แรงกล้าตอนนี้จากก้อนเหล็กกลายเป็นดาบสีดำขนาดใหญ่เล่มหนึ่งที่ดูธรรมดามาก

 

“ขั้นตอนการสร้างศาสตราวุธมีทั้งหมดสามขั้น หนึ่งสร้างตัวของศาสตราวุธ สองสร้างจิตวิญญาณของศาสตราวุธ และสาม คือการสร้างชีวิตให้กับศาสตราวุธ ซึ่งขั้นสุดท้ายมีน้อยคนนักที่จะทำมันได้และหนึ่งในนั้นคือข้า อาจารย์ของเจ้ายังไงละ”จุนซันกล่าวออกมาอย่างจริงจังอีกครั้งก่อนที่จะลอยลงมาด้านหน้าของเทียนถางพร้อมกับดาบสีดำในมือ

 

“การสร้างจิตวิญญาณนั้นต้องใช้การแปรธาตุของปราณและพลังของสมบัติที่อยู่ในระดับที่เหมาะสมกับศาสตราวุธนั้นๆ”จุนซันเริ่มกล่าวออกมาอีกครั้งเมื่อมันได้เดินเข้ามาที่ด้านหน้าของพื้นที่ที่กางพลังปราณที่แข็งแกร่งเอาไว้ เทียนถางสังเกตและเริ่มตรวจสอบพื้นที่พลังปราณนั้นอย่างรวดเร็วและรับรู้ได้ว่าพื้นที่นั้นเรียกว่าพื้นที่การเล่นแร่แปรธาตุนั้นเอง

 

“นี้คือแร่เพลิงดำแร่ธาตุระดับมังกรขั้นกลาง แต่ถ้าเจ้ามีความสามารถเจ้าก็จะสามารถที่จะทำให้แร่ระดับมังกรขั้นกลางเข้าสู่ระดับขั้นสูงได้อย่างง่ายดาย”จุนซันกล่าวออกมาอย่างจริงจังอีกครั้งก่อนที่จะเริ่มเล่นแร่แปรธาตุทันที พลังปราณของจุนซันทำให้พื้นที่เล่นแร่แปรธาตุส่องแสงสว่างออกมาและเทียนถางเต็มไปด้วยความสนใจมาก มินานแร่เพลิงดำก็สลายหายไปและปรากฏลวดลายที่ดาบสีดำทันที

 

“นี้คือการสร้างจิตวิญญาณของศาสตราวุธตอนนี้เจ้าก็จะสามารถที่จะสัมผัสได้ถึงพลังของศาสตราวุธเล่มนี้แล้ว แต่น่าเสียดายที่ข้ายังอ่อนแอศาสตราวุธนี้จึงอยู่เพียงระดับมังกรขั้นกลางเท่านั้น”จุนซันค่อยๆกล่าวออกมาอีกครั้งและทุกคนที่มันกล่าวเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและเทียนถางปลดปล่อยประสาทสัมผัสไปที่ศาสตราวุธนั้นปรากฏพลังของมันอยู่ในระดับมังกรขั้นกลางและเทียนถางสามารถที่จะรับรู้เหตุผลว่าเหตุใดจุนซันจึงมิสามารถก้าวข้ามระดับได้

 

“เอาล่ะต่อไปคือการสร้างชีวิตให้กับศาสตราวุธแต่ถึงจะเป็นข้าโอกาสที่จะสำเร็จก็มีเพียงแค่ครึ่งหนึ่งเท่านั้น”จุนซันกล่าวออกมาอีกครั้งและเดินออกไปอย่างรวดเร็วนั้นทำให้เทียนถางมิอาจที่จะกล่าวสิ่งใดได้มันทำเพียงตามไปเท่านั้น มินานทั้งสองก็มาถึงยังสถานที่ที่เต็มไปด้วยพลังชีวิตมากมายพื้นที่นี้เต็มไปด้วยพืชพันธุ์ที่ขึ้นชื่อว่าสามารถที่จะช่วยยืดอายุขัยของสิ่งมีชีวิตได้

 

