TWO Chapter 172 การย้ายถิ่นฐานของคนเถื่อนภูเขา

TWO Chapter 172 การย้ายถิ่นฐานของคนเถื่อนภูเขา

ไกอา ปีที่ 1 เดือนที่ 6 วันที่ 5 เมืองซานไห่ได้หยุดปฏิบัติการกลาดล้างค่ายโจรแล้ว

ปฏิบัติการกวาดล้างค่ายโจรใน 10 วันนี้ ทำพวกเขาได้รับรางวัลมากมาย ทั้งเงิน 2,500 เหรียญทอง, เชลย 3,000 คน และยังมีธัญพืช ทรัพยากรอื่นๆและอุปกรณ์อีกเป็นจำนวนมาก

สำหรับไอเท็มพิเศษ นอกเหนือจากเหรียญเปลี่ยนขั้นทหารราบเกราะหนัก พวกเขายังได้รับม้วนกระดาษลักษณะดินแดน

ม้วนกระดาษลักษณะดินแดน(3) : หลังจากเปิดใช้งาน การผลิตทางการเกษตร เพิ่มขึ้น 10%

ม้วนกระดาษลักษณะพิเศษดินแดน มีทั้งสิ้น 6 แบบ เมืองซานไห่มีแบบที่ 2, 3 และ 4 ขาดเพียงแบบที่ 1, 5 และ 6 เท่านั้น

แบบแรกเพิ่มอัตราการอพยพ แบบที่ 5 เพิ่มความเร็วการเพิ่มเลเวล และแบบที่ 6 เพิ่มโอกาสในการทำลายคอขวด ทั้งหมดนี้ มีความสำคัญมาก

เงินที่ได้รับมา จะใช้เป็นค่าใช้จ่ายในการขยายกองทัพ แน่นอน มีจำนวนเงินที่จ้องจ่ายเป็นจำนวนมาก เนื่องจากเงินเดือนก็เพิ่มขึ้นตามกองทัพที่ขยายตัวขึ้น

ในปัจจุบันเงินเดือนของกองพันแนวหน้ารับจากเมืองมิตรภาพ, กองทัพเรือเป่ยไห่รับจากเมืองเป่ยไห่, กองพันรักษาการณ์เมืองแร่หลางซานไม่มีเงินเดือน ดังนั้น เมืองซานไห่จึงต้องมอบเงินเดือนให้กับ กรมทหารผสม, กองพันทหารป้องกันเมือง และกองพันเครื่องกลพระเจ้าเท่านั้น

ถึงกระนั้น ค่าใช้จ่ายรายเดือนของเมืองซานไห่ในส่วนนี้ ก็ยังสูงถึง 2,000 เหรียญทอง

จากเชลย 3,000 คน มี 250 คน เป็นโจรสลัด พวกเขาจะถูกส่งไปยังเมืองเป่ยไห่ เพื่อนำไปเป็นกองทหารสำรองสำหรับกองทัพเรือเป่ยไห่ ด้วยเหตุนี้ การทหารสำรองก็ได้มาถึงจุดสูงสุด และเตรียมเปลี่ยนขั้นเป็นกองพันทหารเรือที่ 3 แห่งเมืองเป่ยไห่

สำหรับเชลยที่เหลือ นอกเหนือจากบางส่วน ที่กรมกิจการทหารได้คัดเลือกเข้าไปในกองทหารสำรองแล้ว คนที่เหลือจะถูกส่งไปสร้างกำแพงเมืองชั้นที่ 2 เมื่อเสร็จสิ้นโครงการ พวกเขาจะถูกส่งไปยังโรงเผาอิฐ หรือไม่ก็โรงผลิตเครื่องปั้นดินเผา

หลังจากปฏิบัติการการกวาดล้างค่ายโจรสิ้นสุดลง การคัดเลือกทหารองครักษ์ก็ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ ก่อนที่จะเริ่ม โอหยางโชวได้ประกาศว่า เงินเดือนของทหารองครักษ์จะเป็น 2 เท่า ของทหารทั่วไป

เกียรติยศและเงิน ทั้ง 2 สิ่ง เป็นสิ่งที่ล่อตาล่อใจ มันไม่ใช่สิ่งที่ใครจะต่อต้านได้

โอหยางโชวได้บอกหวังเฟิงเป็นพิเศษ ให้เขาเลือกทหารขั้นสูง ที่ไม่ต้องการเปลี่ยนขั้นเป็นนายทหารขั้นต้น จากความเข้าใจของเขา ถ้าทหารขั้น 9 ไม่ได้เลือกที่จะเปลี่ยนขั้น มีโอกาสที่พวกเขาจะสามารถพัฒนาเป็นทหารสงครามขั้นสูงได้

