Chapter 10: ได้รับเงินทองมากมายครั้งแรก
หวังหยู่ที่กำลังท้าทายสวรรค์นั้นแน่นอนว่าในความเป็นจริงเขานั้นเป็นที่สนใจของสตูดิโอเกมทะยานมังกร! เขานั้นยังคงใจเย็นและยังคงตีราชาหมาป่าสีเงินต่อไปโดยไม่มีพลาดเลยแม้แต่น้อย!
เลือดของราชาหมาป่าสีเงินนั้นค่อยๆหมดลงและเพียงเวลาไม่นานมันก็เหลือเพียง 30%
“อาวู้วววววว!!!”พร้อมกันกับเสียงขู่อันป่าเถื่อน ราชาหมาป่าสีเงินก็กระโดดห่างออกไปจากหวังหยู่ห้าเมตร
เพียงแค่หวังหยู่นั้นจะพยายามเข้าไปใกล้กันกับราชาหมาป่าสีเงินอีกครั้งมันก็เริ่มเบลอหายไป
[ท่าพุ่งดั่งพระจันทร์เต็มดวง]!!
เมื่อหวังหยู่เห็นร่างกายของราชาหมาป่าสีเงินนั้นจางหายไป เขาก็นึกขึ้นได้ถึงสกิลนั้นและคิดกับตัวเองว่า “ดังนั้นนี่ก็คือท่าสุดท้ายของราชาหมาป่าสีเงินอย่างงั้นสินะ?”
ในขณะที่หวังหยู่นั้นกำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ราชาหมาป่าก็สร้างภาพติดตาเต็มไปหมดที่พวกมันแทงเข้าใส่หวังหยู่
หวังหยู่นั้นก็กลั้นหายใจและจ้องไปที่เทคนิคเคลื่อนไหวของราชาหมาป่าสีเงินที่เริ่มจะลึกลับขึ้นเรื่อยๆ เดี๋ยวเขาก็บิดไปทางซ้าย หลบไปทางขวา..... เขาเหมือนกับกำลังเต้นอยู่!
1…2…3……7!
หลังจากภาพกระพริบตาเจ็ดครั้งนั้นและหวังหยู่นั้นก็ใช้ประโยชน์จากเจ็ดก้าวนั้นไปถึงร่างกายที่แท้จริงของราชาหมาป่าสีเงิน! ทุกคร้งที่ภาพติดตานั้นเหมือนจะแทงโดนเขา หวังหยู่ก็จะบิดร่างกายของเขาในช่วงวินาทีสุดท้ายและหลบมันได้อย่างสมบูรณ์แบบ
[ท่าพุ่งดั่งพระจันทร์เต็มดวง] นั้นพลาดเป้าอย่างเรียบร้อย!!!
โบซอน ไร้ความกลัว และสมาชิกทีมพัฒนาต่างตกตะลึงและสูญเสียความสามารถที่จะพูดได้! แผนกควบคุมเกมนั้นเงียบสงัดไปชั่วครู่หนึ่ง....
“เขา... เขาหลบการโจมตี [ท่าพุ่งดั่งพระจันทร์เต็มดวง] ได้อย่างสมบูรณ์แบบไม่ใช่ว่าเขา....” ผู้สร้างราชาหมาป่าสีเงินนั้นถามขึ้นอย่างอ่อนกำรัง
“ใช่....”ฝูงชนพยักหน้า
“สัตว์ประหลาดอะไรเช่นนี้....”
