ตอนที่ 203 จักรพรรดิหมัดดำ
"ฮาฮา ทำไมพวกติ่งเซนท์แชร์กแมงถึงไม่แสดงความเห็นต่อล่ะ?"
"อัจฉริยะทำดีมาก"
....
พวกนักเรียนของเหยี่ยวดำรู้สึกระทึกใจขึ้นมาทันที แม้ว่าพวกเขาจะมีจำนวนไม่มาก แต่เนื่องจากคนอื่นๆหยุดพิมพ์กันหมด ทำให้พวกเขามีโอกาสตอบโต้
จีเหยียนหรันดูจะตื่นเต้นมากกว่าคนอื่นๆ เธอหน้าแดงและกำลังออกหมัดตามหานเซิ่น
"เป็นไงล่ะ กล้ามาแสดงความเห็นโง่ๆอีกไหมทีนี้?"
"เป็นไปไม่ได้... นั่นมันหมัดขาวชัดๆ..." ใบหน้าของหลี่ยู่มืดมน
"ยู่ ตั้งสมาธิให้ดี ตั้งป้องกันไว้ด้วย อีกฝ่ายไม่ใช่มือใหม่ธรรมดา" สวี่หยุนตี่พูดกับหลี่ยู่
หลี่ยู่เป็นเด็กที่มีพรสวรรค์สูงมากในชมรม และในอนาคตเขาจะไม่ด้อยไปกว่านาลานเฉิงนั่ว แต่เขากับเสียคะแนนให้กับมือใหม่จากเหยี่ยวดำ ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าอับอายมาก
"ครับโค้ช!" หลี่ยู่ตอบ เขาสูดลมหายใจเข้าลึกและหันไปหาคู่แข่ง เตรียมพร้อมสู้อีกครั้ง
เป็นการแข่งแบบ 3 ใน 5 เขาพึ่งจะแพ้แค่รอบเดียว
เกมเริ่มอีกครั้ง เหวินซิ่วซิ่วเริ่มบรรยายต่อ
"ดูเหมือนว่าจักรพรรดิหมัดดำค่อนข้างโชคดีนะคะ ที่เขาได้คะแนนแรกไป นั่นอาจจะเพราะหลี่ยู่ประมาทเกินไปในรอบแรก..."
ปัง!
ก่อนที่เหวินซิ่วซิ่วจะพูดจบ หลี่ยู่ถูกส่งลอยไปในอากาศอีกครั้ง ภาพช้าแสดงให้เห็นถึงความรุนแรงจากหมัดของหานเซิ่น ภาพโฮโลแกรมของหลี่ยู่ลอยไปสุดขอบกาแล็กซี่
เหวินซิ่วซิ่วอึ้งไม่ต่างจากผู้ชมในรายการ เธอเพิ่งอธิบายไปว่าหลี่ยู่แพ้รอบแรกเพราะประมาทเกินไป แต่รอบที่ 2 มันยากที่จะอธิบาย
พวกคนที่ดูถูกเหยี่ยวดำก่อนหน้านี้เงียบกันหมด และเริ่มมีความเห็นที่สนับสนุนเหยี่ยวโผล่ขึ้นมาแทน
"ทำดีมาก"
"หมัดดำของแท้มันต้องแบบนี้"
"จักรพรรดิดำฝีมือไม่ธรรมดาเลย"
"ใช้หมัดดำ 2 รอบติด แต่นักสู้สายลมก็ยังไม่สามารถคาดเดามันได้ สมควรแพ้จริงๆ"
"เด็กคนนั้นแสดงความมั่นใจ และไม่ยอมตั้งแขนป้องกัน ถ้าเป็นการแข่งจริงๆเขาคงน็อคไปแล้ว ฮาฮา"
"อัจฉริยะของเรายอดเยี่ยมที่สุด"
...
เหวินซิ่วซิ่วไม่กล้าที่จะออกความเห็นสุ่มสี่สุ่มห้าอีก เมื่อหลี่ยู่กลับมาบนเวทีอีกครั้ง เธอก็บรรยายแบบไม่ค่อยมั่นใจ
"จักรพรรดิหมัดดำทำได้ดีมากกว่าที่คิด การแข่งครั้งนี้จะต้องสนุกแน่ เพราะเป็นการต่อสู้ระหว่าง 2 ยอด..."
ปัง!
เสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง ครั้งนี้หลี่ยู่ยกแขนขึ้นมาป้องกัน ภาพช้าจึงไม่ออกมาทุเรศเหมือน 2 รอบที่ผ่านมา แต่ระบบก็ยังทำให้ภาพของหลี่ยู่ถอยหลังไปถึง 30 ฟุตด้วยแรงหมัดของฝ่ายตรงข้าม
แม้ว่ามันจะเป็นแค่ภาพจำลอง แต่ก็ทำให้คนดูรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา
"โอ้โห! หมัดดำ 3 รอบติด ถ้าสู้กันจริงๆ นักสู้สายลมคงจะหมดสภาพไปแล้ว โชคดีที่เป็นการแข่งออนไลน์"
"ยอดไปเลย ถึงจะใช้หมัดดำ 3 รอบติด แต่คู่แข่งก็ยังมองไม่ออก"
"เขาเป็นใครกัน?"
"ว้าว! นักกีฬาของเซนท์แชร์กแมงแพ้นักเรียนใหม่ของเหยี่ยวดำแบบ 0 คะแนนหรอเนี่ย"
"นั่นก็เด็กใหม่ของเซนท์แชร์กแมงเหมือนกัน พวกนายจะตื่นเต้นอะไรนักหนา? รอบหน้าถ้าเจอกับหวังหยางจิน เดี๋ยวก็เห็นเองว่าความแข็งแกร่งจริงๆเป็นยังไง"
"นั่นก็จริง เด็กใหม่ไม่ควรออกมาสู้เป็นคนแรก เขายังไม่มีประสบการณ์"
...
