ตอนที่แล้วตอนที่ 4: การสังหารหมู่นองเลือด
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 6: ปลาในน้ำเน่าเสีย

ตอนที่ 5: เริ่มแผนการ


จางมู่จ้องไปที่ฝูงชนในความเงียบ เขาได้เห็นสิ่งที่คล้ายคลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้นในอนาคตและเขารู้ว่านี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น หากไม่ใช่เพราะซอมบี้ระดับล่างมุ่งเน้นแค่เพียงเหยื่อพวกที่มันได้จับไว้เท่านั้น ไม่เช่นนั้นคงไม่มีใครที่จะสามารถเอาชีวิตรอดได้

จางมู่จำได้ว่าคำพูดสุดท้ายของเสียงกลช่างเป็นคำที่ดูถูก

ในช่วงเวลาที่เรียกว่า ดีบัค คือโอกาสที่ดีที่สุดในการเสริมกำลังตัวเอง เขาจะไม่ปล่อยให้มันไป อย่างไรก็ตาม มันอันตรายมาก

หลังจากยุคใหม่ได้เริ่มขึ้น ทุก ๆ เมืองใหญ่จะเป็นยุคของพ่อค้า ห้าคนแรกที่แลกเปลี่ยนสินค้าในยุคพ่อค้าในเมืองจะกลายเป็นพ่อค้ารายย่อยในเมืองของพวกเขาและช่วยค้าขายกับเมืองอื่น ๆ

ในชีวิตที่ผ่านมาของจางมู่ เพราะเขาหิวมากและพบว่าซอมบี้จะเฉื่อยช้าหลังจากสามวัน เขาจึงหนีออกจากที่ซ่อนของเขา

โชคดีที่เขามาที่จัตุรัสประชาชนและเห็นความลับของพ่อค้าแห่งยุค นั่นทำให้พบกับกับเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาไปตลอดกาล แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงคนธรรมดาที่ไม่มีศักยภาพในการพัฒนา แต่ก็มีชีวิตรอดได้ในอีกสิบปีข้างหน้า

ในเวลานั้น จางมู่ได้ใช้คริสตัลของซอมบี้ห้าตัวแรกเพื่อแลกเปลี่ยนกับกับพ่อค้าแห่งยุค หลังจากนั้น เขาก็กลายเป็นพ่อค้ารายย่อยคนสุดท้าย

อย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านไปหนึ่งปี ในที่สุด เขาก็เข้าใจในสิ่งที่เขาพลาด เมื่อพูดคุยกับพ่อค้าคนอื่น ๆ

การเป็นผู้ค้าย่อยรายแรกที่ทำธุรกรรมครั้งแรกและซื้อขายกับผู้ค้าในช่วงเวลาที่มีการแก้จุดบกพร่อง ทุก ๆ จุดที่เขาพลาดก็ลดลงโอกาสที่จะกลายเป็นหนึ่งในร้านค้ารายย่อยชั้นนำ

จางมู่เลียริมฝีปากที่แตกของเขา วาดดาบสั่งทำออกมาอย่างช้า ๆ จากนั้น เขาก็วางฝักดาบและกระเป๋าลงบนพื้น

มือขวาของเขาถือดาบและมือซ้ายของเขาถือถุงขยะสีดำ เขาเดินเข้าไปในจัตุรัสประชาชนอย่างว่องไว

ในตอนนี้ ทุกส่วนในร่างกายมนุษย์กระจัดกระจายทั่วจัตุรัสประชาชนและจากเสื้อที่ขาวของเขาก็เต็มไปด้วยรอยเลือด

แม้ว่าจางมู่มีประสบการณ์มายาวนาน แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะลดการป้องกันของเขาลง ท้ายที่สุดแล้ว ร่างกายของเขาในตอนนี้นั้นอ่อนแอ ในเวลานี้ เขาเป็นเพียงแค่หัวขโมยผู้ที่ถูกบังคับให้ฝึกใช้มือโดยอาจารย์ของเขา เขารู้ว่าร่างกายของเขานั้นว่องไว แต่ถ้าเขาถูกล้อมโดยซอมบี้พวกนี้ เขาคงไม่มีโอกาสที่จะมีชีวิตรอด

จางมู่ได้วางแผนไว้ในใจ เขาก้มศีรษะลงและสังเกตเห็นซอมบี้บนจัตุรัสประชาชนกำลังค้นหาเป้าหมายที่เหมาะสม