มันเหมือนกับว่าทีมทั้งหมดก็สามารถที่จะได้ยินเสียงหัวใจของผู้สร้างนั้นกำลังพังทลายอยู่
ถ้าผู้สร้างสามารถที่ได้ยินเสียงที่หวังหยู่พูดกับราชาหมาป่าสีเงินแล้วหัวใจของเขานั้นจะต้องกลายเป็นฝุ่นอย่างแน่นอน
“นั่นมันการโจมตีทั้งไม่เป็นระบบและวุ่นวายแบบนั้น? จะแทงโดนฉันหรือว่าต้องการที่จะทำอะไร?”หวังหยู่หัวเราะ มันไม่ใช่ว่าหวังหยู่นั้นหยิ่งยโส แต [ท่าพุ่งดั่งพระจันทร์เต็มดวง] นั้นเปิดมุมกว้างให้แก่เขา มันไม่สามารถที่จะเปรียบเทียบได้กับที่ราชาหมาป่าสีเงินที่พยายามจะกัดหรือข่วนเขาด้วยกรงเล็บและเขี้ยวนั่น!
ท่าโจมตีเด็ดๆของมันนั่นมีไว้เพื่ออะไร? มันโคตรแย่เลย! นี่คือสิ่งที่หวังหยู่ต้องการที่จะบอกเป็นที่สุด
หลังจากที่มันใช้ [ท่าพุ่งดั่งพระจันทร์เต็มดวง] ราชาหมาป่าสีเงินก็เหมือนกับสูญเสียท่าทางอันองอาจและก็เหมือนกับงูพิษที่พ่นพิษร้ายออกไปแล้ว ราชาหมาป่าสีเงินนั้นตกต่ำลงเล็กน้อยและการเคลื่อนไหวของมันก็ช้าลง!
เมื่อเห็นฉากนี้หวังหยู่ก็หัวเราะอย่างง่ายๆและเขาก็พุ่งไปยังราชาหมาป่าสีเงินและเพื่อที่จะจัดการมันให้เสร็จเรียบร้อย
หวังหยู่นั้นปล่อยพลังอันโหดร้าย [เตะด้านข้าง]ไปที่กรามของราชาหมาป่าสีเงินและทำให้หัวของมันกระเด็นไป...
หมัดฮุค บีบคอ ต่อยหมัดหนึ่งนิ้ว......
{คอมโบ 1} , {คอมโบ 2} , {คอมโบ3}….
ในเวลานั้นเอง มันก็เหมือนกับราชาหมาป่าสีเงินนั้นก็เหมือนกับเสาที่เอาไว้ซ้อมที่บ้านของหวังหยู่เมื่อเขานั้นตีราชาหมาป่าสีเงินที่ครางอยู่
ร่างกายของหวังหยู่นั้นก็สว่างวาบขึ้นในพริบตาเมื่อเขาตีไปอย่างโหดเหี้ยมยังหมาป่าที่น่าสงสาร ราชาหมาป่าสีเงินนั้นก็ร้องครางเสียงน่าสงสารและเลิกที่จะต่อต้านและเพียงเวลาไม่นานหลังจากนั้นลำแสงสีขาวก็สว่างวาบขึ้นและมันก็กลับไปสู่อ้อมกอดของระบบ
ก่อนที่มันจะตาย ร่องรอยแห่งความไม่เต็มใจและความโกรธก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของราชาหมาป่าสีเงินอยู่ชั่วครู่หนึ่งก่อนที่มันจะหายไป
ในเวลาเดียวกัน หวังหยู่ก็ดูดซึมค่าประสบการณ์จากราชาหมาป่าสีเงินที่เป็นระบบอิสระซึ่งทำให้เขานั้นเลื่อน 3ระดับเพียงครั้งเดียว!
