Chapter 51: อะดรีนารีน
{REBIRTH} นั้นเหมือนกับเกมอื่น {REIBRTH} นั้นเป็นเกมแรกที่เปลี่ยนจากยุคของเมาส์และคีย์บอร์ด และกลายเป็นเทคโนโลยีที่สร้างเกมเสมือนจริงในตลาด
แต่สุดท้ายแล้วเกมมันก็ยังคงเป็นแค่เกมและกลายเป็นบรรทัดฐานของเกมมากมาย ด้วยเหตุนี้มันจึงเป็นเรื่องยากที่เกมพยายามที่จะหลอกผู้เล่นซึ่งมันเป็นบางสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
เมื่อเห็นเหล่าเด็กสาวพวกนี้ไม่เชื่อกับสิ่งที่เขาพูด หวังหยู่ก็หยิบยาพิษมาจากพวกเธอแล้วเขาก็พูดขึ้น “ถ้าเธอไม่เชื่อผมละก็ ถ้าอย่างงั้นผมจะดื่มยาพิษนี่เอง!”
“พี่ชายหยู่ พี่ตอนนี้มีระดับ 17 ถ้าพี่เสียค่าประสบการณ์ไป10% ละก็มันมากเกินไป ฉันคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าพี่จะไม่เสี่ยงไปกับมัน”หลี่ซัวตอบกลับ
“มันเป็นค่าประสบการณ์เพียงแค่ 10% นอกจากนี้ เพื่อนของผมได้บอกว่าดันเจี้ยนนั้นให้ค่าประสบการณ์เป็นจำนวนมาก ตราบเท่าที่ผมเคลียร์มันไม่กี่รอบ ผมก็สามารถที่จะฟื้นคืนค่าประสบการณ์ที่เสียไปได้”หวังหยู่ตอบกลับอย่างเฉยเมย
“แต่….”
“แต่ว่าพวกเธอตายกันไปคนละสี่รอบแล้ว เมื่อเทียบกับความเร็วที่พวกเธอนั้นเก็บระดับแล้ว…”ก่อนที่หวังหยู่จะพูดจบ เขาก็พบว่าเหล่าสาวๆนั้นหน้าแดง แต่ความเร็วในการเก็บระดับของเธอนั้นไม่ได้รวดเร็วเท่ากับหวังหยู่
“ไปกันเถอะ!”หวังหยู่ประกาศแบบตัดสินใจแล้ว แล้วก็นำกลุ่มไปยังเทือกเขาอันธกาล
เทือกเขาอันธกาลนั้นตั้งอยู่ที่ด้านหลังของเมืองรัตติกาล
รัศมีฤดูใบไม้ผลิพึ่งจะบอกกับสมาชิกของนิกายซวนเฉินว่าฮวงจุ้ยรอบๆเมืองรัตติกาลนั้นดีมาก พร้อมกับการแบ่งพื้นที่ล้อมรอบเมือง ด้านซ้ายของเมืองคือทะเลสาบมังกรฟ้า ด้านขวาคือทางผ่านของเสือขาว ด้านหน้าก็คือป่าพงไพรแห่งความลับและด้านหลังก็คือเทือกเขา
แน่นอนว่าตำนานได้ถูกขีดเขียนไว้บนแผ่นดิน แต่เรื่องฮวงจุ้ยนั้นก็คือบางสิ่งที่รัศมีฤดูใบไม้ผลิเพิ่มเข้าไปด้วยตัวเอง ด้วยเหตุนี้นี่เอง ทุกคนในกิลด์นั้นก็ประณามว่าเขานั้นเป็นคนบ้าที่บ้าเรื่องผีสาง ถ้าฮวงจุ้ยมันดีจริงละก็ทำไมมันมีมอนสเตอร์อยู่รอบๆเมืองละ?
