เล่ม 1 ตอนที่ 2 : นักล่าหนู (2)
ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ก่อนใครได้ที่แฟนเพจ
เล่ม 1 ตอนที่ 2 : นักล่าหนู (2)
ฮยอนอูที่ถูดวงตาจนแดงก่ำกำลังออกไปทำงาน
ตลอดทั้งคืนเขาฟื้นคืนค่าสถานะกลับมาได้ 6 หน่วย
นับว่าเป็นโชคดีที่เขาสามารถหาหนทางฟื้นคืนค่าสถานะได้ เมื่อคิดถึงอีก 78 หน่วยที่ยังเหลืออยู่เขาก็เริ่มรู้สึกอยากจะเป็นลม
‘หรือจะยอมแพ้เรื่องค่าสถานะแล้วมุ่งไปเก็บเลเวลแทน?’
ความคิดนี้ผุดขึ้นในใจเขาหลายต่อหลายครั้ง ทว่าฮยอนอูก็ส่ายศีรษะแทบจะในทันที
ทุกครั้งที่เลเวลเพิ่มขึ้นจะได้ค่าสถานะทั้งสิ้น 10 หน่วย ข้อเท็จจริงนี้จะไม่เปลี่ยนแม้ว่าเขาจะเลเวล 50 หรือ 100 ก็ตาม นี่หมายความว่าค่าสถานะคือหัวใจหลักในแต่ละเลเวล
การเพิ่มเลเวลจาก 1 ไปจนถึง 10 ย่อมได้รับค่าสถานะมาเร็วกว่าการล่าหนู ทว่าสำหรับเลเวล 100 ถึง 110 นั้นยิ่งต้องใช้ความพยายามมากยิ่งกว่า ยามที่เขามองแต้มในบัญชีของตน เขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากกัดฟันกระทำต่อไป
‘ใช่แล้ว การฆ่าหนูคือหนทางเดียวที่จะฟื้นคืนค่าสถานะของเรากลับมาด้วยความเสี่ยงน้อยที่สุด ยังมีเรื่องอื่นอีกที่เราได้เรียนรู้ระหว่างการฆ่าหนูพวกนั้น’
ฮยอนอูมักจะใช้ชีวิตแบบคิดบวกเสมอ
เหตุผลที่เขาไม่ออกจากสถาบัน กระทั่งว่าไม่มีเงินจ่ายเพื่อซื้อจาจังเมียนก็ตาม นี่ต้องขอบคุณความคิดบวกของเขา จึงทำให้เขามีความอดทนค่อนข้างสูง
*จาจังเมียน คือบะหมี่ดำของเกาหลี*
แท้จริงแล้ว ความโหดร้ายในโลกแห่งความจริงได้ช่วยให้เขาได้เรียนรู้อะไรมาเยอะ
สำหรับเกมอื่น ชัยชนะย่อมหมายถึงค่าพลังโจมตีและป้องกัน มันไม่มีช่องว่างสำหรับสิ่งอื่นใด ทว่า ในนิวเวิร์ลด์ สัมผัสแท้จริงในการต่อสู้นับได้ว่าเป็นประสบการณ์สำคัญที่จะนำไปใช้เล่นเกม
พละกำลังของผู้เล่นและความคล่องตัวไม่มีผลมากนัก ทว่าประสบการณ์และการตอบสนองต่อการกระทำนั้นเป็นประโยชน์มาก
นี่หมายถึง หากใครคนหนึ่งที่มีค่าความคล่องตัว 10 หน่วยโดนโจมตีสิบครั้ง พวกเขาจะสามารถหลบเลี่ยงไปได้ครั้งหนึ่ง กล่าวก็คือ หากพวกเขาสามารถรับมือกับสถานการณ์และตัดสินใจได้เร็วพอ พวกเขาอาจสามารถหลบเลี่ยงได้กระทั่งว่าสองครั้ง หรือสามครั้ง กระทั่งว่าสิบครั้งก็สามารถกระทำ
‘ตอนที่เราโจมตีออกไปก็ใช้หลักการเดียวกันนี้’
เมื่อตามติดการเคลื่อนไหวของศัตรู เขาจะสามารถสร้างโอกาสจากระยะไกลได้