เมื่อเขาสู้กับนักรบหมาป่าสีเงินทั้งสิบสองตัวก่อนหน้านี้ หวังหยู่นั้นก็ได้ค่าประสบการณ์จนถึง90%ที่ระดับ6! พร้อมกับค่าประสบการณ์ที่ได้จากการฆ่าราชาหมาป่าสีเงินนั้น ถ้าไม่ใช่มันมีข้อจำกัดที่อยู่ในระดับ 10 ก่อนที่ผู้เล่นจะต้องทำเควสสุดท้ายก่อนที่จะออกไปจากเมืองเริ่มต้นละก็หวังหยู่ก็จะไม่เลื่อนระดับเพียงแค่สามครั้ง
{ การแจ้งเตือนระดับโลก : ผู้เล่น “กระทิงเหล็ก” จากหมู่บ้านเริ่มต้น 3318 นั้นได้สังหารบอส “ราชาหมาป่าสีเงิน” และเป็นผู้เล่นคนแรกปราบปรามมันได้ ก้าวเดินไปอีกขั้นสู่เส้นทางของการเป็นฮีโร่แล้ว! }
เมื่อเห็นประกาศ ทุกคนในเกมก็มึนงง ผู้คนส่วนมากนั้นรู้จักถึงนักรบหมาป่าสีเงิน แต่สำหรับราชาหมาป่าสีเงินละ? บอสนั่นคืออะไร? แล้วทำไมพวกเขาไม่เคยได้ยินมันมาก่อน?”
แล้วใครคือกระทิงเหล็ก? เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในการเล่นเกมหรืออะไร? เขามาจากเกมอะไรก่อนหน้านี้? อาชีพของเขาคืออะไรกัน? เขาเป็นนักรบ? หรือว่าบางทีเขาจะเป็นนักเวทย์?
เพียงเวลาไม่กี่วินาที ทุกคนนั้นก็เริ่มที่จะคาดตัวตนที่แท้จริงของกระทิงเหล็ก
แน่นอนว่าคนที่เล่นเกมอ่อนแบบหวังหยู่นั้นไม่ได้สนใจเกี่ยวเรื่องพวกนี้และเขาก็เดินไปหยิบสิ่งของที่ดรอปมาจากราชาหมาป่าสีเงินอย่างดีใจ
ราชาหมาป่าสีเงินนั้นใจดีมากดั่งชื่อบอสระดับเงิน! มันดรอปเงินทองหลายเหรียญและอุปกรณ์อีกสามชิ้น!
{ กรงเล็บราชาหมาป่า (กริช) (เงิน) }
การโจมตีกายภาพ : 22-29
การโจมตีด้วยเวทย์มนตร์ : 10-13
[ฮีโมฟีล] : 10% ที่จะมีโอกาสกระตุ้นการขโมยเลือดเมื่อโจมตีและขโมย จะเพิ่มเลือด2%ตายความเสียหายที่ทำได้
[บาดแผลที่สาหัส] : 10%ที่จะมีโอกาสที่ทำให้ศัตรูพิการและลดการเคลื่อนไหว 20%
ระดับที่ต้องการ : 15
{ โชคลาภของราชาหมาป่า (สร้อยคอ) (ทอง) }
การโจมตีกายภาพ : 31-42
[ตั้งสมาธิ] : ฟื้นฟูจำนวนมานาที่คงที่ทุกสามวินาที
[ฟื้นฟู] : ฟื้นฟูเลือด 1% จากเลือดเต็มทุกสามวินาที
สกิลเพิ่มเติม :
[ท่าพุ่งดั่งพระจันทร์เต็มดวง] : เรียกราชาหมาป่าเจ็ดตัวเพื่อที่จะแทงศัตรูพร้อมกัน ราชาหมาป่าแต่ละตัวนั้นทำความเสียหายเท่ากับความแข็งแกร่งของผู้เล่นคูณสาม มีระยะเวลาคูลดาวน์ 6ชั่วโมง
ระดับที่ต้องการ : 10
{ เงาของราชาหมาป่า (รองเท้า) (เงิน) }
พลังป้องกันกายภาพ : 22-29
พลังป้องกันเวทย์มนต์ : 10-13
เพิ่มความเร็วเคลื่อนที่ : 10%
[เฮสต์] : เพิ่มความเร็วโจมตี 10%
[โกสต์] : เพิ่มความเร็วการเคลื่อนที่ 200%ภายในสามวินาที มีระยะเวลาคูลดาวน์ 180 วินาที
ระดับที่ต้องการคือ : 10
ราชาหมาป่าสีเงินก็ยังดรอปหนังสือสกิลอีกด้วยเมื่อมันตาย!
