ตอนที่ 108 มนุษย์กลายพันธุ์ [อ่านฟรีวันที่ 11 พฤษภาคม 2561]

 

มนุษย์กลายพันธุ์ – เหมือนมนุษย์กินคนเป็นอีกชนิดหนึ่งที่มนุษย์ไม่ยอมรับ

 

ร่างยักษ์มีกล้ามเนื้อที่แข็งแรงหน้าตาน่าเกลียดใบหน้าที่บิดเบี้ยวและผิวสีเทาอมชมพู เช่นเดียวกับสัตว์ประหลาดจาก <อภินิหารแหวนครองพิภพ>

 

ไวรัส FEV อยู่ในโครงสร้างเซลล์ของพวกมันทำให้พวกมันมีความสามารถในการงอกใหม่ได้ จากมุมมองบางอย่างแล้วพวกมันได้รับการพิจารณาว่าเป็นอมตะยกเว้นแต่พวกมันจะขอความตายด้วยตัวเอง ในเวลาเดียวกัน FEV ที่รุนแรงยังทำให้พวกมันมีภูมิคุ้มกันโรคและและเป็นอิสระจากความเสี่ยงของรังสี พวกมันโม้ว่าตัวเองเป็น “มนุษย์ที่สมบูรณ์แบบ” และสรรเสริญว่าดินแดนรกร้างที่เหมือนสวรรค์เป็นของพวกมัน

 

แน่นอนที่พูดมาข้างต้นไม่ได้เป็นเหตุผลให้พวกเขาเกลียดพวกมัน มีมากมายของคนหยิ่ง คนน่าเกลียดและด้วยรังสีที่เพียงพอจะทำให้ศีรษะกลายเป็นผิดปกติ

 

ผู้รอดชีวิตได้รังเกียจพวกมันเพราะพวกมันจู๋สั้น

 

ไม่เพียงแค่นั้นพวกมันก็ชอบจับผู้คนและทำให้พวกเขากลายเป็นสิ่งมีชีวิตจู๋สั้นเหมือนพวกมัน

 

ความสามารถในการผสมพันธุ์เป็นเพียงข้อบกพร่องอย่างเดียวของพวกมัน

 

นอกจากนี้เนื่องจากมีการจำกัดอายุในดีเอ็นเอของพวกมัน แม้จะมีอัตรางอกสูงซึ่งหมายถึงการแบ่งเซลล์เกิดขึ้นในอัตราสูงผิดปกตินี้ส่งผลให้ช่วงชีวิตสั้นลง

 

พวกมันแทบไม่ได้อายุมากแต่จะประสบกับความตายที่รุนแรงในช่วงอายุ 50 ของพวกมัน การได้รับบาดเจ็บมากขึ้นของพวกมันจะทำให้มีช่วงชีวิตของพวกมันสั้นลง หากพวกมันต้องการที่จะดำเนินการต่อสายพันธุ์ของพวกมันแล้วต้องจับผู้คนบนดินแดนรกร้างและใส่พวกเขาลงไปที่ทรมานและดองพวกเขาไว้เพื่อเปลี่ยนคนที่ถูกจับให้กลายเป็นพวกน่าเกลียดเหมือนพวกมันเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ในฐานะพวกมันโดยไม่คำนึงถึงเพศ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพแล้วพวกมันจะบังคับให้ให้ผู้ชายและผู้หญิงผสมพันธุ์กัน ทารกแรกเกิดนั้นก็จะกลายเป็นมนุษย์ที่กลายพันธุ์ด้วยเช่นกัน จากนั้นพวกมันก็จะเลี้ยงเด็กเกิดใหม่และทำซ้ำวงจรการสืบพันธุ์เดียวกัน การกระทำที่ไร้มนุษยธรรมนี้น่ารังเกียจยิ่งกว่าการฆ่าคน เห็นได้ชัดว่าผู้คนควรจะได้รับการสับหัวของพวกมันแล้วซับจู๋ของพวกมันออก ดังนั้นธรรมชาติแล้วพวกมนุษย์กลายพันธุ์ได้อยู่ในแบล็คลิสด้านบนสุดทุกค่ายผู้รอดชีวิต รวมถึงถนนหก

 

สิ่งที่ “จู๋สั้น” เหล่านี้เป็นศัตรูของมนุษย์ทุกคน

 

แม้ว่าพวกมันจะไม่สามารถค้าขายกับผู้รอดชีวิตอื่นๆได้แต่พวกมันก็ยังมีชีวิตที่สะดวกสบาย

 

สารอาหารยังงั้นเหรอ? พวกมันสามารถผลิตได้แต่พวกมันก็ไม่กินสิ่งเหล่านี้ พวกมันล่าพวกสัตว์กลายพันธุ์และกินเนื้อสดที่มีพิษสูงและใช้ระบบภูมิคุ้มกันบ้าของพวกมันในการประมวลผลพิษ แม้กระทั่งโรชานที่น่ารังเกียจ พวกมันก็ยังสามารถทานได้เช่นความสดของมันเป็นความอร่อย

