ผู้ควบคุมสัตว์อสูร

ตอนที่28 ผู้ควบคุมสัตว์อสูร

 

“พวกมันมีจำนวนมากและยังเคลื่อนไหวราวกับมีคนบงการอยู่”อินเว่ยกล่าวออกมาอย่างจริงจังและทุกคนเต็มไปด้วยความจริงจังเพราะว่ามิเคยเกิดสิ่งเช่นนี้ขึ้นมาก่อนเลย การเคลื่อนไหวราวกับกองทัพของเหล่าสัตว์อสูร เทียนถางจ้องมองอย่างรวดเร็วด้วยความสามารถของผู้บัญชาการกองทัพแห่งแอสการ์ด เทียนถางรับรู้ว่าจุดใดเป็นจุดการต่อสู้ ซุ่มโจมตี และจุดวางแผน

 

“หรือว่ามีผู้ควบคุมพวกมัน”หลงไคกล่าวออกมาด้วยสีหน้าเย็นชาแววตาเต็มไปด้วยสีหน้าดุร้าย นั้นทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยความมิเชื่อและมิอาจที่จะทำใจเชื่อได้แต่ปรากฏความเย็นชาพุ่งออกมาจากเทียนถางพร้อมกับที่ได้ขยับเข้าไปที่โต๊ะพวกจ้องมองแผนที่

 

“จุดนี้คงจะเป็นจุดที่ใช้ใดการควบคุมเหล่าสัตว์อสูรเป็นแน่” เทียนถางกล่าวออกมาเสริมนั้นทำให้ทุกคนจ้องมองไปที่แผนที่และรับรู้ได้ทันที่เพราะที่นั้นคือจุดที่มีต้นไม้โลกที่พังทลายไปแล้ว แต่ถึงเช่นนั้นมันก็สูงถึงห้าร้อยเมตร และที่มันสามารถที่จะจ้องมองไปที่พื้นที่ล้อมรอบได้ทั้งหมด อินเว่ยจ้องมองไปที่เทียนถางด้วยสายตาประทับใจ

 

“เจ้านี้ฉลาดเสียจริงและยังมีทักษะและพรสวรรค์มากมายจนน่าหวั่นเกรง”อินเว่ยกล่าวออกมาอย่างสนุกสนานหน้าของมันเต็มไปด้วยรอยยิ้มจนเทียนถางขนลุกและทุกคนก็เต็มไปด้วยความสับสนหลังจากนั้น อินเว่ยและกลุ่มก็ออกไปสำรวจที่ต้นไม้โลกทันที คนของตระกูลหลักทั้งสามออกไปประจำที่กำแพงอาณาจักรทันที

 

“เจ้าเด็กนั้นประหลาดเสียจริงที่สินะฐานที่ตั้งของพวกมัน”อินเว่ยและกลุ่มมาถึงยังที่ซากต้นไม้โลกและพบเข้ากับที่ตั้งของฐานทัพเล็กๆ นั้นทำให้อินเว่ยและกลุ่มประหลาดใจอินเว่ยกล่าวออกมาอย่างขบขัน

 

“ตูม ตูม ตูม”อินเว่ยและกลุ่มมุ่งหน้าลงไปที่พื้นแต่เมื่อเท้าของอินเว่ยสัมผัสพื้นก็เกิดระเบิดที่รุนแรงขึ้นมันทันที อินเว่ยกระโดดถอยหลบและสะบัดมือทำลายระเบิดทั้งหมดทิ้งทันที ด้วยพลังยุทธระดับราชันย์ขั้นห้าระเบิดเหล่านั้นจึงมิสามารถที่จะทำสิ่งใดมันได้เลย

 

“พวกมันใช้ที่นี้เป็นพื้นที่ล่อพวกเรามาสิ่งนะ”อินเว่ยกล่าวออกมาอย่างเย็นชาเพราะมันรู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นคนในกลุ่มเต็มไปด้วยความสับสนและดุร้าย อินเว่ยปลดปล่อยสัมผัสทั้งหมดออกมาเพื่อตรวจสอบพื้นที่ล้อมรอบและได้พบกับสัมผัสของบางคน อินเว่ยเรียกกระบี่ธรรมดาออกมาก่อนที่จะพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

 

