บทที่ 31 ใครมีรายได้มากกว่ากัน? (อ่านฟรี)

 

จีหลี่เหลียนเคอพึ่งลงจากเครื่องแล้วเดินออกจากสนามบิน เขามองเห็นรถสัญชาติรัสเซีย ลาดา เขาจึงรู้สึกภูมิใจที่เห็นรถรถจากประเทศของของเขาในประเทศจีน

 

แต่สิ่งที่จีหลี่เหลียนเคอคิดไม่ถึงคือ เฝิงหยู่เดินก้าวออกจากรถลาดา

 

เอ๋? เฝิงหยู่เปลี่ยนรถใหม่หรือ? เขาเปลี่ยนเป็นรถรัสเซียเพื่อฉันอย่างนั้นหรือ? เป็นสหายที่ดีจริงๆ

 

เฝิงหยู่ไม่เคยคาดหวังว่าการเปลี่ยนรถจะทำให้จีหลี่เหลียนเคอรู้สึกประทับใจในตัวเขา เขาเพียงต้องการนั่งรถสบาย ๆ ก็เท่านั้น

 

"จีซง (เรียกแบบภาษาจีน แปลว่า สหายจี พี่จี) ยินดีต้อนรับสู่ประเทศจีนอีกครั้ง ผมได้เตรียมการต้อนรับด้วยอาหารเย็น และไวท์ขาวชั้นเลิศเพื่อคุณโดยเฉพาะ" เฝิงหยู่กล่าว

 

จีหลี่เหลียนเคอรู้สึกสับสนกับคำทักทายของเฝิงหยู่ แต่เมื่อเขาได้ยินคำว่า ไวน์ขาว ดวงตาของจีหลี่เหลียนเคอจึงส่องเป็นประกายยิ่งขึ้น

 

หลังจากนั้นก็ทานอาหารมื้อใหญ่ จีหลี่เหลียนเคอก็ดื่มหนักอย่างหนัก เฝิงหยู่ได้ให้คำอธิบายถึงการออกเสียงภาษาจีน "จีซง" เป็นการเรียกย่อๆจากคำว่า จีหลี่เหลียนเคอซงตี้ (พี่จีหลี่เหลียนเคอ สหายจีหลี่เหลียนเคอ) จีหลี่เหลียนเคอยิ่งมีความยินดี เขาจับมือเฝิงของเฝิงหยู่ไว้ ด้วยอยากจะให้เฝิงหยู่ไปค้างกับเขาที่โรงแรมนานาชาติ แต่เฝิงหยู่ปฏิเสธ

 

นอนอยู่ในห้องเดียวกันกับจีหลี่เหลียนเคอ? คุณคงได้หลับฝันหวานทั้งคืน ส่วนผมคงทนทรมานกับเสียงกรนทั้งคืน ครั้งก่อน เฝิงหยู่นอนห้องร่วมกับจีหลี่เหลียนเคอ เขาปิดตาหลับไม่ลงด้วยซ้ำ เฝิงหยู่คิดกับตัวเองว่า "รอให้ฉันเรียนรู้วิธี ผายลม กัดฟัน กรน และพูดเบลอออกมาในขณะนอนหลับได้ แล้วฉันจะไปนอนห้องคุณอีกครั้ง เราจะได้เห็นดีกันว่าใครที่สามารถนอนหลับได้ก่อน "

 

เช้าวันรุ่งขึ้น จีหลี่เหลียนเคอเห็นหลี่ซื่อเฉียงมารอเขาที่ทางเข้าของโรงแรม จากนั้น หลี่ซื่อเฉียงก็ขับรถพาเขาไปยังสถานที่ที่แปลกตา

 

ที่นี่ดูเหมือนจะเป็นคลังสินค้า

 

ประตูของคลังสินค้าถูกเปิดออก จีหลี่เหลียนเคอจึงได้เห็นว่าคลังสินค้าที่เต็มไปด้วยผลิตภัณฑ์ที่ขายดิบขายดีในสหภาพโซเวียต* ของเหล่านี้หมายความว่าอะไรกัน? เฝิงหยู่จัดเตรียมสินค้าให้เขาเรียบร้อยแล้วอย่างนั้นหรือ?

