ตอนที่ 98 ประตูผนึกได้เปิดออก

มาคาโอหยิบมีดขึ้นมาก่อนจะเดินไปที่นอนกองอยู่ตรงพื้น แล้วก็เอามีดนั้นฟันไปที่แขนของศพ มันกระเด็นออกมาจากตัวของศพเมื่อมาคาโอเห็นเช่นนั้นจึงหยิบแขนของศพขึ้นมา แล้วก็เริ่มใช้เลือดที่ได้จากแขนข้างนั้นมาทาที่พื้นเป็นวงกลม จากนั้นก็วาดเป็นรูปหกเหลี่ยมในวงกลม เมื่อทำเสร็จเรียบร้องมาคาโอก็เดินไปนั่งระหว่างกลางของวงกลม เขาหลับตาลงแล้วก็เริ่มท่องอะไรบางอย่างอยู่เพียงคนเดียว ฉันไม่ได้ยินที่เขาพูดหรอกนะเพราะเหมือนเขาจะพูดเบาเกินไปจนทำให้ฉันไม่ได้ยินเลย

“เอาล่ะพวกเราเดินเข้าไปในวงกันดีกว่า ประตูที่ถูกผนึกมันกำลังจะเปิดแล้ว”

เลย์พูดขึ้นก่อนที่จะเห็นแสงสีขาวเปล่งออร่ารอบๆวงกลมหกเหลี่ยมนี้ ฉันเลย์แล้วก็ดาโล่พากันเดินเข้าไปในวง ก่อนจะนั่งลงแล้วลมก็เริ่มพัดเอาทุกส่งทุกอย่างให้กระจัดกระจาย

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย” ฉันพูดขึ้นเพราะว่าผมของฉันมันปลิวปิดหน้าของฉัน

“ทนหน่อยเรากำลังจะวาร์ปไปยังประตูมิติน่ะ เดี๋ยวสักพักคงได้เจอกับโซอิแล้วนะ”

อ๋อพวกเรากำลังจะวาร์ปยังประตูมิติสินะ ฉันจะทนอดทนเพื่อจะช่วยให้ทั้งสองคน ทั้งดาโล่แล้วก็โซอิได้เจอกันแน่นอน ถ้าเป็นแบบนั้นมันจะดีมากเลย //บุ๋ม// แสงเจิดจะรัดออกทำให้ฉันต้องหลับตาเพราะแสงนั่น แล้วทุกอย่างก็หยุดลงเหมือนมันสงบนิ่งไป ในตอนนั้นฉันจึงลืมตาขึ้นมาแล้วพบว่าพวกเรากำลังอยู่ที่ข้างหน้าปราสาทของเมสซีเรีย

“เรามาถึงกันแล้วใช่ไหม…งั้นพวกเราก็ตามหาโซอิกันเลยดีกว่า ท่านหญิงสามารถแกะลอยตามหาโซอิหรือว่าเห็นเธออยู่แถวนี้หรือเปล่าครับ”

ดาโล่ดูกระตือรือร้นที่จะหาภรรยาของตัวเองมากๆเลย ฉันมองไปรอบๆเพื่อจะหาตัวของโซอิแต่รู้สึกว่าแถวนี้มันไม่มีเลยนะ

“ฉันยังไม่เห็นตัวของโซอิเลยดาโล่ ยังไงขอให้ฉันได้สัมผัสถึงจิตของโซอิก่อนก็แล้วกันนะ”

ฉันพูดจบก็หลับตาลงตั้งสมาธิแล้วก็นึกถึงหน้าของโซอิ

[โซอิถ้าได้ยินฉันช่วยตอบฉันด้วยว่าตอนนี้เธออยู่ที่ใดแล้ว]

ทุกอย่างดูเงียบไม่มีเสียงตอบรับอะไรจากโซอิเลย หรือว่าฉันมีพลังไม่พอที่จะส่งจิตตัวเองไปถึงโซอิกันนะ

“โซอิไม่ตอบอะไรฉันมาเลย ฉันไม่แน่ใจว่าตอนนี้เธอยังอยู่หรือเปล่านะ แต่ฉันะจะพยายามหาโซอิให้นาย ฉะนั้นอย่าพึ่งร้อนลนแล้วใจเย็นลงก่อนเข้าใจใช่ไหม”

ดูเขาลุกลี้ลุกลนมากเลยดาโล่น่ะ ฉันไม่อยากให้เขาคิดมากกับเรื่องนี้ฉะนั้นฉันจะพยายามหาโซอิ หรือสัมผัสจิตของโซอิให้ได้ก่อนจะได้ตามหาเธอเจอได้ ต้องเพิ่มพลังตัวเองขึ้นแล้วล่ะ

[โซอิถ้าได้ยินที่ฉันพูดช่วยฉันอย่างหนึ่งนะ ช่วยตอบสนองต่อคำพูดของฉันถึงแม้จะไม่ใช้เสียงก็ได้ ฉันจะได้ตามหาเธอได้เจอเพราะดาโล่อยากจะเจอเธอมากๆเลย]

ทุกอย่างดูเงียบอีกครั้งหนึ่ง แต่ก่อนที่ฉันจะถอดใจกับเรื่องนี้ทุกอย่างเปลี่ยนปีสีฟ้าขาวและดำ ฉันมองไปรอบๆก่อนจะเจอจุดสีขาวที่กระพริบเบาๆอยู่ไกลจากไม่มากนัก หรือว่าเธอจะอยู่ทางนู้นกันนะ ฉันเดินไปเข้าไปในป่ากำลังจะเดินต่อไป แต่เลย์มาจับตัวของฉันเอาไว้ แล้วฉันก็ได้ยินเสียงหินที่ตกลงไปจากภูเขา พอมองออกไปทางข้างหน้าก็พบว่าพวกเรากำลังเจอกับปัญหาใหญ่ ที่ใหญ่มากเลยล่ะ