ตอนที่ 110 ความจริงเกี่ยวกับฆาตกร

หลังจากที่พวกเขาท่องเที่ยวทั่วเมืองเซี่ยกงแล้ว พวกเขาก็ตัดสินใจที่จะกลับไปโรงแรม มันเป็นเวลาบ่ายโมงเมื่อหลิน ฮวงและหลิน ซินมาถึงโรงแรมเพียงเมื่อพวกเขาเข้าไปในห้อง แหวนหัวใจจักรพรรดิของหลิน ฮวงก็สั่น มันคือหยี่ เสิ่นที่ขอวิดิโอคอลกับเขา หลิน ฮวงรับสาย

 

“นายโทรหาฉันเมื่อคืน?”หยี่ เสิ่นถาม เขาไม่สนใจที่จะทักทายใดๆทั้งนั้น

“ผมต้องการความช่วยเหลือของคุณเพื่อตรวจสอบบางสิ่ง แต่มันช้าไปแล้ว”หลิน ฮวงตอบกลับและพยักหน้า

“โอ้ เมื่อคืนฉันกำลังยุ่งอยู่กับบางสิ่งนะ”หยี่ เสิ่นอธิบาย“ฉันได้ยินว่านายอยู่ในเมืองเซี่ยกง?”เขาพูดต่อ

“ใช่ ผมกำลังจะไปโบราณสถานเซี่ยกงในวันพรุ่งนี้”หลิน ฮวงกล่าว

“หมู่นี้เมืองเซี่ยกงมักจะไม่สงบ ฉันแนะนำให้นายอย่าอยู่ที่นั่นนานเกินไป”หยี่ เสิ่นเตือนเขา

“คุณกำลังพูดถึงฆาตกร ใช่ไหม?”หลิน ฮวงตอบ เขารู้ดีถึงความกังวลของหยี่ เสิ่น

“นายดูเหมือนจะไม่รู้สึกถึงอันตราย ช่างเถอะ งั้นฉันก็ควรจะบอกนาย”หยี่ เสิ่นกล่าวและส่ายหัว

“ผลของคดีฆาตกรรมที่นายกำลังพูดถึงได้ออกเมื่อเช้านี้ แต่รัฐบาลกลางกลับยังคงนิ่งเงียบเกี่ยวกับมัน  คน7คนที่มีส่วนร่วมในการฆาตรกรรมล้วนถูกจับกุมในไม่กี่วันมานี้ พวกเขาคือมนุษย์ที่ติดเชื้อโดยสายพันธ์ปรสิต”เขากล่าว

 

หลิน ฮวงขมวดคิ้วและถาม“มันเป็นไปได้ยังไงที่ปรสิตจะผ่านระบบป้องกันภัยของประตูเมืองมาโดยไม่ถูกตรวจพบ?!มันจะเป็นไปได้กับเมืองเล็กๆ แต่เมืองเซี่ยกงคือเมืองขนาดใหญ่เกรดB ระบบความปลอดภัยควรจะดีกว่านั้น”

“ฉันได้ยินมาว่ามันคือปรสิตชนิดใหม่ที่ไม่เคยถูกพบมาก่อน ไม่เพียงแค่นั้น แต่รูปแบบของปรสิตยังแตกต่างจากพวกอื่นๆ ทำให้พวกมันเล็ดรอดระบบป้องกันภัยมาได้ โชคดี ปรสิตดังกล่าวไม่อาจแพร่กระจายได้ ผู้ถูกสิงจะไม่อาจแพร่เชื้อปรสิตให้กับผู้อื่นได้ผ่านการสัมผัสหรืออากาศ นั่นจึงทำให้มันไม่กระจายไปทั่วเมือง”หยี่ เสิ่นอธิบาย

“อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดก็คือเมืองเซี่ยกงได้จ้างจอมเวทย์จำนวนมากเพื่อกวาดล้างปรสิต แต่ทั้งหมดกลับล้มเหลว นี่คือเหตุผลที่ทำให้รัฐบาลกลางปฏิเสธที่จะประกาศความจริงเกี่ยวกับคดีนี้เพื่อหลีกเลี่ยงความวุ่นวาย”หยี่ เสิ่นบอกหลิน ฮวงถึงความจริง หลิน ฮวงไม่คาดฝันว่าเรื่องราวจะร้ายแรงเช่นนี้“ทั้งหมดล้มเหลว?”เขาคิด