 

อาวุธปืน? พวกมันเกิดในสถานที่ทางทหารใต้ดิน เพราะการมีส่วนร่วมของรัฐบาลแล้วทหารในที่สุดก็ได้รับอิสรภาพ พวกมันควบคุมฐานทหารทั้งหมดและถือว่าเป็นองค์กรที่มีอาวุธปืนจำนวนมากในเมืองหวังไห่

 

มันเป็นความจริงว่าขึ้นอยู่กับการปรับตัวของโลกนี้ พวกมันก็มีสิทธิที่จะหยิ่ง ถ้าไม่ใช่เพราะข้อเท็จจริงที่ว่าพวกมันไม่สามารถสืบพันธุ์ได้แล้วพวกมันจะไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะพิชิตโลก

 

แต่เจียงเฉินกำลังเผชิญกับพวกบ้าเหล่านี้อยู่ในขณะนี้

 

-

 

“บ้าเอ้ย อาวุธของพวกมันมีความแข็งแกร่งเกินไป!” หม่าชองเฉินกดหลังแน่นกับที่กำบังขณะที่เขาแทบจะไม่สามารถรวบรวมลมหายใจของเขาได้เนื่องจากมีการยิงถี่ของปืนกลหนัก

 

อยู่ห่างออกไป 400 เมตร ใครก็ตามที่มีอาวุธรุนแรงมากกว่าคือพ่อ

 

มนุษย์กลายพันธุ์สีเทาอมเขียวถูกห่อหุ้มด้วยกระสุน ปืนกลหมุนยิงอย่างดุร้ายไปบนอาคารหลัก ร่างกายกล้ามเนื้อของพวกมันช่วยให้พวกมันยิงปืนกลหนักโดยไม่ต้องถูกรวบกวนโดยแรงดีด

 

โดยไม่จำเป็นต้องสวมโครงกระดูกจลนศาสตร์เพื่อเพิ่มน้ำหนักของพวกมันแล้วพวกมันสามารถใช้ความแข็งแกร่งเพียวๆเพื่อสวมใส่เกราะเหล็กพลาสติก C-1 ที่หนักเกือบหนึ่งตัน หากมันไม่พบที่เปิดโล่งแล้วอาวุธเบาจะไม่ก่อให้เกิดอันตรายใดๆ

 

“เหี้ย มันเป็นพวกมนุษย์กลายพันธุ์” ใบหน้าของซันเจียวดูหนักหน่วง เธอถือปืนต่อต้านรถถัง 72มม. และพิงหลังอยู่กับที่กำบัง

 

ปืนกลหนักเหล่านี้อาจก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อเกราะพลังงาน คลื่นที่หนาแน่นของกระสุนบังคับให้พวกเขาต้องหาที่กำบัง

 

ทั้งสองเท้าล็อกลงบนพื้นเปลี่ยนเป็นระเบิด AP เธอเอื้อมมือออกจากที่กำบังและยิงทันที

 

ระเบิดด้วยเส้นทางไฟสีส้มได้ข้ามท้องฟ้าขณะที่มันตีอย่างถูกต้องเข้ากับมนุษย์กลายพันธุ์

 

ระเบิด AP โดยไม่ต้องสงสัยเจาะเกราะลัฉีกมนุษย์กลายพันธุ์เป็นชิ้นๆ

 

ผลก็คือเมื่อพวกมันตระหนยักว่าฝ่ายตรงข้ามยังมีอาวุธหนัก สิ่งนี้ทำให้มนุษย์กลายพันธุ์กลายเป็นระมัดระวังด้วยการโจมตีของพวกมัน ความหายนะก็คือพวกมันเริ่มมุ่งความสนใจไปที่ทิศทางของซันเจียว

 

ซันเจียวปลดล็อกเท้าของเธอขณะที่เธอเริ่มต้นเครื่องยนต์กังหันและเกือบจะหลบฝนกระสุนไม่ทัน

 

พลังการทำลายที่ดุร้ายจากปืนกลหนักเกือบหั่นกำแพงที่เธอหลบอยู่ออกเป็นชิ้นๆ

 

“บ้าเอ้ย ทำไมกระสุนของพมันถึงไม่เสียค่าใช้จ่ายบ้างว่ะ?” เจียงเฉินกัดฟันของเขาแล้วพิงกำแพงและยังคงยิงอย่างต่อเนื่องตลอดเวลาหลังจากได้ที่กำบัง

 

“เหี้ย! ทำไมพวกมันถึงมุ่งเป้ามาที่ฉัน” ซันเจียวลากปืนใหญ่ยาว 2 เมตรขณะที่เธอหลบซ่อนตัวอยู่ข้างหลังบนไดโดยไม่สามารถแอบมองได้

 

นอกเหนือจากปืนกลหนักแล้วพวกมันยังมีปืนใหญ่อย่างน้อยสี่กระบอก

 

อาวุธของพวกมันไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับพวกเขา มีเพียงอาวุธปืนหนักที่อยู่ด้านข้างของเจียงเฉินคือปืนต่อต้านรถถัง 72มม. ถึงแม้ปืนกลหนักหมุนรอบจะมีอำนาจมากเนื่องจากอีกด้านระงับการยิงของพวกเขาแล้วมันก็ยากที่จะพลิกกับไปควบคุม

 

มีพวกกลายพันธุ์อย่างน้อย 20 คนพร้อมปืนกล

 

“เราควรจะขับรถหุ้มเกราะออกไปแล้วปืนกล 22มม. สามารถ...”

