Chapter 141: ล้มลุกคลุกคลาน!
ความสามารถพิเศษของไป๋ปิงไฮ่นั้นสามารถที่จะเปลี่ยนร่างกายให้กลายเป็นโลหะ เหมือนกับความสามารถการเปลี่ยนร่างของพี่ชาย ความสามารถนี้ให้ความแข็งแกร่งที่สุดยอดและความป้องกัน ซึ่งมันสามารถที่จะทนทานต่อมีด แต่มันก็ไร้ประโยชน์เมื่อเผชิญหน้ากับปืนไรเฟิลและปืนกล กระสุน8-9มม. บางทีในอนาคตหลังจากที่ความสามารถนั้นวิวัฒนาการ ไป๋ปิงไฮ่ก็ไม่ต้องหวาดกลัวกระสุนอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม ปัญหาหลักก็คือเขาจำเป็นที่จะต้องมีชีวิตรอดวันนี้ให้ได้ก่อน!
เมื่อเขานั้นเผชิญกับสถานการณ์แห่งความเป็ฯและความตาย ความสามารถที่แฝงเร้นของเขาก็มากกว่าเป็นปกติ มันมีระยะห่างระหว่างพวกเขานั้นประมาณสิบแปดเมตร ดังนั้นเขาที่กำลังพุ่งไปข้างหนากับเสาโลหะที่หนัก500กิโลกรัม! เขาจึงใส่ความแข็งแกร่งของเขาทั้งหมดลงที่เท้าของเขาเพื่อที่จะพุ่งไปข้างหน้า
เจียงลู่ฉีพึ่งที่จะฆ่าพี่เขาไป และปากกระบอกปืนของห้องยิงปืนที่อยู่ด้านหน้านั้นก็กำลังหันอยู่ ไป๋ปิงไฮ่จึงมีเวลาในการโจมตีประมาณสองหรือสามวินาที! เขารู้ว่าโอกาสนี้นั้นราคาของมันก็คือชีวิตของพี่ชายเขาทั้งชีวิต ยิ่งไปกว่านั้น เขาก็รู้ว่าเขามีโอกาสนี้เท่านั้นที่จะโจมตีได้
“ไปตายได้ละ!” ไป๋ปิงไฮ่กระโดดขึ้นไปบนกลางอากาศ! เจียงลู่ฉีกำลังจะลั่นไก แต่ไป๋ปิงไฮ่นั้นใช้ประโยชน์ของรถMCV ถึงแม้ว่าเจียงลู่ฉีนั้นจะสามารถที่จะเล็งจากมุมไหนก็ได้ในห้องยิงปืน มันก็ยังคงมีจุดบอดอยู่ ซึ่งจุดบอดของมันก็คือด้านหน้าของรถMCV ดังนั้นกระสุนมันไม่สามารถยิงโดนมันได้
“หยิง ระวังตัวด้วย!”
เจียงลู่ฉีตะโกนขึ้น ก่อนที่เสียงของเขาจะหายไป ไป๋ปิงไฮ่ก็โจมตีไปเรียบร้อยแล้ว
เจียงลู่ฉีมีอาวุธที่ทรงพลังที่ชื่อว่า ‘ปืนใหญ่สุญญากาศ’ ซึ่งมันจำเป็นจะต้องใช้เวลาหลายวินาทีในการชาร์จ ดังนั้นมันจึงไร้ประโยชน์ ไป๋ปิงก็กระโดดข้ามหัวรบตรงๆและกระโดดขึ้นมาอย่างกับนก
เสาเหล็กนั้นมีแรงกระแทกที่เยี่ยมควบคู่ไปกันกับพลังทั้งหมดของไป๋ปิงไฮ่! ซึ่งเสาเหล็กนั้นก็กระแทกเข้ากันกับกระจกหน้ารถ!
“บูมมมม!”
กระจกหน้ารถMCVนั้นสั่นอย่างรุนแรงและกระจกกันกระสุนก็แตกเป็นส่วนๆ! เศษกระจกนั้นกระจายไปทั่วทุกทิศทาง และแสงกระทบของมันนั้นเหมือนกันกับหยดน้ำเป็นพันหยด!