“พวกเจ้ากลับไปก่อนและให้พี่ไคนำทัพซะป้องกันอาณาจักร”อินเว่ยหันกลับมากล่าวออกมาอย่างจริงจังและเปลี่ยนสีหน้าเป็นดุร้ายก่อนที่จะเร่งความเร็วขึ้นอีก ตามสัมผัสของมันไปอย่างรวดเร็ว เทียนถางจ้องมองออกไปนอกอาณาจักรและได้เห็นกองทัพสัตว์อสูรจำนวนมากอยู่ล้อมรอบทั่วพื้นที่อาณาจักรนั้นทำให้เทียนถางขมวดคิ้วเข้าหากัน

 

“ท่านจอมทัพ องค์ราชาได้ไล่ล่าศัตรูไปอยู่ขอรับท่านกล่าวว่าท่านต้องนำทัพปกป้องอาณาจักรขอรับ”มินานกลุ่มของทหารติดตามอินเว่ยไปก็กลับมาและพวกมันก็เข้ามาหาหลงไคที่ยืนอยู่ข้างเทียนถาง หนึ่งในพวกมันกล่าวออกมาอย่างจริงจังนั้นทำให้ทุกคนตกตะลึงเพราะมิมีใครเลยที่คิดว่าจะมีศัตรูอยู่จริงและยังอยู่ที่ที่เทียนถางได้กล่าวเอาไว้

 

“บางสิ่งกำลังมา”เทียนถางกล่าวออกมาอย่างเย็นชาแววตาปรากฏจิตสังหารปลดปล่อยออกมา ทุกคนรีบจ้องมองออกไปทันทีแต่กับมิสามารถที่จะเห็นสิ่งได้เลย เทียนถางสะบัดมือเรียกหอกเมฆดำตะวันแดง ออกมาปลดปล่อยพลังระดับราชันย์ออกมาอย่างรุนแรงและซัดออกมาไปอย่างรวดเร็ว หอกพุ่งแหวกอากาศไปอย่างรวดเร็ว

 

“ซวก โคม”หอกของเทียนถางพุ่งทะลุบางสิ่งโลหิตสีแดงฉานออกมาออกมาจำนวนมากก่อนที่จะปรากฏร่างกายออกมามันคือกิ้งก่ายักษ์หมื่นรูปลักษณ์ มันสามารถที่จะปรับสภาพให้กลบกลืนกับพื้นที่โดยรอบได้ทุกคนเต็มไปด้วยความตกตะลึงและจ้องมองไปที่เทียนถางด้วยสีหน้าหวาดกลัวและแตกตื่น

 

“ทุกคนจงฟังผู้ใดที่สามารถโจมตีระยะไกลได้มาอยู่ข้างกายข้า”เทียนถางกล่าวออกมาอย่างจริงจังและเสียงดังสนั่นทุกคนเต็มไปด้วยความตกตะลึงและคนก็ตระกูลหลงก็พุ่งเข้ามาด้านข้างของเทียนถางโดยมิลังเลนั้นทำให้คนตระกูลอินและรินตามไปอย่างรวดเร็ว ทุกคนได้ครอบครองศาสตราวุธที่สามารถโจมตีระยะไกลได้ทั้งหมด

 

“พวกเจ้าโจมตีไปยังพวกที่แสดงตนออกมาเราจะต้องทำลายเจ้าพวกที่สามารถพรากตัวได้ก่อน”เทียนถางกล่าวออกมาอีกครั้งทุกคนพยักหน้าตอบทันทีเทียนถางสะบัดมือและหอกของมันก็พุ่งออกไปอย่างรวดเร็วฟาดเข้าใส่เหล่าสัตว์อสูรที่สามารถพรากตัวได้จนปลิวออกไปและนั้นทำให้ทุกคนมองเห็นและโจมตีเข้าใส่ทันที

 

“เด็กหนุ่มผู้นี้แข็งแกร่งเสียจริง”เทียนถางสะบัดมืออย่างรวดเร็วหอกเมฆดำตะวันแดงนั้นยอดเยี่ยมมาก มันสามารถที่จะโจมตีเข้าใส่ได้ทุกสิ่งในการโจมตีแต่ละครั้งจะทำให้กระดูกของสัตว์อสูรเหล่านั้นแตกละเอียด รินหลงจีกล่าวออกมาอย่างหวั่นเกรง เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้มันได้รับรู้ว่าเทียนถางแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก

