Chapter 44 : การตบไปที่ใบหน้าของหมิงตู่
ในจุดนี้เอง หวังหยู่นั้นก็ลงแรงเป็นอย่างมากในการจัดการกับวาร์ตัน
[การล้างแค้นอันกระหายเลือด] นั้นเป็นสกิลติดตัวของวาร์ตัน ที่มันจะทำงานก็ต่อเมื่อกองทัพหนึ่งในสี่นั้นถูกสังหารไป เมื่อมันทำงานแล้ว มันจะเพิ่มพลังโจมตีกับมอนสเตอร์ทั้งหมดในหุบเขา ไม่ว่าจะเป็นระยะทางไหนก็ตาม
แน่นอนว่าสกิลติดตัวแบบนี้นั้น วาร์ตันก็ได้รับมันด้วยเช่นกัน ไม่ใช่แค่พลังโจมตีและความเร็วของเขานั้นเพิ่มขึ้น สไตล์การต่อสู้ของเขานั้นก็พัฒนาอย่างก้าวกระโดดอีกด้วย
ถึงแม้ว่าเขานั้นไม่ได้เหี้ยมโหดเท่ากับราชาหมาป่าสีเงินชั้นยอด เขาก็ยังคงแข็งแกร่งยิ่งกว่าวาร์ตันที่รู้จักเพียงแค่หลับตาฟันใส่ศัตรูเป็นอย่างมาก ในปัจจุบันนี้ สกิลของวาร์ตันและรูปแบบการโจมตีของเขานั้นมีชีวิตชีวาและไม่สามารถที่จะคาดเดามากกว่าเมื่อก่อน
เมื่อหวังหยู่นั้นบิดร่างกายของเขาหลบกระบี่ของวาร์ตัน วาร์ตันนั้นก็ซัดข้อศอกใส่หวังหยู่! โชคดีที่หวังหยู่นั้นหลบได้ทันท่วงที มิฉะนั้นละก็การโจมตีจะฆ่าเขา ณที่ตรงนี้เลย!
ส่วนที่ยากที่สุดของวาร์ตันในการจัดการด้วยนั้นก็คือเขานั้นฉลาดขึ้นกว่าแต่ก่อนเป็นอย่างมาก
หลังจากที่หวังหยู่นั้นสู้กับมันเป็นเวลาหลายรอบหลังจากที่มันได้รับบัฟแล้ว วาร์ตันก็ตระหนักได้ว่ามันไม่สามารถที่จะจัดการหวังหยู่ได้และมันก็รีบวิ่งกลับไปหากองทัพของมันในทันที
เมื่อเห็นฉากนี้ หวังหยู่ก้รู้สึกสิ้นหวังเล็กน้อย สุดท้ายแล้วนี่คือบอสที่มีระดับมากกว่า 40! ถ้าเขานั้นไล่ล่าหวังหยู่ละก็ มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่ท้าทายซักเท่าไหร่ที่หวังหยู่จะหลบหนีออกมา อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้บอสนั้นยอมแพ้ที่จะต่อสู้และต้องการที่จะกลับไปรวมกลุ่มกับลูกน้องของเขาแล้ว แล้สำหรับนักต่อสู้ระดับ16 ที่อ่อนแอนั้นจะจัดการกับสถานการณ์นี้ได้ยังไงกัน
วาร์ตันนั้นเป็นบอสที่เป็นห่วงเป็นใยลูกน้องของเขาจริงๆ…
หวังหยู่นั้นใช้กิลและความสามารถทั้งหมดที่เขามีและดึงดูดวาร์ตัน [หมัดกระแทก] เข้าที่ใบหน้า [ฝ่ามือพลังวอยด์] เพื่อที่จะจับเขา…. หวังหยู่นั้นใช้แม้กระทั่งร่างกายของเขาทำให้วาร์ตันสะดุด! แต่ยังไงก็ตาม วาร์ตันก็คานขึ้นมาอย่างง่ายดายและมันก็วิ่งไปหากองกำลังของเขาต่อ
เมื่อเห็นฉากนี้แล้ว ผู้เล่นที่ดูการต่อสู้อยู่ด้านบนหุบเขานั้นคิดอย่างเงียบงัน“อ๊า? เกิดอะไรขึ้นกับวาร์ตันกัน? แสงสีแดงนั้นทำความเสียหายกับสมองของเขาอย่างงั้นเหรอ? ทำไมเขาถึงปล่อยให้ตัวเองโดนทำร้ายแบบนั้นกัน? เขานั้นถูกนักต่อสู้ทำให้สะดุดด้วยซ้ำ! นี่มันเป็นบอสที่หน้าละอายอะไรเช่นนี้…”
วาร์ตันนั้นมีจิตใจที่ทรหดอย่างแท้จริง….เพียงแค่หวังหยู่เพียงคนเดียวนั้นก็ไม่มีทางที่จะหยุดเขาได้เลย….