 

จีหลี่เหลียนเคอได้ยินเสียงอันคุ้นเคยจากชั้นบน ดูเหมือนว่าเฝิงหยู่กำลังโต้เถียงกับใครอยู่ จีหลี่เหลียนเคอที่กำลังจะเดินขึ้นไปยังชั้นสอง เห็นคนๆนั้นเดินออกออกจากสำนักงานอย่างโมโห ทั้งยังกระแทกประตูสำนักงานดังปัง เฝิงหยู่ถึงกับตะโกนต่อว่าทั้งที่ยังอยุ่ในสำนักงาน

พอเห็นว่าจีหลี่เหลียนเคอเดินเข้ามา เฝิงหยู่จึงเปลี่ยนเป็นท่าทีเป็นยิ้มแย้ม และกล่าวว่า "พี่จี เมื่อคืนคุณนอนหลับสบายหรือเปล่า "

 

"เฝิงหยู่ ฉันได้ยินเสียงเธอกำลังถกเถียงกับใครบางคนอยู่ เกิดอะไรขึ้นหรือ?" จีหลี่เหลียนเคอถาม

 

เฝิงหยู่เสแสร้งแกล้งทำเป็นทุกข์ใจ แล้วกล่าวว่า "ไม่มีอะไรครับ ก็แค่สหกรณ์นั้นปฏิเสธที่จะขายสินค้าให้กับเรา เพราะพวกเขาเปลี่ยนผู้จัดการใหม่ ผมเลยลองติดต่อซัพพลายเออร์รายอื่นๆให้ แต่ราคาค่อนข้างสูง เพราะเป็นครั้งแรกที่ทำงานร่วมกัน "

 

"เฝิงหยู่ เธอทำงานหนักเพื่อฉัน ฉันเข้าใจ มันไม่เป็นไรหรอกถ้าซื้อของได้ในราคาที่แพงกว่าเดิมเล็กน้อย" จีหลี่เหลียนเคอกล่าว

 

“ไม่ครับ ผมจะไม่ยอมให้คุณต้องขาดทุน ผมจะหาราคาที่เหมือนครั้งก่อนให้คุณ สินค้าที่อยู่ชั้นล่างเป็นราคาเดียวกับครั้งล่าสุดที่คุณซื้อไป ผมปฏิเสธสินค้าที่มีราคาแพงกว่า ผมไม่มีทางปล่อยให้คุณต้องสิ้นเปลืองเงินโดยใช่เหตุ!” เฝิงหยู่กล่าว

 

ครานี้ จีหลี่เหลียนเคอเริ่มรู้สึกกระดากอาย เขาถูมือของเขา และกล่าวว่า "น้องชายของฉัน ฉันจะบอกความจริงกับเธอ อันที่จริง สินค้าเหล่านี้ทำกำไรได้ล้นหลามในประเทศของฉัน ถึงแม้ว่าสินค้าเหล่านี้จะแพงกว่าสักเล็กน้อยก็ตาม มันก็ไม่เป็นปัญหา"

 

เฝิงหยู่จึงกล่าวว่า "หากสินค้ามีราคาแพงขึ้นมาก คุณจะยังทำกำไรได้สักเท่าไหร่เชียว? คุณยังต้องคำนึงถึงต้นทุนการขนส่งด้วย  มันคงจะดีมากถ้าคุณสามารถทำกำไรได้สัก 10% "

 

"ไม่ ไม่เลย ไม่เลย เธอไม่เข้าใจสถานการณ์ในประเทศของฉัน ความต้องการสินค้าประเภทนี้มีค่อนข้างสูง ฉันสามารถทำกำไรได้เพียวๆประมาณ 40% " จีหลี่เหลียนเคอกล่าว