 

“โจมตี”เทียนถางกล่าวออกมาอย่างเย็นชาและทุกคนก็โจมตีออกไปทันทีทั้งลูกศรและการโจมตีด้วยทักษะระยะไกลพุ่งเข้าใส่เหล่าอสูรที่กำลังนอนกองอยู่ที่พื้น เมื่อปะทะกับเข้าพลังที่รุนแรงทำให้เกิดระเบิดขึ้นอย่างรุนแรง เทียนถางจ้องมองไปที่ระเบิดและสะบัดมืออีกครั้งสลายพลังทั้งหมดออกไปและเปิดสัมผัสจ้องมองไปล้อมรอบทันที

 

“โจมตีไปเรื่อยๆมิต้องรอคำสั่งข้า”เทียนถางกล่าวออกมาอีกครั้งอย่างจริงจังนั้นทำให้ทุกคนที่กำลังฮึกเหิมคำรามตอบผมอย่างรุนแรง เทียนถางสะบัดมือโจมตีเข้าใส่เหล่าสัตว์อสูรที่กำลังพรากอยู่อย่างรวดเร็ว และทุกคนเองก็โจมตีเข้าใส่ตามทันที

 

“เป็นการต่อสู้หรือการสังหารหมู่กันแน่”หลงไคกล่าวออกมาอย่างจริงจังด้วยสีหน้าสนุกสนานเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้มันรุนแรงมาก ทั้งโจมตีและการกระหน่ำโจมตีเข้าใส่นั้นมันรุนแรงมากเหล่าสัตว์อสูรทั้งหมดตกตายอย่างรวดเร็วและสิ่งได้เห็นนั้นคือการสังหารหมู่อย่างแท้จริงเลย

 

“น่าจะหมดสิ้นแล้ว”เทียนถางกล่าวออกมาหลังจากผ่านไปได้ราวสามชั่วโมงทุกคนที่ยืนอยู่ด้านข้างของเทียนถางยืนอยู่อย่างเหนื่อยล้าและเทียนถางเองก็พยักหน้าอย่างพอใจพร้อมกับที่ได้โบกมือทุกคนเดินจากไปทันที

 

“คงถึงตาท่านแล้ว”เทียนถางกล่าวออกมาด้วยสีหน้าเย็นชาอีกครั้งหลงไคยิ้มและโบกมือกองทัพของเหล่ายอดยุทธและทหารกับกองทัพนับแสนออกไปด้านนอกประตูอาณาจักรทันที  เทียนถางพยักหน้าอย่างยินดี

 

“โฮกก”เหล่าสัตว์อสูรคำรามออกมาอย่างดุร้ายและพุ่งเข้าใส่กองทัพหลงไคที่นำทัพอยู่โบกมือทันทีกองทัพทั้งหมดเปลี่ยนรูปแบบเป็นการตั้งรับ เทียนถางเองก็เข้าร่วมด้วยมันลอยอยู่ด้านข้างของหลงไคมันสะบัดมือเรียกศาสตราวุธออกมาจำนวนมากกระบี่ปราณปีศาจสิบเล่มและหอกเมฆดำตะวันแดงหมุนวนอยู่ล้อมรอบร่างกายของมัน

 

“นี้มัน”ทุกคนจ้องมองไปที่เทียนถางด้วยสีหน้าสับสนและอุทานออกมาอย่างช่วยมิได้เมื่อได้เห็นเทียนถางมีที่มีความสามารถอันมากล้นและยังมีศาสตราวุธระดับมังกรมากมายและยังมีศาสตราวุธระดับราชันย์อีกหนึ่งชิ้น เทียนถางเต็มไปด้วยสีหน้าดุร้ายเป้นอย่างมาก

 

“บุก”ฝูงสัตว์อสูรวิ่งเข้าหาเหล่ามนุษย์อย่างบ้าคลั่งเทียนถางคำรามออกมาอย่างเย็นชาและหลงไคกับทั้งกองทัพก็คำรามออกมาเช่นกัน หลังจากนั้นทั้งสองก็เข้าปะทะกันทันทีเทียนถางเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมมันสะบัดมือสังหารเหล่าสัตว์อสูรจำนวนมากอย่างรวดเร็ว การต่อสู้เป็นไปอย่างรุนแรงและมันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

 