ในช่วงบ่าย ขณะที่โอหยางโชวกำลังอ่านหนังสือ เจ้ากรมกิจการภายในเทียนเหวินจิง ที่เพิ่งเข้ารับตำแหน่งเมื่อไม่นานมานี้ ก็เข้ามารายงานเขา

“นายท่าน ขอแสดงความยินดีด้วย!” เทียนเหวินจิงไม่สามารถซ่อนความสุขของเขาได้

“โอ้ มีข่าวดีอะไรงั้นหรือ?” ไม่บ่อยนักที่เขาจะได้เห็นเจ้ากรมคนนี้แสดงถึงความสุข มันทำให้โอหยางโชวอยากรู้อยากเห็นเป็นอย่างมาก

“มีข่าวจากเผ่าซวนเหนียวว่า มีเผ่าขนาดเล็กเต็มใจที่จะลงมาจากภูเขา และย้ายมาตั้งถิ่นฐานในดินแดนของเรา” เทียนเหวินจิงหัวเราะ

ตั้งแต่เผ่าจีเฟิงถูกทำลาย เทียนเหวินจิงก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นฑูตของดินแดน  และดูแลเกี่ยวกับชนเผ่าคนเถื่อนภูเขา

ในวันที่ 1 เดือนที่ 5 โอหยางโชวได้เปลี่ยนแปลงนโยบายที่มีต่อชนเผ่าคนเถื่อนภูเขาอย่างบ้าคลั่ง เขาดึงญาติของเหล่านักรบมาอยู่อาศัยยังเมืองซานไห่ และยังนำคนรุ่นหนุ่มสาวของชนเผ่าเร่ร่อนมาก ลงมาทำงานหรือย้ายลงมายังเมืองซานไห่

วันนี้ หลังจากผ่านไป 1 เดือน กลยุทธ์ดังกล่าว มันได้เริ่มแสดงผลบ้างแล้ว

“เผ่าไหน?” โอหยางโชวถาม

“พวกเขาคือ 1 ใน 8 เผ่า ที่ตกลงทำงานกับเราในชุดที่ 3 พวกเขาเพียงได้รับธัญพืชจากเรางวดแรก และไม่เหมือนกับเผ่าซวนเหนียวและ 3 เผ่าในชุดที่ 2 ที่ได้รับค่าตอบแทนจากเหมืองแร่หลางซาน ดังนั้น ธัญพืชที่พวกเขาได้รับจึงค่อยๆหมดลง พวกเขาจึงเห็นด้วยกับการย้ายถิ่นฐานนี้”

โอหยางโชวพยักหน้า เพื่อแสดงว่าเขาเข้าใจ

เผ่าซวนเหนียวเป็นเผ่าแรกที่เข้าร่วมกับเมืองซานไห่ ดังนั้น พวกเขาจึงได้รับประโยชน์สูงสุด คนของพวกเขาไม่เพียงแต่จะได้รับตำแหน่งใหญ่ๆในเหมือง พวกเขายังได้เพิ่มอิทธิพลต่อเผ่าที่อยู่รอบๆ และมาแทนที่เผ่าจีเฟิงที่ถูกทำลาย กลายเป็นผู้นำของภูมิภาคเล็กๆนี้

ชุดที่ 2 ของเผ่า ที่เข้าร่วมกับเมืองซานไห่ มีเผ่าขนาดเล็ก 3 เผ่า มันเป็นช่วงเวลาที่เผ่าจีเฟิงปฏิเสธมิตรภาพของเมืองซานไห่ คนจากทั้ง 3 เผ่าได้ถูกส่งไปยังเหมืองแร่หลางซาน ทำใหก้สภาพความเป็นอยู่ของพวกเขาดีขึ้น

ชุดที่ 3 ของเผ่าที่เข้าร่วมกับเมืองซานไห่ เป็นเผ่าที่ไม่มีทางเลือกมากนัก หลังจากที่เห็นเมืองซานไห่ทำลายเผ่าจีเฟิง ชุดนี้ประกอบไปด้วย เผ่าขนาดกลาง 2 เผ่า และเผ่าขนาดเล็ก 6 เผ่า

สำหรับเผ่าชุดนี้ เนื่องจากเหมืองแร่หลางซานเต็มแล้ว ดังนั้น พวกเขาจึงได้รับเพียงธัญพืชเพียงครั้งเดียว และอาศัยการเก็บสมุนไพรบนภูเขาเพื่อแลกกับธัญพืช รวมกับความจริงที่ว่า เมื่อนักรบที่ดีที่สุดของพวกเขา เข้าร่วมกับเมืองซานไห่ มันทำให้การล่าสัตว์ของพวกเขาลำบากมากขึ้น