หลักการนี้ฝังแน่นลึกในตัวเขาหลายต่อหลายครั้งตั้งแต่สมัยเมื่อตอนที่ยังฝึกเทควันโดเมื่อนานมาแล้ว
แน่นอน นี่เป็นข้อได้เปรียบ มันช่วยให้เรื่องง่ายขึ้นเวลาต้องการหลบเลี่ยงหรือสวนกลับคู่ต่อสู้
ในนิวเวิร์ลด์ กฎเกณฑ์ของมันสัมพันธ์กับความเป็นจริง
นี่ไม่ใช่เกมที่คุณจะสามารถเล่นอย่างบ้าระห่ำโจมตีเข้าใส่ได้
การได้รับรู้เรื่องนี้นับว่าเป็นประโยชน์มหาศาล
ฮยอนอูเริ่มออกกำลังกายในช่วงเวลาที่ตนว่างนับตั้งแต่นั้นมา
การออกกำลังกายคือหนทางดีที่สุดที่จะเสริมการตอบสนองตัวเขาได้
การออกกำลังกายเป็นเพียงอย่างเดียวที่ฮยอนอูได้รับมาโดยไม่ต้องจ่ายเงินสักแดงเดียว เพราะเทควันโดนี้เขาได้เรียนรู้มาตั้งแต่โรงเรียนประถมและมัธยม
ช่วงที่เขาเข้าสู่ระดับมัธยมปลาย เขาก็หยุดไปเพราะเกิดเรื่องขึ้น ทว่าความสามารถของเขาก็ยังอยู่ระดับสามดั้ง เขาอาจจำทุกสิ่งอย่างที่เรียนรู้มาไม่ได้ แต่ก็ยังคงมีมากพอที่จะนำมาใช้ออกกำลังกายด้วยตนเองได้
ขณะที่เขาทำความสะอาดห้องใต้ดินของร้านค้า เขาก็ออกท่าทางการเคลื่อนไหวด้วยทุกครั้งที่ว่าง
หลังจากนั้น ร่างกายที่แข็งทื่อของเขาก็เริ่มคลายตัว เขายืดขาออก จากนั้นจึงเริ่มนึกถึงการฝึกฝนการต่อสู้โชกเลือดที่มีกับหนูพวกนั้น ถ้าหากเขาคิดหนหนทางใหม่ได้ เขาก็สามารถนำมันไปใช้ต่อกรกับพวกหนูในเกมได้
วันเวลาผ่านไปเช่นนี้จนเขาได้รับค่าสถานะคืนกลับมา 30 หน่วย
ถึงแม้ว่าเขาจะยังขาดอีกถึง 50 หน่วยถึงจะออกไปเริ่มเล่นได้ ตอนนี้เขากำลังทดลองหลับตาเพื่อสู้กับหนูเหล่านั้น
ในตอนนี้มีหนูประมาณเกือบสามสิบตัวที่ต้องจัดการในแต่ละภารกิจ และตอนนี้เขาใช้เวลาเพียงแค่ไม่ถึงสิบนาทีก็สามารถจัดการพวกมันจนหมดได้ แน่นอนว่าความเร็วนี้เป็นส่วนช่วยให้เขาจัดการภารกิจได้มากยิ่งขึ้น
‘เหมือนอย่างที่คิด อาร์คจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นถ้าเราออกกำลังกายมากขึ้น’
หลังจากนั้น ฮยอนอูก็ลองใช้วิชาเทควันโดในนิวเวิร์ลด์
ครั้งแรก มันมีหลายท่วงท่าที่ผิดแผกไปบ้าง แต่หลังจากที่เขาและหนูพวกนี้เผชิญหน้ากันบ่อยครั้งขึ้น หลังผ่านไปสัปดาห์หนึ่ง เขาก็สามารถเผชิญหน้ากับหนูได้สองหรือสามตัวในเวลาเดียวกันโดยไม่ต้องพึ่งพาดาบสั้น
ต้องขอบคุณสิ่งนี้ เขาจึงสามารถประหยัดค่าซ่อมแซมดาบสั้นเอาไว้ได้
เกมนี้มันช่างล้ำลึกอย่างแท้จริง!