อีกฟากหนึ่งของป่า

“ตูม ติ้ง วิ้ง”การต่อสู้ของปีกฝั่งก็รุนแรงเช่นกันตอนนี้อินเว่ยได้เข้าปะทะกับใครบางคนและใช้ผู้นั้นแข็งแกร่งมากเช่นกันมันได้ใช้กระบี่ดำสองเล่มในมือ อินเว่ยและชายผู้นั้นต่อสู้กันอย่างรุนแรงพื้นป่าและพื้นดินจำนวนมากพักทลายไป

 

“เหตุใดเจ้าโจมตีอาณาจักรของข้า”อินเว่ยกล่าวถามออกมาอย่างดุร้ายกระบี่เคี้ยวราชันย์อสูรในมือส่งพลังมากจนกระบี่ดำทั้งสองของชายชุดดำเรื่องแตกออกมาอย่างช้าๆ

“ข้าก็แค่ถูกจ้างมาเท่านั้นและมันเป็นเงินที่มากมายเอาเรื่องเลยละ”ชายชุดดำกล่าวออกมาอย่างจริงจังและนั้นทำให้อินเว่ยโกรธมากขึ้นมันคำรามออกมาและเรียกพลังปราณของอสนีสีดำจำนวนมากเข้ามาห่อหุ้มกระบี่และฟันเข้าใส่ชายชุดดำทันที

 

“อัก...”กระบี่ที่แข็งแกร่งของอินเว่ยฟันเข้าปะทะกับกระบี่ดำทั้งคู่ของชายชุดดำเมื่อเข้าปะทะกระบี่ดำทั้งสองก็แตกออกมากระบี่ของอินเว่ยฟันเข้าใส่ร่างกายของมันอย่างรวดเร็วเลือดสีแดงฉานพุ่งออกมาและมันก็กระอักโลหิตสีแดงฉานออกมาจำนวนมาก

 

“ปัง ฅูม” ชายชุดดำพุ่งลงไปกระแทกพื้นอย่างรุนแรงมาหอบหายใจอย่างทรมานและอินเว่ยลอยลงมายืนด้านข้างของมันและพยายามที่จะกล่าวบางสิ่งแต่ก็ถูกชายชุดดำอีกคนพุ่งเข้าใส่และต่อยเข้าใส่อินเว่ยอย่างรวดเร็วแต่ด้วยความสามารถของอินเว่ยมันสามารถที่จะสะบัดกระบี่เข้าใส่ศัตรูได้ในเวลาเดียวกัน

 

“ซวก ฟู่”อินเว่ยสามารถที่จะสังหารชายผู้นั้นได้ในทันทีและยังเหวี่ยงกระบี่เข้ามาที่ด้านข้างของคอชาชุดดำนั้นทำให้ชายชุดดำนั้นเต็มไปด้วยความสับสนและหวาดหวั่น อินเว่ยเหยียบลงไปที่อกของมันและจ้องมองไปที่มันด้วยสายตาเย็นชา

 

“ใครเป็นผู้ที่ส่งเจ้ามา”อินเว่ยกล่าวถามออกมาอย่างจริงจังและนั้นทำให้ชายชุดดำเต็มไปด้วยความเย้นชามันปลดปล่อยพลังปราณออกมาทำลายหัวใจของตนเองและตกตายลงในทันที อินเว่ยเต็มไปด้วยความสับสนมากเพราะมิคคิดว่ามันจะสังหารชีวิตตนเช่นนี้

 

อินเว่ยปลดปล่อยประสานสัมผัสออกมาจำนวนมากและมันมิสามารถที่จะสัมผัสได้ถึงผู้ใดได้อีกเลย อินเว่ยแตกตื่นทันทีเมื่อนึกทั้งอาณาจักรมันพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วทันที มันมุ่งหน้าตรงกลับไปที่อาณาจักรอย่างรวดเร็วมันจ้องมองไปเห็นสัตว์อสูรจำนวนมากที่ตกตายลงล้อมรอบตัวของเทียนถางที่ร่างกายเต็มไปด้วยโลหิต

 

