บทที่ 35 เครื่องหมายการค้าที่ไม่มีใครต้องการ (อ่านฟรี)

 

"ตาเฒ่าหลี่ มาทานอาหาร" ภรรยาของคุณหลี่กล่าว

 

"เธอกินก่อนเลย ฉันยังไม่หิว"  คุณหลี่ตอบ

 

"แต่คุณยังต้องกิน ฉันรู้ว่าโรงงานทำกำไรไม่ดีนัก แต่สุขภาพของคุณสำคัญกว่านะ" ภรรยาของคุณหลี่กล่าว

 

"ทำกำไรไม่ดีนัก? มันไม่มีกำไรเลยต่างหา ฉันเป็นผู้จัดการที่ดูแลรับผิดชอบด้านการผลิตและการขาย แต่โรงผลิตส่วนใหญ่ของโรงงานทำงานวันนึงหยุดงานสองวัน หลายเดือนมานี้จ่ายเงินเดือนให้คนงานแค่ครึ่งหนึ่งเท่านั้น หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไปหลาย ครอบครัวเราจะต้องอดตาย " ผู้จัดการโรงงาน คุณหลี่ กล่าวด้วยใบหน้าขมขื่น เขาบริหารหารโรงงานได้ไม่ดีนัก

ก้อก ก้อก ก้อก

 

"อ้าว อาจ้าว กินอะไรหรือยัง? เข้ามาก่อนสิ มาดื่มเป็นเพื่อนพี่หลี่หน่อย ระยะนี้เขานอนไม่ค่อยหลับ " ภรรยาของคุณหลี่พูดออกมา หลังจากที่เปิดประตู

 

"พี่สะใภ้ครับ คงยังดื่มตอนนี้ไม่ได้ ผมมีเรื่องเร่งด่วนกับผู้จัดการโรงงาน" หัวหน้าจ้าวกล่าว

" อาจ้าว เรื่องเร่งด่วนอะไรกัน? เกิดอะไรขึ้นที่โรงงานหรือเปล่า? " ผู้จัดการโรงงาน คุณหลี่ที่นั่งอยู่บนโซฟาลุกขึ้นยืนทันที ช่วงเวลากลางคืนโรงงานปิดทำการ หรืออาจเป็นใครบางคนที่แอบเข้าไปขโมยของในโรงงาน? ในคลังสินค้ามีสินค้าที่สต็อกไว้พอควร

 

"เป็นข่าวดีครับ ผู้จัดการหลี่ วันนี้หลานชายของผมพาเจ้านายของเขามาที่บ้าน ... " หัวหน้าจ้าวกล่าว

 

หลังจากที่ได้ฟังหัวหน้าจ้าวอธิบายเรื่องราว ผู้จัดการหลี่ถึงกับก้มหน้าครุ่นคิด มีคำสั่งซื้อสินค้าล็อตใหญ่ก็ถือว่าเป็นเรื่องดี อีกฝ่ายยังตั้งเงื่อนไขที่ไม่สูงจนเกินไป โรงงานของพวกเขาจึงสามารถผลิตให้ได้ตามประสงค์

 

แต่ที่หัวหน้าจ้าววิตกกังวล ใช่ว่าจะไร้เหตุผล ก็ในเมื่อใช้วัสดุเป็นพลาสติกเป็นส่วนใหญ่ ไม่เท่ากับว่าผลิตสินค้าที่มีคุณภาพที่ด้อยกว่าหรือ? แค่ใบพัดพัดส่ายเบาๆก็น่าจะแตกหักแล้ว ไม่ทนทานเสียเลย นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงของโรงงานของพวกเขา!

 

แต่ตอนนี้โรงงานประสบปัญหามากมาย ถ้าไม่มีรายการสั่งซื้อ ก็ไม่มีกำไร โรงงานไม่สามารถจ่ายเงินเดือนให้พนักงานได้ ทั้งยังไม่สามารถเรื่องค่ารักษาพยาบาลได้อีก

 

ทุกๆวันมีคนมาโหวกแหวกโวยวายร้องขอเงินเดือนของพวกเขา สัปดาห์นี้มีคนทำงานมาเคาะประตูทวงเงินเดือนถึงบ้านของเขาถึงสามครั้ง ผู้จัดการโรงงาน คุณหลี่ ต้องเจียดเอาเงินออมของตัวเองมาจ่ายเงินเดือนให้พนักงาน แต่วิธีการนี้คงยื้อไว้ไม่ได้นาน

 

ตอนนี้มีคำสั่งซื้อเข้ามา แต่เขาไม่แน่ใจว่าเขาควรจะตอบรับดีหรือเปล่า

 