“แม้ว่ามันจะไม่แพร่กระจาย หากระบบป้องกันภัยยังคงไม่ทำงาน มันก็จะทำให้ปรสิตมากมายบุกเมืองเซี่ยกง...”หลิน ฮวงขมวดคิ้วขณะที่เขาพูด เขารู้ดีว่าปัญหามันรุนแรงมากแค่ไหน“รัฐบาลกลางได้วางแผนรึยัง?”เขาถาม

“มีอยู่สามกลยุทธ์ที่พวกเขากำลังดำเนินการในตอนนี้ หนึ่งคือเสริมความแข็งแกร่งของระบบป้องกันภัยโดยตรวจสอบทุกคนที่เข้าเมือง สอง พวกเขาจะเพิ่มการป้องกันในเมืองขึ้นและสุดท้าย พวกเขาจะเร่งการวิจัยเกี่ยวกับปรสิตสายพันธ์ใหม่เพื่อพัฒนาวิธีการระบุตัวตน”หยี่ เสิ่นกล่าวขณะที่ยักไหล่

“นั่นจะไม่ได้ช่วยแก้ไขถึงรากของปัญหา....”หลิน ฮวงส่ายหัว

“พวกเราไม่อาจทำอะไรได้มากกว่านี้ นายต้องการจะบอกประชาชนทั้งหมดว่าระบบป้องกันภัยไม่อาจระบุปรสิตสายพันธ์ใหม่ได้และพวกมันได้บุกเข้ามาในเมืองและไม่มีวิธีกำจัดพวกมันออกไปงั้นหรอ?”หยี่ เสิ่นถามและเลิกคิ้วขึ้น

“มันอาจจะได้ผลกับเมืองเล็กๆ แต่ตอนนี้ มันเกิดขึ้นกับเมืองขนาดใหญ่เกรดB หากข่าวกระจายไปทั่ว ผู้คนจะยังเชื่อใจในรัฐบาลกลาง?บางทีผู้คนอาจจะรู้สึกปลอดภัยหากพวกเขาย้ายไปเมืองเกรดA”หลิน ฮวงกล่าว

 

หลิน ฮวงส่ายหัว เขารู้ว่าไม่มีแผนการใดที่สามารถใช้งานได้ในตอนนี้ ปัญหาจะเลวร้ายยิ่งขึ้นหากเกิดความโกลาหลในหมู่ประชาชน ความหวาดกลัวจะปกคลุมไปทั่วเมืองราวกับไฟป่า หลิน ฮวงนึกถึงวันที่เขาอยู่บนโลก เมื่อใดก็ตามที่ผู้คนได้ยินถึงข่าวเกี่ยวกับมลพิษทางน้ำ หลายคนจะรีบเร่งไปร้านสะดวกซื้อเพื่อกักตุนน้ำสะอาด หากผู้ได้ยินว่ามีคนตายจากโรคไข้หวัด หลายๆคนจะรีบเร่งไปร้านขายยาเพื่อกักตุนยา นั่นคือผลที่เกิดจากความกลัว

 

“อย่าอยู่ที่นั่นนานเกินไป มันจะเป็นปัญหาหากนายติดเชื้อของปรสิตสายพันธ์ใหม่”หยี่ เสิ่นเตือนเขาอีกครั้ง

 

“ผมรู้ ขอบคุณที่บอกผม ผมมีบางสิ่งที่ค้างคาใจ แต่ผมจะออกไปในสองวันหลังจากที่ผมไขข้อข้องใจได้”หลิน ฮวงกล่าวและพยักหน้า การได้ยินข่าวร้ายจากหยี่ เสิ่น ไม่ได้กระตุ้นให้เขาออกจากเมืองในทันที เขาเห็นแล็ปท็อปที่ถูกทิ้งไว้โดยเซี่ย ห่าว และเขาจะไม่จากไปจนกว่าเขาจะรู้เรื่องราว

หลังจากที่วางสาย หลิน ฮวงก็ยุ่งอยู่กับการขบคิดถึงปรสิต ปรสิตเป็นหนึ่งในสายพันธ์ที่ผู้คนในโลกนี้ชิงชังมากที่สุดเพราะพวกมันส่วนใหญ่สามารถแพร่เชื้อใส่มนุษย์ได้ ยิ่งไปกว่านั้น มันไม่อาจคาดเดาได้ว่าเมื่อไรพวกมันจะบุกเมือง

ตามข้อมูลที่พวกเขามีเกี่ยวกับประเภทของปรสิตที่แตกต่างกัน พวกมันถูกแบ่งออกเป็น5ประเภท