“น้องถาง”อินเว่ยพุ่งลงมาด้านข้างของเทียนถางมันกล่าวออกมาอย่างจริงจัง เทียนถางหันมาจ้องมองไปที่และสีหน้าที่อินเว่ยได้เห็นสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสงบของเทียนถางสีหน้าน้ำให้อินเว่ยรู้สึกหวาดกลัว เพราะสิ่งนี้เกิดจากเด็กอายุสิบเจ็ดที่ร่างกายเต็มไปด้วยโลหิตทั่วร่างกายแต่จิตใจของมันยังเต็มไปด้วยความสงบและเยือกเย็น

 

“พี่เว่ยข้าฝากทันจัดการที่เหลือด้วยข้าไปดูพื้นที่โดยรอบก่อน”เทียนถางกล่าวออกมาอย่างจริงจังอีกครั้งนั้นทำให้อินเว่ยพยักหน้าตอบและเทียนถางก็พุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว มินานมันก็ไปยังที่ด้านหลังของกองทัพขนาดใหญ่ของเหล่าสัตว์อสูร อินเว่ยและกองทัพเข้าปะทะกับกองทัพสัตว์อสูรอีกครั้ง

 

“เจ้าคงจะเป็นผู้ควบคุมเหล่าสัตว์อสูรนี้สินะ”เทียนถางมาถึงด้านหน้าของป่ามันกล่าวออกมาอย่างจริงจัง ปรากฏร่างกายของกลุ่มชายชุดดำที่ด้านหน้าของเทียนถางพวกมันทั้งหมดอยู่ในระดับมังกรขั้นที่สิบเป้นอย่างต่ำและอีกสองคนอยู่ในระดับราชันย์

 

“เจ้าเป็นผู้ใดกัน”หัวหน้าของชายชุดดำกล่าวออกมาอย่างดุร้ายและนั้นทำให้เทียนถางสะบัดมือศาสตราวุธมากมายหมุนวนล้อมรอบร่างกายของมันอย่างรวดเร็ว ชายชุดดำทั้งหมดเตรียมตัวต่อสู้กับเทียนถางในทันที

 

“ฟุม ตูม”แต่ก่อนที่การปะทะจะเริ่มขึ้นอินเว่ยก็พุ่งออกมาเหนือหัวของเทียนถางและฟันกระบี่ที่เต็มไปด้วยอสนีบาตสีดำที่รุนแรงเข้าใส่กลุ่มของชายชุดดำนั้นทำให้พวกมันเกือบทั้งหมดตกตายในทันที เทียนถางยังคงสงบอยู่มันสะบัดมือปลดปล่อยศาสตราวุธทั้งหมดออกไป

 

เทียนถางพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วศาสตราวุธของมันสังหารกลุ่มของชายชุดดำเหลือเพียงแค่สองคนคือผู้ที่อยู่ในระดับราชันย์ทั้งสองและพวกมันอยู่ในระดับราชันย์ขั้นที่สองและสาม เทียนถางมิได้เข้าปะทะมันถอยออกมาและอินเว่ยได้เข้าปะทะกับชายทั้งสองทันที

 

“หลงอู่ ท่านหลงไค พี่เว่ย”เทียนถางพุ่งกลับออกมายังพื้นที่การต่อสู้ระดับเหล่ายอดยุทธและเหล่าสัตว์อสูร เทียนถางกล่าวออกมาอย่างจริงจังนั้นทำให้ทั้งสองพยักหน้าตอบและพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว เทียนถางสะบัดมือปลดปล่อยศาสตราวุธสังหารเหล่าสัตว์อสูรอย่างรวดเร็ว

 

“แยกออกมาเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งจัดการกับเหล่าสัตว์อสูรบนฟ้าพวกเจ้ากลับไปที่กำแพง อีกกลุ่มจัดการกับสัตว์อสูรบนพื้น”เทียนถางเริ่มออกคำสั่งอีกครั้งนั้นทำให้ทุกคนพยักหน้าตอบและกลุ่มที่สามารถโจมตีระยะไกลกลับไปที่กำแพงและอีกกลุ่มอยู่ล้อมรอบตัวของเทียนถาง

 

“สังหารพวกมันทั้งหมด”เทียนถางคำรามออกมาราวกับจอมทัพผู้ยิ่งใหญ่ทุกคนต่างเต็มไปด้วยความฮึกเหิมก่อนที่จะเข้าปะทะกับเหล่าสัตว์อสูรอย่างรวดเร็ว การสังหารนั้นเป็นไปอย่างโหดเหี้ยมอำมหิต

