ตอนที่78
ฉันเดินลงมาจากบันไดเดินลงไปเกือบจะสุดแล้ว พี่เบสเดินมาหาฉันก่อนจะยื่นมือมาให้กับฉัน ด้วยความที่ชุดมันเดินยากมันก็จะต้องเดินลงมาอย่างช้าๆ พี่เบสเลยยื่นมือมาเพื่อจะช่วยจับฉันให้พยุงตัวเอาไว้
“ขอบคุณนะคะ” ฉันพูดขึ้นก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือของพี่เบส แต่ตัวเองดันซุ่มซ่ามทำให้ฉันสะดุดชายกระโปรงของตัวเอง จนจะทำให้ฉันล้มลงไปที่พื้น แต่แล้วก็มีมือของใครคนหนึ่งมาจับฉันเอาไว้พอดี ฉันมองไปที่คนที่จับตัวของฉันเอาไว้ ก่อนจะเห็นว่าคนที่จับฉันเอาไว้คือพี่เบส
“เป็นอะไรหรือเปล่าไม่เป็นอะไรใช่ไหม”
พี่เบสถามฉันก่อนที่ฉันจะดันตัวของฉันขึ้นมาจะได้ไม่หนักมือของพี่เบส
“ไม่เป็นอะไรๆพอดีว่าเหยียบชายกระโปรงของตัวเองโดยไม่ได้ตั้งใจน่ะเลยเกือบล้ม
“เป็นอะไรไม่คะคุณน้อง” พวกพี่ๆเขาเห็นจึงรีบวิ่งมาช่วยจับฉันเอาไว้กัน
“ไม่เป็นอะไรค่ะเป็นความผิดของฉันเองที่เดินไม่ดู ขอโทษทุกคนที่ทำให้เป็นห่วงนะคะ”
ฉันพูดจบฉันก็ขอโทษทุกๆคน ซึ่งทุกคนก็ไม่ได้ว่าอะไรฉันแต่ดูเหมือนเป็นห่วงฉันเสียมากกว่า
“ยังไงก็ขอขอบคุณทุกคนด้วยนะคะที่ช่วยเหลือพวกเรา ขอบคุณมากเลยค่ะตอนนี้พวกเราต้องรีบไปกันแล้ว ไว้โอกาสหน้าเดี๋ยวจะมาหามาเยี่ยมนะคะ”
จากนั้นฉันแล้วก็พี่เบสพากันเดินไปขึ้นรถด้วยความเร็ว เพราะเวลาในตอนนี้มันจะไม่ทันแล้วมันจะไม่ทันการแล้วจริงๆ
“ตอนนี้เหลือเวลาไม่ถึงชั่วโมงเลยนะยังไงนายก็ต้องรีบแล้ว”
พี่เบสรีบเร่งรถให้มันเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ไม่ทำให้แบบผิดกฎจราจรเพราะมันมีกฎหมายเอาไว้อยู่
“เชื่อมั่นในตัวฉันได้เลยฉันจะพาเธอไปให้ถึงทันเวลาแน่นอน ยังไงเราก็ต้องทันเวลาเชื่อฉันสิ”
การขับรถในครั้งนี้มันทำให้ฉันเสียวสุดๆไปเลย ไม่รู้ว่าจะไปถึงทันเวลาไหม แล้วก็ไม่รู้ว่าจะไปประกาศทันเวลาหรือเปล่า แต่ทันไม่ทันยังไงมันก็อยู่ที่พี่เบสแล้ว เราใช้เวลาขับรถกันนานอยู่พอสมควร ก่อนที่ฉันจะกลับมามองนาฬิกาของฉันแล้วพบว่าตอนนี้เหลือไม่ถึงสิบนาที
“เบสตอนนี้เหลือไม่ถึงสิบนาทีแล้วเร็วเข้าเราจะต้องไปให้ทันก่อนที่งานจะเริ่ม”
พี่เบสเริ่มเร่งความเร็วให้มันเร็วขึ้น อย่างที่บอกเราจะไม่ยอมแพ้จะไม่ยอมพลาดงานครั้งนี้เด็ดขาด //เอี๊ยด// พวกเราจอดรถที่ลานจอดรถแล้วก็เข้าไปที่ข้างหลังบ้านของพี่เบสเพื่อจะไปเตรียมตัว
“มาแล้วหรอลูกๆเหลือเวลาไม่นานรีบแต่งตัวให้มันดูดีแล้วก็ไปกันเร็วเข้า”
เอาล่ะเราทันฉันยิ้มให้พี่เบสก่อนจะตั้งสติ เราจะต้องเดินออกไปอย่างสง่างามสู้ๆ
