Chapter 146: มันเป็นเรื่องยากที่จะเลือก
หลังจากการอาบน้ำแล้ว หลันซิหยู่ก็ล้างเสื้อที่เลอะของเธอและเธอก็หยิบชุดชั้นในขึ้นมาอย่างระมัดระวัง ในความเป็นจริงแล้วเธอนั้นไม่เคยคาดคิดเลยว่าเธอจะสามารถอาบน้ำได้ในสถานการณ์เช่นนี้
ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ชายที่ไม่คุ้นเคยนั้นแยกกับเธอเพียงแค่ประตู นั่นหมายความว่าเขาสามารถที่จะได้ยินเสียงที่เธออาบน้ำ! หลันซิหยู่รู้สึกอายแต่เธอก็ยังคงมีความรู้สึกที่พิเศษ เธอนั้นไม่มีชุดสะอาดที่จะใส่ ดังนั้นเธอจึงสวมชุดนอนสะอาดๆของเจียงจู้อิงที่มีลายหมีตัวการ์ตูนเต็มไปหมด นี่มันเป็นครั้งแรกที่หลันซิหยู่ใส่ชุดนอนแบบนี้ด้วยซ้ำ
หลันซิหยู่นั้นไม่รู้ว่าเธอนั้นเป็นยังไงในชุดนอนน่ารักๆนี้ เธอนั้นเป็นเด็กผู้หญิงที่ผอมบางมาก ในชุดนอนที่น่ารักๆแบบนี้ เธอเหมือนกับเป็นเด็กผู้หญิงที่อายุสิบห้าหรือสิบหกปี เมื่อเธออออกมาเธอก็เผลอไปมองที่เจียงลู่ฉีโดยไม่ได้ตั้งใจที่ซึ่งใส่เสื้อกั๊กกระชับๆ กล้ามเนื้อของเขานั้นดูแน่นมากขึ้นนั้นต้องขอบคุณการกินเนื้อกลายพันธุ์ หลันซิหยู่นั้นรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างที่ออกมาจากเจียงลู่ฉี อย่างไรก็ตามเจียงลู่ฉีนั้นจดจ่อความสนใจของเขาไปทั้งหมดกับมือของเขา
ในมือของเขา นั้นมีเหรียญอยู่หกเหรียญ ซึ่งมันกำลังหมุนด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ และเขาก็โยนพวกมันขึ้นไปบนอากาศและก็คว้าพวกมันไว้ แสงสะท้อนของเหรียญบนอากาศในขณะที่พวกมันนั้นหมุนอย่างรวดเร็วนั้นทำให้งงงวยอย่างมาก!
[นี่มัน...] หลันซิหยู่ตกตะลึง เธอนั้นไม่สามารถที่จะจินตนาการได้เลยว่าจะมีใครที่มีความรวดเร็วของมือและยืดหยุดขนาดนี้....และเขากำลังทำอะไรอยู่กันแน่?