เทือกเขาอันธกาลนั้นเป็นที่สำหรับล่าสำหรับมอนสเตอร์ที่มีระดับสูงอย่างไม่น่าเชื่อ มอนสเตอร์ในบริเวณนั้นอยู่ในระดับ30 หรือ 40 ในช่วงเวลานี้ของเกมนั้นก็ไม่มีใครสักคนที่กล้าที่จะเข้ามาในที่แห่งนี้
โชคดีสำหรับพวกเขานั้นมันก็มีเส้นทางเล็กๆที่นำพาพวกเขาออกมาจากเมืองรัตติกาลและไปยังบ้านของโฮวาร์ดโดยตรง ตราบเท่าที่พวกเขาสามารถที่จะหลบหลีกมอนสเตอร์ที่เผลอผ่านเข้ามาในเส้นทาง พวกเขาก็จะไปถึงจุดหมายของพวกเขาได้อย่างปลอดภัย
บ้านของโฮวาร์ดนั้นตั้งอยู่ตรงฐานของภูเขา และตั้งอยู่ตรงพื้นดินที่แห้งแล้ง
เขานั้นเป็นคนที่มีชื่อเสียงซึ่งเขานั้นเรียนเกี่ยวกับเคมี เขานั้นก็ได้รับการทดลองเชามาเองด้วย
เมื่อกลุ่มห้าคนนั้นก็ไปถึงบ้านของเขาแล้ว โฮวาร์ดก็กำลังยืนอยู่ด้านหน้าประตู และกำลังถือหลอดทดลองยาในมือของเขาแล้วเขาก็พึมพำกับตัวเอง “เขย่า เขย่า เขย่า.....ฉันควรที่จะเขย่ามันหรือไม่…”
โอเพอร์ซันและชายแก่ด้านหน้าพวกเขานั้นมีหน้าตาที่เหมือน มีเพียงสิ่งเดียวที่แตกต่างกันก็คือโอเพอร์ซันนั้นหัวล้านในขณะที่โฮวาร์ดนั้นมีผมเต็มหัวไปหมด
“นั่นคือเขาอย่างงั้นเหรอ?”หวังหยู่ถาม
“ใช่ นั่นคือเขาละ!”
“โอเค ถ้าอย่างงั้นผมจะไปเอากุญแจจากเขา”หวังหยู่ตอบกลับแล้วเขาก็เดินไปหาชายแก่
โฮวาร์ดหัวเราะเมื่อเขาเห็นกลุ่มคนทั้งห้าเดินมาหาเขา เขาก็ยั่วยุพวกเขาอย่างดุร้าย “มีอะไรเหรอพวกเด็กน้อย ทำไมพวกเธอถึงกลับมาอีกละ? มันผ่านไปสี่ครั้งแล้วนะ อย่าบอกฉันนะว่าบทเรียนก่อนหน้านี้มันไม่เพียงพออย่างงั้นเหรอ? โอ้? ดูเหมือนพวกเธอจะพาคนช่วยมาในครั้งนี้ด้วย?”
หวังหยู่นั้นมั่นใจมากขึ้นกับความคิดของเขาว่ามันถูกต้องเมื่อเขาได้ยินคำพูดอันเยาะเย้ยของโฮวาร์ด
ชายแก่นี่สามารถที่จะจำได้ว่าเด็กสาวเหล่านี้มาหาเขากี่ครั้ง เขานั้นรู้แม้กระทั่งว่าหวังหยู่นั้นเป็นคนที่เพิ่มเข้ามาในครั้งนี้ ซึ่งมันแสดงอย่างชัดเจนว่ามันไม่ใช่เรื่องเอไอปกติ เขานั้นจะไม่ดื่มยาพิษอย่างไม่มีเหตุผลอย่างแน่นอน
“พวกเราจะไม่ยอมแพ้จนกว่าพวกเราจะได้กุญแจ!”หลี่ซัวประกาศอย่างกล้าหาญ
“โอเพอร์ซันนั้นเป็นคนที่เป็นปัญหาจริงๆ โชคร้ายที่เขามียาพิษเพียงแค่ห้าขวด ก็ได้ ถ้าอย่างงั้น เวลาของฉันนั้นมันมีค่า รีบส่งมันมาให้ฉันดื่มซะ”โฮวาร์ดหัวเราะ
แต่ก่อนที่หลี่ซัวจะตอบกลับ หวังหยู่ก็เดินไปหาโฮวาร์ดและถือขวดในมือของเขาแล้วเขาก็ถามขึ้น “นายต้องการที่จะดื่มมัน?”
โฮวาร์ดนั่นรีบยื่นมือไปจับขวดจากมือของหวังหยู่อย่างกระตือรือร้น เพียงแค่นั้นหวังหยู่ก็เหวี่ยงมือของเขาหลบ และก็เก็บขวดไว้กับตัวเองแล้วเขาก็หัวเราะ “แล้วถ้าผมบอกว่าไม่ละ..”
“…”
เด็กทั้งสี่คนนั้นมีเหงื่ออันเย็นเฉียบไหลออกมา เมื่อพวกเธอดูฉากที่เกิดขึ้นด้านหน้าพวกเธอ การเล่นตลกกับNPC นั่นหมายความว่าชายคนนี้กล้าที่จะทำทุกสิ่งทุกอย่างงั้นเหรอ?
โฮวาร์ดตกไปในความคลุ้มคลั่ง เมื่อเขาตระหนักได้ได้ว่าเขานั้นถูกหวังหยู่แกล้ง “ไอ้หนอนอันน่ารังเกียจ นายกล้าดียังไงที่เล่นตลกกับขุนนางที่ยิ่งใหญ่โฮวาร์ดคนนี้ รับบทลงโทษจากความโกรธของนักเล่นแร่แปรธาตุซะ!”