หนึ่งคือปรสิตชนิดรุกราน ปรสิตจะเข้าสู่ร่างของคนและควบคุมทุกสิ่ง ปรสิตระดับสูงจะสามารถได้รับความรู้ของมนุษย์เนื่องจากพวกมันมีสติปัญญาที่น่าทึ่ง

ประเภทที่สองคือปลิงปรสิต ปรสิตชิดนนี้จะปล่อยปลิงจำนวนมากและผู้ที่ติดเชื้อจะกลายเป็นร่างสำหรับปรสิต ปรสิตชนิดนี้จะสามารถควบคุมร่างได้นับหมื่น  มันเป็นตัวอันตรายและเป็นพืช

ประเภทที่สามจะเป็นตัววางไข่ ปรสิตสายพันธ์นี้จะวางไข่ในร่างกายและใช้ร่างเพื่อเป็นอาหารและที่พักพิงสำหรับปรสิตทารกเพื่อเพาะเลี้ยงลูกของมัน ปรสิตแมลงส่วนใหญ่มักจะใช้วิธีนี้เพื่อแพร่สายพันธ์ของพวกมัน

ประเภทที่สี่จะเป็นปรสิตวิญญาณ มันเป็นปรสิตที่หาได้ยากขณะที่มันจะใช้วิธีแปลกๆในการเกาะติดวิญญาณของเจ้าร่างและครอบงำจิตสำนึกของร่าง มันเกือบจะครอบงำร่างของเจ้าของได้โดยสมบูรณ์รวมถึงความทรงจำและใช้ชีวิตได้ราวกับมนุษย์ มันเกือบจะไม่สามารถตรวจพบได้

ประเภทที่ห้าคือปรสิตกลายพันธ์ มันคล้ายกับปรสิตวิญญาณ มันหาได้ยากมาก จากสิ่งที่หยี่ เสิ่นได้กล่าว กรณีนี้อาจเกิดโดยปรสิตรุกรานหรือปลิงปรสิต หลิน ฮวงไม่กลัวปรสิตเหล่านี้เพราะปรสิตรุกรานสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ตราบเท่าที่เขารับรู้ถึงมัน มันจะไม่ยากที่จะกำจัดพวกมัน สำหรับปลิงปรสิต พวกมันสามารถหลีกเลี่ยงได้โดยการสวมเกราะบางส่วน ตราบเท่าที่เกราะป้องกันร่างจากการสัมผัสของปลิง เจ้าร่างจะปลอดภัย

 

หลิน ฮวงไม่คิดว่าเขาจะได้รับผลกระทบ แต่เขาก็ขมวดคิ้วเมื่อคิดถึงหลิน ซิน“ตอนนี้ เมืองเซี่ยกงไม่ปลอดภัย มันจะเลวร้ายกว่าที่โบราณสถาน ฉันไม่ควรจะพาหลิน ซินไปด้วย”เขาคิด หลังจากที่ลังเล เขาก็เคาะประตูห้องหลิน ซินและบอกข่าวที่หยี่ เสิ่น บอกแก่เขา หลิน ซินตกใจ

“พี่คะ งั้นเราก็ควรออกจากเมืองเซี่ยกงกันในวันพรุ่งนี้เช้าเลย”เธอพึมพำ

“พี่ยังคงต้องไปโบราณสถานเพื่อตรวจดูบางสิ่ง”หลิน ฮวงบอกเธอ เขาจึงตกลงกับหลิน ซิน“ไป่จะอยู่ที่นี่เพื่อปกป้องน้อง พยายามอย่าออกไปไหนหากพี่ไม่อยู่ด้วย สั่งอาหารจากโรงแรมเมื่อน้องหิว และให้ไป่เปิดประตูแทนน้อง”เขาสั่ง

“นี่สำหรับน้อง ไม่ใช่ว่าน้องต้องการมันเสมอ?”หลิน ฮวงพูดขณะที่เขาส่งGrayEagle17พร้อมกับกระสุนให้เธอ เขาไม่ต้องการปืนนั้นอีกต่อไป

“แล้วพี่ละ?”หลิน ซินถาม

“พี่มีBlackEagle33และมอนสเตอร์ที่สามารถบินได้ หากพี่เผชิญกับอันตราย พี่จะหนีทันที ไม่ต้องกังวล”หลิน ฮวงยิ้มและอธิบาย

“พี่ต้องไปจริงๆ?”หลิน ซินยังคงกังวลว่าบางสิ่งอาจเกิดขึ้นกับหลิน ฮวง

 

“มันสำคัญมาก พี่ต้องไป”หลิน ฮวงพยักหน้าด้วยความจริงจัง