ดังนั้น จึงเป็นที่เข้าใจได้ ถ้าเผ่าขนาดเล็กจากชุดที่ 3 จะไม่สามารถต้านทานความต้องการของตนได้ และเลือกที่จะลองย้ายถิ่นฐาน พวกเขาต้องการที่จะอยู่โดยไม่ต้องกังวลเรื่องเกี่ยวกับอาหารและเงิน

ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ ที่ทุกคนเป็นเหมือนเดิมและกำลังดิ้นรน จะไม่มีใครอิจฉา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการมีอยู่ของเหมืองแร่หลางซาน มันทำให้เกิดการแบ่งชนเผ่าเป็น 2 กลุ่ม เกิดเป็นกลุ่มที่ร่ำรวยและกลุ่มที่ยากจน

เมืองซานไห่ได้มอบธัญพืชให้กับพวกเขา ทำให้พวกเขาได้ลิ้มรสอาหารที่ดี และอยู่ในช่วงของการมีอาหารที่เพียงพอ ตอนนี้ พวกเขาจึงไม่ยินดีที่จะกลับไปอดอยากอีกต่อไป

นอกจากนี้ เทียนเหวินจิงยังทำหน้าที่เป็นผู้ชักชวน คอยชักชวนพวกเขาอยู่ตลอด สุดท้าย ก็มีเผ่าที่ไม่สามารถต้านทานได้ พวกเขาออกจากภูเขาของตน และยินดีที่จะมาอาศัยอยู่ในเมืองซานไห่

หลังจากคิดอย่างรอบคอบ เกี่ยวกับกระบวนการทั้งหมด โอหยางโชวมีความมั่นใจมากขึ้น ในกลยุทธ์ของเขา มันยังมีรางวัลทั้ง แครอทและของหวาน เป็นกลยุทธ์ที่สมบูรณ์แบบจริงๆ

“เผ่านี้มีประชากรเท่าใด?” โอหยางโชวถามต่อ

“ประมาณ 1,800 คน ขอรับ”

โอหยางโชวพยักหน้า จำนวนเพียงเท่านี้ ถือว่าแค่เพียงเล็กน้อย แม้แต่ในหมู่เผ่าขนาดเล็กเองก็ตาม “ให้พวกเขาอยู่ที่เมืองฉิวซุ่ย มันจะได้ใกล้กับบ้านเก่าของพวกเขา และพวกเขาจะได้ไม่รู้สึกว่ามันแตกต่างกันมากนัก เพื่อให้พวกเขาสามารถปรับตัวได้เร็ว และเผ่าอื่นๆในอนาคตที่จะลงมาจากภูเขา ก็จะให้อยู่ที่นั่นด้วยเช่นกัน ข้าจะแจ้งไปที่เมืองฉิวซุ่ย และสั่งให้พวกเขาทำงานร่วมกับกรมกิจการภายใน เพื่อเลือกสถานที่สำหรับโครงการนี้”

“ข้าเข้าใจแล้วขอรับ”

“ในเรื่องคนเถื่อนภูเขา ท่านทำได้ดีมาก ข้ารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง อย่างไรก็ตาม เรายังไม่สามรถพอใจกับสถานการณ์ในปัจจุบันได้ ท่านต้องโน้มน้าวให้มากขึ้น เพื่อให้พวกเขาเข้าร่วมกับเมืองซานไห่เพิ่มขึ้นอีก”

“นายท่านอย่าได้กังวล ข้าจะไม่ทำให้ท่านต้องผิดหวัง!” เทียนเหวินจิงสัญญาอย่างจริงจัง

หลังจากเทียนเหวินจิงออกไป โอหยางโชวก็เริ่มเขียนจดมหายถึงผู้ดูแลเมืองฉิวซุ่ย เจ้าเต๋อเสี้ยน

ในจดหมาย เขาได้เขียนว่า การตั้งนิคม จะใช้พื้นฐานของเมืองขนาดเล็กระดับ 1 และส่วนใหญ่จะเป็นเกษตรกร ต้องมีที่ดินสำหรับการเพาะปลูกที่เพียงพอ และถ้าต้องเตรียมพื้นที่เพาะปลูกเพิ่ม ก็ต้องรีบทำอย่างรวดเร็ว เพื่อให้ทันการปลูกข้าวครั้งที่ 2 ในปลายเดือนที่ 7 นี้