 

แม่งเอ้ย เฝิงหยู่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่สาปแช่งในใจ เขาคาดเดาว่ากำไรที่จีหลี่เหลียนเคอได้รับต้องเป็นจำนวนที่สูงมาก แต่เขาคิดไม่ถึงว่าจะมันจะมากมายได้ถึงเพียงนี้ ครั้งล่าสุดจีหลี่เหลียนเคอนำสินค้ามูลค่า 300,000 รูเบิ้ลกลับไป นั่นหมายความว่า กำไรของเขาอยู่ที่ประมาณ 120,000 รูเบิ้ล?

 

เฝิงหยู่ครุ่นคิดกับคำพูดที่จีหลี่เหลียนเคอกล่าวว่าเป็นทำกำไรได้เพียวๆ ก็แสดงว่า นี่เป็นกำไรสุทธิหลังจากหักค่าขนส่งและค่าคอมมิชชั่นของเขาแล้ว

 

เฝิงหยู่จึงนึกออกว่าสหภาพโซเวียตกำลังเตรียมพร้อมในการป้องกันจากประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นเพราะโครงการสตาวอร์*ของประธานาธิบดีเรแกน สหภาพโซเวียตจึงได้ใช้ทรัพยากรและอุตสาหกรรมทั้งหมดเพื่อจุดประสงค์ทางการทหารและโครงการส่งยานอวกาศ จึงเหลือทรัพยากรน้อยนิดที่ใช้สำหรับพลเรือน

 

เศรษฐกิจของสหภาพโซเวียตกำลังล่มสลาย อีกไม่นานจะมีประเทศแรกแยกตัวออกจากสหภาพโซเวียต เวลานี้ จึงเวลาที่ต้องค้าขายกับสหภาพโซเวียต! เพราะนอกเหนือจากอุตสาหกรรมทางทหารแล้ว สหภาพโซเวียตยังขาดแคลนทุกสิ่งทุกอย่าง!

 

สินค้าอุตสาหกรรมของสหภาพโซเวียตมีราคาสูงมากเมื่อเทียบกับประเทศจีน นี่คือเวลาที่จะรวบรวมด้านเครื่องจักรกลและชิ้นส่วนจากพวกเขา ประเทศจีนยังคงขาดแคลนหลายๆอย่างในด้านอุตสาหกรรม หากเป็นไปได้ที่จะนำเข้าเครื่องจักรจากสหภาพโซเวียต ก็จะมีรายได้ได้เป็นกอบเป็นกำ นี่จะไม่ได้เป็นแค่ความฝัน

 

แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะได้รับใบอนุญาตในการนำเข้าและส่งออกสินค้า บริษัทของเฝิงหยู่ยังไม่มีใบอนุญาตนำเข้าสินค้าเลย มีเพียงใบอนุญาตในการส่งออกสินค้าเท่านั้น ในปัจจุบัน ยังมีเงื่อนไขที่ไม่เอื้ออำนวยหลายประการควบคู่ไปด้วย ตัวอย่างเช่นหากมีสกุลเงินต่างประเทศในบัญชี เฝิงหยู่สามารถถอนเงินในสกุลเงินหยวนเท่านั้น รัฐบาลจะเก็บเงินตราต่างประเทศไว้

 

ในยุคสมัยนี้ การสร้างรายได้จากการค้าเป็นสิ่งสำคัญสำหรับรัฐบาล ธนาคารจะตรวจสอบการทำธุรกรรมอย่างใกล้ชิด รัฐบาลอนุญาตให้มีการส่งออกสินค้า แต่การนำเข้าสินค้าเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยาก เนื่องจากต้องมีเงินตราต่างประเทศ สำหรับมณฑลที่ติดชายฝั่งทะเล พวกเขายังคงสามารถนำเข้าจากฮ่องกงได้ แต่ก็ยังเป็นเรื่องยากในการนำเข้าสินค้าจากมณฑลในประเทศ

