Chapter 13: เว็บบอร์ดอันบ้าคลั่ง
ตลอดทางกลับบ้าน มู่จี่เซียนมีการแสดงออกที่เลวร้ายมาก เมื่อหวังหยู่เห็นนี้เขาก็รู้สึกกระสับกระส่ายมากและถามขึ้น “เป็นอะไรที่รัก? ที่รักอารมณ์เสียอะไรเหรอ?”
ภายใต้แสงไฟบนท้องถนน มู่จี่เซียนมองไปที่หวังหยู่ด้วยดวงตาแดงที่เต็มไปด้วยน้ำตาและถามอย่างสั่นๆ “ที่...ที่รัก....จะทิ้ง...ฉันไปอย่างงั้นเหรอ?”
หวังหยู่นั้นไม่สามารถที่จะเข้าใจเกี่ยวกับสถานการณ์นี้ได้และเขาก็รีบถามในทันที “ที่รักพูดอะไรอยู่? ทำไมผมจะต้องทิ้งเธอไปด้วย?”
“ถ้าไม่ใช่คุณพยายามที่จะกลับไปที่บ้านละก็ ถ้าอย่างงั้นคุณจะได้เงินมาจากไหนกัน?”
“โอ้วววว เรื่องนี้นี่เองที่คุณกังวล! ผมไม่ได้บอกคุณไปแล้วหรอว่า? ผมได้เงินมาจากในเกม!”หวังหยู่หัวเราะ
“คุณจะได้เงินมากขนาดนั้นเพียงแค่วันเดียวนี่นะ????? ใครจะไปเชื่อละ!”ถึงแม้ว่ามู่จี่เซียนจะรู้ว่าหวังหยู่นั้นจะไม่โกหกกับเธอ แต่ข่าวใหม่นี้สำหรับเธอก็เป็นเรื่องยากที่จะเชื่อ
“มันเป็นเรื่องจริง! ผมทำเควสสำเร็จในวันนี้และผมก็ได้อุปกรณ์มาหลายชิ้นจากราชาหมาป่าสีเงิน! ผมไม่ได้รู้เลยว่าการเล่นเกมจะทำให้ร่ำรวยขนาดนี้!”หวังหยู่ตอบกลับ
“จริงๆนะ?”มู่จี่เซียนถามด้วยอารมณ์
“จริงๆ!”
เมื่อฟังดังนั้นมู่จี่เซียนก็เช็ดน้ำตาและเธอก็ยิ้มกวางออกมาและเธอก็เริ่มที่จะตีไปที่หวังหยู่อย่างเล่นๆ “ไอ้บ้า! ทำไมคุณไม่บอกฉันมาก่อนว่าคุณได้เงินมากขนาดนั้นละ! คุณทำให้ฉันคิดว่าคุณต้องการที่จะทิ้งฉันไว้!”
หวังหยู่ก็ดึงมู่จี่เซียนเข้ามาในอ้อมกอดและกระซิบอย่างโรแมนติก “ผมไม่เคยเสียใจอะไรเลยตั้งแต่ที่ผมออกมาจากตระกูลมากับคุณ ความสุขทั้งหมดที่ผมติดค้างคุณ ผมจะคืนมันให้กับคุณทีละน้อย ทีละน้อยเอง!”
เมื่อพวกเขามาถึงบ้าน หวังหยู่และมู่จี่เซียนก็เห็นเด็กสาวทั้งสี่นั้นกำลังนั่งอยู่บนที่นอนและเล่นโน้ตบุคของพวกเธออยู่และกำลังค้นหาข้อมูลในเว็บบอร์ดและพูดคุยกัน
เมื่อเธอเห็นหวังหยู่และมู่จี่เซียนเดินจับมือเข้ามา หลี่ซัวก็มองและหัวเราะคิกคัก “พี่ชายหยู่และพี่สะใภ้นั่นใกล้ชิดกันมากเลยนะ!”
หวังหยู่ก็หัวเราะอย่างเบาๆและเขาก็พูด “พวกเราได้ยินพวกเธอสี่คนกรีดร้องจากด้านนอก! เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นเหรอ?”
“คุณเจ้าของบ้านยังไม่เห็นในเว็บบอร์ดอีกเหรอ? มันน่ามหัศจรรย์มาก!”แมรี่ตะโกนอย่างตื่นเต้น
“มีอะไรน่ามหัศจรรย์อย่างงั้นรึ?” หวังหยู่ถาม เขานั้นค่อนข้างสนใจกับสิ่งที่แมรี่ตื่นเต้นอย่างมาก
“ไปดูเว็บบอร์ดสิ! ฉันไม่สามารถที่จะเชื่อเลยว่าเกมนี้นั้นจะมีผู้เชี่ยวชาญขนาดนี้! ถ้าฉันรู้ว่าเขานั้นเป็นใครละก็ฉันจะไปขอเขาแต่งงานอย่างแน่นอน!”แมรี่ร้องเสียงแหลม
เซี่ยวหยี่ที่นั่งต่อไปหัวเราะแห้งๆเมื่อเธอพูด “และถ้าผู้เชี่ยวชาญคนนั้นมีภรรยาแล้วละ?”
“ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะเป็นชู้ของเขา!”แมรี่ตอบกลับอย่างเด็ดเดี่ยว
เมื่อฟังดังนี้ทุกคนก็พูดไม่ออกในทันที เด็กสาวคนนี้นั้นหน้าด้านมาก!
“ก็ดี ถ้าอย่างงั้นละก็ขอให้การทำงานที่ดีของเธอนั้นสำเร็จเป้าหมายละกัน พวกเราจะไปนอนกันก่อนแล้ว” หวังหยู่หัวเราะและมู่จี่เซียนกับเขาก็เดินกลับเข้าห้อง
“ที่รัก ผู้เชี่ยวชาญคนไหนกันที่เด็กสาวเหล่านั้นคลั่งอย่างมาก?”เมื่อฟังเสียงเด็กสาวจากด้านนอกนั้นทำให้มู่จี่เซียนไม่สามารถที่จะต่อต้านได้จึงถามขึ้น
“ผมก็ไม่มั่นใจเหมือนกัน ผมนั้นโฟกัสไปกับการทำเควสตลอดทั้งกลางวัน ดังนั้นผมยังไม่เห็นในเว็บบอร์ดเลย” หวังหยู่ตอบกลับ
“รีบไปหยิบโน้ตบุคและตรวจสอบมันกันเถอะ!”
“โอเค!”หวังหยู่ก็ไปหยิบโน้ตบุคมาบนเตียงและกอดมู่จี่เซียนในแขนข้างหนึ่งเมื่อเขาค้นหาเว็บบอร์ด
หวังหยู่นั้นค้นหาเว็บบอร์ดในตอนเช้า แต่ในตอนนั้นมันมีเพียงแค่ผู้เล่นที่แชร์ประสบการณ์ของแต่ละอาชีพกันอยู่ อวดอุปกรณ์ของพวกเขาและบางโพสต์ก็พูดคุยกันถึงการเลื่อนระดับ
อย่างไรก็ตามในตอนนี้มีโพสต์ที่แตกต่างสองโพสต์ที่อยู่ด้านบนสุดของเพจ ที่ร้อนแรงที่สุดตั้งชื่อว่า “การควบคุมที่น่ามหัศจรรย์อย่างมาก ล่าบอสราชาหมาป่าสีเงินด้วยตัวคนเดียว!!”และก็มีผู้เล่นนับล้านคนอ่านมันไปแล้ว!
เมื่อเห็นเรื่อนี้หวังหยู่ก็มึนงงอย่างช่วยไม่ได้
เมื่อไหร่กันที่มีคนในเกมบันทึกการต่อสู้ของเขากับบอส
เมื่อเปิดโพส หวังหยู่ก็รูปร่างที่กำยำพร้อมกับฟุตเวิร์กที่ว่องไวนั้นกำลังต่อยและก็ต่อยไปที่จุดอ่อนอย่างแม่นยำ จะเป็นใครอื่นนอกจากเขากันละ?
เมื่อเห็นวิดิโอนี้ ผู้เล่นก็เริ่มที่จะพูดคุยกัน!
ผู้เล่น 1 : ดังนั้นนี่ก็คือเทพกระทิงเหล็กอย่างงั้นสินะ?
ผู้เล่น 2 : ไม่ใช่มั้ง! นอกจากเขาละก็จะมีใครอีกที่ฆ่าราชาหมาป่าสีเงินได้ละ?
ผู้เล่น 3 : เขาโซโลมันอะนะ? เขานั้นใช้แฮคแน่นอน!
ผู้เล่น 4 : ราชาหมาป่าสีเงินนั้นยากมากที่จะตามมันทัน! ผู้เล่นคนนี้จะต้องมีสายตาที่ไม่น่าเชื่ออย่างแน่นอน!
เนื้อหาอย่างอื่นนั้นเป็นแค่เรื่องที่หยาบคายและเรื่องที่ไร้สาระ
หลังจากที่ดูวิดิโอนี้แล้ว มู่จี่เซียนก็มองไปที่หวังหยู่และพูด “ที่รัก ทำไมฉันรู้สึกว่าคนในนั้นเหมือนกับคุณเลย?”
