TXV – 143 เพื่อน !
TXV – 143 เพื่อน !
ชายสองคนมีคนหนึ่งอยู่บนฝั่งและคนนึ่งอยู่ในน้ำกำลังมองหน้าซึ่งกันและกัน
ชายสองคนนี้มีความคิดต่างกัน ภายในจิตใต้สำนึกของพวกเขา 2 คนไม่รู้จิตนาการไปไหนถึงไหนแล้ว........
ในขณะนั้นชางเซินเอื้อมมือออกไปเพื่อที่จะจับกับเซี่ยเหล่ย แล้วพูดว่า "ดึงผมขึ้นสิ"
เซี่ยเหล่ยหรี่ตาเล็กน้อยดวงตาของเขาเผยเล่ห์เหลี่ยม ข้างๆกันนั้นมีบันไดและ ชางเซินก็จับมันอยู่ ‘แล้วทำไมเข้าไม่จับบันไดแล้วปีนขึ้นมาเองล่ะ ?’
เซี่ยเหล่ยรีบไปคว้ามือของชางเซินแล้วพูดว่า "คุณชาง ความรู้สึกอึดอัดเมื่อสักครู่นี่ ผมรู้สึกแย่จริงๆ "
ชางเซินได้ยิ้มว่าแล้วพูด "พวกคุณทำพฤติกรรมกับลูกค้าแบบนี้หรอ? ไม่เหมาะเลยจริงๆ "
เซี่ยเหล่ยยิ้มแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรตอบอะไรกลับไป
ขณะนี้หลางซือเหยาและลู่เชิงวิ่งจากห้องโถงออกไปพวกเขามองไปที่ชางเซิน ที่กำลังเปียกปอนไปทั้งตัว.......
ชางเซินมองที่หลางซือเหยา ใบหน้าของเขายิ้มแบบมีเล่ห์นัย " คุณหลาง ผมได้ยินชื่อคุณมาซักพักแล้ว คุณไม่น่ามาเห็นสภาพน่าเวทนาของผมตอนนี้เลย "
"คุณชาง สวัสดีค่ะ ฉันเป็นผู้ช่วยของเซี่ยเหล่ย " หลางซือเหยากล่าว
"ผมรู้ว่าคุณและเขาทำงานร่วมกันอยู่มาซักพักแล้ว" ชางเซินพูดด้วยร้อยยิ้ม "อืม...เราไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องต่างๆและเหตุการณ์ที่เพิ่งจะเกิดเมื่อครู่นี้ "
ชางเซินพูดกับเซี่ยเหล่ยว่า มันไม่ดีสักเท่าไหร่ที่จะคุยกันสองต่อสองกับคุณ ผมควรมีบอดี้การ์ดคุ้มครองตัวผมตลอดเวลา !
จากนั้นเซี่ยเหล่ยเริ่มเล่าเรื่องราวคร่าวๆที่เกิดขึ้นให้หลางซือเหยาฟัง......
"หา?" หลางซือเหยารู้สึกตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วพูดต่อว่า "คุณ ...... "
เซี่ยเหล่ยยิ้มพร้อมยักไหล่ของเขาขึ้น เรื่องนี้ผมขอใช้เวลาไตร่ตรองอีกสักหน่อยเพื่อความแน่ใจ........
หลางซือเหยาหัวเราะในลำคอ เธอยกมือไปแตะที่เซี่ยเหล่ยแล้วกระซิบเบาๆว่า " คุณไม่ต้องบอกฉันก็รู้คุณเป็คนที่เหวี่ยงเขาลงไปในสระน้ำล่ะสิ ! "
เซี่ยเหล่ยเริ่มที่จะพูดอะไรบางอย่างออกมาแต่ไม่ทันพูดจบ ลู่เชิงที่นั่งอยู่ไม่ไกลจากบริเวณนั้นก็กระแอมเป็นสัญญาณให้เขารู้ตัวว่า ‘เขาควรไปได้แล้ว’
"อืม...ดี" หลางซือเหยามีความสุขมาก ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม พวกเขาเดินไปด้วยกันแล้วกระโดดเบาๆสลับกันไปมา มันให้ความรู้สึกเหมือนวัยรุ่นอายุราว17 หรือ 18 ปีกำลังหยอกล้อกันอย่างมีความสุข
ทันใดนั้นเซี่ยเหล่ยคิดว่าธุรกิจนี้คุ้มค่าที่จะลงทุน.......