เข้าใจแล้ว ซอมบี้พวกนั้นดูมีเหตุมีผล

มันเป็นซอมบี้ผู้หญิงที่เคยเป็นหญิงสาวร่างผอมบาง แต่อย่างไรก็ตาม ความเร็วในการกินของมันก็ไม่น้อยกว่าซอมบี้ตัวอื่น จางมู่เห็นว่าเธอแทบจะมีศพผู้ชายเป็นโหลในร่างของเธอและไม่เมื่อยล้าที่จะกระหายเนื้อเข้าปากของเธอด้วยเล็บที่แหลมคม

เมื่อเทียบกับซอมบี้ตัวอื่น ซอมบี้ผู้หญิงคนนี้น่าจะเป็นตัวที่อ่อนแอที่สุด หลังจากเกิดเหตุการณ์ขึ้น ทักษะของซอมบี้จะเพิ่มขึ้นจากคุณภาพของร่างกายเดิมของพวกมัน ซอมบี้ตัวนี้เป็นเด็กผู้หญิงที่ผอมมากและยังสวมรองเท้าส้นสูงอีกด้วย มันน่าจะฆ่าไม่ยาก

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือไม่มีซอมบี้ตัวไหนอยู่ใกล้กับเธอและเธอแทบจะกิน“อาหาร”ที่อยู่ตรงหน้าของเธอจนหมด

"พวกเขามักจะอวดว่าซอมบี้ในช่วง 3 วันแรกจะมีความแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ มันถึงเวลาแล้วที่จะพิสูจน์มันด้วยตัวเองในตอนนี้"

จางมู่จ้องไปที่ซอมบี้ผู้หญิงที่อยู่ไม่ไกลด้วยความตื่นเต้น เขาใช้ซอมบี้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดในการปรับร่างกายใหม่ของเขาและลองดาบ

จางมู่เห็นว่าซอมบี้ผู้หญิงกำลังจะกินเสร็จ เขาจึงดึงของออกมากจากถุงขยะสีดำและโยนไปที่ข้างหน้าของซอมบี้

มันเป็นเศษเล็ก ๆ ของเลือดไก่ที่แข็งตัวเป็นก้อน

ซอมบี้ผู้หญิงสูดหายใจ ได้กลิ่นของเลือดและหันไปรอบ ๆ เธอเห็นเศษเลือดไก่ที่แตกอยู่บนพื้น เธอปล่อยชิ้นเนื้อที่อยู่ตรงหน้าของเธอทันทีและรีบไปที่เลือดไก่แข็ง

เป้ะ!

มันเป็นเลือดไก่ที่แข็งตัวอีกก้อนเหมือนกัน แต่คราวนี้ มันถูกมาวางใกล้กับจางมู่

จางมู่ค่อย ๆ คำนวณระยะห่างระหว่างพวกมัน

ซอมบี้ผู้หญิงวิ่งเร็วกว่าคนปกติประมาณ 2.5 เท่า เขาควรจะสามารถหลบการโจมตีครั้งแรกได้ หลังจากนั้น เขาก็ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการโจมตีในครั้งที่สองเพราะรองเท้าส้นสูงของเธอจะกลายเป็นอุปสรรค

จางมู่ไม่รู้ว่าแรงปะทะจะเป็นอย่างไร แต่คิดว่าไม่น่าจะเกินกว่าผู้ใหญ่ถึงสามเท่า

จางมู่คิดถึงแผนการของเขาอีกครั้งแล้วเคลื่อนไหวออกไป เขาชนไปที่ซอมบี้ผู้หญิง เว้นระยะห่างจากมันทันทีและปาก้อนหินที่เพิ่งหยิบมาจากพื้นไปที่ศีรษะของเธอ

ปัง!

มันพลาด ก้อนหินไถลผ่านผมของซอมบี้ผู้หญิง

จางมู่หน้าแดง เขาพูดกับซอมบี้ผู้หญิงอย่างหน้าเจื่อนที่เพิ่งลุกมาจากพื้น “อุ๊บ”

ประเภทของปีศาจระดับต่ำไม่มีสติปัญญาและความละอายใจ นอกจากนี้ การไม่กำจัดคนจำนวนมากในตอนแรก พวกมันจะมีระเบียบการโจมตีที่แน่นอน มันจะไม่โจมตีคุณอย่างไวเว้นแต่ว่าคุณโง่ไปยั่วยุมัน