นอกเหนือจากนี้ เมืองฉิวซุ่ยยังต้องจัดหาเครื่องมือทางการเกษตรอย่างเพียงพอ หากพวกเขามีโค ก็ใช้มันช่วยในการเตรียมพื้นที่เพาะปลูก นอกจากนี้ ยังต้องส่งเกษตรกรที่มีประสบการณ์ มาคอยสอนและให้คำแนะนำแก่ผู้มาใหม่เหล่านี้ด้วย

คนเถื่อนภูเขาเหล่านี้ ไม่เคยมีประสบการณ์ด้านการเกษตรใดๆ หากเมืองฉิวซุ่ยต้องการเพิ่มอุตสาหรรมการเกษตร ก็ให้ดึงพวกเขามาช่วยได้ การย้ายถิ่นฐานครั้งนี้ ต้องมีคุณภาพสูง เพื่อให้ใช้เป็นมาตรฐานในการดึงดูดเผ่าอื่นๆมาเข้าร่วมให้มากขึ้น

เมืองฉิวซุ่ยจะดูแลอาหารทั้งหมดของพวกเขา และเพื่อช่วยลดภาระของเมือง กรมการเงินจะมอบเงินอุดหนุนให้ 1,000 เหรียญทอง

มันเป็นเรื่องที่ดี ที่เมืองมีโครงการระบบชลประทาน และการก่อสร้างกำแพงเมือง เพื่อให้ชาวเผ่าคนเถื่อนภูเขาเหล่านี้ สามารถหางานทำได้ โดยพวกเขาจะได้รับค่าตอบแทน ตามมาตรฐานของเมืองหลัก

สุดท้าย โอหยางโชวบอกให้เมืองฉิวซุ่ยวางแผนสำหรับการย้ายถิ่นฐานในอนาคต เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับเผ่าอื่นๆ ที่จะย้ายลงมาจากภูเขา

ในจดหมายของเขา โอหยางโชวเขียนอย่างเฉพาะเจาะจงมาก และได้เขียนรายละเอียดทั้งหมด เห็นได้ชัดว่าเขาให้ความสำคัญกับมันเป็นอย่างมาก

หลังจากเขียนเสร็จ เขาก็เรียกเสมียน ไป๋หนานผู และบอกให้เขาส่งมันไปที่เมืองฉิวซุ่ยในทันที เมืองซานไห่มีผู้ส่งสาส์นโดยเฉพาะ พวกเขาจะรับผิดชอบการรับ-ส่งสาส์นภายในดินแดน และมีทั้งหมด 4 คน ที่อยู่ภายใต้การดูแลของไป๋หนานผู

หลังจากนั้น โอหยางโชวก็ลุกขึ้น และออกจากสำนักงานของเขา ไปยังสำนักงานของกรมการเงิน เพื่อพูดคุยเรื่องเงินอุดหนุน เงินก้อนนี้จะใช้จากเงินในถุงเก็บของของโอหยางโชว

เมื่อหักเงินอุดหนุนนี้ กับค่าอัพเกรดโครงสร้างพื้นฐานของเมืองอีก 500 เหรียญทอง ตอนนี้ โอหยางโชวมีเงินเหลือเพียง 2,000 เหรียญทอง เท่านั้น

เวลา 18.00 น. ปิงเอ๋อเข้ามาในสำนักงานของโอหยางโชว เพื่อเรียกเขาไปทานอาหารค่ำ นี่กลายเป็นกิจวัตรประจำวันของพวกเขาไปแล้ว ในตอนนี้ ปิงเอ๋อได้ปรับตัวเข้ากับชีวิตในเมืองซานไห่ได้อย่างสมบูรณ์แล้ว

ในคฤหาสน์ของลอร์ด ไม่ว่าจะเป็นพนักงานหรือข้าราชการ พวกเขาต่างก็รักและห่วงใยเธอ ด้วยความที่ว่าเธอน่ารัก และมีมารยาทที่ดี ทุกให้ทุกๆคนรักเธอ

โดยเฉพาะเอ่อหว้าฉี หลังจากที่เขาเลิกเรียน เขาก็จะติดตามปิงเอ๋อไปรอบๆ

วันนี้ เธอได้สวมชุดเจ้าหญิงของราชวงศ์ถัง มันมีกระโปรงเป็นสีชมพู ที่เต็มไปด้วยลวดลายดอกไม้ ดูงดงามมาก มันถูกตัดเย็บโดยมู่ฉิงซี

แฟนเพจ : TWOแปลไทย