TWO Chapter 196 การขายคู่มื่อเทคนิคลับ
TWO Chapter 196 การขายคู่มื่อเทคนิคลับ
ไกอา ปีที่ 1 เดือนที่ 8 วันที 3 เวลา 10.00 น.
โอหยางโชวมาที่สำนักงานของเขา แล้วเริ่มจัดการงานต่างๆของรัฐบาล ที่ถูกทิ้งไว้ตลอด 1 สัปดาห์
ในช่วงหลังของเดือนที 7 เหมืองแร่หลางซานและนาเกลือ ทำกำไรรวมกันได้ 8,100 เหรียญทอง เงินก้อนนี้ยังไม่ได้รับการจัดสรรโดยโอหยางโชว ด้วยเหตุนี้ จึงมีคนงานจำนวนมาก ที่ยังไม่ได้รับค่าแรงของเดือนที่ 7
ในความเป็นจริง การจัดสรรเป็นเรื่องง่าย ไม่มีอะไรซับซ้อนมากนัก ด้วยการเริ่มโครงการต่างๆ กรมการเงินเริ่มที่จะตึงตัวอีกครั้ง ดังนั้น เขาจึงมอบเงิน 5,100 เหรียญทอง ให้กับกรมการเงิน มันเป็นจำนวนสูงสุดแล้ว ที่โอหยางโชวสามารถให้ได้
ส่วนที่เหลืออีก 3,000 เหรียญทอง 1,000 เหรียญทอง จะถูกเพิ่มเป็นทุนให้ธนาคาร 4 สมุทรสาขาเมืองมู่หลาน, ในขณะที่ 2,000 เหรียญทอง ที่เหลือ จะถูกนำไปเป็นทุนในการเริ่มต้นสาขาใหม่ของธนาคาร 4 สมุทรในเมืองสิงโตทมิฬ
โอหยางโชวไม่ได้เก็บเงินไว้กับตัวเองเลย ไม่ใช่ว่าเขาไม่ต้องการเงิน แต่เขายังมีสมบัติอื่นๆอีก นั่นก็คือ คู่มือเทคนิคลับระดับทอง 120 ฉบับ
ในช่วงต้นเดือนนี้ ราคาคู่มือเทคนิคลับยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง มันใกล้จะถึงเป้าหมายที่ 700 เหรียญทองแล้ว อีกไม่นาน โอหยางโชวก็จะขายคู่มือเทคนิคลับ และเขาก็จะได้รับเงินจากการขายเป็นจำนวนมาก
เขาตัดสินใจที่จะใช้ประโยชน์จากราคาธัญพืชที่ยังต่ำ โดยจะใช้เงินที่ได้จากการขายคู่มือเทคนิคลับ ไปซื้อธัญพืชมาสะสมไว้เป็นจำนวนมาก เมื่อถึงเวลาแล้ว เขาก็จะขายธัญพืชออกไปในราคาที่สูง และเขาก็จะได้กำไรส่วนต่างของราคาเป็นจำนวนมาก
ถ้าความทรงจำของเขาถูกต้อง ราคาธัญพืชจะเพิ่มสูงขึ้นถึงหน่วยละ 30 เหรียญทองแดง ซึ่งเป็น 3 เท่าของราคาปกติ หักภาษี 10%, ค่าจัดเก็บธัญพืช และส่วนที่เสียหายในระหว่างขนส่ง เขาก็ยังได้รับรายได้สูงถึง 250% ซึ่งจะช่วยเพิ่มมูลค่าหลังจากการขายคู่มือเทคนิคลับแล้ว
โอหยางโชวสั่งให้ฝ่ายก่อสร้าง สร้างยุ่งฉางขนาดใหญ่ในเขตตะวันตกของเมือง มันจะใช้เป็นคลังในการจัดเก็บธัญพืชเพื่อการค้า
หลังจากที่เริ่มการก่อสร้างมาได้ 1 เดือน มหาวิทยาลัยสีหนานก็เป็นรูปเป็นร่างแล้ว ทั้ง 3 วิทยาลัยได้ถูกจัดตั้งทั้งหมดแล้ว และพวกเขาก็เริ่มต้นการรับนักเรียนนักศึกษา ส่วนการก่อสร้างส่วนที่เหลือ มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อกิจกรรมการเรียนการสอนมากนัก