แต่น่าเสียดายที่จางมู่นั้นโง่

เวลาของจางมู่มีค่ามาก ถ้าซอมบี้พวกนี้กินเสร็จ ระดับการโจมตีจะเปลี่ยนไปจากในตอนนี้ ถ้าพวกมันหาเขาเจอในตอนนี้ เขาคงจะไม่มีทางเลือกที่ดีไปกว่าการวิ่งหนี

แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกมันจะกินเสร็จ จางมู่ก็ไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น ถึงแม้ว่าหินที่เขาปาไปจะมีเสียงดัง ซอมบี้พวกนี้ก็ไม่ได้มองมาที่เขา

จางมู่กระตุ้นพฤติกรรมของซอมบี้ผู้หญิง ไม่กี่วินาทีต่อมา ซอมบี้ผู้หญิงก็พุ่งเข้าหาจางมู่และกางกรงเล็บของมันออก ข่วนไปที่หน้าอกของจางมู่

มันเร็วกว่าที่จางมู่คิดไว้!

จางมู่ตกใจ เขารีบเอี้ยวตัวหลบในทันทีและหลบกรงเล็บของมันได้อย่างหวุดหวิด

เขาประเมินมันต่ำไป แม้ว่าเธอจะแค่ซอมบี้ที่กลายร่างมาจากผู้หญิงผอมบาง แต่ความเร็วของเธอยังเร็วกว่าคนธรรมดาถึงสามเท่า

เวลาแก้ไขจุดบกพร่องเป็นเรื่องยากมาก

โชคดีที่ร่างกายของจางมู่เร็วกว่าคนธรรมดาประมาณสองเท่า แม้ว่าจะมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างซอมบี้และเขา มันก็เพียงพอที่เขาจะหลบการโจมตีของมัน

แคร้ก!

ในขณะที่เขาคาดว่าซอมบี้ผู้หญิงเพิ่งพยายามโจมตีในครั้งที่สอง หนึ่งในรองเท้าส้นสูงของเธอหัก เธอสูญเสียการทรงตัวและล้มลงกับพื้น ช่วงชิงโอกาสในครั้งนี้ จางมู่ได้เหยียบไปที่คอของเธออย่างเลือดเย็น ทำให้เธอสูญเสียพลังทั้งหมด

ยอดเยี่ยม จางมู่ทำได้ดีมากในการเลือกศัตรู แต่นั่นเป็นเพราะเขาไม่มีทางเลือก เขาอ่อนแอเกินไปและจำเป็นต้องใช้เทคนิค

จางมู่ไม่รอช้า เขายกเท้าขึ้นอย่างรวดเร็วและกวัดแกว่งดาบ

ดาบเล่มนี้สมควรแล้วที่จะเป็นผลงานชิ้นโบว์แดงของทหารพระราชา มันง่ายที่จะสับลงไปในหัวของซอมบี้ จางมู่แทงใบมีดอย่างชำนาญเข้าไปในหัวของซอมบี้ หยิบคริสตัลห้าเหลี่ยมสีขาวออกมา

ตรงกันข้ามกับซอมบี้สกปรก คริสตัลนั้นใสและบริสุทธิ์อย่างไม่น่าเชื่อ จางมู่มองดูมันอย่างพิถีพิถัน ซึ่งสามารถนำไปใช้เป็นวัตถุในการเพาะปลูกของคนธรรมดาและสกุลเงินของพ่อค้า

“ไม่เจอกันนานเลยนะ เจ้าเพื่อนยาก”

หลังจากนั้นไม่นาน จางมู่ก็ขมวดคิ้ว

"มันเป็นคริสตัลห้าเหลี่ยม? มันควรเป็นหกเหลี่ยมไม่ใช่เหรอ? มันเป็นซอมบี้ระดับหนึ่งในช่วงเวลาแก้ไขจุดบกพร่องที่เท่ากับซอมบี้ระดับสองในอนาคต? ถ้าเป็นเช่นนั้น มันดีกว่าซอมบี้ระดับแรกถึงสิบเท่า! หลังจากนั้น ซอมบี้ระดับสองจะไม่แค่เก่งกว่าซอมบี้ระดับแรกถึงสองเท่า พวกมันจะอันตรายมากขึ้น”

มันน่าจะเป็นข้อผิดพลาดที่ปรากฏเฉพาะในเวลาแก้ไขจุดบกพร่อง

จางมู่เข้าใจในทันที เขาแสดงให้เห็นถึงรอยยิ้มอันชั่วร้ายบนมุมปากของเขา

“ฉันจะรวยแล้ว!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด