ตอนที่ 117 ปีศาจเถาวัลย์ แดนดิไลอัน
เมื่อเวลาผ่านไป ผู้คนที่ติดเชื้อในเมืองเสี่ยวเซี่ยก็เพิ่มขึ้น
ในเวลาไม่ถึงสองนาทีหลังจากที่มันเลื่อนเป็นระดับเงิน คลื่นกระแทกก็พวยพุ่งออกจากร่างมันและมันก็เลื่อนเป็นระดับเงินขั้น พร้อมกับร่างของมันที่สว่างขึ้น
ชาโคลได้โจมตีมันอย่างต่อเนื่องแต่เถาวัลย์เลือดก็ตอบโต้อย่างรุนแรง เกิดเสียงดังก้องและครั้งนี้ ชาโคลถูกซัดกระเด็นออกไป หัวของมันกระแทกเข้ากับกำแพงหิน หลิน ฮวงสามารถได้ยินเสียงคำรามอย่างโกรธแค้นของชาโคลแม้ว่าเขาจะไม่เห็นเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นก็ตาม
“เสี่ยว เฮย อีกนานไหม?”หลิน ฮวงตกใจแต่เสี่ยว เฮยก็ไม่ได้ตอบเขา
หลังจากที่ซัดชาโคลออกไป เถาวัลย์เลือดก็กลับไปโจมตีพื้นต่อ และในไม่ช้า พื้นก็พังถล่ม ก้อนพลังงานได้ป้องกันหลิน ฮววงผู้ที่หลบซ่อนอยู่ด้านล่างของมัน
หลิน ฮวงกังวลอย่างมากเพราะเขากลัวว่าพื้นจะถล่มลงทุกขณะ
โชคดี เถาวัลย์เลือดได้หยุดโจมตีหลังจากนั้นสักพักเพราะชาโคลได้โจมตีมันหลังจากที่มันฟื้นตัว
เมื่อรู้ว่าพลังของมันด้อยกว่า ชาโคลจึงตัดสินใจที่จะไม่โจมตีซึ่งๆหน้าแต่ลอบโจมตีแทน
มันกระพือปีก และพ่นไฟใส่เถาวัลย์เลือดอย่างต่อเนื่องขณะที่หลบการโจมตี
เปลวไฟมังกรไม่มีผลต่อเถาวัลย์เลือดแต่ความรู้สึกของการเผาไหม้ในร่างกายมันก็ทำให้มันรู้สึกรำคาญ มันเหวี่ยงเถาวัลย์เพื่อดับไฟแต่ก็พลาด
เถาวัลย์เลือดสังเกตได้ว่าชาโคลพยายามจะก่อกวนมันจากการโจมตีพื้นดิน มันจึงตัดสินใจที่จะไม่สนใจชาโคลและเปลี่ยนเถาวัลย์ของมันเป็นสว่านเพื่อเจาะพื้น
ใต้ดิน หลิน ฮวงยังคงอยู่ในร่างวิญญาณ มีการเปลี่ยนแปลงกับวิสัยทัศน์เขา เขาสามารถมองเห็นผ่านดินขณะราวกับมันโปร่งใส เขาเห็นถึงการโจมตีจากด้านบนและนอนราบลง ด้วยร่างที่แนบติดกับฐานของก้อนพลังงาน
ปลายสว่านอยู่ห่างจากตัวเขาน้อยกว่าเมตร แผ่นหลังของหลิน ฮวงเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เขาจะต้องบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอนหากเขาถูกโจมตีโดยเถาวัลย์เลือดเนื่องจากมันอยู่ในระดับเงินขั้น
ชาโคลจำเป็นต้องดึงดูดความสนใจของเถาวัลย์เลือด มันพุ่งเข้าใส่เถาวัลย์เลือดอีกครั้ง
แม้ว่าระดับของมันจะเพิ่มขึ้นซึ่งทำให้การโจมตีของชาโคลไม่ได้ผลอย่างเช่นเคย แต่ทว่า บาดแผลก็ยังคงปรากฏบนร่างของมันหลังจากที่ถูกโจมตีโดยกรงเล็บและปากของชาโคล
ชาโคลได้กระตุ้นเถาวัลย์เลือดอีกครั้งและมันก็โกรธ มันยอมแพ้ที่จะโจมตีหลิน ฮวงและต่อสู้กับชาโคลแทน
เถาวัยล์เลือดใช้เถาวัลย์ของมันรัดคอชาโคล พลังของมันในตอนนี้เหนือกว่าชาโคลมาก ชาโคลไม่อาจกำจัดมันไปได้และพยายามดิ้นรนโดยใช้ปากและกรงเล็บของมัน
“คำเตือน : ชาโคลกำลังเผชิญกับการโจมตีถึงชีวิต โปรดเรียกกลับในทันที!”การแจ้งเตือนเด้งขึ้นตรงหน้าหลิน ฮวง
“ชาโคล กลับมา!”หลิน ฮวงสั่งทันทีเพราะหากชาโคลตาย การ์ดมอนสเตอร์ก็จะหายไปเช่นกัน มันไม่ง่ายที่จะได้รับมังกรระดับสุดยอด
เมื่อมันถูกเรียกกลับ ชาโคลก็เปลี่ยนเป็นการ์ดทันทีและกลับไปในร่างหลิน ฮวง
เถาวัลย์ที่หนาเท่าแขนของผู้ใหญ่เปลี่ยนเป็นสว่านและเจาะพื้นซ้ำๆ
“เสี่ยว เฮย อีกนานแค่ไหน?ตอบฉันเดี๋ยวนี้!”
