ตอนที่86

“ก็คงสนใจในบางคนเท่านั้นแหละค่ะ ถ้าเกิดเขาทำให้ฉันสนใจขึ้นมาได้ฉันก็จะสนใจเขา”

 

อย่างที่พูดไปบางคนถ้าไม่บอกฉันตรงๆฉันก็ไม่รู้ ฉันชอบในส่วนของคนที่พูดกับฉันตรงๆจะได้รู้ว่าคิดยังไงกันไปเลย

 

“งั้นถ้าเกิดผมจะเป็นหนึ่งในนั้นคุณปอยจะสนใจในตัวของผมบ้างไหมครับ”

 

หืมมันหมายความว่ายังไงกับสิ่งที่เขาพูดกับนะ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าเขากำลังจะพูดอะไรกับฉัน

 

“เอิ่มมันหมายความว่ายังไงหรอคะ คุณหมายถึงคุณหรอคะคุณฟิว”

 

ยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยก็มีใครคนหนึ่งเขามาจับที่แขนของฉันเอาไว้

 

“ไหนบอกจะกลับบ้านไงกลับบ้านได้แล้ว นี่มันดึกแล้วนะแล้วรถเธอก็ไม่ได้ขับมานี่ด้วย”

 

พี่เบสเดินมาหาฉันพร้อมกับคว้าแขนของฉันเอาไว้ ทั้งที่ฉันยังพูดกับคุณฟิวไม่จบเลย

 

“นี่นายอะไรของนายเนี่ยฉันยังคุยกับคุณฟิวไม่จบเลยนะ”

 

ฉันพยายามสะบัดแขนออกจากมือของพี่เบส แต่พี่เบสก็จับมือของฉันเอาไว้แน่นมากจนมันเริ่มรู้สึกเจ็บ

 

“ไม่มีอะไรต้องคุยกับเขาแล้ว ต้องกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลย”

 

เขาพยายามลากฉันออกจากที่นี่ แต่ว่าฉันดึงตัวเองกลับมาเพราะมากเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆ

 

“พอแล้วครับคุณจะยังคับเขาไม่ได้นะ” ครั้งนี้คุณฟิวเดินมาดึงมือของพี่เบสออกไปแล้วก็ขวางทางระหว่างเราสองคนเอาไว้

 

“มันใช่เรื่องของนายที่ไหน”  พี่เบสทำหน้าตาดุๆเหมือนโกรธใครมาก็ไม่รู้ใส่คุณฟิว

 

“แล้วมันใช่เรื่องของคุณที่จะมาทำแบบนี้กับผู้หญิงไหม ถ้าเขาไม่เต็มใจไปก็อย่ามาทำแบบนี้กับคนอื่น แล้วดูสิคุณทำอะไรลงไปกับผู้หญิงคนนี้ แฟนของคุณก็ไม่ใช่ดูลอยมือของคุณด้วย”

 

คุณฟิวจับแขนของฉันขึ้นมาดู ก็พบว่ามันเป็นลอยแดงเลยทีเดียว พอพี่เบสเห็นแบบนั้นจากที่ทำสีหน้าโกรธก็เปลี่ยนสีหน้าในทันที

 

“ฉัน..ขอโทษ” ครั้งนี้ฉันไม่ให้อภัยพี่เบสเป็นอะไรของเขากัน

 

“ไม่นายออกไปจากฉันเลย นายเป็นอะไรของนายทำไมนายถึงทำแบบนี้ วันนี้ฉันจะไม่กลับกับนายฉันจะกลับบ้านเอง”

 

ฉันรีบวิ่งออกมาจากบริเวณนั้นแล้วก็เดินออกไปที่ข้างหน้าของบ้าน ก่อนจะพยายามเดินข้ามถนนไป //ปี๊ดๆ// เสียงแตรรถได้ดังขึ้นพร้อมกับแสงไฟที่ส่องมาทส่องตาของฉัน เดี๋ยวก่อนฉันกำลังจะโดนรถชนใช่ไหมเนี่ยทำไมไม่ดูถนนก่อนยัยปอยไม่นะ