Chapter 28: ความรุ่งโรจน์ผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้
“เควสนี่มัน…”หวังหยู่ถอนหัวใจ “มันโหดร้ายเกินไป!”
การล้มเหลวเควสนี้นั้นจะทำให้หวังหยู่นั้นสูยญเสียอาชีพลับ...นี่มัน....ใครกันที่เป็นไอ้บัดซบที่ออกแบบเควสนี่กัน
โชคดีที่เขานั้นฆ่าวาร์ตันไปแล้ว การเดินทางไปยังหุบเขาอันธกาลนั้นจะต้องใช้เวลามากกว่าชั่วโมงซะอีก
เมื่อเขามองไปที่การแสดงออกที่เหมือนกับว่าหวังหยู่นั้นประสบกับปัญหา ผู้ให้ข้อมูลก็หัวเราะ “ชายหนุ่ม ชีวิตของผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้นั้นเต็มไปด้วยปัญหาและโชคชะตาอันหนักหน่วงที่ไม่มีใครเทียบได้ นายคิดว่ามันจะเป็นเรื่องที่ง่ายที่จะได้รับอาชีพลับอย่างงั้นเหรอ? รีบไปได้แล้ว! อย่ามัวแต่ยืนเฉยอยู่ที่นี่! แม้ว่าฉันจะไม่สามารถที่จะปกป้องนายจากความสูญเสียของเควสนี้ได้....แต่ถ้านายทำเควสนี้ได้ทันท่วงทีละก็ ฉันจะให้รางวัลพิเศษแก่นายเลย เฮะเฮะ”
หวังหยู่หัวเราะเมื่อเขานั้นได้ยินสิ่งที่ผู้ให้ข้อมูลพูดเกี่ยวกับรางวัลพิเศษ เขาก็หยิบห่อออกมาจากในคลังและส่งมันให้แก่ผู้ให้ข้อมูล “อาจารย์ นี่คือสิ่งที่คุณถามหา!”
“อะ....อะไรนะ?”ผู้ให้ข้อมูลขยี้ตาอีกครั้งและอีกครั้ง...เขาไม่กล้าที่จะเชื่อฉากที่เกิดขึ้นด้านหน้าของเขา
“หัวของวาร์ตัน!”หวังหยู่อธิบาย
“ไอ้ขี้โกง.....เมื่อคิดเกี่ยวกับ....ช่างมันเถอะ เมื่อคิดว่านายยังสามารถที่จะผ่านการทดสอบนี้ได้อย่างง่ายดายขนาดนี้!”ผู้ให้ข้อมูลพึมพำ เมื่อเขาหยิบกล่องเล็กๆออกมาและส่งมันให้แก่หวังหยู่ “นี่คือ รางวัลของคุณ!”
{ แจ้งเตือนระบบ : แสดงความยินดีด้วย คุณได้ทำ “หัวใจแห่งความกล้าหาญ : ส่วนที่ 3 : กวาดล้างพวกอันธกาล คุณได้รับค่าประสบการณ์ 500000 หน่วย ค่าชื่อเสียง 500 หน่วย และไอเทม”ความรุ่งโรจน์ของผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้” เป็นของรางวัล }
ค่าประสบการณ์ 500000หน่วยนั้นทำให้หวังหยู่นั้นเลื่อนระดับ 16 ทันที
หลังจากที่เพิ่มค่าสถานะเสร็จแล้ว หวังหยู่ก็เปิดกล่องและเขาก็ได้รับแหวนด้านใน
แหวนนี้มีสีครึ่งดำและครึ่งขาว รูปร่างของมันนั้นเหมือนปลาหยินหยาง แหวนนี้นั้นส่องแสงโปร่งออกมาจางๆ ราวกับว่ามันกลัวว่าคนอื่นจะไม่สามารถมองเห็นคุณค่าของมันได้
{ ความรุ่งโรจน์ผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ (แหวน) (ศักดิ์สิทธิ์) (เสียหาย) }
พลังโจมตีกายภาพ : 10-10
พลังโจมตีเวทย์มนตร์ : 10-10
พลังป้องกันกายภาพ : 10-10
พลังป้องกันเวทย์มนตร์ : 10-10
สกิล :