กระทั่งว่าเขามีสถานภาพไม่สู้ดีนัก แต่ฮยอนอูยิ่งมาก็ยิ่งทึ่งกับนิวเวิร์ลด์นี้มากขึ้น
* * *
‘บ้าจริง นี่ต้องมาหาเรื่องตายเองจริงเหรอเนี่ย’
อาร์คบ่นกับตัวเองในใจ
ฝูงหนูที่เพ่นพ่านไปมานี่แทบทำเอาเขาเป็นบ้า
วันที่สิบนับตั้งแต่เริ่มล่าหนูมา อาร์คพบว่ามันมีปัญหาอื่นแทรกเข้ามา
หนูพวกนี้ให้ค่าประสบการณ์แค่ 1 หน่วย ทว่ามันก็สะสมเรื่อยมาจนถึง 99% แล้ว ด้วยสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป เขาควรที่จะยิ้มแก้มบานแฉ่ง ทว่าอาร์คกลับเผยสีหน้ามืดมน
มันไม่มีทางเลยที่จะเขาจะได้รับค่าสถานะกลับคืนมาก่อนที่จะเลเวลเพิ่มขึ้นหากเป็นเช่นนี้ต่อไป
อาร์คที่ครุ่นคิดจึงตัดสินใจเล่นลูกไม้หนึ่ง
เขาตั้งใจที่จะตายเพื่อลดทอนค่าประสบการณ์ของตัวเอง ทุกครั้งที่ตาย ค่าประสบการณ์ของเขาจะลดลง 30% และค่าสถานะถูกลดลง 6 หน่วย และการฆ่าหนูเหล่านี้จะทำให้เขาได้รับค่าประสบการณ์ 3% ต่อการได้คืนมาซึ่งค่าสถานะ 1 หน่วย เฉลี่ยแล้ว การตายครั้งหนึ่งเพื่อไปฆ่าหนูเอาค่าสถานะกลับคืนมา มันจะทำให้เขาได้รับค่าสถานะเพิ่มขึ้นมาอีก 4 หน่วย
‘เราจะไม่ยอมเสียไปแม้แต่หน่วยเดียวเด็ดขาด!’
เขาลงทุนลงแรงไปถึงสิบวันเพื่อเรียกค่าสถานะกลับคืนมา เช่นนั้นแล้วนี่ออกจะไร้สาระไปบ้างที่เขายอมเสียเปรียบนับตั้งแต่เริ่มเพื่องานนี้ ไม่ เขาไม่อาจให้มันเกิดขึ้นได้ อาร์คฝืนตนปล่อยให้หนูเหล่านั้นจัดการเขาจนตาย
หลังผ่านการล่าหนูซ้ำอยู่หลายครั้ง ในที่สุดเขาก็ได้รับค่าสถานะกลับคืนมาถึง 70 หน่วยภายในสิบวัน
กระทั่งว่าเป็นเช่นนั้น เขาก็ยังไม่รู้สึกยินดีเลยสักนิด
‘กระทั่งว่าได้คืนมาจนหมด มันก็จบที่จุดเริ่มต้นที่เคยเป็น บ้าจริง รอก่อนเถอะ! เราจะไม่ยอมให้อภัยไอ้ตัวบัดซบอันเดลกับบูลม่าที่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับเราไปได้แน่!’