ตามคำสั่งของโอหยางโชว ข้าราชการทุกคนของรัฐ รวมทั้งเจ้าของกิจการต่างๆในดินแดน ยกเว้นเพียงผู้ที่ผ่านจินซีและจูเหริน คนอื่นๆทั้งหมดจะต้องไปศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยสีหนาน
ด้วยเหตุนี้ กรมการบริหาร จึงได้กำหนดการหมุนเวียนเวลาของข้าราชการ เพื่อให้พวกเขาสามารถปฏิบัติงานได้ตามปกติ ในขณะเดียวกัีน ก็เพื่อให้มั่นใจว่า ข้าราชการแต่ละคน จะได้รับการศึกษาอย่างน้อย 1 เดือน จากมหาวิทยาลัยสีหนาน
เจ้ากรมการเงิน ขุ่ยหยิงหยู ได้เข้าร่วมชั้นเรียนเป็นคนแรก เพื่อเป็นแบบอย่างให้กับคนอื่นๆ โดยเธอเข้าร่วมกับวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์
เขาสามารถบอกได้ว่า ในอนาคตอันใกล้นี้ ข้าราชการของเมืองซานไห่ จะได้ฉลองการเลื่อนขั้น และเพิ่มขีดความสามารถของพวกเขาไปอีกระดับหนึ่ง
นอกจากนี้ วิทยาลัยวิทยาศาสตร์ทั่วไป ยังได้เริ่มคิดเลือกผู้มีความสามารถพิเศษเข้ามา เพื่อเพิ่มสถานะให้กับช่างฝีมือที่อยู่ค่อนข้างต่ำในสมัยโบราณ มันจะช่วยแสดงให้เห็นถึง สถานะที่เพิ่มขึ้นของช่างฝีมือในดินแดน
ช่างไม้, ชาวนา, ชาวสวน และคนที่มีความสามารถพิเศษอื่นๆ ได้รับการคัดเลือกเข้าสู่ วิทยาลัยวิทยาศาสตร์ทั่วไปเช่นกัน เพื่อให้พวกเขาได้เรียนรู้ความรู้สมัยใหม่, ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ และตรรกะ เพื่อช่วยในการเพิ่มผลผลิตในอนาคต
มันทำให้เกิดความวุ่นวายขึ้นในดินแดน โชคดีที่ในดินแดน ไม่มีตระกูลหรือกลุ่มอำนาจใดๆ ส่วนใหญ่เป็นเพียงครอบครัวธรรมดา จึงทำให้นโยบายต่างๆ ดำเนินการได้อย่างราบรื่น
นอกจากนี้ กรมการแพทย์ยังได้เปิดดำเนินการแล้ว
ช่วงบ่าย ในขณะที่โอหยางโชวกำลังจัดการกับกิจการของรัฐบาล ก็มีเสียงแจ้งเตือนจากระบบดังขึ้นที่หูของเขา
“ประกาศจากระบบ : ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นซาโพจุ่น ในการเป็นลอร์ดคนที่ 9 ของภูมิภาคจีน ในการอัพเกรดดินแดนเป็นเมืองขนาดกลางระดับ 1, รางวัลพิเศษ : คะแนนการกุศล 600 แต้ม!”
“ประกาศจากระบบ : ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นซาโพจุ่น ในการเป็นลอร์ดคนที่ 9 ของภูมิภาคจีน ในการอัพเกรดดินแดนเป็นเมืองขนาดกลางระดับ 1, รางวัลพิเศษ : คะแนนการกุศล 600 แต้ม!”
“ประกาศจากระบบ : ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นซาโพจุ่น ในการเป็นลอร์ดคนที่ 9 ของภูมิภาคจีน ในการอัพเกรดดินแดนเป็นเมืองขนาดกลางระดับ 1, รางวัลพิเศษ : คะแนนการกุศล 600 แต้ม!”