ในโลกนี้มีหลายอย่างที่เงินไม่สามารถซื้อได้
ในห้องวิลล่า ชางเซินเปลือยกายอยู่ในห้อง มีผู้หญิงผมสั้นถือเสื้อผ้าจะนำไปให้เขา เธอมีรูปร่างค่อนข้างสูงหน้าตาดีบวกกับผมสั้นของเธอนั้นทำให้เธอดูมีเสน่ห์อย่างมาก
ชางเซิน พูดว่า "เฉิงหนาน คุณเห็นจริงหรือว่าเขาผลักผมลงไปในสระว่ายน้ำเมื่อกี้นี้?”
ผู้หญิงคนนี้ชื่อ ‘เฉิงหนาน’ นามสกุล ‘กวน’
สิบปีที่แล้วเธอเป็นคนเร่ร่อนอยู่ตามถนน ชางเซินมาเจอเธอและรับเธอไปเลี้ยงทั้งยังให้เข้าไปอยู่ในครอบครัว ให้ข้าว ให้น้ำ ให้ไปเรียนหนักสือ ส่งไปเรียนต่างประเทศ สอนการต่อสู้ให้เธอจนเก่งกาจ เฉิงหนานมีความซื่อสัตย์ต่อครอบครัวของชางเป็นอย่างมาก ดังนั้นเธอจึงไม่ได้เป็นเพียงผู้คุ้มให้กับ ชางเซิน เท่านั้นแต่เธอยังมีส่วนร่วมในการเป็นที่ปรึกษาและตัดสินใจให้กับ ชางเซิน ด้วย
"ฉันเห็นภาพจากมอนิเตอร์ "เฉิงหนานกวนพูดอย่างไตร่ตรองมาแล้วว่า" ฉันว่าไม่ใช่เขาหรอก”
ชางเซิน ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้ว
"เขาเป็นคนที่สุภาพมากเลยนะ "เฉิงหนานกวนพูด
ชางเซิน ฟังที่เฉิงหนานกวนพูดเขาจึงถามเธอว่า "คุณพูดเหมือนว่าคุณรู้อะไรมายังงั้นแหละ?”
"มันก็แค่ความรู้สึกของผู้หญิงหน่ะ” เฉิงหนานกวนพูด
เวลาผ่านไปเฉิงหนานกวนก็เล่าอะไรหลายๆอย่างให้ชางเซินฟัง
" อะไรนะ? "ชางเซินรู้สึกแปลกใจ
"อะไรแปลก? ฉันอยากจะบอกคุณว่ากู๋เค่อเหวินไม่ได้เป็นคนดีมากหรอกนะ เคยมีเรื่องเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ สิทธิบัตรกระดานโต้คลื่นอัตโนมัติของหลิวหยิง กู๋เค่อเหวินเป็นคนแย่งของเธอมาโดยใช้วิธีสกปรก !”
"หา? "ชางเซิน อุทานเหมือนไม่เชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน
"นี่มันไม่น่าจะเป็นไปได้กู๋เค่อเหวินเป็นคนที่ดีมาก แม้ว่าภายนอกอาจจะดูเป็นคนไม่ดี แต่ไม่ได้แปลว่าเขาจะเป็นเหมือนกับที่คนอื่นดูภายนอกซะหน่อย”
เฉิงหนานกวนพูดว่า "กู๋เค่อเหวิน ไม่กล้าที่จะทำอะไรอีกแน่ มั่นใจได้ว่าตอนนี้เธอจะอยู่เฉยๆ ฉันไม่รู้ว่าเหตุผลจริงๆเธอคืออะไร ฉันได้ยินมาแค่ว่าเขามีคนที่คอยหนุนหลังอยู่ในเมืองนี้ นอกจากนี้บริษัทของเธอค่อนข้างมีอิทธิพลต่ออุตสาหกรรมของจีนมาก”
ชางเซินกำลังคิดไตร่ตรองแล้วพูดว่า "คุณจะบอกว่าผมควรที่จะเป็นเพื่อนกับเขาอย่างนั้นเหรอ?”
"การเป็นเพื่อนกันก็ถือว่าดี หากคุณยอมเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ "เฉิงหนานกวน กล่าว
ชางเซินพูดว่า "นี่ไม่ใช่ว่าเป็นการพูดแบบขอไปทีใช่มั้ย?”