อาร์คยกยิ้มจนเห็นฟัน จากนั้นจึงเริ่มเผยสายตาคล้ายคนคลั่งออกมา
ต้องขอบคุณแรงปรารถนาในการแก้แค้นของเขาที่มีต่ออันเดลและบูลม่า เขาจึงสามารถอดทนรับงานจนฟื้นฟูค่าสถานะกลับคืนมาได้
ถึงเวลานั้น เขาก็พร้อมที่จะรับความรู้ใหม่จากเกมนี้แล้ว
=====
ท่านได้รับทักษะใหม่ ต่อสู้ด้วยมือเปล่า (ขั้นต้น, มีผลต่อเนื่อง) : วิชาต่อสู้ว่าด้วยหมัดและเท้า
การต่อสู้โดยไม่พึ่งพาอาวุธไม่ได้แสดงว่าท่านแข็งแกร่ง ทว่าการหลบหลีกและความแม่นยำจะสูงมากยิ่งขึ้น สิ่งเหล่านี้จะเป็นผลประโยชน์กระทั่งว่าท่านใช้อาวุธ
พลังโจมตีด้วยมือเปล่าเพิ่มขึ้น 10% ความแม่นยำเพิ่มขึ้น 3% การหลบหลีกเพิ่มขึ้น 3%
=====
‘ก็เหมือน ความไม่ย่อท้อ เมื่อเห็นว่าทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดนานมากพอ ทักษะที่ต้องการจะปรากฏขึ้นลักษณะนี้’
แม้พวกนั้นจะเรียกตัวเองว่าเว็บไซต์ข้อมูล แต่พวกเขากลับไม่มีกระทั่งข้อมูลเรียบง่ายเช่นนี้ หากมีอื่นใดจริง ถ้าหากจะมีอะไรที่ถูกต้องมากกว่าข้อมูลเหล่านั้น มันก็ต้องมีข่าวลือจนสร้างความสงสัยให้เหล่าผู้เล่นที่ขาดประสบการณ์ ครึ่งหนึ่งบ้างก็จริงไม่ก็หลอกลวงเพื่อรักษาความได้เปรียบของพวกตนเอาไว้ ข่าวลือของพวกคนเหล่านั้นไม่น่าเชื่อถือเลยสำหรับคนอย่างอาร์ค
‘คงไม่รู้อะไร จะอย่างไรนี่ก็คือการสมัครงาน ไอ้พวกตัวบัดซบเหล่านั้นจะต้องไม่มีเจตนาดีปล่อยข้อมูลลงเว็บไซต์มากเกินไปแน่ ไม่ กระทั่งว่าผู้เล่นอื่นด้วยกันก็ไม่อาจเชื่อใจได้ มันต้องหาทางเรียนรู้ทุกสิ่งด้วยตนเอง’
หลังทักษะนี้ปรากฏออกมา เขาก็สามารถหลบหลีกการโจมตีของพวกหนูได้มากขึ้นยามที่ต่อสู้ด้วยมือเปล่า อีกทั้งมันยิ่งสะดวกมากขึ้นที่จะเคลื่อนไหวร่างกาย ในเมื่อเขาได้รับโบนัสนี้กระทั่งว่าตอนใช้อาวุธ นี่ย่อมเป็นทักษะที่มีประโยชน์อย่างแท้จริง
อาร์คเริ่มกลายเป็นคนมีชื่อเสียงในฮารัน
เรื่องนี้ทำให้หลายคนเริ่มสนใจเรื่องที่อาร์คฆ่าหนูอย่างบ้าคลั่งตั้งแต่เข้ามาในเกม นอกจากนี้ บางครั้งเขายังปล่อยให้ตัวเองตายแบบจงใจอีกด้วย เรื่องเหล่านี้ไม่มีทางเลยที่ผู้คนเหล่านั้นจะเข้าใจการกระทำของเขา ผู้คนต่างเริ่มครุ่นคิดว่าเขาหัวไปกระแทกจนมีปัญหาอะไรหรือเปล่า
พวกเขาสงสัยกันอย่างแท้จริง ทว่ากลับไม่มีใครรวมตัวกันมาเกลี้ยกล่อมอาร์คด้วยตนเองเลยสักคน ที่พวกเขาทำก็แค่พูดคุยกันในหมู่พวกตนเอง
“เขาพยายามจะทำอะไรกันแน่กับการฆ่าหนูพวกนั้นที่ให้ค่าประสบการณ์น้อยนิด หรือเพื่อเงิน?”
“ไม่มีทางเลยที่เขาจะเลเวลเพิ่มขึ้นได้เพราะฆ่าหนูพวกนั้นหรอก จริงไหม?”
“แหงล่ะ ถ้าเขาฆ่าไปมากพอ เขาสมควรเพิ่มเลเวลไปได้ถึง 3 เลเวลแล้ว”
“แต่บางครั้งเขาก็ตายนะ”
“คงเป็นเพราะช่วงเริ่มต้นเขาขาดความรู้และตายไป ทำให้ต้องทำเรื่องพวกนี้เพื่อเรียกค่าสถานะคืน”
คำกล่าวของบางคนเริ่มดึงดูดความสนใจเข้า
“มันมีหนทางเรียกค่าสถานะคืนกลับด้วย?”
