ตอนที่2 กลโกง
ตอนที่2 กลโกง
“เอ่อ..”ชายที่ยืนอยู่ ได้หยิบเงินในกระเป๋าออกมาดู หลังจากนั้นก็มองไปยังชายที่นั่งอยู่แล้วพูดว่า “ผมไม่มีเงินมากขนาดนั้น ทำไมคุณไม่เอาให้ผม3หมื่นหยวนแทนหล่ะ? มันก็เหมือนกันนิถ้าคุณเป็นคนไปขึ้นเงิน”
“ผมก็ไม่มีมากขนาดนั้น..”ชายที่นั่งอยู่พูดพร้อมกับคิ้วขมวด “ผมหมายถึง ดูมาที่ผม คุณคิดว่าคนอย่างผมมีเงิน3หมื่นหยวนหรอ?”
“ท่านอาจารย์ครับ แนะนำพวกเราที พวกเรามีเงินไม่พอ!”ชายที่นั่งอยู่หันไปพูดกับอาจารย์
เขาถอนหายใจหนึ่งครั้งก่อนจะให้คำแนะนำ “หรือว่าผมจะเอาเงินให้ทั้งคู่คนละ3หมื่นหยวน และผมเป็นคนไปขึ้นเงิน?”
ชายทั้งสองมองหน้ากันอยู่พักนึงและพูดว่า “นั่นก็ดีนะ เอาแบบนั้นเลย”
อาจารย์หยิบกระเป๋าของเขาขึ้นมาและเปิดดู และจากใบหน้าของเขาที่กำลังยิ้มแย้มก็เศร้าหมองทันที “แย่จัง วันนี้ผมไม่ได้เอาเงินมามากแบบนั้น ผมมีแค่3หมื่นหยวนเอง พวกนายก็ไม่รู้วิธีขึ้นเงินด้วยสิ สงสัยเงินนี่จะไร้ค่าแล้วหล่ะ แย่จริง!”
“หืม?” ชายทั้งสองกระพริบตา “อาจารย์ไม่มีวิธีอื่นแล้วหรอ?”
“อืม... แล้วถ้า เราลองควรถามคนอื่นดูบ้างไหม?” ทันใดนั้นอาจารย์ก็หันหน้ามาข้างๆ นั่นก็คือหลินหยี่ “เพื่อน นี่เป็นโอกาสของนายแล้ว! นายมี6หมื่นหยวนให้สองคนนั้นรึเปล่า? สิ่งที่นายต้องทำคือแลกเงินแล้วอีก2หมื่นหยวนจะเป็นของนาย”
หลินหยี่ที่มองอยู่นานมาตลอดเวลา และเขาก็รู้ดีว่านี่มันเป็นทริคง่ายๆ เห็นได้ชัดเจนว่าทั้งสามคนนั้นเป็นโจรมือสมัครเล่น
ชายที่โวยวายนั้นก็เริ่มเข้ามาพูดกล่อมหลินหยี่ และทุกๆคนก็เริ่มพูดกล่อม
แม้ว่าหลินหยี่จะโตมาจากหลังเขา แต่เขาก็ไม่โง่ เขานั้นอ่านออกเขียนได้และมีความรู้
“ผมหรอ?” หลินหยี่พูดพร้อมกับทำใบหน้าที่ตกใจ “จะดีหรอ?”