ความจริงที่ว่าเมืองอาชูร่าได้ประสบความสำเร็จในการอัพเกรดเป็นเมืองขนาดกลางระดับ 1ส่งผลให้คนที่ตกใจมากที่สุดก็คือ ซุ่นหลงเตียนเซว่ เมืองซุ่นหลงของเขาได้ผ่านข้อกำหนดการยื่นคำร้องแล้ว และกำแพงก็ถูกสร้างขึ้นพร้อมแล้ว ความกังวลเดียวของเขาก็คือ การขาดกำลังพล
จากที่ซุ่นหลงเตียนเซว่บอก เมืองซุ่นหลงของเขาและเมืองสาขา มีกองกำลังเพียง 2,500 นาย แล้วเขาจะมีความกล้าในการยื่นคำร้องในการอัพเกรดได้อย่างไร
แต่การอัพเกรดสำเร็จของเมืองอาชูร่า ก็ทำให้เหลือที่ว่างสำหรับ 10 อันดับแรกเพียงตำแหน่งเดียวเท่านั้น เขายิ่งกังวลมากขึ้นและกลัวว่า ต่ำแหน่งสุดท้ายนี่จะถูกยึดไปโดยคนอื่น
ในขณะเดียวกัน คนเดียวที่ช่วยซุ่นหลงเตียนเซว่ได้ก็คือ โอหยางโชว
โอหยางโชวไม่ได้เสนอความช่วยเหลือใดๆ เพราะเดี๋ยวซุ่นหลงเตียนเซว่ก็จะมาหาเขาเอง หากเขาต้องการให้โอหยางโชวช่วยเหลือเมืองซุ่นหลงของเขาในการอักเกรด เขาก็ต้องอนุญาติให้ธนาคาร 4 สมุทรของเมืองซานไห่ เปิดสาขาในเมืองซุ่นหลง
เขาร้อนรน เพราะถ้าไม่ได้อยู่ใน 10 อันดับแรกของภูมิภาคจีน เขาก็จะถูกดูแคลน แต่ถ้าเขาทำสำเร็จ มันก็อาจจะนำมาซึ่งผลประโยชน์มากมาย
ไม่ต้องกล่าวถึงสิ่งอื่นใด เพียงแค่กล่าวถึงเกียรติของการอยู่ใน 10 อันดับแรกเพียงอย่างเดียว ก็มีนัยสำคัญต่อชื่อเสียงของดินแดน มันง่ายที่จะทำให้พวกเขาเป็นที่สนใจและรับสมัครบุคคลทางประวัติศาสตร์
โอหยางโชวใช้เวลาบางส่วนคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพื่อที่จะช่วยเหลือเมืองซุ่นหลงเตียนเซว่ในการอัพเกรด เขาสามารถช่วยได้ 2 เรื่อง นั่นคือ เงินทุนและอุปกรณ์ ด้วยเงินทุนที่เพียงพอ เมืองซุ่นหลงจะสามารถขยายกำลังทหารได้ และด้วยอุปกรณ์ที่ครบครัน เมืองซุ่ยหลงก็จะมีกองกำลังที่เข้มแข็ง
หลังจากการเจรจาอยู่นาน สุดท้าย โอหยางโชวและซุ่นหลงเตียนเซว่ก็ตกลงกันได้
ประการแรก : เมืองซานไห่จะตั้งสาขาของธนาคาร 4 สมุทรในเมืองซุ่นหลง ด้วยเงินทุนสำรองไม่น้อยกว่า 5,000 เหรียญทอง โดยเมืองซุ่นหลงจะเป็นผู้เตรียมสิ่งที่จำเป็นทั้งหมด ขณะที่เมืองซานไห่รับประกันว่า เงินทุนจะพร้อมใช้งานใน 3 วัน
ประการที่สอง : เมืองซานไห่จะยึดตามราคาที่ตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้ คือ ดาบถังราคาเล่มละ 5 เหรียญทอง, ธนูประกอบราคาคันละ 10 เหรียญทอง, โดยเมืองซานไห่จะขายดาบถัง 1,000 เล่ม และธนูประกอบ 1,000 คัน รวมเป็นเงิน 15,000 เหรียญทอง เงินดังกล่าวจะถูกแปลงเป็นเงินกู้อขงธนาคาร 4 สมุทรโดยอัตโนมัติ โดยจะมีระยะเวลากู้ยืมนาน 1 ปี
