ตอนที่ 240 มอนสเตอร์เลือดศักดิ์อัศวิน

ลู่เว่ยหนานถนัดการหลบหนีมาก เขาใช้สุดยอดฟุตเวิร์คของเขาดึงมือกลับมา และวิ่งหนีเสือดำทันที

เหมียววิ่งไล่เขา และพยายามจะทำการโจมตีเขาต่อ

"เหมียวกลับมากินต่อ" หานเซิ่นเรียกมันกลับมา เขายังต้องให้ลู่เว่ยหนานนำทาง ไม่คงจะไม่ดีถ้าเขาต้องมาถูกเหมียวฆ่าตายตั้งแต่ตอนนี้

ลู่เว่ยหนานชี้นิ้วไปที่เหมียว และตะโกน "มันไม่ใช่วิญญาณอสูรระดับกลายพันธ์งั้นหรอ? ทำไมมันถึงได้..."

หานเซิ่นไม่ตอบ และกินอาหารต่อไป ไม่นานลู่เว่ยหนานก็เข้าใจว่ามันวิวัฒนาการ

ลู่เว่ยหนานมองเหมียวด้วยความอิจฉาและพูด "ลูกพี่ คุณโชคดีมาก แม้แต่อสูรกลายพันธ์ยังวิวัฒนาการ ตอนนี้มันต้องมีมูลค่ามหาศาลแน่ และอาจจะแพงกว่าวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิชนิดอื่นๆด้วยซ้ำ"

"ใช่ ฉันโชคดี"

หานเซิ่นคิดในใจ 'ถ้านายได้เห็นโฮลี่แองเจิล นายก็จะรู้เองว่าวิญญาณอสูรสัตว์เลี้ยงที่มีมูลค่าจริงๆมันเป็นยังไง'

เมื่อคิดถึงโฮลี่เเองเจิล หานเซิ่นก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมา เขาเคยลองเอาเนื้อมอนสเตอร์กลายพันธ์ให้หล่อนกิน แต่หล่อนไม่แม้แต่จะชายตามอง หล่อนเป็นวิญญาณอสูรที่เลือกกินมาก ต่างจากเหมียวและร็อคเวิร์ม

แต่เมื่อเห็นหานเซิ่นกินเนื้อกิ้งก่าเปลี่ยนสีเลือดศักดิ์สิทธิ หล่อนก็แสดงท่าทีสนใจขึ้นมา แต่โชคร้ายที่หานเซิ่นไม่มีปัญญาจะหาเนื้อมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิมาให้หล่อนได้ ลำพังตัวเขาเองก็ยังเก็บจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิไม่เต็ม

หลังจากพวกเขากินกันจนอิ่มแล้ว พวกเขาก็ออกเดินทางต่อ เนื่องจากตะขาบตัวใหญ่มาก หานเซิ่นเลยไม่ได้จีโนพ้อยแม้แต่จีโนพ้อยเดียว หลังจากที่กินมันจนอิ่ม

พวกเขาอยู่ในบริเวณทุ่งหญ้าที่ชุ่มไปด้วยน้ำ บนหญ้าสีเขียวมีม้ายูนิเคิลกำลังยืนอยู่ และบนหลังของมันมีอัศวินชุดเกราะสีดำเป็นเงาที่ในมือถือหอกสีดำอยู่

เพียงแค่ได้เห็นมันจากระยะไกล หานเซิ่นก็มั่นใจทันทีว่ามันไม่ใช่มนุษย์

เกราะของมันไม่ใช่ทั้งโลหะและก้อนหิน มันดูเหมือนกับเปลือกหรือกระดอก ซึ่งบนชุดเกราะของมันไม่มีรอยต่อเลย

มันเป็นมอนสเตอร์ที่แปลกมาก หานเซิ่นมั่นใจมากว่ามันเป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์ และเป็นตัวที่ยากจะจัดการได้

มันแข็งแกร่งกว่ามนุษย์หินที่หวงฟูผิงชิงเคยพาเขาไปสู้ แค่ดูหอกกับม้าที่มันขี่อยู่ หานเซิ่นก็มั่นใจว่ามันไม่ใช่มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิธรรมดา

มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิที่มีรูปร่างมนุษย์ก็แข็งแกร่งมากแล้ว แต่นี้มันยังมีสัตว์ขี่ด้วย หานเซิ่นไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีแบบนี้ด้วย

"ลูกพี่ ผมพูดถูกใช่ไหม? นี่มันมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิชัดๆเลย" ขณะที่ซ่อนอยู่ในกองหญ้า ลู่เว่ยหนานกระซิบกับหานเซิ่น

"ใช่ มันเป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิจริงๆ แต่มันดูแข็งแกร่งมาก ฉันไม่มั่นใจว่าจะสู้มันได้" หานเซิ่นบอกความจริงไป