“เหี้..! ผมไม่สามารถหยุดเขาได้อีกต่อไปแล้ว! วาร์ตันต้องการไปหาพวกนายแล้ว! ผมไม่สามารถที่จะทำอะไรเกี่ยวกับมันได้เลยจริงๆ…”หวังหยู่ส่งข้อความอย่างช่วยไม่ได้ไปนแชทกิลด์
“ไอ้เหี้...! เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเขาถึงตัดสินใจที่จะพุ่งมาหาพวกเราละ? กระทิงเหล็กนั้นโจมตีมันเป็นระยะเวลานานแล้ว และนายยังไม่ได้ค่าแอคโกรอีกงั้นเหรอ? นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลยแม้แต่น้อย!”หมิงตู่ตอบกลับด้วยความตกตะลึง
“ใครจะไปรู้ละ เขานั้นดูปกติอยู่ช่วงเวลาหนึ่งและหลังจากนั้นเขาก็เมินผมไปเลย”หวังหยู่ตอบกลับ ในความเป็นจริง หวังหยู่นั้นรู้สึกผิดหวังมากที่สุดในหมู่พวกเขา เขานั้นรู้สึกสนุกในการต่อสู้กับวาร์ตันก่อนที่เขาจะยอมแพ้และวิ่งหนีจากไปแบบนี้ หรือว่ามันจะเป็นเพราะ วาร์ตันนั้นอารมณ์เสียที่เขาไม่สามารถโจมตีโดนหวังหยู่ได้แม้แต่ครั้งเดียวงั้นเหรอ?”
“หรือว่าบอสมันได้รับการอัพเกรด?”โบซอนถาม
“ผมคิดว่าเขาได้รับการอัพเกรดอย่างแน่นอน! ในตอนแรกเขานั้นโง่เง่ามาก แต่ในตอนนี้เขานั้นพยายามที่จะซัดข้อศอกใส่ผมด้วยซ้ำ!”หวังหยู่ตอบกลับ
“โอเค ถ้าอย่างงั้นพวกเราชิบหายกันแล้วละ! เขาไม่มีระบบแอคโกรอีกต่อไปแล้ว!”
“ไม่มีระบบแอคโกร? นายหมายความว่ายังไงกัน?”หวังหยู่ไม่ใช่คนเพียงคนเดียวที่ไม่เข้าใจคำพูดของโบซอน แม้กระทั่งดาบน้ำแข็งก็สับสนด้วยเช่นกัน
“นายไม่เคยเผชิญหน้ากับบอสที่ได้รับการอัพเกรดมาก่อนหน้านี้เลยใช่ไหม? มันเหมือนกับว่ามันได้รับAI ระดับสูงมาแทนและระบบแอคโกรก็จะถูกรีเซ็ต และในตอนนี้มันก็ไม่สำคัญหรอกว่านายนั้นตีเขาไปเท่าไหร่ บอสนั้นก็จะไม่สนใจนายอีกต่อไปอยู่ดี!” รัศมีฤดูใบไม้ผลิที่อยู่ด้านข้างที่มีส่วนร่วมในเบต้าเทสต์ก็พูดขึ้นมาอย่างฉับพลัน
“เหี้...! นั่นหมายความว่ามันไม่มีทางที่จะสู้กับบอสได้เลยในตอนนี้ใช่ไหม?”
ระบบแอคโกรนั้นเป็นระบบที่แสนสำคัญเป็นอย่างมากในทุกๆเกม พร้อมกับที่มีมันนั้นก็ทำให้ปาร์ตี้ดั้งเดิมที่มี นักรบ นักบวช และนักเวทย์นั้นเฉิดฉาย
ถ้าระบบแอคโกรนั้นเลิกการทำงานลง ถ้าอย่างงั้นละก็แท็งค์ที่อยู่ด้านหน้าก็สูญเสียความสามารถของเขาในการหยุดพวกมอนสเตอร์!