“นี้มัน”เทียนถางกล่าวออกมาเมื่อสัมผัสได้ว่าร่างกายของมันมิอาจที่จะยอมรับพลังของพืชเหล่านี้นั้นจึงทำให้มันรีบปิดกั้นรูขุมขนทั้งหมดทันที เพื่อมิให้พลังชีวิตจำนวนมหาศาลนี้หลั่งไหลเข้าไปในร่างกาย จุนซันเดินมายังพื้นที่จุดศูนย์รวมของแหล่งน้ำที่ไหลไปมาที่ใจจากนั้นแม้แต่น้ำให้อากาศก็เต็มไปด้วยพลังชีวิตเทียนถางจึงมิกล้าที่จะเข้าไปใกล้

 

“เทียนถางที่ข้าบอกว่าข้าสามารถที่จะโอกาสที่จะสำเร็จมีเพียงแค่ครึ่งหนึ่งเพราะข้านั้นอ่อนแอ แต่ข้านั้นสามารถที่จะหาตัวช่วยได้ นั้นก็คือสิ่งเหล่านี้ยังไงล่ะมันจะทำให้ศาสตราวุธสามารถที่จะมีชีวิตได้อย่างแน่นอน”จุนซันเทียนถางกล่าวออกมาอย่างจริงจังแววตาของมันเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นก่อนที่จะโยนดาบสีดำลงไปในน้ำวนใจจากพื้นที่

 

“ฟุมมม”แสงสว่างมากมายปรากฏขึ้นที่ใจกลางน้ำวนและยังดูดซับพลังชีวิตจำนวนมากมายมหาศาลเข้าไปอย่างรวดเร็วจนเทียนถางขมวดคิ้วเข้าหากันเพราะมันรับรู้ได้ว่าพลังชีวิตที่มากมายนี้ต้องใช้เวลาหลาบปีเพื่อสะสมแต่ตอนนี้พลังชีวิตทั้งหมดถูกดูดซับไปจนหมดในพริบตาเลย เทียนถางจ้องมองไปที่แสงสว่างที่กำลังจะดับลง

 

“ดูนี้นะเทียนถาง”ดาบสีดำลอยออกมาจากน้ำวนอย่างช้าและจุนซันก็จับไปที่ตัวดาบก่อนที่จะปลดปล่อยพลังยุทธจำนวนมหาศาลออกมาและอัดทั้งหมดลงไปที่ดาบสีดำอย่างรวดเร็วมินานพลังยุทธของมันก็เกือบที่จะหมดลงและดาบสีดำก็เปลี่ยนเป็นดาบสีเงินและมีรวดราวสีทองจำนวนมากมายอยู่ จุนซันจ้องมองไปที่เทียนถางด้วยสีหน้าที่ซีดและกล่าวออกมาอย่างจริงจัง

 

“วิ้ง ฟุม”เมื่อจุนซันส่งพลังปราณอันน้อยนิดของมันลงไปพลังยุทธที่รุนแรงก็พุ่งออกมาจากตัวดาบจนเกิดคลื่นลมที่รุนแรงขึ้น เทียนถางเต็มไปด้วยความตื่นตาตื่นใจที่ได้เห็นสิ่งต่างๆมากมายเช่นนี้และมันทำให้รู้ว่าตอนนี้เทียนถางได้ตกหลุมรักการตีเหล็กการเล่นแร่แปรธาตุการสร้างชีวิตและสร้างศาสตราวุธ เทียนถางหลงรักมันไปเรียบร้อยแล้ว

 

“ข้าอยากจะลองแล้วขอรับ”เทียนถางรีบกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มจุนซันยิ้มออกมาก่อนที่ร่างกายของมันจะค่อยๆล้มลงเทียนถางตกตะลึงมากมันรีบสะบัดมือยกร่างของจุนซันขึ้นก่อนที่จะถึงพื้นหลังจากนั้นก็พาจุนซันออกมาพักเมื่อมันออกมาก็สัมผัสได้ถึงพลังปราณของพื้นที่ล้อมรอบนั้นทำให้เทียนถางรับรู้ได้อีกอย่างว่าห้องตีเหล็กนี้มีการไหลของเวลาที่ช้าเป็นพิเศษ

 

สามวันผ่านไป

เทียนถางได้จัดการเรื่องต่างๆเช่นกันกล่าวกับหลงอู่เพื่อของเวลาในการฝึกและหลงอู่ยอมรับอย่างง่ายดายเพราะเทียนถางได้กล่าว่ามันจะสร้างศาสตราวุธที่ยอดเยี่ยมให้กับหลงอู่และได้กล่าวกับสหายมากมายของมันอีก เทียนถางได้กลับมาที่บ้านพักหลังจากผ่านไปสามวันแล้ว และเมื่อมาถึงเทียนถางก็พบว่าพลังยุทธในร่างกายของจุนซันเพิ่มขึ้นมากแล้วจนเกือบจะสมบูรณ์มินานจุนซันคงตื่นขึ้น