“แน่นอนสิ! นี่โชคหล่นทับนายแล้วนะ เจ้าหนุ่ม!” อาจารย์รู้สึกดีใจมากเมื่อหลินหยี่พูดว่า ‘จะดีหรอ’ แทนที่จะพูดว่าไม่มีเงิน แต่เมื่อเขาตอบแบบนี้แสดงว่าเขามีเงิน
หลินหยี่ยังคงทำตัวตามน้ำต่อไป หลินหยี่ได้มองไปทางขวาและเห็นสาวสวยที่อายุพอๆกับเขานั่งอยู่
ผมเธอพลิ้วไหวสวยงามมาก เธอมีผิวขาว หลินหยี่ยังไม่เห็นเธอยืนขึ้นแต่ความสูงของเธอน่าจะประมาณ1.65เมตร หน้าตาของเธอก็ดีเช่นกัน
เธอเป็นเป้าหมายที่ดีอย่างยิ่ง หลินหยี่จึงเดินเข้าไปคุยด้วยทันที ซึ่งพูดเกี่ยวกับความน่าเบื่อของการเดินทางนี้
ปกติแล้วหลินหยี่เข้าใจเธอดี ว่าเธอไม่อยากให้เขาต้องโดนหลอก เรื่องนี้อาจไม่เกี่ยวข้องกับเธอ แต่เธอก็ช่วยให้เขารอดพ้น นี่หมายความว่าเธอเป็นคนใจดี
ชายที่นั่งอยู่ก็ไอเสียงดังขึ้นมาเมื่อเขาเห็นว่าเธอกำลังช่วยหลินหยี่ไม่ให้โดนหลอก เขาจ้องมองเธอและเธอก็ค่อยๆก้มหน้าลง
แม้ว่าหญิงสาวนี้จะก้มหน้าลง แต่เธอก็ใช้ขาของเธอเตะหลินหยี่ แต่หลินหยี่ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไร
“แต่ผมมีแค่49000หยวน” หลินหยี่พูดด้วยใบหน้าที่ซื่อ และจริงๆแล้วนั่นแหละคือทั้งหมดที่เขามี
พวกโจรนี้ก็ได้มีสีหน้าที่ยิ้มแย้มขึ้น แต่หลินหยี่พูดว่าเขามีแค่49000หยวนแค่นั้น แต่แค่นี้ก็ทำให้พวกเขาตื่นเต้นมากแล้ว “49000? นั่นมันยังไม่พอ แล้วเราจะแบ่งกันยังไง?”
“อืม.. 49000 สำหรับสองคนก็ 24500” ชายที่นั่งอยู่ได้คิดเลข
“ได้เลย นั่นก็โอเคนะ” ชายที่ยืนอยู่พยักหน้า “ไหนเงินหล่ะ?”
หลินหยี่เปิดกระเป๋าของเขา และหยิบซองเงินที่ห่อไว้อยู่ขึ้นมา เขาค่อยๆเปิดออกและมอบเงินเป็น5ก้อนให้แก่ชายทั้งสอง
“อะนี่ 49000หยวน ลองนับดูนะ” หลินหยี่ยังคงทำใบหน้าที่ซื่อ “ผมขอฝาเลยได้ไหม?”
เงินนี้เป็นเงินสำรองที่เก็บมาจากที่เขาทำภารกิจ หลินหยี่คิดว่าตาเฒ่าหลินหุบเงินเขาไว้ในหลายๆครั้งที่ผ่านมาที่เขาได้ทำภารกิจ อย่างเช่นภารกิจที่แอฟริกาเขาก็ควรจะได้สักสองแสนสิ
แต่ตาเฒ่าหลินบอกว่าให้เขาอย่างประหยัด! แต่จริงๆแล้วเขาซ่อนมันไว้ และเขาก็ได้มอบให้หลินหยี่อย่างลับๆในวันที่หลินหยี่ออกเดินทาง
หลินหยี่ไม่รู้ว่าต้องคิดยังไง ตาเฒ่านั้นจนหรือตาเฒ่านั้นงก? แต่จริงๆแล้วชีวิตของตาเฒ่าก็ไม่ต่างกับของหลินหยี่ บางทีหลินหยี่ก็อาจจะประเมินค่าของภารกิจมากเกินไป
“ใช่เลย ใช่” ชายที่ยืนอยู่และชายที่นั่งอยู่แบ่งเงินกันอย่างหิวโหยก่อนที่จะมอบฝามาให้
หลินหยี่กำฝาไว้แน่นราวกับว่านี่เป็นสมบัติล้ำค่าที่เขาไม่อยากจะเสียมันไป
หญิงสาวที่นั่งข้างเขาทำได้แค่เพียงถอนหายใจ มันจบแล้วในตอนนี้ เธอได้แต่มองใบหน้าของหลินหยี่ที่กำลังตื่นเต้น
การหลอกลวงสำเร็จ และพวกโจรก็กลับไปนั่งที่ของพวกเขาอย่างเงียบๆ ราวกับว่าพวกเขาไม่รู้จักกัน