ตาของหลันซิหยู่ไม่สามารถที่จะตามนิ้วของเจียงลู่ฉีได้ทัน มันเป็นเรื่องค่อนข้างน่ามหัศจรรย์เหมือนกับว่ามือของเจียงลู่ฉีนั้นมีพลังเวทย์อยู่ หลังจากเขานั้นเล่นมันเสร็จไปสี่หรือห้ารอบ เหรียญทั้งหกก็ตกลงบนโต๊ะเล็กๆทีละหนึ่ง ทีละหนึ่ง
“ตึบ ตึบ” เหรียญทั้งหกนั้นหล่นลงมาทับกันอย่างสวยงาม
“โว้ววว…”เจียงลู่ฉีพ่นลมออกมา เขานั้นพึ่งจะทดสอบความคล่องแคล่วของมือเขา เขาพึ่งจะดื่มยีนเหลววิวัฒนาการทางด้านความคล่องตัว ดังนั้นร่างกายของเขาจึงคล่องตัวขึ้นอย่างมาก เขานั้นจำเป็นจะต้องทำให้คุ้นเคยกับร่างกายเขาโดยการออกกำลังกาย แม้กระทั่งพวกมีพลังเหนือธรรมชาตินั้นก็ต้องออกกำลังกายเพื่อที่ทำให้เกิดการพัฒนา มิฉะนั้นละก็เขาหรือเธอจะกลายเป็นพวกที่ไม่ได้เรื่อง
ในเวลาเดียวกันนั้น เจียงจู้อิงก็ถือมือถือของเธอซึ่งกำลังถ่ายการฝึกซ้อมของพี่ชายเธออยู่
“วู้วววว พี่โคตรเท่เลย”ตั้งแต่ที่เธอเจอพี่ชายที่จินหลิง เจียงจู้อิงก็เห็นปาฏิหาริย์มากมายที่เกิดขึ้นจากพี่ชายของเธอ เธอคิดว่าพี่ชายของเธอนั้นกลายเป็นคนที่แข็งแกร่ง มันเป็นเรื่องที่เด่นชัดว่าความสามารถของพี่ชายเธอนั้นเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดในแต่ละวัน
“ก็ดี การฝึกซ้อมวันนี้ พอละ จู้อิงอย่ามัวแต่อู้ นั่งดูแต่อนิเมทั้งวัน เธอควรที่จะไปฝึกซ้อมเพื่อที่จะเข้าใจถึงความสามารถของเธอให้ดีขึ้น ไม่ใช่มัวแต่นั่งเล่นไปงี้ๆ”
“โอเค หนูเข้าใจแล้ว”เจียงจู้อิงแลบลิ้นเล็กๆของเธอออกมา เหมือนกับเด็กที่ถูกตามใจมากๆ แต่ที่จริงแล้วเธอก็รู้สึกเหมือนกันว่าเธอนั้นจะต้องฝึกซ้อมด้วย พวกเธอนั้นควรที่จะได้พักผ่อนที่ดีในคืนนี้ เพราะว่าพวกเขาพึ่งจะผ่านการต่อสู้ที่ดุดเดือดมาตลอดทางกลับไปยังจินหลิง
แต่.....เจียงลู่ฉีนั้นกังวลว่าพื้นที่มันไม่เพียงพอให้พวกเขานั้นนอนด้วยกันในคืนนี้ มันมีเตียงเพียงเตียงเดียวในรถMCV เมื่อวานนั้นมีเพียงแค่เขาและน้องสาวของเขาเท่านั้นที่อยู่บนรถMCV…
ในเวลาปกติแล้ว เจียงจู้อิงนั้นจะนอนบนเตียงเดี่ยวนั่นและเขาก็จะไปนอนที่โซฟา แต่หยิงพึ่งเข้าร่วมกับพวกเขาในตอนเช้าและหลันซิหยู่ก็มาเข้าร่วมในตอนกลางวัน มันค่อนข้างเป็นปัญหาที่ยุ่งยากสำหรับพวกเขาในการที่จะแก้มัน
รถSUVของทีมนั้นมีการป้องกันที่อ่อนแอ ดังนั้นมันจึงอยู่นอกเหนือจากคำถามนี้ แม้กระทั่งซุนคุนและจางไฮ่กล้าไม่กล้าที่จะนอนในSUV ส่วนในรถFreezer นั้นมันสามารถที่จะมีพื้นที่เพียงพอให้ผู้ชายสองคนได้นอนเท่านั้น นั่นหมายความว่าหลันซิหยู่นั้นจะต้องนอนในรถMCVของเขา
นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมเจียงลู่ฉีถึงต้องการขยายพื้นที่ภายในของรถMCV แต่การที่จะขยายพื้นที่นั้นมีราคาที่แพงมาก นิวเคลียสกลายพันธุ์หนึ่งก้อนสามารถที่จะขยายได้เพียงแค่ห้าตารางเมตร เจียงลู่ฉีนั้นต้องการที่จะให้มันใช้เพียงครึ่งก้อนเท่านั้น
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันไปนอนบนพื้นเอง”หลันซิหยู่เป็นคนฉลาด ดังนั้นเธอรู้ว่าเจียงลู่ฉีนั้นกำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่ ระหว่างที่เธอพูดนั้น เธอก็หยิบผ้าห่มขึ้นมากอดไว้ตรงหน้าอก เนื่องจากว่าเธอนั้นไม่ได้ใส่.....