หลิน ฮวงรู้สึกว่าเขาไม่อาจถ่วงรั้งได้อีกต่อไป การโจมตีของเถาวัลย์ได้พังพื้นใกล้เคียงเขาส่วนใหญ่จนสิ้น การโจมตีที่ใกล้เคียงที่สุดอยู่ห่างจากหลังหัวเขาไปไม่ถึงเซนติเมตร หากเถาวัลย์พุ่งเข้ามาอีกนิด มันจะเจาะหัวของหลิน ฮวง
“เรียบร้อย!”หลิน ฮวงสัมผัสได้ว่าความอบอุ่นบนฝ่ามือเขาจางหายไป
เถาวัลย์เลือดร้องคำรามเสียงดัง หนึ่งในเถาวัลย์ของมันพุ่งใส่หัวของหลิน ฮวง มันเร็วจนหลิน ฮวงไม่อาจหลบได้ทัน ในขณะนั้นเอง ชาโคลก็ถูกอัญเชิญออกมาอีกครั้งและมันก็ป้องกันหลิน ฮวงขณะที่เขาออกวิ่ง
การโจมตีอันร้ายกาจของเถาวัลย์เลือดฟาดใส่ปีกซ้ายของชาโคลและเลือดมังกรก็กระจายไปทั่วสถานที่
หลิน ฮวงหันหลังกลับและเห็นภาพฉากนั้น
“อัญเชิญไป่!”หลิน ฮวงสั่ง
ชั่วอึดใจต่อมา ไป่ก็ปรากฏในถ้ำเช่นกัน
“อัพเกรดไป่เป็นครั้งที่สอง!”หลิน ฮวงสั่งอีกครั้ง เหตุผลที่ว่าทำไมเขาจึงเรียกและอัพเกรดไปก็เพื่อที่จะทำให้พวกเขาโจมตีปรสิตด้วยกันได้
“ท่านแน่ใจหรือไม่ที่จะใช้การ์ดเลื่อนขั้น2ใบเพื่ออัพเกรดไป่?”
“แน่นอน!”
ลำแสงสีทองสองสายปรากฏขึ้นในอากาศ โอบล้อมไป่ ในไม่ช้า มันก็กลายเป็นรังไหมสีทองขนาดใหญ่ที่ห่อไป่เอาไว้ข้างใน
กลิ่นอายแปลกๆของไป่ได้ดึงดูดความสนใจของเถาวัลย์เลือด เมื่อมันเห็นรังไหมสีทองขนาดใหญ่บนพื้น มันก็รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยและโจมตีใส่รังไหมทันที เพื่อหยุดการกลายพันธ์ของมอนสเตอร์ที่จู่ๆก็ปรากฏขึ้น
หากนี่คือการกลายพันธ์ของมอนสเตอร์ทั่วไป บางทีการโจมตีอาจจะขัดขวางการกลายพันธ์ อย่างไรก็ตาม ด้วยการ์ดเลื่อนขั้น กระบวนการจะไม่ถูกขัดขวาง แม้ว่ามันจะถูกโจมตีโดยกึ่งเทพ มันก็จะไม่เป็นไร ดังนั้นการโจมตีของเถาวัลย์เลือดจึงไร้ค่า
ในเวลาน้อยกว่าหนึ่งนาที รังไหมสีทองก็หายไป
ชายหนุ่มที่มีผมสีขาวปรากฏขึ้นอีกครั้งตรงหน้าหลิน ฮวง กลิ่นอายของเขาอันตรายยิ่งขึ้นกว่าเดิม แต่ทว่า มันมีหน้ากากที่ปิดบังใบหน้าเขาครึ่งหนึ่งอยู่
“ขอแสดงความยินดีด้วย!ท่านได้รับการ์ดมอนสเตอร์ระดับสุดยอด – บารอนเลือด4ปีก(ข้ารับใช้ของเทพเจ้า)”
ในขณะนั้นเอง เถาวัลย์เลือดก็เปิดฉากโจมตีอีกครั้ง
ทันใดนั้น ดวงตาของไป่ก็แปรเปลี่ยนเป็นสีเลือดและเขาก็กางปีกสีเลือดทั้งสี่ของเขาออก เปลี่ยนเป็นกระแสเลือดและหายไปจากพื้น
เขาลงมืออย่างรวดเร็วจนหลิน ฮวงไม่อาจจับภาพได้ทัน