{ หนังสือสกิล สำหรับ [กลับคืนสู่ต้นกำเนิด] }
[กลับคืนสู่ต้นกำเนิด] : สกิลติดตัว เพิ่มการโจมตีกายภาพและการโจมตีเวทย์มนตร์ 10%
ความต้องการของอาชีพ : ไม่มี
คำสั่งของมรดก : ลึกลับ บางทีอาจจะมีความลึกลับบางอย่างอยู่ในนี้!
นอกจากของดรอปพวกนี้แล้ว หวังหยู่ก็ได้รับชื่อเสียงเพิ่มอีก 1000 หน่วย
เมื่อมองไปที่หลอดค่าประสบการณ์ที่เต็มของเขาแล้ว หวังหยู่ก็รู้สึกดีมากกับตัวเองและกลับไปยังหมู่บ้านตั้งแต่การล่ามันไร้ประโยชน์
ช่วงเวลาที่เขาเข้าไปในหมู่บ้านเริ่มต้น หวังหยู่ก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนในทันที
เมื่อเขามองเข้าไป หวังหยู่ก็ตระหนักได้ถึงข้อความที่ถูกส่งมาโดยดาบน้ำแข็งที่ทำให้แท็บแจ้งเตือนของเขาสว่างขึ้น โชคลาภของเขานั้นมาถึงแล้ว!
ในตอนเช้า ดาบน้ำแข็งนั้นจ่ายเงิน7เหรียญทองเพื่อที่จะซื้ออุปกรณ์ที่เกินราคาพวกนั้น ถ้าข่าวที่หวังหยู่นั้นได้สิ่งของมานั้นไปถึงเขาละก็ เขาก็จะทุ่มเงินก้อนใส่สิ่งของที่หวังหยู่พึ่งได้แน่นอน
เมื่อเปิดแจ้งเตือน ดาบน้ำแข็งก็ทักทายมา “พี่ชาย ราชาหมาป่าสีเงินนั้นดรอปอะไรดีๆหรือเปล่า?”
“อุปกรณ์และหนังสือสกิล!”หวังหยู่ตอบกลับ
“ส่งรูปมาให้ผมที!”
“อื้ม.... แล้วฉันจะส่งรูปได้ยังไง?”หวังหยู่ถามอย่างอึด
“พี่ไม่รู้แม้กระทั่งวิธีถ่ายรูปหน้าสถานะ? อย่าบอกนะว่าพี่เป็นมือใหม่?”
“ใช่เลย...นี่เป็นครั้งแรกของฉันเลยที่เล่นเกม!”หวังหยู่ตอบกลับไปอย่างตรงๆ
“สัตว์ประหลาด!”ดาบน้ำแข็งส่งอีโมจิยกนิ้วโป้งให้กับหวังหยู่ในแชท และหลังจากนั้นเขาก็สองการถ่ายรูปหน้าสถานะให้กับเขา
หลังจากที่เรียนแล้ว หวังหยู่ก็ส่งไอเทมทั้งหมดที่เขาได้ให้กับดาบน้ำแข็ง
หลังจากมองไปที่ไอเทม ดาบน้ำแข็งก็มึนงงไปหลายวินาทีก่อนที่จะอุทาน “บอกราคาของพี่มา!”
เกมนี้พึ่งออกมาสามวันและหวังหยู่นั้นยังไม่เพียงได้อุปกรณ์ระดับทองแดง แต่ยังคงได้ระดับเงินและทองอีกด้วย! เขานั้นเป็นอัจฉริยะที่ควรจะนับถือ!