ในความเป็นจริงนั้นเธอไม่ได้สวมชุดชั้นใน..... กางเกงในนั้นสามารถที่จะแห้งได้อย่างง่ายดายเพียงแค่ใช้ไดรว์เป่า แต่บรานั้นเป็นเรื่องยากที่มันจะแห้ง ดังนั้นหลันซิหยู่จึงสามารถทำได้เพียงใส่ชุดนอนของจู้อิงโดยความไม่เต็มใจ โชคดีที่ชุดนอนมาสคอตที่มีขนที่ฟูออกมา แต่ถ้าเจียงลู่ฉีสามารถที่จะสังเกตเห็นมันละก็ เธอก็คงรู้สึกไม่ง่ายเลย
“นั่น....ฉันควรที่จะเป็นคนที่นอนอยู่บนพื้นมากกว่า...”เจียงลู่ฉีพูด ในความเป็นจริงพื้นของรถมินิบัสนั้นสะอาดมากและด้านในรถมันอุ่น ดังนั้นไม่มีใครที่รู้สึกไม่สะดวกสบายถ้านอนบนพื้นรถ
อย่างไรก็ตาม เจียงลู่ฉีก็รู้สึกว่ามันไม่เหมาะสมที่จะให้เด็กผู้หญิงนอนบนพื้น แต่เวลานั้นเอง เจียงจู้อิงก็หัวเราะขึ้นและพูด “พี่ไม่เข้าใจเลย มันต้องมีสองคนที่นอนอยู่บนพื้น แม้ว่าพี่จะนอนอยู่บนพื้นก็ตาม พี่ก็จะต้องเลือกใครคนหนึ่งไปนอนกับพี่ด้วย ซึ่งคนไหนกันที่พี่ชอบ หยิงหรือพี่หลันซิหยู่ละ?”
เจียงจู้อิงยิ้มอย่างซับซ้อน เมื่อฟังคำพูดของเจียงจู้อิงแล้ว หลันซิหยู่ก็รู้สึกอาย เธอนั้นเป็นเด็กผู้หญิงที่ขี้อายและเธอก็มองไปที่หยิงอย่างลับๆ หลันซิหยู่นั้นภาวนาให้ผู้หญิงที่เย็นชาคนนี้เป็นคนโดนเลือก
“เอ่อ...”เจียงลู่ฉีมองไปที่พื้น ในความเป็นจริง พื้นที่ในรถนั้นค่อนข้างมีจำกัด ด้านหลังของเขาก็คือห้องน้ำ และก็ยังมีห้องเก็บของเล็กๆ ด้านข้างของมันก็คือห้องนอน และด้านหน้าก็คือห้องครัว ห้องนั่งเล่นก็อยู่ต่อไปจากห้องนอน ถ้าสองคนนอนอยู่บนพื้นมันก็เป็นเรื่องที่ค่อนข้างอึดอัด มันเท่ากับการนอนอยู่บนเตียงเดียวเหมือนกันนั่นแหละ
เมื่อคิดเกี่ยวกับฉากนี้ หัวใจของเจียงลู่ฉีก็เต้นรัวเป็นเจ้าเข้าและความคิดของเขาก็เตลิดไปทั่ว
มันมีผู้หญิงที่สวยงามสามคนอยู่บนรถมินิบัสและหนึ่งในพวกเธอก็คือน้องสาวของเขา มันเป็นเรื่องยากมากที่จะเลือกได้.....
