Chapter 183: งูพิษ
ชายผอมที่ซ่อนอยู่ตรงมุมห้อง หลังจากที่เห็นเจียงลู่ฉีและคนอื่นจากไปไกลแล้ว เขาก็ออกมา เขามองไปที่ทิศทางที่พวกเจียงลู่ฉีเดินจากไปอย่างลึกซึ้งและเขาก็เดินเข้าไปในเมือง ในไม่กี่นาทีต่อมา ชายคนนี้ก็ปรากฏตัวด้านหน้าร้านเล็กๆร้านหนึ่งบนถนน
ภายนอกของร้านค้านั้นเต็มไปกราฟฟิตี้ บนประตูมีคำเขียนไว้สองคำ ‘โรงเตี๊ยม’ และมีหัวกระโหลดสีดำห้อยไว้ด้านใต้พวกมัน มันดูค่อนข้างที่จะธรรมดา แต่ที่จริงแล้วคนธรรมดาทั่วไปไม่ได้รับอนุญาตให้เข้า พูดตามตรงแล้ว พวกมีพลังเหนือธรรมชาติจำนวนมากนั้นมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ สมาชิกของทีมพายุคลั่งก็รวมตัวกันที่นี่เสมอๆ ชายผอมก็ผลักประตูและเดินเข้ามาและก็เดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสองและหลังจากนั้นเขาก็เปิดประตูตรงมุมห้องประตูหนึ่ง
ในห้องนี้มันเต็มไปด้วยควันและชายหลายคนก็กำลังเล่นไพ่โป๊กเกอร์กันอยู่ พวกเขานั้นมีผู้หญิงเคียงข้างกันหมด ในขณะที่พวกเขานั้นกำลังเล่นไพ่กันอยู่ พวกเขาก็ปลุกปล้ำเหล่าหญิงสาวไปพร้อมๆกัน บางครั้งก็จะหัวเราะออกมา
“เจ็ด ทำไมนายรีบกลับมาจังละ? แล้วคาสิโนละ?”หนึ่งในชายที่กำลังเล่นไพ่ถามโดยไม่ได้ยกหัวของเขาขึ้นมา
“หัวหน้าเราอยู่ที่ไหนกัน?”เจ็ดไม่ได้ตอบคำถามของเขาแต่ก็ถามขึ้นมา
“ด้านใน….เฮ้ หัวหน้าเรามีแขกอยู่!”อย่างไรก็ตามในขณะที่ชายคนนี้กำลังพูดอยู่ เจ็ดก็เปิดประตูและเดินเข้าไปแล้ว
มันมีโซฟาสองตัวและตู้แช่ไวน์อยู่ในห้องพร้อมกับการตกแต่งที่หรูหรา ชายที่สูงมากกำลังนั่งอยู่บนโซฟาและผมของเขาที่ถูกมัดก็ถูกพาดไว้ที่ด้านหลัง ใบหน้าของเขานั้นซีดขาวเหมือนกับคนตาย เขานั้นกำลังนั่งอยู่พร้อมกับมีแก้วไวน์ในมือของเขาและก็มีผู้หญิงที่มีเสน่ห์อย่างมากอยู่ในอ้อมอกของเขา
ถึงแม้เขาจะกอดผู้หญิงคนนี้ก็ตาม ความสนใจของเขาก็ไม่ได้อยู่ที่เธอ แต่อยู่ที่ผู้ชายที่มีท่าทางซับซ้อนที่สวมแว่นตาและกำลังนั่งอยู่บนโซฟาอีกตัว เขานั่งด้วยท่าทางที่สบายตัวมากพร้อมกับกอดผู้หญิงทั้งซ้ายทั้งขวา หนึ่งในหญิงสาวนั้นดูเด็กมากและกระวนกระวาย ในสภาวะตื่นตระหนกของเธอนั้นเขาก็นวดไปที่หน้าอกของเธอ แต่เธอก็หวาดกลัวจนไม่กล้าที่จะร้องออกมาสักคำ
“บอส”เจ็ดพยักหน้าให้กับชายสูงและหลังจากนั้นก็ยิ้มให้กับชายที่ใส่แว่น “สวัสดีครับ คุณฉู่”
“เกิดอะไร?”ชายสูงมองมาที่เขาและถามขึ้น
“มันมีเหตุเกิดขึ้นที่คาสิโนครับ”เจ็ดพูด ชายที่ใส่แว่นก็กวาดตามองขึ้นมาโดยไม่ได้พูดอะไร
ชายสูงนั้นขยับร่างกายเล็กน้อยและเขาก็ปล่อยผู้หญิงจากแขนของเขา
“เธอ ออกไปก่อน” ที่จริงแล้วชายสูงนั้นก็หัวหน้าของทีมพายุคลั่ง ที่ชื่อ โบเจิงฉง เขากวาดตามองไปที่ชายใส่แว่นละถามขึ้น “เกิดอะไรขึ้น?”