เฉิงหนานกวนกล่าวว่า "การมีเพื่อนหรือการมีคนรู้จักมากขึ้นมันถือว่าเป็นการลงทุนที่ดี ในอนาคตเพื่อนหรือคนเหล่านี้อาจช่วยคุณได้ ไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่ง”
"การเป็นคนที่มากความสามารถในเมืองหลวงนี้จะค่อนข้างได้รับความเคารพนับถือ เธอมีอำนาญในวงการอุตสาหกรรมที่ยิ่งใหญ่ เธอเปรียบเสมือนม้ามืดในวงการ ในอนาคตที่จะมาถึงนี้เธอจะกลายเป็นคนที่ยากจะคาดเดา ดังนั้นหากตอนนี้คุณได้เป็นเพื่อนกับเขาแล้ว คงไม่ต้องบอกหรอกนะว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง
ในหลายๆความหมายหากตอนนี้คุณไม่ได้เป็นเพื่อนกับเธอ แล้วเธอเกิดเป็นเพื่อนกับเซี่ยเหล่ยขึ้นมา ต่อไปหากมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นแทนที่จะได้เธอมาช่วยอาจจะต้องเป็นศัตรูกับเธอแทนก็ได้
มุมของปากของชางเซินแสดงการยิ้มแบบแปลกๆ "กู๋เค่อเหวิน? อืม ...... จริงๆเมื่อมาคิดดูแล้วก็เป็นเรื่องยากที่ผมและเขาจะตกลงกันได้ตระกูลกู๋ เป็นตระกูลใหญ่ ส่วนตระกูลชางของผมก็ไม่เหมาะที่จะแข่งขันกับตระกูลกู๋ แต่ยังไงผมก็เลือกที่จะสู้ ตระกูลชางของผมก็ไม่ใช่ว่าจะยอมให้ใครมากดขี่ได้หรอกนะ"
"คุณตัดสินใจดีแล้วใช่มั้ย?" เฉิงหนานกวนถาม
ชางเซิน พูดด้วยรอยยิ้มว่า "ตระกูลชาง กำลังดำเนินอยู่ในเมืองหลวงนี้ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องยากสำหรับพวกเรา พ่อของผมเคยพูดไว้กับผมว่า ความเสี่ยงที่ยิ่งใหญ่มาพร้อมกับรายได้มหาศาล สำหรับเซี่ยเหล่ยคนนี้ ผมตัดสินใจแล้วว่าจะเป็นเพื่อนกับเขา"
"มันอาจจะทำให้ กู๋เค่อเหวิน ไม่พอใจก็ได้นะ?"
"ผมไม่รู้เรื่องราวระหว่างพวกเขาหรอก แต่ตอนนี้ผมจะช่วยเซี่ยเหล่ย มันจะเป็นเรื่องที่ดีถ้าเรามีเพื่อนเพิ่มอีกสักคน !"
"ดี...สวมเสื้อผ้าเถอะ ฉันจะคอยดูเขากับคุณเอง" เฉิงหนานกวนพูดเสร็จแล้วก็ส่งกางเกงในไปให้กับชางเซิน
ในห้องนั่งเล่นเซี่ยเหล่ยและหลางซือเหยา กำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
"เขาจะตอบตกลงข้อเสนอของเรามั้ยนะ?" หลางซือเหยากระซิบข้างหู
เซี่ยเหล่ยกระซิบข้างหูของหลางซือเหยาว่า "มีโอกาสที่จะเป็นไปได้"
"รอซักครู่นะ” เป็นเสียงที่ลอยมาก่อนที่เขาจะเดินมาถึง
เซี่ยเหล่ยถอนหายใจเบาๆ "รอต่อไป"
หลางซือเหยาเผยรอยยิ้มออกมาแล้วพูดไปว่า "คุณเสียใจหรือไม่?"
เซี่ยเหล่ยคอตกเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ผมไม่เสียใจ"
"ในใจคุณ ฉันสำคัญหรือป่าว?" เสียงของหลางซือเหยาถามเบาลง เซี่ยเหล่ยไม่ได้ตอบอะไรออกมา
ลู่เชิงซึ่งอยู่บริเวณนั้นไม่สามารถที่จะทนดูต่อไปได้ เขาได้แต่หันหน้าไปทางอื่น เขาชอบหลางซือเหยาแต่หลางซือเหยาดูท่าจะชอบเซี่ยเหล่ย อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ได้โกรธหรือเกลียดเซี่ยเหล่ย เพราะเขารู้ดีว่าเรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเซี่ยเหล่ย เรื่องของอารมณ์ความรู้สึกไม่สามารถห้ามกันได้......