"ผู้จัดการหลี่ครับ ผมคิดว่าเราควรรับงานนี้ จำเป็นจะต้องรับงานนี้ครับ ถ้าเราไม่มีคำสั่งซื้อใดๆเลย แค่เงินเดือนครึ่งนึงก็ไม่มีจ่ายให้คนงานแล้วนะครับ" หัวหน้าจ้าวกล่าว

"แล้วชื่อเสียงโรงงานของพวกเราล่ะ? โรงงานของเรา เคยสร้างชื่อเสียงและมีเกียรติอย่างยิ่ง จะให้คนอื่นมาพูดว่าโรงงานของพวกเราผลิตสินค้าด้อยคุณภาพไม่ได้หรอก" คุณหลี่กล่าว

"พวกเราน่าจะลองเจรจากับผุ้จัดการคนนั้น ให้พวกเขาใช้เครื่องหมายการค้าของพวกเขา ส่วนพวกเราก็แค่ผลิตสินค้าให้ ครั้งก่อนตอนที่ไปเรียนรู้งานในภาคใต้  แถบนั้นมีโรงงานหลายแห่งที่ทำอย่างนี้ แล้วทำไมพวกเราจะทำบ้างไม่ได้?" หัวหน้าจ้าวพูดออกมาตรงๆ

"นายหมายถึงOEM?" ผู้จัดการหลี่ถอนหายใจ โรงงานของพวกเขาเป็นโรงงานของรัฐ ไหนเลยที่พวกเขาจะเคยลดตัวมารับจ้างผลิตสินค้าให้บริษัทเอกชนมาก่อน

(OEM การรบจ้างผลิตสินค้าให้กับแบรนด์ต่างๆตามแบบที่ลูกค้ากำหนด)

 

"ผู้จัดการหลี่ครับ มันไม่มีหนทางอื่นแล้ว รอแค่คำสั่งซื้อจากรัฐบาลอย่างเดียว แล้วพวกเราต้องรอไปถึงเมื่อไหร่? ปีที่แล้วมีคำสั่งให้ผลิตพัดลมไฟฟ้า ผลสุดท้ายเป็นไง? พวกเราต้องขายขาดทุนถึงจะขายได้ ผมคิดว่าผู้จัดการที่สั่งซื้อมาคนนั้นน่าจะตกลงกันได้ง่ายๆ เขาไม่ได้ถามเกี่ยวกับราคาด้วยซ้ำ บอกแค่ว่าเขาต้องการ 10,000 ตัว พัดลมตัวหนึ่งได้กำไรสิบหยวน แต่แม้ว่าจะได้กำไรตัวละห้าหยวน นั่นก็เป็นเงินจำนวน 50,000 หยวนเชียวนะครับ! " หัวหน้าจ้าวกล่าว

"ตกลง. ผู้จัดการคนนั้นยังคงอยู่ที่บ้านของนายหรือเปล่า? ฉันจะตามนายไปพบเขา ตอบรับคำสั่งซื้อนี้ซะ เครื่องจักรไม่ได้ใช้งานมานาน ค่าบำรุงรักษาก็ต้องใช้เงินไม่น้อย รับจ้างผลิตสินค้าก็ยังดีกว่าว่างงาน"  ผู้จัดการหลี่กล่าว

 

"พี่หลี่ พี่กำลังจะไปไหน? พี่ยังไม่ได้ทานอาหารเย็นเลย" ภรรยาของคุณหลี่ตะโกนถาม

 

"ฉันไม่กินแล้ว ฉันจะไปคุยงานที่บ้านอาจ้าว" คุณหลี่ตอบ

 

......

 

เฝิงหยู่มองอาหารที่จัดวางบนโต๊ะ เขาไม่อยากเชื่อเลยว่านี่เป็นบ้านของหัวหน้าไลน์ผลิต บนโต๊ะมีอาหารเพียงสามจาน สองจานเป็นเมนูผัก และอีกหนึ่งจานคือไข่กวน

 

ถ้าบ้านหัวหน้าของโรงงานยังกินอยู่อาศัยแบบนี้ แล้วความเป็นอยู่ของคนงานไม่น่าอดสูยิ่งกว่าหรือ?