แท็งค์นั้นถูกพิจารณาได้ว่าเป็นตัวละครที่สำคัญที่สุดในเกมแฟนตาซีตะวันตก ไม่สำคัญว่าคุณจะเล่นเกมไหนก็ตาม แท็งค์นั้นจะเป็นผู้เล่นในกิลด์ที่ได้รับอุปกรณ์ที่ดีและถูกเลื่อนระดับเป็นอย่างแรก!
แท็งค์ที่ดีนั้นทำให้ทั้งปาร์ตี้มั่นใจว่าจะปลอดภัย หน้าที่หลักของแท็งค์นั้นก็คือใช้ [ยั่วยุ] หรือสกิลที่คล้ายคลึงกับสกิลนี้ ดึงแอคโกรของบอสและให้พวกนักโจมตีหลัก ได้โจมตีฟรีๆ
ถ้าแอคโกรของบอสรีเซ็ต หลังจากนั้นสกิล [ยั่วยุ] ของแท็งค์ก็จะถูกพิจารณาได้เลยว่าไร้ประโชน์ ตามเหตุการณ์นี้นี่เอง อาชีพที่บอบบางที่หลบด้านหลังแท็งค์ก็จะสูญเสียการป้องกันของพวกเขาในทันที
ทั้งทีมก็อาจจะโดนกวาดล้างได้ถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้!
ด้วยเหตุนี้นี่เอง เมื่อทุกคนได้ยินว่าระบบแอคโกรได้ถูกถอดออก ความคิดแรกที่พวกเขาคิดก็คือ “พวกเราชิบหายแล้ว”…
“มันไม่มีบอสตัวไหนหรอกที่ไม่มีทางชนะได้ในเกม! ตามพื้นฐานของลักษณะอันบัดซบของผู้สร้างแล้ว บอสมันจะไปหาคนที่อ่อนแอที่สุดในกลุ่มของพวกเราอย่างแน่นอน!”ไร้ความกลัวพูดอย่างไม่เร่งรีบ
“โอ้ววววววว… ถ้าอย่างงั้น ฉันก็ไม่จำเป็นที่จะต้องกังวลเลย!”ทุกคนคิดกับตัวเองแบบนั้น การสูญเสียเพื่อนมันยังคงโอเค ตราบเท่าที่พวกเขาไม่ได้ตาย!
มีเพียงคนเดียวที่ถอนหายใจในสถานการณ์นี้ก็คือหวังหยู่ “โอ้… แม่งเลวร้ายมาก…”
“เขาไม่ได้โจมตีนาย ทำไมนายยังคงถอนหายใจละ?”คำพูดของหวังหญู่นั้นทำให้ทุกคนมึนงง พวกเขานั้นรู้ถึงความแข็งแกร่งของเขาและรู้สึกอย่างลับๆว่าเขานั้นชายที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขา ดังนั้นเขาไม่มีอะไรที่ต้องให้กังวลอย่างแน่นอน
“ถ้าบอสมันไม่ได้โจมตีผมละก็ ถ้าอย่างงั้นพวกนายที่เหลือจะรับมือมันได้ยังไงกัน?”หวังหยู่ตอบกลับอย่างซื่อสัตย์
“เหี้…!”
หวังหยู่นั้นไม่ได้รับรู้ว่าเขานั้นเหยียบย่ำไปที่ศักดิ์ศรีของสมาชิกที่เหลือในนิกายซวนเฉินโดยคำพูดของเขา
“ดังนั้นตอนนี้จะทำยังไง? บอสกำลังจะมาถึงพวกเราแล้ว!”ขุนนางครอทที่อยู่ด้านหน้าถามขึ้น
ในตอนนี้ สมาชิกคนอื่นของกลุ่มโจรร้ายอันธกาลอยู่ด้านหน้าในขณะที่วาร์ตันนั้นอยู่ด้านหลัง ละทิ้งจากตำแหน่งที่พวกเขาป้องกันอยู่เพื่อไปสู้กับวาร์ตันนั้นเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน แต่การที่จะปล่อยวาร์ตันทิ้งไว้ก็หมายความถึงความตายพวกเขาเช่นกัน...
