ตอนที่ 49 เด็กๆ
ทำไมถึงมีเด็กๆอยู่ที่นี่เต็มไปหมดเลยล่ะ แล้วเด็กพวกนี้ก็เป็มนุษย์แทบทุกคนเลยนะ
“ทำไมถึงมีเด็กอยู่ที่นี่เต็มไปหมดเลยล่ะ”
ผมตกใจกับภาพที่ผมเห็นข้างหน้านี่ เพราะเด็กมากมายที่ผมเห็นมันยากที่อธิบาย บางคนหน้าตาเศร้าหมองพยายามจะออกไปจากที่นี่ แต่ทุกคนคงออกไปจากที่นี่ไม่ได้เลย หาทางออกแล้วก็แล้ว ด้วยความที่เป็นเด็กหลายๆคนเลยเลือกที่จะร้องไห้แทน เพราะทำอะไรไม่ได้นอกจากนั้น เด็กพวกนี้น่าสงสารมากแต่ผมอยากจะรู้ว่าเธอเอาเด็กมาทำอะไรกันแน่
“นี่ๆพี่ก็โดนจับมาที่นี่เหมือนกันหรอครับ”
เสียงของเด็กผู้ชายคนหนึ่งได้พูดขึ้น ซึ่งน้องเขาก็อยู่ที่กรงข้างๆกับผมเลย
“ใช่แล้วที่นี่ที่ไหนรู้หรือเปล่าว่าใครเอาเรามาที่นี่”
ผมลองถามน้องผู้ชายคนนี้ดูเผื่อจะรู้อะไรบ้าง น้องก็ใช้ความคิดอยู่นานเหมือนกันก่อนจะตอบผมออกมา
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกับครับเท่าที่ผมจำได้เลยก็คือ ผมเดินอยู่กับครอบครัวของผมอยู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาผม แล้วก็อุ้มผมออกจากครอบครัวของผม ก่อนจะมีแสงสีแดงขึ้นมาแล้วผมก็เข้ามาอยู่ในห้องขังแบบนี้เลยครับ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมถึงมาอยู่ที่นี่ ผมชื่อโอดาล่านะครับ แล้วพี่ชื่ออะไรหรือครับ”
อยู่ๆน้องก็เปลี่ยนอารมณ์ไปเลยทำเอาผมตามไม่ทัน
“พี่ชื่ออดัมครับแต่น้องดูไม่ค่อยเสียใจเลยนะแล้วอยู่มากี่วันแล้วล่ะที่นี่น่ะ”
ดูจากทรงแล้วน้องดูไม่เสียใจกับการจากมาจากครอบครัวเลย ผมก็เลยอยากจะรู้ว่าน้องอยู่มานานหรือยัง ถ้าเกิดอยู่มานานแล้วแล้วทำไมต้องดองเด็กพวกนี้เอาไว้ด้วย
“นานพอสมควรครับผมไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่รู้ว่าผมรู้สึกได้เลยว่าอยู่มานานแล้ว แถมตอนนี้ผมคิดว่ามันจะถึงคิวของผมแล้วที่ผมจะต้องออกไปเหมือนเด็กคนก่อนๆ เพราะเด็กคนก่อนๆพอออกไปจากห้องแห่งนี้ก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย”
เธอคนนั้นเอาเด็กๆไปทำอะไรกันแน่นะ แล้วทำไมต้องเอาเด็กๆไปด้วย
“โอเคเข้าใจแล้วขอบใจที่บอกพี่นะ แต่ว่าทำไมถึงรู้สึกได้ล่ะว่าจะเป็นคิวของตัวเอง”
ก่อนที่น้องคนนี้จะพูด //เอี๊ยด// เสียงประตูก็ได้เปิดขึ้นมา ผมเลยมองไปดูว่าใครเปิดประตูกันแน่
“แหมพ่อหนุ่มเห็นหน้าของฉันแล้วรู้สึกชอบฉันขึ้นมาบ้างไหมละ”
พอมองไปก็พบกับผู้หญิงอ้วนคนหนึ่งตัวสีเขียวหน้าตาหน้ากลัวมากเดินมาพร้อมกับยิ้มให้ผมด้วย เธอเดินผ่านผมไปก่อนจะไปหยุดที่ห้องขังของน้องผู้ชาย
“ถึงคราวของแกแล้วไอ้เด็กเหลือขอ”
จากนั้นเธอก็เปิดห้องขังออกแล้วก็อุ้มเด็กคนนั้นไป ก่อนจะเดินออกจากห้องแล้วก็หายไปเลย เธอจะเอาน้องไปทำอะไรกันแน่ผมจะต้องหาทางออกจากที่นี่จนกว่าเธอจะกลับมาหาผม แล้วทั้งสองคนแมสกับฟอเรสจะเป็นยังไงบ้างนะ