Chapter 190: ยืมปืน
หอกสามง่ามยาว 8เมตรนั้นงอเล็กน้อยเมื่อมันแทงเข้าไปเนื่องจากน้ำหนักของซอมบี้ แต่โบเจิงฉงก็ยกมันขึ้นและเขวี้ยงมันเข้าไปใส่ซอมบี้อีกกลุ่มหนึ่ง เห็นได้อย่างเด่นชัดว่าความแข็งแกร่งของโบเจิงฉงนั้นน่าประหลาดใจ หลังจากนั้นเขาก็เหลือบตามองไปที่เจียงลู่ฉีพร้อมกับท่าทางอันหยิ่งยโส เนื่องจากทีมของเจียงลู่ฉียังคงอยู่ที่เดิม
โบเจิงฉงนั้นเชื่อว่ารถมินิบัสของเจียงลู่ฉีนั้นใหญ่เกินไปและรถFreezerนั้นก็ไม่ได้มีความยืดหยุ่นที่สูง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีความแข็งแกร่งเพียงพอที่จะสนับสนุนทีมอื่น แต่มันก็ควรจะหาสิ่งอื่นทำแทนที่จะยืนอยู่เฉยๆ สุดท้ายแล้วพวกเขาก็เป็นทีมชั้นยอด ทีมของเจียงลู่ฉีนั้นสามารถที่จะถูกพิจารณาได้ว่าเป็นทีมธรรมดาทั่วไป
“พี่เจียง พวกเราจะทำอะไรกันดี?”จางไฮ่ขับมาด้านข้างรถมินิบัสและถาม
เจียงลู่ฉีเหลือบตาไปที่ทิศทางของทีมพายุคลั่งและตอบอย่างใจเย็น “พวกเราจะสังเกตการณ์อยู่ชั่วครู่หนึ่ง”ในสายตาของเจียงลู่ฉี วิธีการของทีมทั้งสองทีมนั้นทั้งห่ามและอันตราย เขานั้นไม่ชอบแทคติคของพวกเขา พวกเขาจะสามารถฆ่าซอมบี้ได้ตลอดทางมากเท่าไหร่กัน? พลังงานของพวกเขาเดี๋ยวก็หมดลงในไม่ช้า
สำหรับการยั่วยุของทีมพายุคลั่ง เจียงลู่ฉีไม่ได้สนใจมันเลยแม้แต่น้อย
“พี่เจียง ในกลุ่มของซอมบี้ มันมีแสงสว่างที่พิเศษมาก ซึ่งมันกำลังเคลื่อนไหวตลอดเวลา”ในเวลานั้นเอง หลันซิหยู่ก็พูดขึ้นมาอย่างฉับพลัน และใช้ความสามารถพิเศษของเธอ เธอสามารถที่จะสังเกตสิ่งต่างๆที่คนธรรมดาไม่สามารถที่จะสังเกตเห็นได้ เมื่อฟังคำพูดของเธอ เจียงลู่ฉีก็มองไปที่กลุ่มของซอมบี้ และเจียงลู่ฉีก็เดาว่าแสงนั้นน่าจะเป็นซอมบี้กลายพันธุ์ “แต่นอกจากแสงนั้นแล้ว มันยังคงมีแสงอื่นอีกหลายแสง แต่อ่อนแอกว่าแสงนี้”หลันซิหยู่พูดอีกครั้ง
“แสงอื่น?”เจียงลู่ฉีตกตะลึง เขาไม่สามารถที่จะมั่นใจเกี่ยวกับมันได้ เนื่องจากเขาคิดว่ามันเป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้ที่จะมีซอมบี้กลายพันธุ์หลายตัวอยู่ในกลุ่มเล็กๆแบบนั้น
“มันเป็นเรื่องยากสำหรับฉันที่จะนับเนื่องจากพวกมันนั้นรวดเร็วมากเกินไป”หลันซิหยู่ขมวดคิ้ว
“หลันซิหยู่คอยโฟกัสกับแสงนั้นไว้”เจียงลู่ฉูด
“โอเค!”หลันซิหยู่ตอบกลับ ในเวลาเดียวกัน เจียงลู่ฉีก็ปรากฏขึ้นด้านข้างรถกองทัพพร้อมกับรถมินิบัสและพูด “พี่เฉิน พี่มีปืนสไนเปอร์หรือเปล่า?” เฉินเต๋าที่กำลังนั่งอยู่บนรถกองทัพและพนักงานอีกคนที่อยู่ด้านเขา พนักงานคนนั้นตกตะลึงกับคำถามของเจียงลู่ฉีและคิดว่าผู้รอดชีวิตคนนี้โง่เง่า เขานั้นไม่น่าจะเคยแตะปืนสไนเปอร์มาก่อน และมันจำเป็นที่จะต้องได้รับการฝึกฝนมาอย่างมีคุณภาพมากในการที่จะใช้ปืนสไนเปอร์ อย่างน้อยมันจะต้องฝึกมาเป็นเวลาสองหรือสามปี
พนักงานระดับต่ำคนนี้นั้นมั่นใจในความแม่นยำของเขาเสมอมา แต่เขาก็เชื่อว่าเขานั้นไม่ถึงขั้นพื้นฐานของมือสไน แล้วเจียงลู่ฉีจะใช้ปืนสไนเปอร์ได้อย่างไรกัน?