 

“ท่านฟื้นแล้วหรือ”หลังจากผ่านค่ำคืนอย่างยาวนานไปเทียนถางก็มาดุจุนซันซึ่งตอนนี้จุซันได้ตื่นขึ้นแล้วและได้นั่งทานอาหารอย่างมูมมาม เทียนถางยิ้มออกมาก่อนที่จะเข็นรถเข้าไปใกล้และกล่าวออกมาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

 

“โอ้...ข้าอิ่มแล้วละ เราไปเลือกค้อนให้เจ้ากันเถอะ”จุนซันเมื่อเห็นเทียนถางมันก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะกล่าวออกมาอย่างจริงจังทันที หลังจากนั้นจุนซันและเทียนถางก็มุ่งหน้าออกมาจากอาณาจักรอย่างรวดเร็วตรงไปยังอาณาจักรเขี้ยวมังกรซึ่งเป็นอาณาจักรของบิดาเทียนถาง นั้นทำให้มันประหลาดใจมากที่ได้เดินทางมาที่นี้ด้วยความเร็วของระดับราชันย์มินานก็ถึง

 

“เราจะไปหาสหายของข้าให้เขาสร้างค้อนให้กับเจ้า”จุนซันกล่าวออกมาเมื่อลงมาที่ด้านหน้าอาณาจักรทันที เทียนถางจึงได้พยักหน้าตอบหลังจากนั้นเมื่อผ่านทหารยามทุกคนก็ต่างเคารพเทียนถางเพราะฐานะของเทียนถางเป็นองค์ชายคนโต แต่จุนซันที่รู้มิได้ประหลาดใจเลย

 

“โดโด่”มินานหลังจากที่เทียนถางและจุนซันก็เดินทางมาที่ร้านตีเหล็กขนาดเล็กมันดูมิเหมือนกับที่เทียนถางคิดเพราะว่าร้ายเล็กๆที่เต็มไปด้วยความเหม็นเน่านี้คือผู้ที่ของสหายอาจารย์มันเช่นนั้นหรือ เทียนถางเต็มไปด้วยความสับสนจุนซันจึงได้ตะโกนออกมาแต่เสียงดังเพียงแค่ล้อมรอบร่างกายมันเท่านั้นแต่มินานก็มีคนแคระผู้หนึ่งเดินออกมา

 

“ผู้อาวุโส”เมื่อเทียนถางได้เห็นชายชราแคระผู้นี้สีหน้าของมันก็เปลี่ยนเป็นเคารพทันทีเพราะชายที่อยู่หน้ามันอยู่ในระดับราชันย์ขึ้นที่สิบ ถึงกลิ่นอายที่ปลดปล่อยออกมาจะอยู่ในระดับมังกรเท่านั้นแต่ด้วยความสามารถในการรับรู้ของเทียนถางมันรู้แน่นอน เทียนถางจึงได้ประสานมือและกล่าวก่อนคำนับชายชราแคระทันที

 

“นี้คงเป็นลูกศิษย์ที่เจ้ากล่าวถึงสินะช่างยอดเยี่ยมถ้ามีเด็กเช่นนี้อีกคนข้าเองก็อยากได้เข้ามาเป็นศิษย์ข้าเช่นกัน”ชายชราแคระโดโด่กล่าวออกมาอย่างเศร้าใจนั้นทำให้จุนซันยิ้มออกมาก่อนที่จะเดินตามโดโด่เข้าไปด้านในอย่างรวดเร็วกลิ่นอายของโดโด่ราวกับจุนซันจึงทำให้เทียนถางคิดว่าชายผู้นี้มาจากทวีปหมื่นสมุทรเช่นเดียวกับจุนซันเป็นแน่

 

“ดูจากร่างกายของเจ้าแล้วคงมิเหมาะกับค้อนทลายฟ้าเช่นเดียวจุนซันแน่”เมื่อเดินเข้ามาด้านในของร้านเล็กๆก็ปรากฏห้องขนาดใหญ่และมีค้อนมากมายอยู่ทั้งใหญ่และเล็กจำนวนมหาศาลเลย โดโด่จ้องมองมาที่ร่างกายของเทียนถางก่อนที่จะกล่าวออกมา เทียนถางจึงได้รู้ว่าค้อนที่จุนซันใช้คือค้อนททลายฟ้า