อุปกรณ์ทองแดงสองชิ้นนั้นมีประโยชน์มากกับอาชีพต่อสู้ระยะใกล้และพวกมันจำเป็นที่จะต้องมี! และกริชนั้นคือของบางอย่างที่โจรได้แต่ฝันถึงในยามที่พวกเขาหลับ!
ส่วนสร้อยคอระดับทองนั้นแม้กระทั่งหวังหยู่ก็สามารถที่จะเห็นได้ว่ามันมีค่ามาก ไม่ต้องพูดถึงดาบน้ำแข็งเลย
ตั้งราคา? หวังหยู่จะตั้งราคากับสิ่งของแบบนี้ได้ยังไง?
“ฉันไม่คุ้นเคยกับราคาตลาด”หวังหยู่พูดตรงๆ
“ผมจะให้พี่สิบเหรียญทองกับแหวน สิบห้าเหรียญทองกับเกราะนั่นและที่เหลือผมจะจ่ายมันด้วยเงินจริง!”ดาบน้ำแข็งตอบกลับ
เมื่อฟังเรื่องนี้แล้ว หวังหยู่ก็มึนงงกับดาบน้ำแข็ง “จิตวิญญาณแห่งความเป็นพระเอก”
เพียงแค่อุปกรณ์เสมือนสองชิ้นและผู้ชายคนนี้ก็ต้องการที่จะจ่ายมันมากกว่าหนึ่งหมื่น? ทำไมผู้คนนั้นบ้าคลั่งไปกับเกมแบบนี้ไปแล้ว?
“นั่นโอเคลย มายังที่ร้านตีเหล็ก พวกเราจะคุยกันแบบต่อหน้า”
เพียงเวลาไม่นานหลังจากนั้นโจรก็ปรากฏขึ้นมาในทันทีโดยแทบจะไม่มีเสียงเกิดขึ้นต่อหน้าหวังหยู่
โจรคนนี้นั้นมีหน้าตาที่ค่อนข้างดี อย่างไรก็ตาม เขานั้นพยายามทำตัวเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับผู้เล่นรอบๆข้างเขาไม่ยิ้ม
“คุณคือกระทิงเหล็กหรือเปล่า?”หลังจากที่มองไปยังหวังหยู่ ดาบน้ำแข็งก็เป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่าเขาเป็นกระทิงเหล็กตัวจริง เขานั้นคิดว่าปีศาจที่เป็นคนฆ่าบอสตัวแรกนั้นจะเป็นนักรบหรือไม่ก็เป็นนักเวทย์ ไม่ใช่อาชีพขยะอย่างนักต่อสู้เช่นนี้!
“คุณคือดาบน้ำแข็ง?”หวังหยู่ก็ตัวสั่นเล็กน้อย เขานั้นไม่สามารถที่จะจินตนาการได้ว่าผู้ซื้อที่ร่ำรวยจะมีหน้าตาแบบนี้...
ดาบน้ำแข็งพยักหน้าและพูด “ใช่ พวกเรามาทำการค้ากันเถอะ” หลังจากที่เขาพูด ดาบน้ำแข็งก็หยิบถุงเหรียญทองออกมาและส่งให้กับหวังหยู่ และเขาก็หยิบแหวนและเกราะออกมาวางไว้บนมือของดาบน้ำแข็ง
“ผมจะจ่าย 50000สำหรับกริช 10000สำหรับรองเท้าและ 20000สำหรับสร้อยคอ บอกเลขบัญชีธนาคารของพี่มาและผมจะโอนเงินไปให้พี่!”ดาบน้ำแข็งพูดหลังจากที่แลกเปลี่ยนได้สำเร็จ
“ฉันไม่ขายรองเท้าและสร้อยคอ ฉันวางแผนที่จะใช้มันกับตัวเอง”หวังหยู่ส่ายหัว
“อะไรนะ.... ถ้าอย่างงั้นทำไมพี่ถึงส่งรูปของพวกนั้นมาให้ผมละ?”