เนื่องจากความคืบหน้าของเกมส์เร็วกว่าโลกแห่งความจริง ดังนั้น การชำระเงินรายเดือนทั่วไป จะเทียบเท่ากับการชำระเงินรายปี 1 ปี ของการกู้ยืมในเกมส์ จึงเทียบได้กับการกู้ยืม 12 ปี ในโลกจริง
เมื่อมีเงินกู้ยืมมากกว่า 10,000 เหรียญทอง ความสามารถในการทำกำไรของเงินกู้ของธนาคาร 4 สมุทรก็จะสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน
โอหยางโชวไม่ได้กังวลว่า ซุ่นหลงเตียนเซว่จะไม่สามารถจ่ายเงินได้ หลังจากอัพเกรดเป็นเมืองขนาดกลางแล้ว การหาเงินเดือนละ 1,000 เหรียญทอง สามารถทำได้ไม่ยากนัก
แน่นอนว่า มันจะส่งผลให้ปีที่จะถึงนี้ เมืองซุ่นหลงจะอยู่ในสภาพการเงินที่ตึงตัว
วันที่ 2 หลังจากลงนามในข้อตกลง โอหยางโชวก็มาที่ตลาด เขาเริ่มขายคู่มือเทคนิคลับที่เขามี ในตลาด คู่มือลับระดับทองยังคงขาดแคลนอย่างมากในขณะนี้
คู่มือเทคนิคลับจะต้องใช้เวลาจำนวนมากในการฝึก ยกตัวอย่างเช่น เทคนิคการบ่มเพาะกำลังภายในของจักรพรรดิเหลือง ของโอหยางโชว เขาได้ฝึกฝนมากว่า 2 เดือนครึ่งแล้ว แต่เขาเพิ่งจะเข้าสู่ขั้นที่ 3 ได้ในสิ่งเดือนที่ 7 นี้เท่านั้น
ส่วนคู่มือเทคนิคลับอย่างวิชาหอกตระกูลหยางและศิลปะการต่อสู้ ปาจีฉวน เขาได้ฝึกฝนตลอด 2-3 เดือนที่ผ่านมานี้ เขาก็ยังอยู่เพียงระดับฝึกหัดเท่านั้น และนี่ยังไม่ร่วมถึงว่า เขาได้รับการแนะนำของผู้ฝึกฝนที่เกี่ยวข้อง มิฉะนั้น เขาอาจจะคืบหน้าได้ช้ากว่านี้
ดังนั้น จึงความเลือกคู่มือลับระดับสูงตั้งแต่เริ่มต้น
ผู้เล่นที่ต้องการมัน มีกระทั่งผู้เล่นระดับไฮ-เอ็น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้เล่นที่อยู่ในกิลด์ 10 อันดับแรก หรือกองกำลังที่สำคัญ พวกเขาจะฝึกฝนเทคนิคระดับทอง หรือสูงกว่าเท่านั้น
การฝึกฝนเทคนิคระดับทอง มันเหมือนกับเป็นการเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์
นี่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการขายคู่มือเทคนิคลับระดับทอง เพราะเมื่อเข้าสู่ปีที่ 2 ผู้เล่นจะเริ่มเบนเป้าของพวกเขาไปที่คู่มือเทคนิคลับระดับที่สูงขึ้น อย่างระดับกษัตริย์
โอหยางโชวเริ่มขายพวกมันที่ละเล่ม ที่ราคา 700 เหรียญทอง ตามที่คาดไว้ ขณะที่เขาวางขาย มันได้ถูกซื้อในทันที
ในขณะที่เขาเริ่มขายพวกมันในตลาด ข่าวก็แพร่กระจายออกไป ผู้เล่นจำนวนมากต่างถูกดึงดูดโดยการปรากฎตัวของคู่มือเทคนิคลับระดับทองในตลาด
“เฮ้ เจ้ารู้เกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่ ข้าได้ยินมาว่า มีคู่มือเทคนิคลับระดับทองปรากฎขึ้นในตลาด”
“เจ้าช่างช้ายิ่งนัก ดูนี่ ข้าได้ซื้อมันมาแล้ว”
“บ้าจริง เจ้ารวยเกินไปแล้ว!”