"คุณป้าครับ คุณป้ากับคุณลุงทานอาหารอย่างนี้เป็นปกติหรือครับ? ไม่มีเนื้อเลย" อู๋จื้อกางถามพร้อมกับวางตะเกียบลง หลังจากที่เขาย้ายไปอยู่ที่บริษัทการค้าไท่หัว กินฟรีอยู่ฟรี อาหารทุกมื้อมีเนื้อสัตว์ เขาจึงเคยชินกับมัน

"มีอะไรให้กินก็ดีกว่าอด ลุงของเธอเป็นหนึ่งในหัวหน้าของโรงงาน เงินที่มีก็ให้คนงานยืมไปแล้ว อยากจะกินเมนูเนื้อสัตว์ นั่น ก็กินไข่ไป เดือนๆนึงเราก็กินไข่กันแค่ครั้งสองครั้งเท่านั้น" ป้าของอู๋จื้อกางกล่าว

อู๋จื้อกางไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าโรงงานจะน่าสังเวชได้ขนาดนี้ เพราะยังไงเสียเขาก็ส่งเงินกลับบ้าน 60-70 หยวนมาให้ทุกเดือน ครอบครัวของเขาก็น่าจะใช้เงินคล่องมือ

เฝิงหยู่และอู๋จื้อกางกินข้าวเพียงถ้วยเดียวก็วางตะเกียบลง พวกเขาไม่ได้แตะต้องไข่เลย พวกเขาค่อยไปจัดมื้อใหญ่หลังจากที่กลับไป

มีเสียงปลดล็อคประตูดังขึ้น หัวหน้าจ้าวเดินเข้ามาพร้อมกับชายแปลกหน้า

 

"ผู้จัดการหลี่ มาแล้วหรือ ทานอะไรมาหรือยังคะ?" ภรรยาของหัวหน้าจ้าวรีบลุกขึ้นยืนต้อนรับผู้จัดการโรงงาน คุณหลี่

"ผู้จัดการเฝิง นี่คือผู้จัดการโรงงานของเรา คุณหลี่ คำพูดของเขาถือเป็นคำตัดสิน เขามาที่นี่เพื่อพูดคุยกับเธอ พัดลมเครื่องหนึ่งเธอยินดีจะให้ราคาเท่าไหร่" หัวหน้าจ้าวกล่าว

ผู้จัดการโรงงานใกล้ถึงวัยเกษียณแล้ว ทุกๆวันเขาจะหาข้ออ้างแกล้งทำเป็นเจ็บป่วยออดออดแอดเข้าออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่นถึงไม่มาสนใจเรื่องความทุกข์ยากของโรงงาน ผู้จัดการโรงงาน คุณหลี่ เป็นเพียงรองผู้จัดการที่รับหน้าที่แทนในการดูแลโรงงานทั้งหมด

เฝิงหยู่ยื่นมือเช็คแฮนด์กับผู้จัดการหลี่ กล่าวว่า "สวัสดีครับ ผู้จัดการหลี่ เรามานั่งคุยกันเถอะ "

ภรรยาของหัวหน้าจ้าวชงช้าร้อนๆหลายถ้วยเดินเข้ามาเสิร์ฟ อู๋จื้อกางยืนอยู่ข้างหลังเฝิงหยู่เหมือนทหารคุ้มกัน

 

ตอนที่ผู้จัดการหลี่เดินเข้ามาในห้องแล้วเห็นเฝิงหยู่เขาก็ตกใจ หัวหน้าจ้าวบอกเขาว่าเฝิงหยู่อายุยังน้อย แต่เขาคิดไม่ถึงว่าเฝิงหยู่จะเด็กขนาดนี้ ถึงยี่สิบปีหรือยัง? หากผู้จัดการหลี่รู้ว่าเฝิงหยู่ยังไม่ผ่านวันเกิดอายุครบ 16 เขาคงตกใจจนเป็นลม

 

" ผู้จัดการหลี่ครับ หัวหน้าจ้าวน่าจะบอกความต้องการของผมไปแล้ว นอกเหนือจากมอเตอร์ซึ่งเป็นส่วนสำคัญ ชิ้นส่วนอื่นๆทั้งหมดผมอยากให้เปลี่ยนเป็นพลาสติก มอเตอร์ไม่จำเป็นต้องใหญ่ ใบพัดลมก็เป็นพลาสติก มีขนาดเล็กสักหน่อย ไม่จำเป็นต้องมีฝาครอบป้องกันใบพัด" เฝิงหยู่กล่าว

 

"อะไรนะ? เธอต้องการที่จะเอาฝาครอบป้องกันออก? ถ้าใบพัดหลุดออกมา ก็อาจทำให้บาดเจ็บได้เชียวนะ! " ผู้จัดการหลี่กล่าวด้วยความโกรธ ผู้ชายคนนี้เป็นพ่อค้าไร้ยางอายจริงๆ

"จะบาดเจ็บได้อย่างไร? หรือผู้จัดการหลี่ไม่เคยเห็นพัดลมติดเพดาน? ทำไมพัดลมเพดานจึงไม่มีฝาปิดป้องกันใบพัดละครับ? อีกอย่าง ใบพัดที่ทำจากพลาสติก ก็ทำให้แรงหมุนลดลงหน่อย แม้ในขณะที่ใบพัดกำลังหมุน แล้วเอานิ้วแหย่ใบพัด แต่คุณจะรู้สึกเจ็บๆคันๆเท่านั้น นี่คือความต้องการของผม! " เฝิงหยู่ตอบ