แน่นอนว่ายังมีคนอีกมากที่ไม่รู้อะไรนอกเสียจากตัวคนกระทำ
“ใช่ ในกรณีที่เลเวลสูงขึ้น มันจะยิ่งต้องใช้เวลานานมากขึ้นเพื่อเพิ่มเลเวล อีกทั้งผู้คนส่วนใหญ่จะได้รับค่าสถานะมาทุกครั้งที่เลเวลเพิ่มขึ้น ทว่าสำหรับช่วงเลเวลแรก การเพิ่มเลเวลนั้นจะเร็วมากหากออกไปล่าที่นอกเมือง มันง่ายกว่าที่จะเพิ่มเลเวลโดยไม่ฟื้นคืนค่าสถานะ นั่นคงเป็นเหตุผลเดียวที่เขาออกล่าหนู”
“แต่กับเขาคนนี้เสียเวลาไปกว่าสิบวันเพื่อกระทำเรื่องนี้ นี่เขาเสียค่าสถานะไปเท่าไหร่กันแน่...”
“นายพูดถูก คนปกติหลังรู้ว่าต้องเสียเวลามากขนาดนี้คงยอมแพ้ไปแล้ว แต่เขากลับแน่วแน่มาก”
ทว่า การสนทนาของพวกเขาก็หาได้ไปถึงหูอาร์คแต่อย่างใด
มันไร้เหตุผลสิ้นดีที่จะไปฟังคนอื่นพูดคุยเพราะเขามีเป้าหมายที่แน่นอนแล้ว และตอนนี้มันก็ยิ่งง่ายมากขึ้นที่จะกำจัดพวกหนูไปเพื่อฟื้นคืนค่าสถานะกลับมา สัมผัสการต่อสู้ที่เขาตระหนักได้จากร่างกายของตนเองนั้น มันเหนือล้ำยิ่งกว่าค่าประสบการณ์ไร้ค่าพวกนั้น
“อา นานมากแล้วที่ได้รับความช่วยเหลือเป็นอย่างดีเช่นนี้ ตอนนี้ฉันคงปล่อยวางจากไปได้แล้ว”
“อย่าพูดอะไรแบบนั้นสิครับ คุณยายยังต้องอยู่ไปอีกนานและมีสุขภาพแข็งแรงนะครับ”
ขณะที่อาร์คจับมือของคุณยายคนหนึ่งเอาไว้แนบแน่นได้กล่าวคำพูดออกมา ฉับพลับหน้าต่างข้อมูลก็ปรากฏขึ้น
=====
ท่านได้เรียนรู้ทักษะใหม่ เยียวยา (ขั้นต้น, เรียกใช้งาน) : ท่านสามารถมอบความหวังให้ผู้อื่นฟื้นคืนความกล้าและความแข็งแรงกลับมาได้
ท่านได้เสริมความกล้าและความแข็งแรงกับผู้ป่วย 20% ด้วยการใช้ทักษะนี้
พลังมานาเรียกใช้ : 10
=====
ยามที่อาร์คล่าหนูเสร็จสิ้นไปหนึ่งร้อยภารกิจ บางครั้งฮานเซ็นก็จะมอบภารกิจอื่นให้เขาแทน แต่มันก็ไม่ใช่ภารกิจที่ระรื่นหูสักเท่าไหร่
“เจ้ารู้จักคุณยายโจแฮนสันหรือเปล่า? คุณยายน่ะใกล้จะจากไปแล้ว พวกเขาต่างบอกกันว่าคุณยายต้องการใครสักคนไปดูแลเธอสักหนึ่งวัน ถ้าหากเป็นเจ้า ข้าสามารถเชื่อใจให้เจ้าดูแลได้”
“ช่วงนี้ภัตตาคารคนเยอะมาก พวกเราเลยต้องการลูกมือไปช่วยหน่อย หากเป็นเจ้า ข้าก็สามารถเชื่อใจฝากภารกิจนี้เอาไว้ได้”
แล้วก็มีอีกหลายงานที่เล็กน้อยเช่นนี้ กล่าวตามตรง เขาต้องการบอกผ่านไปเสีย ทว่าฮานเซ็นก็มอบภารกิจเหล่านี้ให้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ไม่ว่าเขาจะชอบหรือไม่ก็ตาม เพื่อที่จะได้รับมาซึ่งภารกิจกำจัดหนู เขาจึงต้องสำเร็จภารกิจเหล่านี้ให้เป็นไปได้ด้วยดี จะยังไงมันก็ไม่ใช่เรื่องแย่อะไร