“อา ข้าได้ยืมเงินมาจากเพื่อนๆของข้า ในไม่กี่เดือนข้างหน้านี้ ข้าคงต้องใช้จ่ายอย่างประหยัดแล้ว”
ในขณะที่กองกำลังต่างๆและกิลด์พ่อค้าชั้นนำ พวกเขามีสมาชิกพิเศษคอยติดตามความเคลื่อนไหวของตลาด
ดังนั้น พวกเขาจึงเป็นคนกลุ่มแรกที่ตอบสนอง ข้อความได้ถูกส่งไปยังกลุ่มผู้อาวุโสของพวกเขาในทันที เนื่องจากพวกเขาไม่ได้รับอนุญาติให้ซื้อขายหากมันมีราคาสูงเกินไป
เมื่อผู้นำกิลด์พ่อค้าได้รับข่าว โดยไม่คิด พวกเขาได้รีบรวบรวมเงินในทันที กระแสเงินสดของกิลด์พ่อค้าเป็นอะไรที่น่าทึ่งมาก
ถ้าพวกเขาต้องการ เหล่าสมาชิกก็จะส่งเงินเข้ามาในกิลด์ ซึ่งมันทำให้พวกเขารวบรวมเงินได้เป็นหมื่นๆเหรียญทองอย่างรวดเร็ว
แน่นอนว่ามาตรการนี้ สามารถทำได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น มิฉะนั้น ความเชื่อมโยงของสมาชิกอาจจะลดลง สมาชิกที่มีส่วนร่วม ต่างก็เป็นสมาชิกหลัก ส่วนสมาชิกหน้าใหม่ พวกเขายังคงดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดในเกมส์ แล้วพวกเขาจะมีเงิน ในการส่งไปมีส่วนร่วมในครั้งนี้ได้อย่างไร
หลังจากขายคู่มือเทคนิคลับได้ 20 ฉบับ โอหยางโชวก็เปลี่ยนราคาเป็น 705 เหรียญทอง ใน 20 ฉบับถัดมา
ในเวลานี้ มันเป็นการแข่งขันของกองกำลังหลัก ผู้เล่นเดี่ยวทำได้เพียงยอมแพ้เท่านั้น
ส่วนที่เหลืออีก 80 ฉบับ โอหยางโชวตัดสินใจขายมันเป็นชุด ชุดละ 5 ฉบับ โดยมีราคาขายอยู่มรา 3550 เหรียญทอง มันจะตกอยู่ที่ฉบับละ 710 เหรียญทอง
โอหยางโชวมีกลยุทธ์ของตัวเองในการขายคู่มือเทคนิคลับ เขาไม่ได้วางขายพวกมันทั้งหมดครั้งเดียวในตลาด เขาเพียงวางขาย 1 ชุด ในทุกๆ 30 นาทีโดยประมาณ ผู้ซื้อที่ตาบอด พวกเขาไม่รู้ว่าจำนวนคู่มือเทคนิคลับเหลืออยู่เท่าไหร่ ชุดที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าพวกเขาจะเป็นชุดสุดท้ายหรือไม่
จนกระทั่งถึงช่วงเที่ยง โอหยางโชวเหลือคู่มือเทคนิคลับเพียง 40 ฉบับเท่านั้น
ในเวลานี้ โอหยางโชวไม่ได้ว่งขายคู่มือเทคนิคลับในตลาดอีก เขาออกจากตลาด กลับไปยังคฤหาสน์เพื่อทานอาหารกลางวัน
การขายคู่มือเทคนิคลับสิ้นสุดลง กองกำลังที่พลาดโอกาสนี้ในการซื้อคู่มือเทคนิคลับเริ่มเสียใจอย่างสุดซึ่ง พวกเขาสูญเสียในครั้งนี้ เพราะรวบรวมเงินได้ช้าเกินไป
แต่หลังจากพักสั้นๆ โอหยางโชวก็กลับไปที่ตลาด ครั้งนี้ เขาได้ขายคู่มือเทคนิคลับเป็นชุด ชุดละ 10 ฉบับ ในราคา 7,200 เหรียญทอง ซึ่งเทียบได้กับฉบับละ 720 เหรียญทอง
เมื่อเหล่าพ่อค้าที่คอยเผ้าติดตามตลาดเริ่มสิ้นหวัง พวกเขาก็ได้เห็นคู่มือเทคนิคลับวางขายอีกครั้ง พวกเขารู้สึกยินดีเป็นอย่างมาก ไม่มีคำพูดใดๆจะสามารถอธิบายความสุขของพวกเขาได้ โดยไม่ต้องแจ้งให้พวกระดับสูงทราบ พวกเขาซื้อพวกมันทั้งหมดในทันที
ด้วยเหตุนี้ คู่มือเทคนิคลับระดับทอง 40 ฉบับ จึงถูกขายทั้งหมดในเวลาเพียงครึ่งชั้วโมง
แฟนเพจ : TWOแปลไทย