มันเป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิที่แปลก หานเซิ่นคิดว่ามันน่าจะแข็งแกร่งไม่ต่างจากโฮลี่แองเจิล แต่ทว่าตอนนี้เขาไม่มีบูมเมอร์แรงโกสบัตเตอร์ฟายเลือดศักดิ์สิทธิแล้ว

แต่โชคดีที่เขามีดาบเพชร ถึงมอนสเตอร์ตัวนี้จะแข็งแกร่งพอๆกับโฮลี่แองเจิล หานเซิ่นก็คงคิดว่าเขาพอมีโอกาสจัดการมันได้

"ลูกพี่ ผมให้ลูกพี่ตัดสินใจว่าพวกเราควรแบ่งผลประโยชน์กันยังไง"

ลู่เว่ยหนานคิดว่าหานเซิ่นคงไม่พอใจขอเสนอของเขา

"ฉันเกรงว่าแค่พวกเรา 2 คน คงจะเอาชนะมันไม่ได้" หานเซิ่นขมวดคิ้ว เขาสังเกตที่ม้ายูนิคอร์น และคิดว่ามีบางอย่างแปลกๆ

ลู่เว่ยหนานมองโลกในแง่ดี "พวกเราน่าจะลองดูก่อน นี่เป็นมอนสเตอร์ที่หายากมาก ถ้าเกิดพวกเราได้วิญญาณอสูร พวกเรารวยเละแน่นอน"

"นั่นมันก็ใช่ งั้นเรามาพูดเรื่องส่วนแบ่งกันก่อน ฉันคิดว่าข้อเสนอก่อนหน้านี้มันยังไม่ใช้ไม่ได้" หานเซิ่นพูด

"แล้วลูกพี่คิดว่าเราควรจะแบ่งยังไงดี?" ลู่เว่ยหนานมองหานเซิ่น และพูดอย่างระมัดระวัง

"เนื่องจากนายเป็นคนให้ข้อมูล นายจะได้ส่วนแบ่งไปก่อน20% ส่วนอีก80%ที่เหลือเราต้องมาดูว่าใครทำประโยชน์อะไรได้บ้าง ใครทำประโยชน์ได้มากก็ได้ส่วนแบ่งเยอะ นายคิดว่ายังไง?" หานเซิ่นครุ่นคิดและพูดแนะนำ

"ตกลง" ลู่เว่ยหนานค่อนข้างพอใจกับข้อเสนอของหานเซิ่น เพราะอย่างน้อยๆเขาได้20%แน่ๆ ซึ่งถ้าไปขอให้กลุ่มอื่นช่วย เขาจะโดนกดจนเหลือแค่ประมาน10%

และถ้าหากลู่เว่ยหนานทำประโยชน์ได้อีก เขาก็มีโอกาสได้ส่วนแบ่งมากขึ้น ลู่เว่ยหนานพร้อมช่วยหานเซิ่นอย่างเต็มที่ เพราะเขาเองก็มีโอกาสได้วิญญาณอสูรเช่นกัน ถ้าเขาโจมตีปิดฉากได้

หลังจากที่พวกเขาตกลงกันเสร็จ พวกเขาก็ค่อยๆย่องเข้าไปใกล้มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิโดยซ่อนตัวอยู่ในกองหญ้า หานเซิ่นคิดไม่ว่ามอนสเตอร์ตัวนี้มันจะแข็งแกร่งขนาดไหนก็ตาม แต่ตราบใดที่เขาใช้ปีกบินหนีมันได้ มันก็ไม่น่าจะทำอันตรายเขาได้

เมื่อพวกเขาอยู่ห่างจากมัน 500 ฟุต มันก็หันมามองทางพวกเขาทันที

หานเซิ่นมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าภายในหมวกเหล็กของมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ มีตาสีแดงที่ดูเหมือนกับเปลวไฟจากนรก กำลังมองมาที่พวกเขา

ก่อนที่หานเซิ่นกับลู่เว่ยหนานจะมีโอกาสได้ทำอะไร มอนสเตอร์เลือดศักดิ์ก็รีบควบม้ายูนิคอร์นสีดำตรงมาที่พวกเขา พร้อมกับยกหอกสีดำในมือขึ้น

"ระวัง! มันแข็งแกร่งมาก" หานเซิ่นจับดาบเพชรด้วยมือทั้ง 2 ข้าง และใช้วิชากายหยกขั้นสูงสุดเท่าที่เขาพอจะใช้ได้

ม้ายูนิคอร์นมีความเร็วที่น่าเหลือเชื่อมาก แถมมันยังสามารถลอยอยู่เหนือน้ำได้

ทันทีที่มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิอยู่ห่างจากหานเซิ่นประมาน 10 ฟุต มันก็ยกหอกของมันแทงมาที่อกของหานเซิ่น