[ทะเลแห่งความรู้] : ผู้ใช้ได้รับโอกาสที่คงที่และเรียนรู้สกิลของคนอื่นระหว่างต่อสู้
กระบวนการซ่อมแซม : 0/10
ความต้องการอาชีพ : ผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้
{ แจ้งเตือนระบบ : คุณได้รับเควส : ความภาคภูมิใจของผู้ที่ฝึกฝนตน“การที่จะซ่อมแหวน”ความรุ่งโรจน์ของผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้” นั้นเป็นเควสระดับ S ความสมบูรณ์ 0/10 ไอเทมจำเป็นที่จำเป็นต้องใช้ในการซ่อมแซม เมล็ดพันธุ์แห่งความมืด 0/5 ขนนกแห่งปีศาจ 0/5 กระดูกของปีศาจ 0/5 หัวใจอันล่วงหล่นของหญิงสาวพรหมจรรย์ 0/1 เตือนภัย : เควสนี้ไม่สามารถที่จะละทิ้งได้ }
ตั้งแต่ที่มันเป็นอุปกรณ์ระดับศักดิ์สิทธิ์ ค่าสถานะของมันก็ยอดเยี่ยมมาก แต่มันนั้นได้รับความเสียหายอย่างน่าเศร้า....และแม้กระทั่งเควสนี้ก็ไม่สามารถที่จะยกเลิกมันได้อีกด้วย....ยิ่งไปกว่านั้น มันจำเป็นที่จะต้องใช้วัตถุดิบที่มีคุณภาพจำนวนมากในการซ่อมมัน
หวังหยู่รู้สึกสับสนมากเมื่อเขามองไปที่แหวน
หลังจากที่เล่น {REBIRTH}เป็นเวลาหลายวัน หวังหยู่ก็เข้าใจเกี่ยวกับเกมว่ามันทำยังไงบางส่วน
วัตถุดิบทั้งหมดนั้นสามารถที่จะฟาร์มได้จากดันเจี้ยน และยิ่งไปกว่านั้น วัตถุดิบระดับที่หาไม่ได้ทั่วไปนั้นหาได้ยาก และราคาของมันนั้นก็พุ่งขึ้นสูงมากด้วยเช่นกัน
จำนวนที่เขาต้องลงแรงและเงินในการซ่อมแซมแหวนนี้ให้สมบูรณ์นั้นน่าหวาดกลัวมาก
หวังหยู่นั้นมีความตั้งใจที่จะใช้เกมนี้เพื่อที่จะหาเงินให้เพียงพอไว้สนับสนุนครอบครัวของเขา แต่เขาจะต้องใช้เวลาและเงินจำนวนมากในการซ่อมแหวนนี่.....
แหวนนี้สามารถที่จะสวมได้เพียงใครบางคนที่มีอาชีพผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ ตั้งแต่ที่มีผู้เล่นเพียงคนเดียวที่ได้รับอาชีพลับ แหวนนี้ก็สามารถที่ถูกใช้โดยหวังหยู่ได้เพียงคนเดียว.... เขานั้นไม่มีแม้กระทั่งโอกาสที่จะขายมัน ถ้าเขาต้องการ
“อ๊า…”หวังหยู่ถอนหายใจเมื่อเขาปิดหน้าต่างข้อมูลสำหรับแหวนนี่ เขานั้นถูกผลักให้ตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกและไม่รู้ด้วยว่าจะจัดการกับมันได้อย่างไรดี
ผู้ให้ข้อมูลหัวเราะเยาะเย้ย เมื่อเขานั้นมองไปที่หวังหยู่ “เด็กน้อย การฝึกฝนนั้นก็มีไอเทมนี้นั้นรวมอยู่ในอาชีพผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้อีกด้วย นายยังมีเส้นทางอีกยาวไกลที่จะต้องไป”
“นั่นถูกแล้ว.... แต่ทำไมผมรู้สึกเหมือนกับว่าแหวนนี้นั้นเหมือนกับบ่อลึกที่ไม่มีสิ้นสุด”หวังหยู่คร่ำครวญ “ถูกแล้ว! รางวัลพิเศษสำหรับเควสนี้ละ?”