 

“คุณบ้าหรอ พวกมันมีปืนใหญ่ 4 กระบอก โดยไม่มีปัญหากับแรงดีด!”

 

“เหี้ย แล้วจะทำยังไง...” ซันเจียวกัดริมฝีปากของเธอ

 

“ถอย! ถอย! เหี้ยเอ้ยย! เตรียมต่อสู้ในอาคาร!” ไม่มีเวลาลังเล เจียงเฉินจึงตัดสินใจเข้าควบคุมขณะที่เขาตะโกนในช่องสาธารณะ

 

ซันเจียวได้ตระหนักอย่างรวดเร็วถึงสถานการณ์

 

[ใช่แล้ว หากพวกเราไม่สามารถเอาชนะในระยะไกลแล้วก็จะต่อสู้ในระยะใกล้! ถ้าพวกมนุษย์กลายพันธุ์ต้องการเชลยแล้วไม่มีเหตุผลที่จะไม่ล่าตาม]

 

“รับทราบ!”

 

ทหารราบเบาที่ถูกระงับบนพื้นดินโดยการยิงก็เริ่มถอย แล้วมันก็เป็นทหารเกราะพลังงานที่ตามไป

 

มนุษย์กลายพันธุ์ได้รับความได้เปรียบด้านบนในคลื่นลูกแรกของการยิงกันโดยมีการคนตายสามคนทางด้านเจียงเฉินพร้อมกับมีการบาดเจ็บเล็กน้อยของทหารเกราะพลังงาน

 

มีสองคนได้รับบาดเจ็บในด้านพวกมันและอีกหนึ่งถูกระเบิดเป็นชิ้นๆโดยซันเจียว อีกคนเสียชีวิตเพราะโชคร้าย ด้วยความสามารถในการฟื้นฟูของมนุษย์กลายพันธุ์ไม่ว่าจะเป็นการถูกยิงที่หัวหรือหัวใจ พวกมันจะไม่ตาย

 

มันเป็นตอนค่ำที่มืดแล้ว เนื่องจากการล่าถอยของเจียงเฉิน มนุษย์กลายพันธุ์เริ่มหยุดยิง

 

พวกมันไม่สามารถทำลายอาคารได้เนื่องจากเป้าหมายของพวกมันคือการจับคน ในกรณีนี้พวกมันต้องเข้าไปในอาคารหลักเพื่อต่อสู้กับเจียงเฉิน

 

“ทั้งหมด 31 คนพร้อมกับอาวุธปืนกลหนัก 19 กระบอก พวกมันอยู่ในอาคารแล้ว” หลังจากเปิดใช้โกรธ หัวใจทั้งหมดปรากฏในสายตาของเขา

 

โกรธปิดการใช้งาน

 

เขาหายใจเข้าลึกๆขณะที่สมองของเขาฟื้นความชัดเจนขึ้น หลังจากการต่อสู้ในโลกเสมือนจริง เขาสามารถควบคุมความโกรธได้โดยอิสระโดยไม่จำเป็นต้องใช้ยากล่อมประสาท

 

ข้อเสียอย่างเดียวของความสามารถคือจำนวนเป้าหมายศัตรูที่สูง การควบคุมอารมณ์ของตัวเองนั้นยากมากขึ้น เมื่อความรุนแรงถูกสร้างขึ้นมาถึงจุดหนึ่ง เขาอาจสูญเสียการควบคุม เช่นเดียวกับความสามารถพิเศษของซันเจียวที่จะบังคับให้เธออ่อนแอ ความสามารถทางพันธุกรรมที่ซ่อนอยู่เหล่านี้ไม่เคยหมายถึงการเป็นของขวัญจากสิ่งมีชีวิตที่สูงส่ง แต่แทนที่เป็นคำสาปที่ชั่วร้าย

 

ทหารราบไฟก็ไม่มีประโยชน์อย่างสิ้นเชิง ซันเจียวเลยสั่งให้พวกเขาหนีไปที่ประตู

 

ทหารเกราะพลังงาน 10 คนได้ต่อกรกับ 31 มนุษย์กลายพันธุ์ นั่นเป็นความแตกต่างกันมาก

 

 

แต่เจียงเฉินจะเล่นเกมนี้อย่างยุติธรรมและหมูๆหรือไม่?

 

ฐานฟิชโบนขาดสิ่งต่างๆมากมาย แต่คริสตัลไม่ได้เป็นหนึ่งในนั้น