ถึงแม้ว่า วิดิโอนี้นั้นจะถูกถ่ายมาจากคนอื่นที่ห่างไกลมาก และไม่สามารถที่จะเห็นใบหน้าของหวังหยู่ได้ แต่หลังจากที่อาศัยด้วยกันมาเป็นเวลานานแล้ว ทำไมมู่จี่เซียนจะจำสามีของเธอไม่ได้ละ?
“เอ่อ นั่นก็เพราะว่า มันเป็นผมยังไงละ...”หวังหยู่หัวเราะอย่างข่มขื่น
“เหี้....!!!! พวกเราจะไม่ปล่อยเช่าห้องอีกต่อไปแล้ว!!”มู่จี่เซียนมึนงงไปชั่วครู่หนึ่งและหลังจากนั้นก็ลงมาจากเตียงในทันทีและเตรียมทีจะพุ่งออกไปจากห้อง ผู้คนด้านนอกนั้นต้องการที่จะเป็นชู้กับสามีของเธอ! เรื่องนี้มันยอมรับไมได้!!!
หวังหยู่รีบจับมือของเธอในทันทีและดึงหลังของเธอแล้วก็พูด “เด็กพวกนั้นแค่พูดเล่นตลกกันไปทั่ว และเธอก็ยังเชื่อพวกเธออีกเหรอ? เธอคิดว่าผมเป็นผู้ชายประเภทไหนกันละ มันไม่มีอะไรที่คุณจะต้องกังวลเลย!”
“ฮึ่ม! คุณไม่ควรที่จะคุยกับเธอในอนาคต เข้าใจใช่ไหม?”
“ผมรู้ ผมรู้....”
หวังหยู่ก็พยายามที่จะปลอบให้มู่จี่เซียนสงบลง เขาก็เปิดโพสต์อีกอันหนึ่งเพื่อดู
อีกโพสต์หนึ่งนั้นเป็นวิดิโอเช่นกันแต่ชื่อของมันอยู่เหนือกว่าอย่างไม่น่าเชื่อ ชื่อมันคือ “ฮีโร่ที่ไร้ชื่อนั้นสังหาร1 ทุก10ก้าวและกวาดล้างผู้รอดชีวิตออกไปอย่างไร้เมตตา!”
ถึงแม้ว่าจำนวนคนดูวิดิโอนี้จะไม่บ้าคลั่งเหมือนกับวิดิโอแรกก็ตาม มันก็ยังมีหลายแสนวิว!
หลังจากเปิดวิดิโอ หวังหยู่ก็เริ่มที่จะด่าออกมาเสียงดัง ทำไมเป็นเขาอีกแล้วละ? ทำไมมันมีปาปารัสซี่ในเกมคอยติดตามเขาไปทั่วเลย?
วิดิโอนี้ถูกบันทึกเมื่อตอนที่หวังหยู่นั้นพยายามที่จะทำเควสสุดท้ายของหมู่บ้านให้เสร็จและเขาก็แสดงให้เห็นถึงการใช้มือเพียงแค่ข้างเดียวในการจัดการวงล้อมที่มีคนมากกว่าสิบคน ฆ่ามอนสเตอร์ในเพียงไม่กี่ครั้งและแม้กระทั่งฆ่าผู้เล่นฝั่งตรงข้ามก่อนที่จะหนีหายไป!
ในตอนท้าย วดิโอนั้นแสดงให้เห็นถึงผู้เล่นของกิลด์อะโพคาลิปส์ที่ถูกกวาดล้างในตอนจบ เขาก็ได้รับคำยกย่องและชื่นชมจากผู้เล่นจำนวนมาก
กิลด์อะโพคาลิปส์ นั้นมีชื่อเสียงมากในเอเชียและเป็นที่รู้จักในความเลวทรามและการกระทำที่ไร้เหตุผลของพวกมัน การป้องกันบอสและขโมยพื้นที่ของกิลด์อื่นนั้นเป็นแค่พื้นผิวที่พวกมันนั้นสามารถที่จะทำได้! อย่างไรก็ตามแม้ว่าพวกมันจะมีพฤติกรรมที่น่ารังเกียจเท่าไหร่ก็ตาม กิลด์นี้ก็มีผู้เล่นเชี่ยวชาญบางคนที่อยู่ในนี้ ซึ่งทำให้ผู้อื่นนั้นไม่ต้องการที่จะก่อสร้างปัญหากับพวกมัน
เมื่อเห็นกิลด์อะโพคาลิปส์โดนตบไปที่บนใบหน้า ผู้เล่นที่ก่อนหน้านี้ถูกกดขี่ก็ชื่นชมอย่างช่วยไม่ได้กับการกระทำของหวังหยู่ในเว็บบอร์ด
อย่างไรก็ตามมันก็มีผู้เล่นคนหนึ่งที่ตั้งโพลขึ้นมาในเว็บบอร์ดว่า เทพเจ้ากระทิงเหล็กหรือฮีโร่แห่งหมู่บ้านเริ่มต้นนั้นใครแข็งแกร่งกว่ากัน?