 

เฝิงหยู่ลิสรายการเป็นภาษารัสเซีย ส่งให้จีหลี่เหลียนเคอ และกล่าวว่า "พี่จี มาดูสิครับ นี่คือรายการของสินค้า รบกวนแจ้งให้เราทราบว่าคุณต้องการสินค้าอะไร ผมจะให้ราคาต่ำที่สุด ผมจะไม่ปล่อยให้เพื่อนสนิทมิตรสหายของผมต้องขาดทุน "

 

มีน้ำตาไหลเอ่อออกมาจากดวงตาของจีหลี่เหลียนเคอ เป็นมิตรภาพที่แท้จริง เขาได้กล่าวถึงสิ่งเหล่านี้ในโทรศัพท์ และดูเหมือนเฝิงหยู่จะจดจำได้ทุกอย่าง เขายังจัดเตรียมสินค้าทุกสิ่งอย่างไว้ให้ฉันแล้วด้วย

 

ในรายการยังมีสินค้าอื่นๆที่จีหลี่เหลียนเคอไม่ได้พูดถึงในตอนที่โทรศัพท์ก่อนหน้านี้  สินค้าเหล่านี้ค่อนข้างมีราคาถูกในจีน จีหลี่เหลียนเคออ่านรายการอย่างละเอียดไปพลาง และกรอกข้อมูลด้านจำนวนและปริมาณที่เขาต้องการ ในลิสรายการเหล่านี้ล้วนเขียนสิ่งที่เขาต้องการแทบจะทั้งหมด!

 

เฝิงหยู่หยิบเครื่องคิดเลขและเริ่มกดตัวเลข ในขณะที่จีหลี่เหลียนเคอกำลังอิ่มเอมกับการดื่มด่ำชาแดง เฝิงหยู่คำนวณจำนวนเงินทั้งหมดภายในห้านาที

 

"พี่หลี่ ผมคำนวณค่าใช้จ่ายทั้งหมดแล้ว รวมถึงค่าใช้จ่ายในการบรรทุกขึ้นบนรถไฟ น่าจะประมาณ 520,000 รูเบิ้ล ผมมั่นใจว่าจะทำให้ราคาต่ำกว่า 500,000 รูเบิ้ลให้ได้ แต่ผมต้องการเวลาอีกประมาณ 3 วัน " เฝิงหยู่กล่าว

 

"สามวัน? ฉันจองขบวนรถไปไว้วันมะรืนนี้ มันจะเป็นไปได้ยังไง? ฉันจะยอมรับราคาที่เธอเสนอให้ฉัน แต่ฉันนำเงินมาเพียง 500,000 รูเบิ้ล ถ้าไม่เพียงพอ เธอจะลดปริมาณบางอย่างลงก็ได้" จีหลี่เหลียนเคอกล่าว

 

เฝิงหยู่หรี่นัยน์ตาลง มีบางสิ่งไม่ถูกต้อง จีหลี่เหลียนเคอไม่ได้ไก่กาเหมือนกับท่าทางง่ายๆสบายๆที่เขาแสดงออกมา ก่อนหน้านี้จีหลี่เหลียนเคอได้เปรยๆถึงราคาของสินค้าเหล่านี้กับเฝิงหยู่แล้ว หรือจีหลี่เหลียนเคอก็จดจำราคาได้ทุกอย่าง? จำนวนเงินทั้งหมดสูงกว่า 500,000 รูเบิ้ลเล็กน้อย  จีหลี่เหลียนเคอคำนวณจำนวนเงินอย่างคร่าวๆได้?