 

"เอานิ้วแหย่เข้าไปได้? แรงหมุนไม่ช้าเกินไปหรือ แล้วจะพัดลมออกมาได้อย่างไร? " ผู้จัดการหลี่ถาม

 

"ตราบเท่าที่ลมยังแรงกว่าพัดลมมือพัดก็ถือว่าโอเคแล้วครับ ใช้พลังงานน้อยลง ยังประหยัดพลังงานไฟฟ้าอีก ไม่ดีหรือครับ? หรือพวกคุณต้องการพัดลมที่วางตั้งได้อย่างเดียว ส่ายไปมาไม่ได้ พัดลมให้คนๆเดียวเย็นสบาย อย่างนั้นหรือครับ" เฝิงหยู่กล่าว

 

"อีกอย่าง ฐานวางพัดลมปรับให้มีขนาดเล็กลงโดยใช้คลิปขนาดใหญ่ พัดลมควรสามารถวางไว้บนพื้น หนีบบนโต๊ะ หรือหนีบด้านบนของตู้เสื้อผ้าได้ เพื่อจะได้ใช้แทนพัดลมติดเพดาน " เฝิงหยู่กล่าวต่อ พัดลมขนาดเล็กชนิดนี้เป็นที่นิยมอย่างมากในชีวิตก่อนหน้าของเฝิงหยู่

ผู้จัดการหลี่และหัวหน้าจ้าวรู้สึกทึ่งในการออกแบบใหม่ของเฝิงหยู่ พวกเขาไม่ทราบว่าพัดลมไฟฟ้าสามารถออกแบบด้วยวิธีนี้ได้ด้วย? ถ้าเช่นนั้น ก็มีแนวโน้มขายดี

"สินค้านี้ทางโรงงานของเราจะเป็นผู้ผลิต พัดลมหนึ่งตัวที่กล่าวมา เธอเสนอราคาให้พวกเราเท่าไหร่?" ผู้จัดการหลี่ถาม

"ผมลองคำนวณแล้ว ค่าใช้จ่ายควรอยู่ที่ประมาณ 10 หยวนต่อพัดลมตัวหนึ่ง ผมจะจ่ายเงินให้พวกคุณ 20 หยวน ส่วนพัดลมที่มีฝาครอบป้องกัน ค่าใช้จ่ายจะสูงขึ้นเล็กน้อย ผมจะจ่ายเงินให้คุณ 30หยวนสำหรับพัดลมประเภทนี้ ถ้าโรงงานของคุณสามารถผลิตได้ผมจะสั่งซื้อแต่ละแบบ 10,000 เครื่อง" เฝิงหยู่กล่าว

 

ผู้จัดการหลี่และหัวหน้าจ้าวต่างมองตากันและกัน แล้วพูดคุยกระซิบกระซาบ พัดลมทั้งสองชนิดนี้โรงงานของพวกเขาสามารถผลิตได้ ถ้าใช้พลาสติกในการสร้าง กำไรอย่างน้อยๆประมาณ 8 หยวนต่อหนึ่งตัว  ผลิตพัดลม 20,000 เครื่อง จะเป็นเงินมูลค่า 160,000 หยวน!

 

"ตกลง. แต่เรามีเงื่อนไข พัดลมชนิดนี้จะไม่ใช้เครื่องหมายการค้าของโรงงานของเรา เธอจำเป็นต้องลงทะเบียนเครื่องหมายการค้าของเธอเอง! "  ผู้จัดการหลี่กล่าว

 

เฝิงหยู่ตกใจ เขาไม่เก็บค่าธรรมเนียมในการออกแบบใดๆ เพราะต้องการช่วยโรงงานของรัฐในท้องถิ่น แต่ตอนนี้พวกเขาไม่ต้องการให้ใช้เครื่องหมายการค้าของพวกเขา หรือพวกเขาไม่สนใจพัดลมชนิดนี้? ในเมื่อไม่สนใจ เฝิงหยู่จึงปรื้มปริ่มยิ่งนัก

"ตามนั้นครับ ผมจะจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า โดยใช้ชื่อว่า ... เฟิงหยู่! " เฝิงหยู่กล่าว

 

.....

ป.ล. เครื่องหมายการค้าของเฝิงหยู่คือ "เฟิงหยู่ แปลว่า ลม+ฝน" (风雨) ซึ่งการออกเสียงภาษาจีน คล้ายกับชื่อของเฝิงหยุ่ （冯宇）