 

“เด็กนั้นนำทัพได้อย่างแข็งแกร่งและทรงพลังยิ่ง”รินหลงจีที่ยืนอยู่บนกำแพงกล่าวออกมาอย่างเย็นชานั้นทำให้ทุกคนในตระกุลรินขมวดคิ้วเข้าหากันและหวั่นเกรงเล็กน้อย ตระกูลหลงทั้งหมดเข้าร่วมการต่อสู้กับเทียนถางอย่างเกรี้ยวกราดและรุนแรง

 

“ตระกูลหลงและอินกำลังบ้าคลั่งพวกเราควรที่จะทำสิ่งใดดี”หนึ่งในตระกูลรินกล่าวออกมาอย่างจริงจังเพราะว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้ามันรุนแรงมาก รินหลงจีส่ายหัวเพราะมันก็มิรู้เช่นกันว่าควรที่จะทำสิ่งใด แต่แล้วชายชราผู้หนึ่งก็เดินเข้ามาด้านข้างของรินหลงจี

 

“ท่านผู้นำตระกูล”ผู้คนตระกูลรินกล่าวออกมาอย่างเคารพและโค้งคำนับทุกคนจึงได้จ้องมองไปที่ชายชราเส้นผมและเขลาสีขาว ชายชรานั้นเดินเข้ามาที่ด้านหน้ากำแพงและจ้องมองไปที่การต่อสู้ด้วยสีหน้าสงบเยือกเย็น

 

“ตระกูลรินจงฟังช่วยข้าสังหารเหล่าสัตว์อสูรเหล่านี้ซะ”ชายชราคำรามออกมาอย่างจริงจังและทุกคนก็พุ่งตามชายชราออกไปอย่างรวดเร็ว นั้นทำให้กองทัพของเทียนถางรวดเร็วขึ้นเป็นอย่างมาก นั้นทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยความฮึกเหิมที่เพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก

 

“ข้ารินเว่ยจียินดีที่ได้พบเด็กน้อย”ชายชราเข้ามาด้านข้างเทียนถางและมันกล่าวออกมาอย่างจริงจัง เทียนถางเองก็พยักหน้าตอบและทั้งสองก็เข้าปะทะกับเหล่าสัตว์อสูรอย่างรวดเร็วและรุนแรงทันทีการต่อสู้นี้รุนแรงเป็นอย่างมาก

 

“จบเสียที”หลังจากผ่านไปมินานเหล่าสัตว์อสูรจำนวนมากมายมหาศาลก็ตามลงและรินเว่ยจีก็กล่าวออกมา เทียนถางมิได้สนใจมันปลดปล่อยพลังจำนวนมากออกมาและพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วแต่ก็มิมีผู้ใดตามไปเพราะตอนนี้ทุกคนต่างหมดแรงกันแล้ว

 

“เจ้าคงเป็นหนุ่มน้อยที่ทำให้ข้าและกลุ่มพลาดสินะ”เมื่อเทียนถางมาถึงปรากฏอินเว่ย หลงอู่ หลงไค บาดเจ็บกันอย่างมากเทียนถางขมวดคิ้วเข้าหากันปรากฏชายชุดดำที่อยู่ในระดับราชันย์สองคนในมือของชายหนุ่มที่อายุราวยี่สิบปีมันอยู่ในระดับราชันย์ขั้นที่แปดเลย เส้นผมสีแดงและดวงตาสีแดงราวกับมังกรทำให้มันดุร้ายเป็นอย่างมากมันกล่าวออกมาเมื่อพบเทียนถาง

 

“นายท่าน”หลงอู่กล่าวออกมาอย่างตกตะลึงและทั้งสามก็พุ่งเข้ามาล้อมรอบตัวของเทียนถาง ชายหนุ่มนั้นหัวเราะออกมาและพุ่งหนีออกไปอย่างรวดเร็วนั้นทำให้เทียนถางและกลุ่มประหลาดใจมาก แต่ก็มิคิดที่จะตามไปจากนั้นทั้งสี่จึงมุ่งหน้ากลับไปที่อาณาจักรและการเฉลิมฉลองก็เริ่มขึ้นทุกคนเต็มไปด้วยความสุขถึงบางคนจะสูญเสียแต่ก็ยังมีอีกหลายคนคอยปลอบประโลม