“นี่มัน.... อ๊า ฉันเพียงแค่ล้อเล่นกับนายแค่นั้นเอง เฮะๆ….”ผู้ให้ข้อมูลตอบอย่างขี้เกียจ
“เหี้..!”หวังหยู่กราดเกรี้ยว ทำไมNPC ตัวนี้มันชั่วร้ายขนาดนี้กัน! เขาแม้กระทั่งต้องการที่จะลดรางวัลจากการทำเควสสำเร็จลงอีกด้วย
“ถึงแม้ว่าท่านจะเป็นอาจารย์ของผมก็ตาม ผมจะยื่นคำร้อง ถ้าคุณกล้าที่จะกลับคำพูด!”หวังหยู่เตือน
“กระห…!!!”ผู้ให้ข้อมูลคราง เมื่อเขาเห็นหวังหยู่อันกราดเกรี้ยว แล้วเขาก็หยิบหนังสือสกิลและโยนมันไปใส่หวังหยู่
[หมัดพลังวอยด์] : สกิลที่หาไม่ได้ทั่วไป ผู้ใช้นั้นสามารถนำพลังภายใน เคลื่อนไหววัตถุจากระยะไกลได้ และสามารถที่จะ
อาชีพที่ต้องการ : เจ้าแห่งชี่กง
“เฮะเฮะเฮะ”หวังหยู่เรียนรู้สกิลและหันกลับไปหาผู้ให้ข้อมูล “NPC ของนายนั้นโหดเหี้ยมอย่างมากที่จะกล้ารังแกผู้เล่นที่ซื่อสัตย์อย่างผม! ถ้าผมไม่ได้ถามมันละก็ คุณก็จะไม่ให้หนังสือสกิลนี้กับผมเลยด้วยซ้ำ!”
“นั่นถูกต้องแล้ว!”ผู้ให้ข้อมูลลูบเคราและหัวเราะ
“คุณไม่ได้รู้สึกสำนึกผิดอย่างงั้นเหรอ?”
“ไม่เลย! ไม่เลยแม้แต่นิดเดียว! พลังของพระเจ้า (ระบบ) นั้นให้แก่พวกเรา ให้สอนนายเกี่ยวกับความเลวร้ายของมนุษย์ในสังคม ดังนั้นนายก็จะสามารถเรียนรู้กับมันได้!” ผู้ให้ข้อมูลอธิบาย
“ได้ ถ้าอย่างงั้นละก็! ผมจะไม่รบกวนท่านต่ออีกแล้ว”หวังหยู่พูดเมื่อเขาเดินออกมาจากซอย
“จำไว้ว่านายจะต้องกลับมาเมื่อนายระดับ20! ทำให้ดีที่สุดละเด็กน้อย!”ผู้ให้ข้อมูลตะโกนไล่หลังหวังหยู่
หลังจากเดินบนถนนหลักแล้ว หวังหยู่ก็ตระหนักได้ว่าเขานั้นไม่รู้ว่าจะทำอะไรดีในตอนนี้
มีเพียงผู้คนไม่กี่คนที่ถึงระดับ 15 อย่างเช่นรัศมีฤดูใบไม้ผลิและตัวเขาเอง พวกเขาไม่มีคนเพียงพอที่จะเคลียร์ดันเจี้ยนไปพร้อมกัน เขานั้นจะต้องไปหาที่ฝึกฝนระดับสูงเพื่อเลื่อนระดับขึ้นอีกแล้ว
หวังหยู่นั้นก็นึกขึ้นได้อย่างฉับพลันว่าหลี่ซัวนั้นถามเขาว่าให้เขานั้นแอดเพื่อนเธอและเข้าร่วมกลุ่มกับเธอ
