ตอนที่ 60 เส้นทางสัตว์เลื้อยคลาน

ทุกอย่างเริ่มหมดจากกระเป๋าที่พวกเราสะพายกันไปเรื่อยๆแล้วในตอนนี้ ทั้งน้ำทั้งอาหารเริ่มไหลออกจากกระเป๋าเราตอนนี้กำลังจะพบกับความว่างเปล่าแล้วในตอนนี้ เมื่อไหร่พวกเราจะถึงที่สักทีผมหิวน้ำจะตายอยู่แล้ว

“อีกนิดนึงทนหน่อยนะคะ พวกเรากำลังจะถึงที่หมายของพวกเราแล้วล่ะค่ะ”

มันถือว่าดีมากเลยที่ได้ยินแบบนี้ ที่หมายของเรามันคงจะอีกไม่ไกลจริงๆ ไปถึงผมคงจะสบายใจแน่นอน แถมสบายเนื้อสบายตัวที่ตัวของผมมันจะไม่ติดทรายอีก //ซ่า ซ่า// เดินไปสักพักหนึ่งผมก็รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงของน้ำที่ไกลลงมาจากที่สูง แถมผมยังรู้สึกเริ่มสดชื่นเมื่อผมเดินไปข้างหน้า

“ผมคิดว่าเรากำลังจะถึงจริงๆแล้วสินะครับ ผมรู้สึกได้ถึงอากาศที่สดชื่อข้างหน้านั่น”

ดีจังเลยเดินรีบเดินผมต้องรีบเดินไปแล้ว ในเสี้ยววินาทีที่ผมเดินไปสีสันที่เคยมีแต่สีเหลือง มีแต่ทราย มีแต่ลมร้อน มีแต่พะอาทิตย์ก็ดับวูบ กลายเป็นสีเขียว เสียงน้ำที่ไหล อากาศที่เย็น สีสันอีกมากมาย พร้อมกับมีสิ่งมีชีวิตด้วยเช่นกัน

“อย่างกับเจอสรวงสวรรค์อีกครั้งหนึ่ง คุณแมสครับผมลงไปเล่นแช่น้ำได้หรือเปล่าครับมันอันตรายไหม”

ผมหันไปถามคุณแมสเพื่อความปลอดภัยก่อน เผื่อว่ามันจะอันตรายเกินกว่าที่ผมจะลงไปคนเดียวได้

“ได้อยู่แล้วค่ะไม่มีปัญหาหรอก แถวนี้น่าจะไม่มีตัวอะไรนะคะ แต่ว่าข้างในมันอาจจะมีอยู่เยอะเลยยังไงก็รีบๆทำให้มันเสร็จหมดทุกอย่าง เตรียมพร้อมเสี่ยงกันก็แล้วกันนะคะ ตอนนี้พักได้พักให้เต็มที่เลยค่ะ”

ถ้าอย่างนั้นผมก็ถอดเลยสิครับจะรออะไรเล่า ผมถอดเหลือแต่กางเกงแล้วก็กระโดดลงน้ำในทันที ฟอเรสก็ด้วยไม่รีรอโดดลงน้ำตามผมมา รู้สึกสบายมากสบายสุดๆหลังจากที่เดินข้ามทะเลทรายมาเป็นระยะทางที่ยาวมาก มันก็เหมือนได้ผ่อนคลายกับความเหนื่อยล้าที่ได้เจอมา

“ยังไงฉันก็ขอลงด้วยคนก็แล้วกันนะคะ”

สิ้นสุดเสียงของคุณแมสผมก็รีบหันไปหาคุณแมสในทันที แต่ผมไม่เห็นอะไรเลยนะเพราะคุณแมสลงน้ำพอดี เห็นเพียงแต่ว่าชุดของคุณแมสอยู่ครบเลยตรงพื้น มันทำให้ผมต้องหันกลับมาไม่อยากหันไปเพราะถ้าหันไปสงสัยต้องเห็นหมดทุกอย่างของคุณแมสแน่ๆเลย

“รู้สึกสบายจังเลยนะคะเหงื่อไหลออกเยอะมากเหมือนกัน พอได้ชะล้างตัวแล้วก็รู้สึกสบายสุดๆไปเลยล่ะค่ะ”

ผมก็ว่าแบบนั้นแหละคุณแมส ผมอยากจะหันไปมองคุณแมสนะแต่ว่าผมไม่ทำแบบนั้นดีกว่า ใจมันอยากจะหันมากแต่ร่างกายห้ามเอาไว้

“คุณอดัมไม่มองมาทางฉันบ้างหรือไงคะ หันหลังคุยแบบนั้นมันไม่ดีเลยนะ”

ไม่ได้หรอกเราจะหันไปไม่ได้หรอก ถ้าหันไปเห็นหมดคงจะแย่เลย

“ไม่ได้หรอกครับไม่ได้เลยจะให้หันไปมองคุณแมสโป๊ผมคงทำไม่ได้”

กลั้นใจตัวเองเอาไว้เพื่อนกลั้นใจเอาไว้