เฉิงหนานกวนเห็นปฏิกิริยาของเซี่ยเหล่ยเธอจึงพูดขึ้นว่า"ต้องขออภัยทั้งสองคนด้วยที่ต้องทำให้รอนาน"
เซี่ยเหล่ยและหลางซือเหยา ได้ยืนขึ้นจากโซฟา
"นั่งเถอะ...ไม่เป็นไรหรอก นี่คือผู้ช่วยของผม คุณเฉิงหนานกวน "ชางเซิน แนะนำเฉิงหนานกวนให้พวกเขารู้จัก
"สวัสดีครับ คุณเฉิงหนานกวน” ทักทายอย่างสุภาพ
"สวัสดีคุณ เฉิงหนานกวน " หลางซือเหยา พูดทักทาย
"เชิญนั่ง...เดี๋ยวฉันจะไปเอากาแฟมาให้พวกคุณ "เฉิงหนานกวนพูดเสร็จจึงไปหาลู่เชิงและบอดี้การ์ดคนไทยแล้วพาออกไปจากห้องพร้อมกัน.....
ในตอนที่ เฉิงหนานกวน ออกไปจากห้องแล้วแต่ในใจของเซี่ยเหล่ยคิดว่า’เธอช่างเป็นคนที่วางตัวดีและมีสง่าราศีเหลือเกิน.......’
เฉิงหนานกวนทำกาแฟอย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอก็เอาไปเสริฟแล้วกลับไปนั่งข้างชางเซิน เธอสังเกตุไปที่เซี่ยเหล่ยที่กำลังใจเย็นและมองไปที่ซือเหยาที่ค่อนข้างลุกลี้ลุกลนอยู่
ก่อนหน้านี้อาจจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นแต่บรรยากาศในห้องตอนนี้ค่อนข้างดีเลยทีเดียว พวกเขาทั้งหมดดื่มมกาแฟแล้วกำลังจะคุยกัน
หลังจากดื่มกาแฟไปแล้วครึ่งแก้วเซี่ยเหล่ยก็เปิดประเด็นว่า "คุณชางครั้งนี้ที่ผมมา..... "
"คุณเหล่ย "ชางเซิน ได้ขัดจังหวะคำพูดของเซี่ยเหล่ยด้วยรอยยิ้มแล้วพูดต่อว่า" ผมรู้ว่าคุณจะพูดอะไรมันไม่ใช่ปัญหา ต่อไปผมจะให้ฝ่ายจัดซื้อของจิงดง ผมจะโทรศัพท์ไปเพื่อบอกให้พวกเขาตรวจสอบสินค้าของบริษัทคุณ แล้วดำเนินการวางขายสินค้าให้กับพวกคุณ !"
เซี่ยเหล่ยและ หลางซือเหยามีท่าทีแปลกใจ
"มีอะไรผิดพลาดงั้นเหรอ? หรือคุณไม่เชื่อที่ผมพูดไปเมื่อกี้นี้? " ชางเซินถาม
"ไม่ไม่ไม่ ผมเชื่อคุณอยู่แล้ว " เซี่ยเหล่ยพูดอย่างงุ่มง่าม "ผมแค่คิดว่าจากเรื่องเมื่อกี้มันอาจจะทำให้คุณไม่ตกลงข้อเสนอของพวกเรา "
ชางเซิน หัวเราะเสียงดังแล้วพูดว่า "ผมไม่ใช่คนคิดเล็กคิดน้อยหรอก ครั้งนี้ไม่เป็นไรแต่ก็อย่าทำแบบนี้อีก ! "
เซี่ยเหล่นยังแสดงใบหน้ายิ้มแล้วพูดว่า "ไม่ทำแล้ว"
หลางซือเหยาเริ่มถาม "คุณชาง คุณจะหักเปอร์เซ็นต์การขายอย่างไร? ขึ้นอยู่กับจำนวนของที่จะเอามาขายงั้นหรอ หรือว่ายังไง?"
ชางเซินขมวดคิ้วแล้วพูดว่า "ผมช่วยพวกคุณเพื่อหวังเงินอย่างนั้นเหรอ?"
"นี่ ...... "เซี่ยเหล่ยหันไปดุหลางซือเหยาจากนั้นก็หันไปบอก ชางเซินว่า “หลางซือเหยา ไม่ได้หมายความแบบนั้นหรอกเพียงแต่เธอไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดี”
ชางเซิน ก็พูดด้วยรอยยิ้มไปว่า "ผมถือว่าพวกคุณเป็นเพื่อนจึงช่วย ยังไงความจริงก็คือความจริง ผมชอบพวกคุณสองคน ผมต้องการเป็นเพื่อนกับพวกคุณ มันจะเป็นไปได้มั้ยที่เราจะเป็นเพื่อนกัน?"
เซี่ยเหล่ยและหลางซือเหยา มองหน้ากัน
จากนั้นเซี่ยเหล่ยก็ตอบไปว่า "พวกเราจะเป็นเพื่อนกัน !"
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ...... " ชางเซินมองไปที่เซี่ยเหล่ยที่กำลังหัวเราะอย่างมีความสุข
ติดตามตอนต่อไป.........