ชายที่ใส่แว่นมองไปที่หญิงสาวทั้งสองคนที่ยืนขึ้นฉับพลันและเขาก็ยืดมือออกมาและตบไปที่ก้นของพวกเธอพร้อมกับรอยยิ้ม เมื่อรอหญิงสาวทั้งสามคนเดินจากไป เจ็ดก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในคาสิโนให้ฟัง
“ผมเดาว่าไอ้นั่นแม่งตั้งใจที่จะมาก่อปัญหาตั้งแต่แรกอยู่แล้วครับ”เจ็ดพูด
รอยยิ้มของคุณฉู่นั้นหายไปในขณะที่เขาจ้องไปอย่างเกียจคร้านที่นาฬิกาของเขา เขาก็กลายเป็นเย็นชาอย่างมากหลังจากฟังคำพูดของเจ็ด คุณฉู่ก็พูดอย่างเบาๆ “บางทีเขาต้องการที่จะล้างแค้น”
เจ็ดประหลาดใจ แต่หลังจากนั้นคุณฉู่ก็พูดต่อ “แต่ยังไงมันก็ไม่สำคัญหรอก”
เจ็ดมองไปที่คุณฉู่และเขาก็รู้อย่างชัดเจนว่าฉู่ซงหมิงนั้นอยู่ฝั่งไหนและ....พร้อมกับงานอดิเรกที่น่าสับสนของเขาแล้ว ความแตกต่างของมันก็ทำให้ผู้คนรู้สึกเลวร้าย ฉู่ซงหมิงนั้นทรงพลังอย่างมาก คาสิโนและผับเป็นธุรกิจของเขาทั้งหมด
ความหมายของประโยคของเขาคือว่าไม่ถูกต้องและผิด....คู่รักนั้นกล้าที่จะสร้างปัญหาละก็ พวกนั้นก็จะต้องโดนลงโทษ
“หญิงสาวสองคนและชายหนุ่มหนึ่งคน.....หนึ่งในผู้หญิงสองคนนั้นมีความสามารถจริงๆ....การผสมผสานนี้เป็นอะไรที่แปลกประหลาดอย่างมาก ดังนั้นมันเป็นเรื่องง่ายที่จะเจอพวกเขา”โบเจิงฉงพูด
“หลังจากที่เจอพวกมันแล้ว ให้พวกเราฆ่าพวกมันเลยไหมครับ?”เจ็ดถาม
โบเจิงฉงคิดและพูด “ตัดนิ้วมือของผู้ชายและโยนพวกมัน…”
“แล้วสำหรับหญิงสาวสองคนที่นายพูดถึงละ”ฉู่ซงหมิงถามขึ้นอย่างฉับพลัน
เจ็ดเปิดเผยรอยยิ้มที่ว่า “ผมเข้าใจ” และพูด “พวกเธอนั้นสวยมาก! พวกเธอยังคงเป็นเด็กสาวที่อายุประมาณยี่สิบปี หนึ่งในนั้นเป็นพวกมีพลังเหนือธรรมชาติและอีกคนนั้นเซ็กซี่มาก…”
โบเจิงฉงยิ้มและพูด “ผู้หญิงที่สวยแบบนั้นนี่เอง! มันเป็นเรื่องที่น่าละอายที่จะฆ่าพวกเธอ พาพวกเธอกลับมา!”เขามองไปที่ฉู่ซงหมิงพร้อมกับการแสยะยิ้มที่เลวร้าย “ยิ่งพวกเขาแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งดี มันจะกลายเป็นเรื่องที่น่าสนใจ”
ฉู่ซงหมิงยิ้มออกมาเล็กน้อยและพูด “นั่นสินะ”
โบเจิงฉงนั้นรู้เกี่ยวกับธรรมชาติของฉู่ซงหมิง หญิงสาวในโรงเตี๊ยมนั้นหวาดกลัวความตายเพียงเวลาไม่นาน เมื่อพวกเธอนั้นได้ยินเกี่ยวกับการต้องไปกับเขา
“อย่างไรก็ตาม การฆ่าพวกมันในอพาร์ทเมนต์ของทีมผู้รอดชีวิต......ถึงแม้ว่ามันจะเป็นวันโลกาวินาศ กฎก็ยังคงเป็นกฎ การทำอะไรแบบนี้จะทำให้ชื่อเสียงของเราเสียหาย”ฉู่ซงหมิงพูด ถึงแม้ว่าฉู่ซงหมิงจะโกรธ แต่เขาก็ไม่เห็นด้วยกับวิธีการของโบเจิงฉง สุดท้ายแล้ว ฉู่ซงหมิงนั้นก็เป็นชายที่ระมัดระวังตัวเป็นอย่างมาก ดังนั้นโบเจิงฉงจึงให้ชื่อเล่นเขาว่า ‘งูพิษ’
“คุณคิดว่าพวกเราควรที่จะทำอะไร คุณฉู่?”โบเจิงฉงถาม
ฉู่ซงหมิงจ้องมาที่เขาและหลังจากนั้นก็พูดเสียงเบา “ให้พวกเขาตายใน ‘เส้นทางที่สะอาด’กันเถอะ”
“ถ้าอย่างนั้นพวกเราจะฆ่าพวกเขาด้านนอก”โบเจิงฉงเข้าใจทันทีและตราบเท่าที่พวกเขาเป็นผู้รอดชีวิต พวกเขาก็จะต้องออกจากพื้นที่ปลอดภัย ดังนั้นมันจึงเป็นช่วงเวลาทีดีที่สุดในการจู่โจม
“ให้คนของเราคอยตรวจสอบด้านนอกเมือง และเมื่อพวกมันออกจากเมือง ฉันก็ต้องที่จะรู้เกี่ยวกับมัน”โบเจิงฉงพูด
เจ็ดนั้นกำลังจะจากไป แต่เขาก็ได้ยินเสียงของฉู่ซงหมิงขึ้นอย่างฉับพลัน “โอ้เกี่ยวกับจอมโกงนั่น....ฉันไม่ต้องการเห็นเขาอีกแล้ว”
เจ็ดพยักหน้าและพูด “ผมจะจัดการกับเขาเองครับ”
คุณฉู่นั้นจะกำจัดผู้คนที่ไร้ประโยชน์เสมอๆ ไม่ต้องพูดถึงว่า นักโกงคนนั้นทำให้เกิดความสูญเสียอันยิ่งใหญ่เท่านี้