“ก็นายพูดว่าให้ส่งของที่ดรอปมาจากบอส!”หวังหยู่ตอบกลับอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว
“พี่เป็นมือใหม่จริงๆด้วย เห้อ...”ดาบน้ำแข็งพูดอย่างผิดหวัง
ใน {REBIRTH}อุปกรณ์นั้นไม่มีการป้องกันบนพวกมัน ดังนั้นผู้เล่นที่มีประสบการณ์นั้นจะไม่เปิดเผยอุปกรณ์อย่างง่ายๆ ยกเว้นหวังหยู่ที่เป็นคนที่ซื่อสัตย์ซึ่งเปิดเผยไอเทมทั้งหมดแก่ดาบน้ำแข็ง
“ใช่นี่เป็นวันแรกที่ฉันเล่นเกมนี้เลย”หวังหยู่พยักหน้า
“โอเค ถ้าอย่างงั้น ผมจะส่งคำขอเป็นเพื่อนด้วย! รีบให้เลขบัญชีธนาคารของพี่มา ดังนั้นผมจะสามารถที่จะโอนเงินให้พี่ได้”
“ขอเวลาสักครู่หนึ่งนะ” หวังหยู่รีบพูดและรีบออกจากเกมไป หลังจากชั่วครู่หนึ่ง หวังหยู่ก็กลับเข้ามาในเกมและส่งเลขบัญชีให้กับดาบน้ำแข็ง
“พี่ไม่เคยใช้บัตรมาก่อนอย่างงั้นเหรอ หื้อ?”
“ใช่.... ภรรยาของฉันตั้งมันไว้ก่อนหน้านี้ มันไม่ง่ายเลยที่จะหาบัตรเจอ...”หวังหยู่เขิน
พร้อมกันนั้นดาบน้ำแข็งก็กลับไปที่เรื่องงาน
“เสร็จแล้ว! โอนเงินไปให้เรียบร้อยแล้ว!”
“โอเค!”พร้อมกับหวังหยู่พยักหน้าและก็หยิบมีดออกมาและส่งให้กับดาบน้ำแข็ง
“เฮ้....พี่ไม่ตรวจสอบเงินเหรอว่ามันโอนไปเรียบร้อยแล้ว?”เมื่อเห็นหวังหยู่ตอบกลับมาก็ทำให้ดาบน้ำแข็งรู้สึกตกตะลึง
“เอ่อ....ฉันจะตรวจสอบบัญชีของฉันได้ยังไง?”หวังหยู่ถามอย่างมึนงง
“โอ้พระเจ้า! พอกันที!”
และดาบน้ำแข็งก็สอนหวังหยู่ให้ซิงค์บัญชีธนาคารกับบัญชีใน {REBIRTH}และหลังจากนั้นก็บอกเขาให้ตรวจสอบงบบัญชี หลังจากนั้นก็ยืนยันว่าเงินจำนวนห้าหมื่นนั้นโอนมาสำเร็จเรียบร้อยแล้ว
เมื่อเขามองไปที่เงินในบัญชีเขาก็รู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายด้านในของเขา และเขาก็นับเงินแล้วนับเงินอีก 50000ดอลลาร์! นี่เป็นครั้งแรกสำหรับหวังหยู่ที่ได้รับเงินจำนวนนี้ในชีวิตนี้! ใครจะไปคิดว่าเขาจะได้เงินจากเรื่องแบบนี้กัน?