หนึ่งนั้นภารกิจเหล่านี้จ่ายหนักทีเดียว อย่างน้อยก็จ่ายให้มากถึง 1 เหรียญเงิน
ค่าซ่อมแซมดาบขึ้นสนิมกับชุดเกราะหนังคือ 30 เหรียญทองแดง และขนมปังข้าวสาลีก็ราคา 5 เหรียญทองแดง
สำหรับอาร์คแล้ว 1 เหรียญเงินไม่อาจนับว่าน้อยนิดเลยทีเดียว
เหนือล้ำยิ่งกว่านั้น เขายังได้เรียนรู้ทักษะอีกด้วย
แต่ก็ดี พวกเขาทำให้เขาได้รับทักษะที่ไม่รู้ว่ามีประโยชน์หรือไม่มา แต่มันก็ไม่มีอะไรแย่ที่จะได้รับทักษะมาเพิ่ม ยังไงด้วยเลเวลของเขาตอนนี้นอกจากการล่าหนูแล้วก็ถือว่าพักผ่อนไปในตัวก็แล้วกัน
ต้องขอบคุณภารกิจมากมายเหล่านั้น ค่าความสัมพันธ์ของเขากับเอ็นพีซีในหมู่บ้านฮารันเพิ่มสูงขึ้นมาก
เมื่อใดก็ตามที่เขาเดินตามถนน เอ็นพีซีมักจะเริ่มบทสนทนากับเขา อีกทั้งยังลดค่าขนมปังกับค่าซ่อมแซมอุปกรณ์ให้ด้วยซ้ำ
“ขอโทษที่รบกวนนะ แต่นายช่วยซื้อขนมปังให้ฉันสัก 100 ก้อนได้ไหม?”
“ฉันกำลังหาตัวช่วยที่จะซ่อมแซมอาวุธให้...”
ในกรณีที่เป็นดาบยาว ค่าซ่อมแซมจึงเกินกว่าเหรียญเงินเดียวจะเอาอยู่
ทว่าอาร์ครับดาบนั้นมาซ่อมแซมให้ เขาจ่ายไปเพียงแค่ 70 เหรียญทองแดงเท่านั้น
ในหมู่บ้านเริ่มต้น 30 เหรียญทองแดงนับเป็นทรัพย์ที่ไม่น้อย อย่างรวดเร็ว เหล่าผู้เล่นต่างหาทางติดต่อเจรจาแลกเปลี่ยนผ่านอาร์ค แน่นอนว่าอาร์คไม่ได้ทำงานพวกนี้ให้ฟรีแน่
มูลค่าคือ 20% ของราคาที่จ่าย นี่คือข้อเสนอของอาร์ค
“แทนที่จะเป็น 1 เหรียญเงิน รู้ไหมว่ามีค่าบริการ 20 เหรียญทองแดงด้วย?”
“ขอให้ครั้งหน้าได้ไหม? ตอนนี้เหลือแค่ 10 เหรียญทองแดงน่ะ”
“ไม่ ไว้มาใหม่แล้วกัน”
“จะมากเกินไปแล้วนะ แค่ 10 เหรียญทองแดงเอง”
“ถ้าจะตระหนี่ขนาดนั้น ก็เชิญไปสร้างความสัมพันธ์กับคนในหมู่บ้านฮารันเองก็แล้วกัน ถ้าหากนายอยากล่าหนูถึงร้อยภารกิจน่ะนะ จากนั้นราคาที่นายต้องจ่ายก็จะลดลงเองแหละ แต่ก็นะ เลเวลนายก็คงไม่กระเตื้องแน่”
“ครั้งหน้าฉันจะกลับมาจ่ายให้แน่นอน”
“ที่ฉันเชื่อมีเพียงแต่เงินตราเท่านั้น”
“... เอ้านี่ เงิน”
ด้วยความที่ต่อรองจนเหลือแค่ 10 เหรียญทองแดง เพราะโดนปฏิเสธหลายต่อหลายครั้งถึงค่อยยอมจ่าย อาร์คถึงกับแค่นเสียง
นี่ก็เป็นอีกครั้งที่เขาเลือกไม่เชื่อใจผู้เล่น