ตอนที่88
“ทำไมนายจะต้องมาตามฉันแบบนี้ด้วย ฉันกลับบ้านเองได้ทำไมไม่ฟังเลย”
ในขณะที่เราสองคนอยู่บนรถ ในหัวของฉันก็มีคำถามมากมายว่าทำไมพี่เบสถึงทำขนาดนี้ด้วย
“ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาใครจะช่วยฉันคิดเรื่องงานอื่นๆ แล้วใครจะพาฉันไปเที่ยวมันก็ไม่มี ฉันเลยไม่อยากให้เธอไปคนเดียวไงเข้าใจหรือยัง”
ถ้าคิดแบบนั้นคือเข้าข้างตัวเองมากเลย เป็นผู้ชายยังไงของเขากันแน่ ไอ้เราก็นึกว่าเป็นห่วงแต่มันไม่ใช่เลยนี่สิ
“ก็ดีที่คิดแบบนั้น แต่คนอย่างฉันไม่จำเป็นต้องให้ผู้ชายช่วยหรอกนะ”
พูดทับไปหน่อยก็แล้วกันไม่ได้อยากจะประชดหรอก แต่แค่จะทำให้รู้ตัวว่าเขากำลังพูดอะไรอยู่
“แล้วนี่ขอดูแขนหน่อย...เร็วๆไม่ต้องมาเล่นตัวเลย”
แล้วทำไมฉันจะต้องทำตามที่เขาบอกด้วยเนี่ย ฉันยื่นแขนไปให้พี่เบสดูก่อนที่พี่เบสจะลูบที่แขนของฉันดู แต่มันรู้สึกปวดๆแสบๆหน่อยเวลาที่มีอะไรมาแตะ ฉันเลยกระตุกนิดๆทำให้พี่เบสรู้ว่าฉันเจ็บแขน
“เจ็บมากเลยหรอ” พี่เบสหันหน้ามาถามฉัน ฉันไม่ได้ตอบอะไรพี่เขาเวลาผ่านไปไม่นานอยู่ๆพี่เบสก็ดันนวดแขนของฉันซะงั้น มันทำให้เจ็บกว่าเดินไหมเนี่ย
“โอ๊ยพอก่อนๆเจ็บไปหมดแล้วพอๆๆ”
ฉันพูดขนาดนี้แล้วพี่เบสก็ยังไม่ปล่อยฉันแล้วยังนวดต่อไป
“ถ้าไม่นวดมันจะหายไปรอก่อนสิ นวดจนกว่ามันจะถึงบ้านของเธอนั่นแหละ”
โอ๊ยฉันจะตายก่อนนี่สิถ้านวดขนาดนี้...แต่เวลาผ่านไปไม่นานฉันก็รู้สึกดีขึ้นมาแบบแปลกๆ หรือว่าจะเป็นเพราะการนวดของพี่เบสกันแน่นะ
“รู้สึกยังไงบ้างแล้วตอนนี้” รู้สึกแปลกใจน่ะสิทำไมไม่รู้สึกเจ็บเหมือนตอนแรกๆแล้ว
“ก็ดีขึ้นน่ะ” พอฉันพูดขึ้นพี่เบสก็เริ่มยิ้มได้แล้วก็นวดต่อไป
“ตอนนี้หายโกรธฉันบ้างหรือยังไง” จะว่าหายโกรธหรือยังก็นิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้หายโกรธเลยมันก็ยังไม่เคืองๆอยู่บ้างแหละ
“ไม่อะ” มันต้องเล่นตัวหน่อยให้พี่เบสง้อแบบนี้ไปก่อนจะได้รู้สึกผิดบ้างที่ทำให้คนอื่นเจ็บเนี่ย
“ขอโทษแล้วไงไม่หายโกรธอีกหรอ แล้วเมื่อไหร่จะหายโกรธ”
คำขอโทษก็ส่วนคำขอโทษแต่นี่พี่เบสทำให้ฉันเจ็บ ยังไงก็ยังไม่ให้อภัยเต็มที่หรอกนะ
“สักพักใหญ่ๆนี่แหละ แล้วทำไมนายต้องสนด้วยก็เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันนี่นา”
พอพูดแบบนี้ขึ้นมามันก็ยิ่งช้ำใจแปลกๆ พี่เบสหยุดนวดลงแล้วก็มองมาที่หน้าของฉัน
“เอ้าน้องสองคนไม่ใช่แฟนกันหรอ”
เสียงของพี่คนขับแท็กซี่ดังขึ้นเราสองคนก็เลยหันไปหาพี่เขา
“คือ.../เป็นครับแต่พอดีแฟนผมงอนก็เลยเป็นแบบนี้แหละ”
ทำไมพี่เบสพูดแบบนั้นล่ะเดี๋ยวคนขับแท็กซี่ก็คิดไปอื่นไกลหรอก