 

“ข้าแนะนำสิ่งนี้ มันมีนามว่าค้อนปีกเทวะคู่”โดโด่เดินเข้าไปด้านในและเทียนถางกับจุนซันก็เดินตามไปมินานก็มาอยู่ที่ด้านหน้าค้อนสีขาวที่ด้านข้างมีลวดลายของปีกสีทอง มันมีขนาดเล็กแต่มีสองอันและยังดูทรงพลังเป็นอย่างมาก โดโด่กล่าวออกมาอย่างจริงจังอีกครั้งและจ้องมองมาที่เทียนถาง ปรากฏรอยยิ้มบนหน้าของเทียนถางก่อนที่มันจะสะบัดมือยกค้อนทั้งสองขึ้นเหวี่ยงไปมาด้วยการดบกนิ้วไปมาเท่านั้น จุนซันและโดโด่เต็มไปด้วยความตกตะลึง

 

“เจ้าหนูเจ้ายกของหนักได้เท่าใดด้วยพลังยุทธของเจ้าในตอนนี้”โดโด่รีบกล่าวถามเทียนถางอย่างเร่งรีบนั้นทำให้เทียนถางประหลาดใจเล็กน้อย

“สองร้อยห้าสิบตันขอรับ”เทียนถางกล่าวตอบด้วยสีหน้าจริงจังเช่นเดิมทั้งสองเต็มไปด้วยความตกตะลึงเพราะว่าค้อนทลายฟ้าของจุนซันก็มีน้ำหนักถึงสามร้อยตันเลย โดโด่เต็มไปด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะหายไปด้วยความเร็วสูงและกลับมาอย่างรวดเร็วปรากฏค้อนสองอันในมือของมันขนาดของมันเท่ากับค้อนปีกเทวะคู่

 

“นี้คือค้อนเขาปีศาจคู่มันแข็งแกร่งกว่า หนักกว่า และทรงพลังกว่าคู่ปีกเทวะคู่ถึงร้อยเท่า”โดโด่กล่าวออกมาด้วยสีหน้าจริงจังและรอยยิ้มก็ปรากฏบนหน้าของมัน และเทียนถางประหลาดใจมากก่อนที่จะสะบัดมือยกค้อนทั้งสองขึ้นมาจากมือของโดโด่ซึ่งมันหนักมาก

 

“ข้าชอบพวกมันทั้งคู่เลย”ปรากฏรอยยิ้มที่หน้าของเทียนถางทันทีเพราะตอนนี้มันชอบค่อยทั้งสองคู่มาก เทียนถางกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มพร้อมกับที่มันได้สะบัดมืออย่างรวดเร็วค้อนทั้งสี่พุ่งไปมาได้ดั่งใจของเทียนถางเลย นั้นทำให้จุนซันและโดโด่จ้องมองกันอย่างตกตะลึงและเปลี่ยนเป็นยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

 

“ข้าเอาสองคู่เลยเท่าไหร่หรือโดโด่”จุนซันเมื่อเห็นผมใช้ค้อนทั้งสี่ได้อย่างง่ายดายและสนุกสนานไปกับมัน จุนซันกล่าวออกมาอย่างจริงจังทันทีนั้นทำให้เทียนถางเต็มไปด้วยความสับสนก่อนที่จะจ้องมองไปที่โดโด่ซึ่งโดโด่จ้องมองมาที่เทียนถางก่อนที่จะโบกมือนั้นทำให้จุนซันประหลาดใจมาก

 

“นี้เจ้าหนูข้ามิคิดเงินค่าค้อนทั้งสองคู่แต่ข้าต้องการให้เจ้ามาเป็นศิษย์ข้าเช่นเดียวกับจุนซัน เพราะข้าต้องการผู้ที่จะสร้างค้อนเหล่านี้เพื่อสืบทอดการสร้างค้อนต่างๆของข้า”โดโด่กล่าวออกมาด้วยสีหน้าจริงจังทันทีนั้นทำให้เทียนถางและจุนซันประหลาดใจเป้นอย่างมากและเทียนถางก็จ้องมองไปที่จุนซันซึ่งจุนซันเองก็ประหลาดใจก่อนที่จะพยักหน้าตอบทันที

 