ในความคลุ้มคลั่งของเขา โฮวาร์ดก็เหวี่ยงมือของเขาแล้วเขาก็เขวี้ยงหลอดยาทดลองในมือใส่หวังหยู่และเด็กสาวทั้งสี่
เมื่อเขาเห็นพื้นที่อันแห้งแล้งรอบๆบ้านของโฮวาร์ดที่อาศัยอยู่นั้น หวังหยู่ก็รับรู้ว่าการทดลองของชายแก่นั้นไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยอย่างแน่นอน เขาก็ไม่กล้าที่จะรับ ‘ของขวัญ’นั้น หวังหยู่ก็ยืดมือซ้ายของเขาออกแล้วโล่ของเขาก็ปรากฏขึ้น และกระเด้งหลอดทดลองไป
“บูม…..”ระเบิดของมันนั้นพวยพุ่งออกมาเมื่อหลอดทดลองนั้นกระแทกลงกับพื้น และก็ปล่อยควันพิษสีเขียวพวยพุ่งออกมาเป็นจำนวนมาก
หวังหยู่รีบใช้ประโยชน์จากช่วงเวลานั้นและตรวจสอบโฮวาร์ด
{ นักเล่นแร่แปรธาตุ โฮวาร์ด (ระดับ 25) (เงิน) (อีลิท) (บอส) }
พลังชีวิต : 100000
มานา : 50000
สกิล : [หมอกพิษ] [ระเบิดหลอดยาทดลอง] [อะดรีนารีนรัช]
ไม่สงสัยเลยที่เอไอของมันนั้นไม่ธรรมดา โฮวาร์ดนั้นเป็นบอสชั้นยอดที่ใช้โหมดอิสระ!
โฮวาร์ดนั้นดูไม่ได้แตกต่างไปเลยเมื่อเขาสังเกตว่าเขานั้นล้มเหลวในการฆ่าหวังหยู่ในการโจมตีครั้งแรก เขาก็หยิบปืนฉีดน้ำออกมาที่คล้ายกับอาวุธ และยิงไปที่หลี่ซัว
พลังชีวิตของหลี่ซัวเริ่มต้นที่จะลดลง
ถึงแม้ว่าพิษของมันจะแข็งแกร่ง ผลกระทบของมันก็เป็นเพียงแค่ สามวินาที ชีวิตของเธอนั้นก็ไม่ตกอยู่ในอันตรายหลังจากที่เธอร่าย [ฮีล] และ [ฟื้นฟู] ใส่ตัวเธออย่างตรงๆ
เพียงแค่โฮวาร์ดนั้นจะยิงอีกรอบหนึ่ง หวังหยู่ก็รีบดึงโฮวาร์ดมาในกำมือของเขาในทันที
[เข่าลอย] [เตะด้านข้าง] [หมัดกระแทก]…..
หลังจากนั้นหวังหยู่ก็ใช้ [บีบคอ] เพื่อทำให้คอมโบมันสำเร็จ และโฮวาร์ดนั้นก็กระแทกลงกับพื้นอย่างรุนแรง
“ตึงงง!!”แสงสายฟ้าปรากฏขึ้นในพื้นที่ที่หวังหยู่เหยียบไปบนหัวของโฮวาร์ดอย่างรุนแรง
เพียงแค่คอมโบเดียว หวังหยู่นั้นก็ทำให้พลังชีวิตของโฮวาร์ดหายไปหนึ่งส่วนแล้ว
เพียงแค่หวังหยู่จะโจมตีอีกครั้งหนึ่ง เขาก็สังเกตเห็นว่าโฮวาร์ดจะหยิบหลอดยาทดลองอีกครั้งหนึ่ง เขาก็เตรียมขว้างใส่หวังหยู่
[โล่พลังงาน] เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งเมื่อหวังหยู่ยืดมือของเขาก็บล็อกการโจมตีนั้น
“พู้ฟ”เมื่อหลอดยาทดลองแตะเข้ากับโล่ มันก็ระเบิดออกมาเป็นหมอกสีน้ำเงินในทันที หลังจากนั้นหวังหยู่ก็ตระหนักได้ว่าพลังป้องกันของเกราะของเขากำลังลดอย่างต่อเนื่อง…
“เหี้...อะไรวะเนี่ย นี่มันเทคนิคอันหน้าด้านจริงๆ!”