“น้องเจียง น้องต้องการกระบอกหนึ่งงั้นเหรอ? ฉันไม่มี แต่ถ้าน้องต้องการมันละก็ ฉันสามารถที่จะขอยืมมันมาให้น้องได้กระบอกหนึ่ง”เฉินเต๋าประหลาดใจ
“ถ้ามันไม่ลำบากเกินไปละก็ ได้โปรดยืมมาให้ผมกระบอกหนึ่งด้วยครับ”เจียงตอบกลับ
เฉินเต๋าตะโกนและเพียงเวลาไม่นาน ทหารในชุดลายพรางก็ถือปืนสไนเปอร์และรีบพุ่งเข้ามาหา
“นี่คือสไนเปอร์รุ่น AMR-2 มันแพงมาก”ทหารนั้นไม่เต็มใจที่จะยืนปืนสไนเปอร์ให้กับเจียงลู่ฉี เมื่อเจียงลู่ฉีถือปืนสไนเปอร์ในมือของเขาและรู้สึกถึงน้ำหนักมัน เขาก็ตื่นเต้น มันเป็นปืนที่ดีจริงๆ!
ปืนนี้มีสภาพที่ยอดเยี่ยมมาก ในความเป็นจริง ทหารนั้นไม่ต้องการที่จะให้คนนอกยืมปืนที่ดีนี้ แต่เฉินเต๋านั้นเป็นหัวหน้าสายตรงของเขา ดังนั้นเขาจำเป็นที่จะต้องให้
“กระสุนของ AMR-2 คือ 12.7มม. และการยิง12.7 x 108มม. กับกระสุนหนักของปืนกลพร้อมกับพลังเจาะเกราะอันแข็งแกร่งและมีประสิทธิภาพในการยิงอยู่ที่ 1.5กิโลเมตร” เฉินเต๋าพูด เจียงลู่ฉีพยักหน้าและรู้สึกพึงพอใจกับมัน
“คุณเคยใช้ปืนสไนเปอร์มาก่อนเลยไหม?”พนักงานระดับต่ำถามขึ้นมาอย่างอดทนไม่ได้
เจียงลู่ฉีส่ายหัวอย่างใจเย็นและพูด “ไม่เคย นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันใช้มัน แต่ปืนนี้ค่อนข้างดี ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะใช้มัน…”
“…”พนักงานและทหารคนนั้นก็จ้องไปที่เขาอย่างมึนงง และหลังจากนั้นเขาก็มองอย่างกังวลไปที่เฉินเต๋า พวกเขานั้นมั่นใจเกี่ยวกับลักษณะของจางจิงว่าเฉินเต๋านั้นจะโดนลงโทษอย่างแน่นอน
ในเวลานั้นเอง เสียงหวีดหวิวก็ดังขึ้นอีกครั้ง เหล็กเส้นก็ปะทะเข้ากับรถของทีมหลงซัว ทีมของหลงซัวนั้นโจมตีซอมบี่ภายใต้การคุ้มกันของกองทัพที่ยิงปืนใส่ซอมบี้อยู่ แต่เหล็กเส้นนั้นกระแทกเข้ากับรถของเขาอย่างแม่นยำ และหลังจากนั้นรถก็ยังคงพุ่งหน้าต่อไป กระแทกเข้ากับรั้วทางด่วนและกระแทกเข้ากับต้นไม้ต่อ ควันสีดำมากมายก็พวยพุ่งออกมา เมื่อเห็นฉากนี้แล้ว กัปตันหลงซัวก็ตกตะลึง
ซอมบี้ที่รู้วิธีการเขวี้ยงเหล็กเส้นนั้นหลบอยู่ด้านหลังซอมบี้ที่ถือแผ่นเหล็กและรอคอยโอกาสในการโจมตี มันเลวร้ายมาก! ไม่มีใครกล้าที่จะโจมตีมันอีกต่อไป
ทันใดนั้น เสียงหวีดหวิวก็ดังขึ้นอีกครั้งและเหล็กเส้นก็กระแทกเข้ากับรถของกองทัพ! ทุกคนนั้นแทบตกตะลึงจนถึงแก่ความตาย มันเป็นเรื่องที่เห็นได้แน่ชัดว่ามีซอมบี้มากกว่าหนึ่งตัวที่สามารถเขวี้ยงเหล็กเส้นได้!
ขอพื้นที่ประกาศครับ นิยายเรื่องนี้จะเปิดกลุ่มVIP 4 ตั้งแต่ตอนที่ 191-250 ครับ รวม100บาท อัตราการลงเท่ากันกับThainovelครับ ใครที่สนใจสามารถ ทักเข้ามาได้ใน Ishliar Fanpage ครับ