“โอเค ถ้าอย่างงั้นผมจะไปละ อย่าลืมเรียกผม ถ้าพี่เจออุปกรณ์ดีๆอีกละ!”หลังจากที่เขาพูดเสร็จ ดาบน้ำแข็งก็ล่องหนหายไปจากที่ที่เขายืนอยู่
หลังจากที่ดาบน้ำแข็งจากไป หวังหยู่ก็นับเงินในบัญชีธนาคารเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะเดินไปหาช่างตีเหล็กหลี่
เมื่อช่างตีเหล็กหลี่เห็นหวังหยู่ในช่วงเวลานี้ เขานั้นไม่มีท่าทางที่ดูห่างเหินและเย็นชาเหมือนกับที่เจอกันครั้งแรกอีกแล้ว เขานั้นค่อนข้างที่จะเต็มไปด้วยอารมณ์ “นักรบที่กล้าหาญ ฉันไม่เชื่อเลยว่าท่านสามารถที่จะสังหารราชาหมาป่าที่เลวทรามนั่นได้!”
เมื่อฟังคำพูดของเขาแล้ว หวังหยู่ก็รู้สึกผิดหวัง ถ้าเขาไม่สามารถเชื่อมันได้ ถ้าอย่างงั้นมันไม่ใช่กับตาเฒ่านี่ส่งเขาไปตายอย่างงั้นเรอะ?
“ใช่!” หวังหยู่พยักหน้า
“ฮือ...ฮือ...ลูกรักของฉัน....พ่อได้ล้างแค้นให้ลูกแล้ว....”หลังจากที่ได้ปลดปล่อยอารมณ์ไป ช่างตีเหล็กก็ฟื้นคืนความใจเย็นในทันทีและแม้กระทั่งมีรอยยิ้มบนใบหน้าเขาอีกด้วย! นิ่ทำให้หวังหยู่ถอนหายใจอย่างลับๆ NPCพวกนี้นั้นดูแปลก
ประหลาด ร้องไห้เพียงชั่วพริบตาเดียวและหลังจากนั้นก็หัวเราะ ซึ่งมันเปลี่ยนไปไวเกินไป
“ขอนับถือนักรบที่องอาจ ฉันจะต้องขอบคุณท่านอีกครั้งที่ช่วยล้างแค้นลูกชายของฉัน”
“มันคืองานของผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้!”หวังหยู่ตอบกลับ
ช่างตีเหล็กหลี่นั้นเมินสิ่งที่หวังหยู่พึ่งจะพูดไปและก็พูดประโยคของเขาต่อไป “นานมาแล้ว ฉันช่วยนักต่อสู้ที่อยู่ในอันตราย หลังจากนั้นเขาก็ตายลงและทิ้งอาวุธไว้ให้กับฉัน ฉันหวังว่าซักวันหนึ่งที่ฉันจะสามารถที่จะเจอกับฮีโร่ที่แท้จริงได้และส่งต่อให้กับมัน ท่านต้องการที่จะรับมันไหม?”
“แน่นอน!”หวังหยู่ตอบกลับอย่างตื่นเต้น
“ตั้งแต่ที่เขาช่วยนักต่อสู้แล้วทำไมสุดท้ายเขายังคงตาย? พวกนักสร้างมันปัญญาอ่อนหรือว่าอะไรอย่างงั้นเรอะ?”หวังหยู่คิดกับตัวเอง
“ค่อก!”หนึ่งในนักสร้างจามอย่างรุนแรง “ไอ้เย....แม่เอ้ย! หน้าหนาวนี้มันยากที่จะทนไหวจริงๆและฉันยังคงเป็นหวัดอีกเรอะ?”เขาด่า
เมื่อฟังดังนั้นหวังหยู่ก็ตกลงที่จะรับรางวัล ช่างตีเหล็กที่ดีใจเดินไปที่ด้านใต้เคาน์เตอร์และหยิบอะไรบางอย่างที่คล้ายกับถุงมือคู่หนึ่งออกมา
ตอนนี้เปิดกลุ่มVIP กลุ่มแรกของเรื่องนี้แล้วครับ ตอนที่ 11-70ครับ แล้วก็จะปรับเวลาลงเป็นสองตอนต่อหนึ่งสัปดาห์และในกลุ่มจะลงวันละสองตอนแทนครับ รายละเอียดอยู่ปักหมุดของเพจเลยครับ Ishliar Fanpage