 

แม้นจีหลี่เหลียนเคอจะฉลาด แต่เขายังไม่คุ้นเคยกับราคาเหมือนเฝิงหยู่ และไม่มีทางที่จีหลี่เหลียนเคอจะตรวจสอบราคาด้วยตัวเองได้ เพราะทุกคนจะบอกราคาที่แพงลิบลิ่วด้วยอยากจะฟันกำไรจากเขา

 

มันขึ้นอยู่กับการกำหนดราคาของเฝิงหยู่กับซัพพลายเออร์ ราคารวมจริงๆประมาณ 430,000 รูเบิ้ล และเฝิงหยู่จะมีกำไรประมาณ 14%

 

"ไม่ต้องกังวลครับ พี่หลี่ ฝากทุกอย่างไว้ให้ผม ผมรับประกันได้ว่าผมจะทำให้ราคาต่ำกว่า 500,000 รูเบิ้่ล " เฝิงหยู่กล่าวและส่งซิกไปให้หลี่ซื่อเฉียง

 

หลี่ซื่อเฉียงส่งเสียงดังพูดอะไรบางอย่างกับเฝิงหยู่ เฝิงหยู่ก็ส่ายหน้าปฏิเสธเขา จีหลี่เหลียนเคอมองพวกเขาอย่างไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น จนกระทั่งหลี่ซื่อเฉียงขยับนิ้วหัวแม่มือแตะกับนิ้วอื่นๆ ในที่สุดจีหลี่เหลียนเคอก็เข้าใจในสิ่งที่ทั้งคู่กำลังพูดถึงอยู่ หลี่ซื่อเฉียงต้องการเงิน

 

"เฝิงหยู่ นี่คือ 20,000 รูเบิ้ล สิ่งนี้ถือเป็นการขอบคุณที่เธอช่วยงานฉัน เธอคิดว่าเพียงพอหรือเปล่า?" จีหลี่เหลียนเคอกล่าว

 

"พี่จี จริงๆไม่ต้องใช้เงินจำนวนมากหรอก ... ตกลง ผมจะยอมรับมัน มั่นใจได้ว่าผมจะจัดการให้จัดส่งสินค้าไปยังขบวนรถของคุณในวันพรุ่งนี้! " เฝิงหยู่กล่าวขณะที่ยอมรับเงินจำนวน 20,000 รูเบิ้ลของจีหลี่เหลียนเคอมาด้วยท่าทาง" ไม่เต็มใจ "

 

การทำธุรกิจกับจีหลี่เหลียนเคอมีแค่ได้กับได้

......................................................... ...

 

เกร็ดความรู้: สหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซีย มีเมืองหลวงคือมอสโก เป็นประเทศอภิมหาอำนาจในอดีตบนทวีปยูเรเชียปกครองโดยลัทธิมากซ์–เลนนิน มีอยู่ระหว่าง ค.ศ. 1922 ถึง 1991 ปกครองแบบรัฐพรรคการเมืองเดียวโดยพรรคคอมมิวนิสต์  รัฐเอกราชหลังรัฐเอกราชหลังการล่มสลายของสหภาพโซเวียต คือ ประเทศรัสเซีย

โครงการสตาร์วอ หรือ Strategic Defence Initiative โครงการวิจัยและพัฒนาสำคัญ ที่ริเริ่มขึ้นมาโดยรัฐบาลของประธานาธิบดี โรนัลด์ เรแกน แห่งสหรัฐอเมริกา ซึ่งมีจุดมุ่งหมายที่จะจัดตั้งฉากป้องกันเพื่อใช้ป้องกันสหรัฐอเมริกาจากการถูกโจมตีด้วยอาวุธปล่อยของสหภาพโซเวียต โครงการเอสดีไอ ซึ่งนิยมเรียกกันว่าโครงการ "สตาร์วอร์"  นี่ก็เพื่อจะเปลี่ยนแปลงจากนโยบาย "ความเชื่อถือในการทำลายร่วมกัน (แมด)" ไปเป็นนโยบาย "อยู่รอดร่วมกัน"