หลังจากที่เปิดแท็บเพื่อนแล้ว หวังหยู่ก็พิมพ์คำว่า หิมะอันนุ่มนวล…
ในเวลาอีกชั่วครู่หนึ่งในป่าพงไพรแห่งความลับ
กลุ่มของผู้เล่นนับสิบคนนั้นกำลังฝึกฝนกันอยู่
มอนสเตอร์ในส่วนลึกของป่าพงไพรแห่งความลับนั้นก็คือก็อบลินระดับ15 ในช่วงเวลานี้ของเกม มีผู้เล่นไม่มากซักเท่าไหร่ที่มีความสามารถพอที่จะสู้กับมอนสเตอร์พวกนี้นอกจากผู้เล่นชั้นยอดจากกิลด์ใหญ่
หนึ่งในผู้นำของกลุ่มผู้เล่นนี้คือผู้พิทักษ์ ผู้พิทักษ์คนนี้ทั้งสูง พร้อมกับผิวอันเนียนและใบหน้าที่หล่อเหลามาก สิ่งที่สุดยอดที่สุดเกี่ยวกับเขานั้นก็คือผู้เล่นที่ตามหลังเขาคือผู้หญิงทั้งหมด!
กลุ่มนี้นั้นดึงดูดความสนใจของผู้เล่นจำนวนมากในป่าพงไพรแห่งความลับ
ตามปกติแล้ว เด็กผู้หญิงเพียงจำนวนไม่มากเท่านั้นที่เล่นเกมคอมพิวเตอร์และในเกมเช่น {REBIRTH}ที่ผู้เล่นจะต้องฆ่ามอนสเตอร์ด้วยตัวเอง พวกเธอต้องต่อสู้ด้วยตัวเองนั้นทำให้มีผู้เล่นหญิงน้อยลงไปอีก
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมใน {REBIRTH}ผู้เล่นหญิงนั้นหายากเหมือนกับบอส คุณอาจจะไม่สามารถที่จะเห็นผู้หญิงได้คนหนึ่งในวันธรรมดาทั่วไป
แต่ชายคนนี้ไม่ได้มาพร้อมกับเด็กผู้หญิงเพื่อที่จะฝึกฝน เขาเป็นเพียงชายคนเดียวในกลุ่มเด็กสาว! นี่มันเรื่องไร้สาระอะไรกันเนี่ย!
“ไอ้เหี้..! ใครคือเด็กเวรนั่นกัน? ทำไมเขาถึงพาเด็กสาวมาฝึกเป็นจำนวนมากขนาดนี้ เขาไม่หวาดกลัวที่จะโดนกลุ่มผู้เล่นคนอื่นรุมงั้นเรอะ?”
“นายมันไอ้โง่ นายจำเขาไมได้เรอะ? เขาเป็นหัวหน้ากิลด์ของกองทัพพริมโรส – นกสวรรค์”
“โอ้ ดังนั้นข่าวลือที่เขานั้นเป็นหนามในท่ามกลางดอกกุหลาบและมีผู้เล่นชายคนเดียวในกองทัพพริมโรสอย่างงั้นเหรอ?”
“ใช่เลย นั่นเขาละ…”
“เฮะ เขามันโชคดีจริงๆ.....ที่มีเหล่าสาวๆข้างๆเขา เขาจะต้องมีอยู่บนสวรรค์ชั้นเก้าแน่ๆ!”
นกสวรรค์หันหน้าไปหาหลี่ซัวและถาม “ซัวน้อย จะมีผู้เล่นมาเข้าร่วมกลุ่มพวกเราอย่างงั้นเหรอ?”