คำถามที่ไร้จุดหมายเช่นนี้นั้นถูกผู้เล่นนั้นเลือกกันอย่างบ้าคลั่งและเริ่มที่จะแชร์วิวกันกับเหตุผลนี้
ในยุคนี้มันขาดฮีโร่ สำหรับ “ฮีโร่แห่งหมู่บ้านเริ่มต้น” นั้นก็ได้รับมันตำแหน่งนั้นมา! ถึงแม้ว่าเทพเจ้ากระทิงเหล็กนั้นจะสังหารบอสด้วยตัวคนเดียวก็ตาม ชื่อเสียงของเขานั้นก็ไม่สามารถที่จะเทียบได้กับ “ฮีโร่แห่งหมู่บ้านเริ่มต้น” ด้วยเหตุนี้นี่เองฮีโร่นั้นก็ได้รับผลโหวตที่เยอะกว่าในตอนจบ
ด้วยเหตุนี้นี่เองทำให้ผู้ที่โหวต “เทพเจ้ากระทิงเหล็ก” นั้นรู้สึกอารมณ์เสียและทั้งสองฝั่งก็เริ่มโต้เถียงกันและทำให้หวังหยู่นั้นพูดไม่ออกไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือจะร้องไห้ดี
และสำหรับใครที่รู้ความจริงนั้น ยกตัวอย่างเช่น ผู้เล่นที่มีชื่อว่า มังกรทะเลทะยานที่สองนั้นตอบกลับ “เทพเจ้ากระทิงเหล็กนั้นเป็นฮีโร่แห่งหมู่บ้านเริ่มต้น! เขานั้นขอฉันเป็นเพื่อนเป็นการส่วนตัวก่อนหน้านี้!”
อย่างไรก็ตามเสียงของคนหนึ่งคนนั้นจมลงไปกับคนส่วนมาก และก็กลายเป็นเป้าหมายที่ถูกตอกหน้าอย่างไร้ความเมตตา
“ฮ่าๆๆๆ! นายคิดว่าเทพเจ้ากระทิงเหล็กจะแอดนายเป็นเพื่อนอย่างงั้นเหรอ? มึงคิดว่ามึงเป็นใครกัน?”
“แน่นอน! ถึงแม้ว่าฉันจะคิดว่าเทพเจ้ากระทิงเหล็กนั้นจะไม่แข็งแกร่งเท่ากับหมู่บ้านเริ่มต้นก็ตามที เขาก็คงไม่ใช่ผู้คนที่จะแอดเพื่อนอย่างนายที่ไม่มีใครรู้จักเป็นเพื่อน!’
“ชายข้างบนควรระวังที่นายพูดไว้ด้วย! นายพูดว่าใครดีกว่าใรกันนะ? ทำไมพวกเราไม่หาสถานที่มาพูดให้ชัดๆกันละ!”
…..
เมื่อเห็นหวังหยู่นั้นมีการแสดงออกที่มึนงงและพูดไม่ออก มู่จี่เซียนก็หัวเราะและเธอก็พูด “ฉันไม่คิดว่าคุณจะสามารถทำให้เว็บบอร์ดนั้นวุ่นวายดั่งหายนะเช่นนี้ในวันแรกที่คุณเล่นเกม!”
เมื่อปิดโน้ตบุค หวังหยู่ก็ปาดเหงื่อเย็นของเขาออกและพูด “ฉันก็ไม่สามารถที่จะเชื่อได้เช่นกันว่าผู้คนนั้นว่างกันมาก! เพียงแค่เรื่องเล็กๆเช่นนี้และพวกเขาก็ยังสร้างให้มันใหญ่ได้!”
“เฮะ เฮะ เทพเจ้ากระทิงเหล็กนั้นหวาดกลัวแฟนคลับของเขาอย่างงั้นเหรอ?”มู่จี่เซียนถามอย่างสนุกสนาน
“มันจะเป็นแบบนั้นได้ยังไง? สามีของเธอนั้นไม่มีคู่ต่อสู้ที่เท่าเทียมได้ภายใต้สวรรค์! มันไม่มีอะไรที่ทำให้ผมหวาดกลัว!”
เมื่อฟังเรื่องนี้ มู่จี่เซียนก็พลิกเขาคว่ำลงและนั่งคร่อมหวังหยู่และเธอก็พูดอย่างมีเสน่ห์ “หึ.... ไม่สำคัญว่าคุณนั้นไร้เทียมทานแค่ไหนภายใต้สวรรค์นี้ บนเตียงคุณก็อยู่ภายใต้ของ.........ฉัน”