ไม่ต้องลืมไปว่ามันคือกระจกกันกระสุน ซึ่งมันก็ไม่ใช่เกราะของรถถังซึ่งสามารถที่จะมีการผสมกันหลายชั้นของกระจก ถึงแม้ว่ามันจะสามารถที่จะกันกระสุนได้ แต่กระสุนแต่ละนัดก็สามารถที่จะทำลายหนึ่งหรือสองชั้นของกระจกได้ ดังนั้นจากการโดนยิงห่าฝนจำนวนมากนั้นก็ทำให้ชั้นของกระจกนั้นบางลงเรื่อยๆ
“ปัง!”
เศษกระจกจำนวนมากนั้นกระแทกเข้ากันกับเฟอร์นิเจอร์ภายในในรถMCV เสาโลหะนั้นกระแทกเข้ากันกับกระจกหน้ารถ! ในรถMCVนั้นหลันซิหยู่นั้นหน้าซีดขาว ซุนคุนและจางไฮ่ก็ยืนขึ้นทันทีในเวลาเดียวกัน! หยิงก็กระโดดออกมาจากที่นั่งคนขับในทันที
“บูม!”เสาโลหะนั้นกระแทกเข้ากันกับที่นั่งคนขับอย่างรุนแรง ซึ่งมันเกือบจะทำให้กระจกหน้ารถพังลง! หยิงนั้นสามารถที่จะพึ่งเมล็ดพันธุ์แห่งดวงดาวนั้นให้ปลดเข็มขัดนิรภัยได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งถ้าเป็นคนอื่นแล้ว พวกเขาก็จะแกะเข็มขัดนิรภัยออกไม่ทันและหลังจากนั้นก็จะกลายเป็น ‘หนึ่งเดียวกันกับเก้าอี้’
“ไปตายซะ!”เมื่อเห็นว่าเขานั้นทำมันสำเร็จและในที่สุดก็เจาะเข้ากันกระจกกันกระสุนได้แล้ว ไป๋ปิงไฮ่ก็โจมตีอีกครั้งหนึ่งและเศษซากกระจกจำนวนมากนั้นก็พังทลายลง!
เขาต้องการที่จะเข้าไปข้างในรถMCV อย่างไรก็ตามเวลานั้นเอง เจียงจู้อิงก็จับไปที่เสาโลหะก่อนที่เขาจะดึงมันกลับไปได้
“ซี่ซี่!”เจียงจู้อิงนั้นปล่อยกระแสไฟฟ้าที่มีสีน้ำเงินออกมาและมันประมาณหนึ่งพันโวลต์ได้และก็ส่งผ่านเข้าไปยังเสาโลหะและช็อตไป๋ปิงไฮ่
‘อ๊ากกกกก’ไป๋ปิงไฮ่คราง เขานั้นมีร่างกายที่เป็นโลหะ ถึงแม้ว่ามันจะคงกระพันกับไฟฟ้า แต่ก็มันก็สามารถที่จะสร้างความเสียหายที่ใหญ่หลวงได้อยู่ดี!
‘ซี่----ซี่!’กระแสไฟฟ้าสีน้ำเงินปกคลุมไปทั่วร่างของไป๋ปิงไฮ่ ผมของเขาก็ตั้งชูชันขึ้นและเสื้อผ้าของเขาก็ไหม้ไปหมด แต่เขาก็ยังคงกำเสาโลหะอย่างแน่น
“ปล่อยซิวะ!” ไป๋ปิงไฮ่นั้นก็ผลักโลหะเข้าไปในทันที เจียงจู้อิงตกตะลึงแต่มันก็ช้าเกินไปที่เธอจะทำอะไร มือของเธอนั้นปวดทันทีและเอวของเธอก็เกือบที่จะร้าว! พลังการโจมตีของไป๋ปิงไฮ่นั้นน่าหวาดกลัวเกินไป! ไม่แปลกใจเลยว่าเขานั้นสามารถที่จะเข้าไปยังฐานและกลายเป็นตัวตนที่สำคัญ
แต่เจียงจู้อิงก็ไม่ได้ถอยหนี เธอก็ใช้มืออีกข้างของเธอและยังคงจับเสาโลหะต่อไป เจียงจู้อิงนั้นปลดปล่อยพลังของเธอทุกส่วนเพื่อที่จะทำให้ไป๋ปิงไฮ่ชา!