ใบหน้าหลี่ซัวนั้นเต็มไปด้วยความกังวลและตอบอย่างอายๆ “เขายังไม่แอดเพื่อนฉันเลย....เขาเป็นมือใหม่ ดังนั้นรอเขาอีกครู่หนึ่งเถอะ!”
หลี่ซัวนั้นรู้สึกเสียใจมากที่เธอไม่ได้ถามชื่อตัวละครของหวังหยู่...
นกสวรรค์บ่น “หลี่ซัว พวกเรารอมายี่สิบนาทีแล้วนะ เธอก็รู้ว่า ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะความสัมพันธ์ของพวกเราละก็ สตูดิโอฟาร์มเงินระดับสองของเธอนั้นไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้ากิลด์เลยด้วยซ้ำ อย่าทำตัวให้เยอะเกินไป!”
หลี่ซัวตอบกลับอย่างไม่มีความสุข “พวกเราก็เป็นแค่เพื่อนจากกิลด์เดียวกันเท่านั้น พวกเราไม่มีความสัมพันธ์อย่างอื่นด้วย!”
ใบหน้าของนกสวรรค์นั้นดำมะเมี่ยม เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่หลี่ซัวพูด “หลังจากที่ฉันทำทั้งหมดเพื่อเธอแล้ว เธอก็ยังไม่ได้พูดถึงมัน?”
หลี่ซัวโต้กลับ :สิ่งที่นายทำให้ฉันไม่ว่าอะไรก็ตาม นายก็ทำให้กับคนที่เหลือ มันไม่มีความลับระหว่างพี่น้องกันในกิลด์นี้! ยิ่งไปกว่านั้น รายได้ที่นายจ่ายทุกเดือนนั้นทำให้กิลด์นั้นมาฝึกฝนที่นี่ด้วยความรับผิดชอบของนาย!”
“เธอ!! ฮึ่ม ฉันไม่ได้กดดันเธอนะว่า พวกเราจะออกไปจากที่นี่อีก10นาทีต่อมา เมื่อเวลามาถึงอย่าบอกฉันว่าฉันไม่ได้เตือนเธอแล้วนะ!”นกสวรรค์พูดอย่างเย็นชาเมื่อเขาเดินกลับไปหากลุ่มคน
ในเวลาเดียวกัน แมรี่และสาวอีกทั้งสองคนก็เดินมาหาเธอและถาม “พี่ใหญ่ เกิดอะไรขึ้น? คุณเจ้าของบ้านยังมาไม่ถึงอีกหรอ?”
“ฉันไม่รู้ บางทีเขายังไม่รู้วิธีแอดเพื่อนเลยด้วยซ้ำ!”
“นกสวรรค์นั้นทั้งชั่วร้ายและหื่นกาม ฉันประหลาดใจที่พี่สาวในกิลด์นั้นโดนเขาหลอก! และเขานั้นเป็นหัวหน้ากิลด์แล้วในตอนนี้ ไม่ว่ายังไงก็ตามพี่ก็ห้ามยั่วยุเขา! มิฉะนั้นละก็เขาจะต้องจัดการกับพี่แน่!”ทุกคนเตือน
หลี่ซัวพยักหน้า“อื้ม ฉันรู้ ถ้าเขายังคงเป็นแบบนี้ต่อไป ถ้าอย่างงั้นละก็เปลี่ยนกิลด์กันเถอะ!”
“ใช่! พวกเราจะตามพี่ไปไม่ว่าจะเป็นที่ไหนก็ตาม!”
“ทำไมพวกเราไม่ออกจากเกมในตอนนี้และไปหาคุณเจ้าของบ้านกันละ!”แมรี่พูด
“หืมม บางทีมันอาจจะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดที่พวกเรามี....หื้ม? มีใครบางคนส่งคำขอเป็นเพื่อน…”เพียงแค่หลี่ซัวนั้นกำลังจะออกจากเกมไปหาหวังหยู่ เธอก็ได้รับข้อความแจ้งเตือน
{ กระทิงเหล็กได้ขอเพิ่มคุณเป็นเพื่อน! }