“อาจารย์โดโด่”เทียนถางประสานมือและโค้งคำนับโดโด่ก่อนที่จะกล่าวออกมาด้วยสีหน้าจริงจังทันที โดโด่หัวเราะออกมาอย่างมีความสุขหลังจากนั้นทั้งสามก็ออกมาเดินทางเพื่อไปที่นิกายแสงตะวันโดยที่โดโด่ต้องการที่จะชมการสอนของจุนซันและจุนซันเองก็มิได้ปฏิเสธเลยแม้แต่น้อย

 

“เวลาที่นี้รวดเร็วมากเจ้ายังปรับการไหลของเวลามิได้สินะ”มินานทั้งสามก็กลับมาถึงยังนิกายแสงตะวัน เทียนถางและกลุ่มมุ่งหน้ากลับไปยังห้องตีเหล็กของจุนซันอย่างรวดเร็ว โดโด่ก็กล่าวออกมาและจ้องมองไปที่ล้อมรอบนั้นทำให้เทียนถางเข้าใจทันทีว่าภายในห้องนั้นเวลาไปเร็วเพียงใด

 

“ก็ดีนะที่เจ้ามาโดโด่ช่วยปรับให้ที่สิ”จุนซันกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มอีกครั้งนั้นทำให้โดโด่คิ้วกระตุกก่อนที่จะเดินออกไปและเริ่มปลดปล่อยพลังยุทธออกมา มือของมันเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเพื่อว่ารูปแบบการเล่นแร่แปรธาตุเทียนถางจ้องมองอย่างจริงจังเพราะมันเองก็อยากที่จะรู้วิธีการใช้รูปแบบการความคุมเวลา

 

“เรียบร้อยตอนนี้เวลานี้จะต่างกัน หนึ่งต่อสิบ สิบวันของที่นี่ที่โลกภายนอกก็คงจะเพียงแค่หนึ่งวันเท่านั้น”เทียนถางเต็มไปด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของมือที่รวดเร็วราวกับอสนีพุ่งผ่านและพลิ้วไหวดุจดั่งสายลมโบกพัด มินานโดโด่หยุดมันหาไปกล่าวกับจุนซันด้วยสีหน้าดุร้ายแต่จุนซันก็ลูบหัวตนและหัวเราะออกมา

 

“มาเริ่มกันเถอะเทียนถาง”จุนซันเปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจังและกล่าวออกมาด้วยสีหน้ามุ่งมั่นต่อทันทีนั้นทำให้เทียนถางปรับอารมณ์ตามมิทันแค่ก็สามารถที่จะตามไปได้อย่างรวดเร็ว จุนซันเรียกหนังสืออกมาหลายสิบเล่มให้เทียนถางได้อ่าน หนึ่งการเล่นแร่แปรธาตุระดับต่ำ-สูง สองการตีเหล็กพื้นฐาน-ระดับตำนาน การสร้างชีวิตและปรับแต่ศาสตราวุธการ สร้างรูปแบบวิญญาณและตำราอื่นอีกมากมาย

 

“ข้าจำได้หมดแล้วขอรับ”เทียนถางใช้เวลามินานมันก็สามารถที่จะจดจำทุกอย่างได้ทั้งหมดจากนั้นมันก็กล่าวออกมานั้นทำให้จุนันและโดโด่ที่กำลังจิบชาอยู่สำลักก่อนที่จะลุกขึ้นมาทดสอบความจำของเทียนถางและนั้นทำให้พวกมันตกตะลึงเพราะเทียนถางสามารถที่จะจำจนได้ทั้งหมดในพริบตาเดียว

 

“ยอดเยี่ยมมีเพียงมีพรสวรรค์ในการฝึกยุทธยังมีความจำที่ยอดเยี่ยมอีกด้วย”โดโด่กล่าวออกมาอย่างยินดีหลังจากนั้นทั้งสองก็เริ่มสอนเรื่องต่างๆให้กับเทียนถางทั้งการสร้างพื้นที่การเล่นแร่แปรธาตุ การสร้างพื้นที่แห่งพลังชีวิต การสร้างฐานตีเหล็กและอื่นๆอีกมากมาย

 