เกือบจะเป็นเวลาเดียวกัน ประตูของรถMCVก็เปิดออก หยิงก็ออกมาจากรถMCVและพุ่งไปยังด้านหน้า เธอนั้นอยู่ด้านหลังไป๋ปิงไฮ่และกระโดดขึ้นไปบนกลางอากาศ เธอนั้นกำลังถือ ดาบปลายปืนสามคนอยู่และเล็งไปที่คอของไป๋ปิงไฮ่ ดาบปลายปืนสามคมของเธอนั้นแทงเข้าไปยังคอของไป๋ตรงๆ แต่เนื่องจากว่าเขานั้นพัฒนาจากการป้องกันซึ่งมันก็สามารถที่จะป้องกันบาดแผลที่ร้ายแรงได้
“อ๊า!!”ไป๋ปิงไฮ่ร้อง เขานั้นถูกย่างไปทั่วทั้งตัวและเสื้อของเขาก็กำลังลุกไหม้อยู่ เขานั้นเห็นหยิงพยายามที่จะโจมตีเขาอีกครั้งหนึ่ง ดังนั้นเขาจึงต่อยไปยังอกของหยิง เขาต้องการที่จะทำให้หยิงสูญเสียจังหวะ ทำให้เธอไม่สามารถที่จะขยับต่อหลังจากนั้นได้
“หยิง หลบไป!” ในเวลานั้นเอง เจียงลู่ฉีก็สั่งเธอ เธอก็รีบเหวี่ยงร่างของเธอหลบการโจมตีของไป๋ปิงไฮ่ในทันที เหยียบขึ้นไปบนหัวรบและกระโดดลงมาบนพื้น เมื่อเธอลงบนพื้น เธอก็ปาดาบปลายปืนสามคมด้วยกำลังทั้งหมดของเธอ
“แคร้งงง!”มันกระแทกเข้ากันกับลำคอของไป๋ปิงไฮ่และเวลาเดียวกันนั้นเอง
“ปัง!”กระสุนก็ถูกยิงทะลุผ่านรอยแตกของกระจกหน้ารถและเข้าไปยังหน้าอกของไป๋ปิงไฮ่! เขารู้สึกเหมือนกับค้อนขนาดใหญ่ทุบลงมาที่เขาและร่างของเขาก็กระเด็นตามแรงยิงไป!
แรงกระทบของกระสุนนั้นก็เพียงพอที่จะเจาะคนสามคนแล้ว แต่มันก็ยังคงล้มเหลวในการที่จะเจาะเข้าไปในตัวของไป๋ปิงไฮ่ อย่างไรก็ตามมันก็สามารถที่จะส่งร่ายของไป๋ปิงไฮ่บินออกไปได้ ซึ่งมันก็เป็นประสบการณ์ที่เลวร้ายอย่างแน่นอน
ไป๋ปิงไฮ่มองเข้าไปในกระจกหน้ารถที่แตกละเอียดพร้อมกันกับเจียงลู่ฉีที่กำลังถือปืนไรเฟิล81ที่กำลังแสดงออกให้เห็นถึงรอยยิ้มอันแปลกประหลาด
รอยยิ้มนั้นเป็นสิ่งสุดท้ายที่ไป๋ปิงไฮ่เห็น หลังจากนั้นเขาก็ตายลง...
เจียงลู่ฉีหายใจเข้าลึกๆ การต่อสู้เมื่อกี้นี้นั้นใช้พลังงานเกือบทั้งหมดของเขาแล้ว มันต้องใช้พลังงานในการเพ่งเล็งของสมองเป็นจำนวนมาก
“หยิง รีบขึ้นมาบนรถMCV!”เจียงลู่ฉีพูด หลังจากนั้น มันก็ยังคงอันตรายเกินไปด้านนอกนั่น ถึงแม้ว่าคนส่วนมากนั้นจะวิ่งหนีไปแล้ว แต่มันก็ยังมีใครบางคนที่แอบซ่อนอยู่และรอที่จะออกมายิง
เจียงลู๋ฉีรู้สึกว่าเขาจะต้องเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาให้ยิ่งกว่านี้! มิฉะนั้นละก็เขาสามารถที่จะทำได้เพียงแอบในรถและยิงออกมา ถ้ารถMCVของเขานั้นพบเจอกับปัญหาบางอย่างละก็ เขาก็จะตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายอย่างมาก!