“ชาโคล ช่วยไป่ฆ่าปรสิตนั่นซะ!”หลิน ฮวงสั่ง
บาดแผลบนปีกของชาโคลกำลังฟื้นตัว ชาโคลนั้นเกิดมาพร้อมกับความสามารถในการรักษาที่น่าทึ่ง
ชาโคลกระพือปีกของมันอีกครั้งและพ่นไฟมังกรบนเถาวัลย์เลือดซ้ำๆและมันก็ไม่มีความสามารถในการฟื้นตัวจากก้อนพลังงานอีกต่อไป
ในทางกลับกัน ปีกสีเลือดทั้งสี่ของไป่กลับกลายเป็นดาบเลือดแหลมคมที่ตัดเถาวัลย์เลือดด้วยความเร็วที่น่ากลัว ร่างของมันคล้ายกับลำแสงสีเลือด ที่บินแฉลบไปมา ตัดร่างของปรสิตเป็นชิ้นๆ
แม้ว่าการป้องกันของเถาวัลย์เลือดจะไม่อ่อนแอ แต่ปีกของไป่นั้นทรงพลังเสียยิ่งกว่าอุปกรณ์ระดับทอง!
บาดแผลของมอนสเตอร์เถาวัลย์มีมากเกินไปเพราะปีกของไป่และการโจมตีของชาโคลที่มาจากอีกด้าน ในไม่ช้า มันก็เหนื่อยล้า
จากนั้น หลิน ฮวงก็สังเกตเห็นกลิ่นอายของเถาวัลย์เลือดที่พวยพุ่งอีกครั้ง
เขาไม่รู้ว่าผู้คนกว่า1แสนคนในเมืองเสี่ยวเซี่ยได้ติดเชื้อ นอกจากนี้ ในหมู่พวกเขายังมีนักล่าระดับทองแดงและนักล่าระดับเงินอีกด้วย
แสงสีเงินบนร่างของเถาวัลย์เลือดทวีความรุนแรงขึ้น นี่คือสัญญาณที่ว่ามันกำลังจะทะลวงผ่านไประดับเงินขั้น3
เมื่อเขาอยู่ใต้เถาวัลย์เลือด เขาก็โผล่จากพื้นและเปลี่ยนร่างกลับเป็นมนุษย์ เขาคว้าดาบระดับสมบัติโบราณและใช้ดาบสายฟ้าใส่บาดแผลที่ไป่ได้สร้างเอาไว้
การลงมืออย่างรวดเร็วของหลิน ฮวงได้ปลดการป้องกันของเถาวัลย์เลือด ร่างอันใหญ่โตของมันถูกตัดออกครึ่งหนึ่งด้วยดาบแต่มันก็ไม่ตาย เถาวัลย์เปลี่ยนเป็นสว่านเจาะทะลวงท้องของหลิน ฮวงและออกมาจากเอวเขา การโจมตีนี้ทำให้ร่างของเขาถูกแขวนอยู่กลางอากาศ ราวกับหมูที่อยู่บนเขียง
หลิน ฮวงถ่มเลือดออกมา ก่อนที่เขาจะหมดสติไป เขาก็ฝืนกัดลิ้นพูดออกมา“ใช้การ์ดรักษา...”
ทันทีที่หลิน ฮวงฟื้นคืนสติของเขา เขาก็เห็นไป่และชาโคลข้างกายเขา
“ปรสิตอยู่ไหนกัน?”เขาเห็นเถาวัลย์เลือดไม่เคลื่อนไหวอีกต่อไป
“มันตายแล้ว?!”หลิน ฮวงไม่อาจเชื่อสายตาของเขาได้
“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับการ์ดปรสิตระดับสุดยอด ปรสิตคือมอนสเตอร์สายพันธ์ใหม่ มันยังไม่มีชื่อ ท่านต้องตั้งชื่อให้มัน”
“งั้นฉันจะเรียกมันว่าปีศาจเถาวัลย์ แดนดิไลอัน”หลิน ฮวงนึกถึงต้นไม้ปีศาจแดนดิไลอันที่เขาอ่านจากนิยาย มันคือมอนสเตอร์ปรสิตเช่นกัน เขาจึงเลือกชื่อนี้