"ยู่ เธอเป็นอะไรไป? คู่ต่อสู้ใช้หมัดดำ แล้วทำไมเธอถึงไม่หลบ?" สวี่หยุนตี่เริ่มอารมณ์เสีย
นักเรียนคนโปรดของเขาแพ้ 0 คะแนน มันทำให้เขาอับอายมาก
"ผมขอโทษครับโค้ช" หลี่ยู่พูดอย่างขมขื่น เขารู้ว่าคู่ต่อสู้ใช้แต่หมัดดำ แต่เขากับรู้สึกว่าคู่แข่งออกหมัดขาวตลอด ซึ่งทำให้ตัวเขาไม่ยอมขยับไปไหน
หลี่ยู่คิดว่าหานเซิ่นต้องออกหมัดดำมาแน่ แต่สัญชาตญาณและการสังเกตของเขากับบอกว่าคู่ต่อสู้ออกหมัดขาว ความคิดของเขากับสัญชาตญาณมันสวนทางกัน เขาไม่รู้ว่าจะต้องรับมือยังไง
"ไม่ต้องเศร้าไปหรอก เดี๋ยวฉันแก้แค้นให้เอง" หวังหยางจินหัวเราะ เขาจับไหล่ของหลี่ยู่ และลุกขึ้นยืน
"จำไว้ด้วยว่าชื่อของเขาคือจักรพรรดิหมัดดำ ดังนั้นเขาน่าจะมั่นใจในหมัดดำของตัวเองมาก พยายามหลบไว้ดีกว่า ถ้าไม่มั่นใจ" สวี่หยุนตี่ให้คำแนะนำ
"ผมเข้าใจครับโค้ช" หวังหยางจินหยักหน้าและนั่งลงบนอุปการณ์จำลองภาพโฮโลแกรม
หวังหยางจินเป็นคนที่เชื่อมั่นในตัวเองมาก เขาเชื่อว่าที่หลี่ยู่แพ้ก็เพราะยังอ่อนประสบการณ์อยู่ ในขณะที่เขาลงแข่งมานับไม่ถ้วน เขาไม่มีทางพลาดเหมือนกับหลี่ยู่
"ตอนนี้แหละ ฉันจะแสดงให้นายเห็นถึงความแข็งแกร่งของเซนท์แชร์กแมง ฉันจะลดขั้นนายให้เหลือแค่ขันทีหมัดดำก็พอ" หวังหยางจินยืนตรงข้ามกับหานเซิ่นเอย่างมั่นใจ
การแข่งครั้งนี้ใช้ระบบสุ่มเลือกฝ่ายรุกกับฝ่ายรับแค่รอบแรกเท่านั้น พอหวังหยางจินขึ้นมาเป็นคนที่ 2 เขาจะได้เป็นฝ่ายตั้งรับก่อนเหมือนกับหลี่ยู่โดยอัตโนมัติ
"นักสู้สายลมยังขาดประสบการณ์ในการแข่งขัน แต่หวังหยางจินไม่เหมือนกัน เขาผ่านการแข่งมาอย่างโชกโชน ดังนั้นกลยุทธ์ของจักรพรรดิหมัดดำอาจจะใช้ไม่ได้ผลกับเขา"
น้ำเสียงของเหวินซิ่วซิ่วดูไม่ค่อยมั่นใจเหมือนตอนแรกๆ
แต่เธอก็ยังเชื่อว่าหวังหยางจินมีโอกาสชนะมากกว่า และยังมองว่าเซนท์แชร์กแมงจะชนะในการแข่งครั้งนี้
"หล่อนเอาอีกแล้ว" ฉวี้ลี่ลี่ไม่สบอารมณ์กับการบรรยายของเหวินซิ่วซิ่ว
"ปล่อยให้หล่อนพูดไป เดี๋ยวแข่งจริงก็จะรู้เอง" ครั้งนี้จีเหยียนหรันดูสงบมาก เพราะหานเซิ่นสัญญาไว้แล้วว่าจะชนะ และเธอก็เชื่อว่าเขาต้องทำได้
เกมเริ่มขึ้นอีกครั้ง หานเซิ่นออกหมดที่ดูรวดเร็วและรุนแรงมาก
หวังหยางจินดูจะระมัดระวังเป็นพิเศษ เขารู้สึกเหมือนๆกับหลี่ยู่ รายละเอียดต่างๆบอกกับเขาว่าเป็นหมัดขาว และเขาไม่ควรจะหลบ
มัน แต่กระนั้น หลังจากการที่ได้ดูการแข่งของหานเซิ่นกับหลี่ยู่แล้ว เขาก็พูดกับตัวเองว่า 'นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้หลี่ยู่แพ้ ฉันจะไม่ยอมผิดพลาดแบบเดียวกับเขา'
เขาตัดสินใจหลบหมัดของหานเซิ่น
"หวังหยางจินสมแล้วที่เป็นนักกีฬาที่มีประสบการณ์สูง คู่ต่อสู้มีกลยุทธ์ที่ชัดเจน และการออกหมัดในครั้งนี้ควรจะเป็น..." เหวินซิ่วซิ่วบรรยายยังไม่ทันจบ เธอก็ต้องหยุดชะงักทันที
หมัดของหานเซิ่นค้างอยู่ในอากาศ และมันคือหมัดขาว
"นั่นมันจะเป็นหมัดขาวไปได้ยังไง!" เหวินซิ่วซิ่วตะโกนออกมาเสียงดัง ตาของเธอเบิกกว้าง