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง โฮวาร์ดก็หยิบขวดที่เหมือนกับที่หวังหยู่กำลังถืออยู่ และก็เปิดฝาและดื่มเข้าไป
แสงสีเขียวก็ปรากฏขึ้นเมื่อโฮวาร์ดนั้นมีความเร็วที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก แล้วก็พุ่งตัวหาใส่หวังหยู่พร้อมกับหมัด หวังหยู่ก็ตกใจกับความเร็วของโฮวาร์ด แต่มันก็สายเกินไปแล้วที่จะหลบ หวังหยู่ก็เหวี่ยงแขนขึ้นไปด้านบนและใช้เทคนิคของศิลปะการต่อสู้เปลี่ยนทิศทางการโจมตีของโฮวาร์ด และยืมแรงของการโจมตีนั้นมาใช้ต่อต้าน
โฮวาร์ดเปิดเผยรอยยิ้มอันชั่วร้าย และเขาก็หันหลังกลับแล้วเขาก็พุ่งเข้าหาเหล่าเด็กสาวทั้งหลาย
การต่อสู้ระหว่างหวังหยู่และโฮวาร์ดนั้นรวดเร็วมาก เวลาที่ผ่านไปนั้นไม่ถึงสิบวินาทีตั้งแต่ที่หวังหยู่จับเขาจนกระทั่งเขานั้นดื่มหลอดยาทดลองที่ลึกลับนั่น
เด็กสาวพวกนี้ไม่สามารถที่จะเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับการต่อสู้ระหว่างหวังหยู่และโฮวาร์ด ไม่ต้องพูดถึงจะช่วยเขาเลย
ถึงแม้โฮวาร์ดมีเพียงแค่ระดับ 25 เขาเป็นบอสที่ใช้โหมดอิสระ เขานั้นทรงพลังมากกว่าวาร์ตันในเรื่องของการต่อสู้ ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาสามารถที่จะดื่มยาที่เพิ่มความสามารถในการต่อสู้ได้ ความเร็วของมันนั้นอยู่ในระดับที่น่าหวาดกลัวมาก เนื่องจากข้อจำกัดในค่าสถานะของเขา มีเพียงสายตาของหวังหยู่ที่ตามความเร็วของโฮวาร์ดได้ทัน ไม่ใช่ร่างกายของเขา
ในชั่วพริบตา เมิ่งเมิ่งและหยี่น้อยก็ถูกฆ่าโดยระเบิดจากหลอดทดลองยาของโฮวาร์ด
โฮวาร์ดนั้นไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียวในการฆ่าเด็กสาวทั้งสองคน และก็รีบพุ่งเข้าหาหลี่ซัวและแมรี่ในทันที
หลี่ซัวนั้นหวาดกลัวกับสิ่งที่เห็นและใบหน้าของเธอก็ซีดขาวจนเหมือนกับกระดาษ เมื่อเธอวิ่งเข้าไปหาหวังหยู่แล้วร้องขอความช่วยเหลือ “พี่ชายหยู่.....ช่วยฉันด้วย..”
หลี่ซัวนั้นถูกฆ่าโดยโฮวาร์ดไปสี่ครั้งแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้กรีดร้องขอความช่วยเหลือเนื่องจากเธอกลัวความตาย แต่เป็นเพราะว่าเธอนั้นรู้ว่าเธอจะล้มเหลวเควสนี้ถ้าเธอตายเพิ่มอีกครั้งหนึ่ง
แมรี่พุ่งไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและโจมตีใส่โฮวาร์ดพร้อมกับโล่ของเธอ
โฮวาร์ดก็ขว้างหลอดทดลองยาใส่แมรี่และไม่มองไปที่ทิศทางของเธอแม้แต่น้อยและเปลี่ยนแมรี่กลายเป็นแสงสีขาว
พลังโจมตีของชายแก่คนนี้นั้นถึงระดับที่หยั่งไม่ถึงหลังจากที่กินยาไป เมื่อเห็นว่าเขานั้นจัดการที่จะสังหารแมรี่ที่เป็นผู้พิทักษ์ได้อย่างง่าย แม้กระทั่งหลังจากที่เธอใช้สกิลของเธออีกด้วย
ในเวลานั้นเอง หลี่ซัวก็มาถึงด้านข้างของหวังหยู่
หวังหยู่ก็เอาขวดยาเล็กๆที่เขาเอามันมาจากหลี่ซัวก่อนหน้านี้และก็เปิดฝาของมันแล้วก็ดื่มมันเข้าไปในปากของเขา
{ แจ้งเตือนระบบ : คุณได้ใช้ “อะดรีนารีน” เป็นเวลา 50วินาที ค่าสถานะของคุณจะเพิ่มขึ้น 300% และคุณจะสูญเสียพลังชีวิตของคุณวินาทีละ 2% }
***โอเพอร์ซันน่าจะเป็นชื่อนามสกุล หรือชื่อของ วินสตัน NPCชายแก่ในร้านขายยาครับ