“พี่ชายฤดูใบไม้ผลิและครอทชี้น้อยมีพลังชีวิตที่สูง ดังนั้นบอสจะไม่ไปหาพวกเขาอย่างแน่นอน พวกนายทั้งสองคนนั้นป้องกันพวกมอนสเตอร์ไว้ที่นี่และสมาชิกอีกห้าคนไปจัดการกับวาร์ตันและแยกเขาออกมาจากลูกน้องของพวกเขาซะ”ไร้ความกลัวพึมพำ
“นายมั่นใจเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ? มอนสเตอรืพวกนี้นั้นมีพลังโจมตีกายภาพมากกว่า 100! การโจมตีจากพวกมันเพียงครั้งเดียว พวกเราก็ชิบหายกันหมดแล้ว!”มีคนถามขึ้นอย่างจริงจัง
“เฮ้! นายไม่เชื่อใจความสามารถในการฮีลของฉันเหรอ?”ไร้ความกลัวพูดอย่างหยิ่งยโส
“เหี้...เอ้ย! ก็ได้ว่ะถ้างั้น!”
“ส่งฉันขึ้นไปบนหินนั่น! ฉันจะสั่งการพวกนายจากที่นั่น!”
ในช่วงวินาทีที่ไร้ความกลัวนั้นพูดจบ โบซอนก็ปลดปล่อยสกิลในทันทีและฟันใส่โจรร้ายอันธกาลด้านหน้าเขา แล้วพวกเขาก็ล้อมรอบไร้ความกลัว และทั้งสี่คนก็คุ้มกันเขาอย่างช้าๆไปยังหิน
หินก้อนใหญ่นี้สูงสิบเมตรเป็นอย่างน้อย ทั้งห้าคนก็มาถึงด้านหน้าของมันอย่างรวดเร็วและรีบดันตัวไร้ความกลัวขึ้นไปด้านบนของมัน
หินก้อนนี้นั้นมีความสูงแทบจะเท่ากับสำนักงานใหญ่ ด้วยเหตุนี้นี่เอง มอนสเตอร์รอบๆนั้นไม่สามารถที่จะปีนขึ้นไปได้ นอกจากลูกธนูของโจรอันธกาลแล้ว มันก็ไม่มีมอนสเตอร์ตัวอื่นที่สามารถโจมตีไร้ความกลัวได้เลย ด้วยเหตุนี้ เขานั้นค่อนข้างที่จะปลอดภัยจากจุดนี้
“เฮ้! ช่วยฉันหน่อย! ฉันจะขึ้นไปตรงนั้นด้วย!”หมิงตู่พูดอย่างอิจฉา
อย่างไรก็ตาม คนที่เหลือก็ส่ายหัวของพวกเขากับคำขอนั้น ไม่มีใครต้องการที่จะกลายเป็นบันไดให้ไอ้สารเลวนี่หรอก!
“หมิงตู่ พลังโจมตีทางเวทย์ของนายนั้นสูง ดังนั้นนายจะต้องไปช่วยกระทิงเหล็ก!”ไร้ความกลัวออกคำสั่ง
เมื่อมองไปยังระยะทางที่หวังหยู่นั้นกำลังพยายามดิ้นรนดึงดูดความสนใจวาร์ตัน หมิงตู่ก็ยิ้มและพูด “ก็ได้!”
เมื่อมองไปที่บอสอันโง่เง่านี้ หมิงตู่ก็รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับเขาที่จะได้รับแต้มจำนวนมหาศาล!
เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว หมิงตู่ก็วิ่งอย่างตื่นเต้นเข้าหาวาร์ตันและตะโกน “กินสายฟ้าของฉันไปซะ!”แล้วระเบิดสายฟ้าก็ระเบิดใส่หัวของวาร์ตัน
-844
ตัวเลขสีเลือดปรากฏขึ้นด้านบนหัวของวาร์ตัน
วาร์ตันที่กำลังกังวลเกี่ยวกับการที่จะต้องไปรวมตัวกับลูกน้องนั้นก็หยุดที่จะไปทางนั้นอย่างฉับพลัน มันก็หันหลังกลับและใช้ [พุ่งเข้าชน] ไปในทิศทางของหมิงตู่!
“….”
เมื่อเห็นฉากนี้แล้ว ทุกคนก็มึนงง วาร์ตันนั้นไม่สนใจหวังหยู่ที่กำลังตีเขาเลยแม้แต่น้อย! แต่ทันทีที่หมิงตู่นั้นระเบิดใส่หัวเขาไปทีหนึ่ง เขาก็ได้รับแอคโกรในทันที การตบใบหน้าของหมิงตู่นั้นเป็นประเภทความสามารถที่พิเศษจริงๆ….