ครึ่งปีต่อมา

“ปัง ปัง ปัง ปัง”เวลาเดินผ่านไปอย่างรวดเร็วโดโด่และจุนซันได้สอนทุกสิ่งที่อยู่ที่มันรู้ให้กับเทียนถางและด้วยความสามารถในการรับรู้และสติปัญญาที่มากมายมหาศาลของมันก็ทำให้มันสร้างศาสตราวุธข้ามขั้นได้อย่างง่ายดาย ตอนนี้โดโด่ได้เดินทางกลับไปแล้วและจุนซันเองก็กลับไปฝึก เทียนถางก็ยังคงอยู่ในห้องตีเหล็กนี้ก็ครึ่งปีเต็มแล้วเสียงค้อนตีเหล็กดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

 

“ฟู่”ตีอยู่บนฐานตีเหล็กคือ หอกมังกรหยกเย็น เทียนถางต้องการที่จะทำให้มันแข็งแกร่งกว่าเดิมโดยการทำให้มันเข้าสู่ระดับราชันย์หอกที่แข็งแกร่งสีของมันคือสีฟ้าเข้มตอนนี้ก็กลายเป็นสีเงินสว่างและมีลวดลายของมังกรวนล้อมรอบ หอกมังกรหยกเย็น และเมื่อมันตีจนกลับมาเป็นสีฟ้าอ่อนเช่นเดิมมันก็ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยล้า

 

“นี้มันยอมเยี่ยมเลย”เทียนถางได้เข้าไปภายในพื้นที่การเล่นแร่แปรธาตุและหลังจากนั้นมันก็ปลดปล่อยปราณปีศาจจำนวนมหาศาลออกมาและเริ่มวาดลวดลายใหม่ให้กับหอกของมันมินานลวดลายของมังกรก็หายไปแทนที่ด้วยเมฆสีดำและดวงตะวันสีแดง เทียนถางได้สร้างวิญญาณใหม่กับกับหอกของมัน เทียนถางกล่าวออกมาอย่างมีความสุขและเริ่มปลดปล่อยปราณปีศาจออกมาอีกครั้ง

 

“มาลองดูสิว่ามันจะเป้นอย่างที่ข้าคิดหรือไม่”เทียนถางกล่าวออกมาอย่างจริงจังก่อนที่จะเริ่มดูดซับปราณจำนวนมากเข้ามาในร่างกายก่อนที่จะส่งลงไปที่หอกของมันมินานหอกก็ส่องแสงจำนวนมากออกมาและมันก็เริ่มแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆหลังจากผ่านไปได้ราวสิบนาทีพลังปราณทั่วร่างกายของเทียนถางก็เริ่มอ่อนลงอย่างรวดเร็ว

 

“ฟู่”แสงทั้งหมดหายไปและพลังชีวิตของศาสตราวุธก็อยู่ครึ่งหนึ่งมันจึงเริ่มใช้บ่อน้ำแห่งราชาภูตดูดซับพลังปราณจำนวนมากมายมหาศาลเพื่อเติมเติบพลังปราณภายในร่างกายของมันโดยใช้เวลาเพียงแค่สามสิบลมหายใจก่อนที่เทียนถางจะจับไปที่หอกอีกครั้งและส่งพลังปราณจำนวนมหาศาลเข้าไปอีกครั้ง

 

“สำเร็จ ข้าทำสำเร็จศาสตราวุธระดับราชันย์ขั้นต่ำ”เทียนถางพลังปราณของมันลดลงอย่างรวดเร็วก่อนที่จะหมดศาสตราวุธก็ส่องแสงสว่างสีดำแดงออกมาจำนวนมากเทียนถางเต็มไปด้วยความสุขที่มากมายและมันก็คำรามออกมาอย่างบ้าคลั่ง หลังจากผ่านไปได้มินานเทียนถางก็เติมพลังปราณของมันจนเต็มและได้เริ่มเคลื่อนไหวมือเหวี่ยงหอกไปมา

 

“ต่อจากนี้นามของเจ้าคือ หอกเมฆดำตะวันแดง”เทียนถางกล่าวออกมาด้วยสีหน้าจริงจังก่อนที่จะส่งพลังปราณเข้าไปปรากฏพลังปราณที่รุนแรงพุ่งออกไปจำนวนมากและปรากฏคลื่นพลังที่รุนแรงกดทับทั่วทั้งห้องตีเหล็กมันรุนแรงพอที่จะทำลายศาสตราวุธที่อยู่ในระดับต่ำกว่าระดับอสูรขั้นสูงทั้งหมดที่อยู่ภายในห้องตีเหล็กนี้เทียนถางเต็มไปด้วยความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก