ตอนที่ 159 ความจริง

คนจำนวนมากต้องการรู้ว่าบริษัทไหนกันแน่ที่ผลิตSilver Killer พวกเขาพยายามหาข้อมูลบนกาแล็กซี่เน็ต แต่ก็ไม่พบอะไรที่เหมือนกับSilver Killerเลย ทำให้มีจำนวนหนึ่งสงสัยว่ามันอาจจะถูกสร้างโดยบุคคลบางกลุ่ม แต่ก็ยังไม่มีใครรู้ได้แน่ชัด

ในเวลาเดียวกันที่โรงงานผลิตของกองทัพ ลิ่วจางหมิงพูดกับศาสตราจารย์ถังหมิงซิ่ว

"เชิญมาดูนี่หน่อยครับ ศาสตราจารย์"

ถังหมิงซิ่วเป็นผู้ดูแลอุสาหกรรมวอเฟรมของกองทัพ และเขาก็เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านไบโอนิเคิลวอเฟรม ซึ่งซุปเปอร์ไบโอนิเคิลวอเฟรมที่กำลังเตรียมจะเข้าสู่ท้องตลาดนั้นก็ถูกพัฒนาโดยทีมของถังหมิงซิ่ว

หลังจากที่ถังหมิงซิ่วนั่งลง ลิ่วจางหมิงก็เปิดวิดีโอของหานเซิ่นและSilver Killer ซึ่งเป็นเวอร์ชั่นที่เฟิงหมิงเฉวียนปรับแต่งมาแล้วให้เขาดู

ถังหมิงซิ่วดูท่าทางจะประหลาดใจและพูด "นี่คือ T9 Prototype จากห้องแล็บของเรา คนบังคับคงเป็นระดับผู้วิวัฒนาการใช่ไหม?"

"ตาแหลมมากครับศาสตราจารย์ถัง! มันคือT9 Prototype แต่คนขับเป็นแค่เด็กปี 1 ของเหยี่ยวดำ เขาอายุเพียงแค่ 17 ปีและยังไม่ได้เป็นผู้วิวัฒนาการ" ลิ่วจางหมิงพูดพร้อมกับยิ้ม

"เด็กปี 1 โรงเรียนทหาร?" ถังหมิงซิ่วตกตะลึง เขานั่งดูวิดีโออย่างละเอียดอีกรอบ และไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่ยังไม่วิวัฒนาการจะทำได้ถึงขนาดนี้

"ศาสตราจารย์ถัง วิดีโอนี่เป็นการแข่งขันวอเฟรมประเภทบุคคลเดี่ยว ซึ่งกำลังเป็นที่จับตามองไปทั่วกาแล็กซี่ และตอนนี้พวกนักเรียนทหารเกือบทุกคนก็รู้จักSilver Killerกันหมดแล้ว ซึ่งมันก็คือT9 Prototypeของเรา" ลิ่วจางหมิงพูดต่อพร้อมกับยิ้ม

"ต้องการจะใช้โอการนี้เปิดตัวT10ใช่ไหม?" ถังหมิงซิ่วเข้าใจความคิดของลิ่วจางหมิง

"ผมคิดว่าเด็กคนนี้เหมาะจะเป็นพรีเซนเตอร์ของT10 ถ้าเรามีเขาช่วยโปรโมทT10 ให้ละก็ มันจะต้องขายดีเเน่ และเราก็น่าจะเปลี่ยนรูปลักษณะของT10 ให้คล้ายกับT9 เล็กน้อย เพื่อให้กลุ่มลูกค้าที่คลั่งไคล้ T9 อยู่ในขณะนี้หันมาสนใจ T10เเทน ศาสตราจารย์ถัง คุณคิดว่าความคิดนี้เป็นยังไงบ้าง?" ลิ่วจางหมิงอธิบาย

"ฉันไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แต่เขาเป็นแค่นักเรียน เขาจะเป็นพรีเซนเตอร์ให้ T10ได้จริงๆหรอ?" ถังหมิงซิ่วดูจะกังวลอยู่เล็กน้อย

ลิ่วจางหมิงหัวเราะ "ผมไปสืบประวัติเขามาแล้ว นอกจากเป็นนักเรียนแล้ว เขายังอยู่ในสังกัดหน่วยพิเศษของกองทัพ"

"เขาอยู่หน่วยพิเศษหรอ หน่วยของใครกัน?" ถังหมิงซิ่วประหลาดใจอีกครั้ง เพราะมันยากมากที่จะเห็นเด็กอายุเท่านี้ได้บรรจุเข้าหน่วยพิเศษของกองทัพ

"ใช่ครับ คุณจำซินเสวียนจากตะกูลซินได้รึป่าว? เธอเป็นคนแนะนำเด็กคนนี้เข้าหน่วยพิเศษ" ลิ่วจางหมิงพูด

"เด็กผู้หญิงคนนั้นน่ะหรอ เธอยังอยู่ในก็อตแซงชัวรี่เขต 1 อยู่อีกหรอ?"

ถังหมิงซิ่วพยักหน้าและทำสีหน้าพอใจ เมื่อรู้ว่าซินเสวียนเป็นคนแนะนำหานเซิ่น

"เธอน่าจะวิวัฒนาการ และไปยังก็อตแซงชัวรี่เขต 2 ในเร็วๆนี้" ลิ่วจางหมิงตอบ

แม้ว่า T10 จะเป็นรุ่นล่าสุดของวอเฟรมที่เป็นเทคโนโลยีไบโอนิเคิลวอเฟรม แต่ประสิทธิภาพในหลายๆด้านของมันด้อยกว่า T9 เนื่องจาก T9 เป็นรุ่นที่ออกแบบให้กองทัพใช้งานโดยเฉพาะ แต่ T10 นั้นจะอนุญาตให้พลเรือนสามารถถือครองได้

หานเซิ่นยังไม่รู้ว่ากำลังจะมีเรื่องดีๆเกิดขึ้น เขากำลังอยู่ในช่วงฉลองอยู่กับเพื่อนๆ

หลังจากที่เลี้ยงฉลองกันตลอดทั้งคืน หานเซิ่นก็ส่งข้อความไปหาจีเหยียนหรัน และได้รับข้อความตอบกลับอย่างไม่ได้คาดคิด จีเหยียนหรันขอให้หานเซิ่นไปเจอที่ร้านอาหารใกล้ๆหอพักของพวกเขา ซึ่งเป็นร้านที่ขายน้ำผลไม้ที่หานเซิ่นชอบ

ตอนนี้เขาพร้อมที่จะจูบกับสาวสวย หานเซิ่นที่กำลังเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังเดินเข้าไปในร้านอาหาร

ตอนนี้เป็นเวลาตี 2 แล้ว ภายในร้านอาหารไม่มีคนอื่นอยู่เลย

หานเซิ่นเดินมานั่งตรงข้ามกับจีเหยียนหรันและพูดพร้อมกับยิ้ม

"ดีที่ครั้งนี้เธอรักษาสัญญา"

จีเหยียนหรันหน้าแดงเล็กน้อย แต่เธอยังคงนิ่งเงียบ เธอกัดริมฝีปากสีชมพูของตัวเอง และนั่งจ้องหน้าหานเซิ่นด้วยตาอันทรงเสน่ห์ของเธอนานกว่า 10 นาที

ถึงจะเป็นหานเซิ่นก็ตาม เมื่อถูกจ้องนานขนาดนี้ เขาก็เริ่มรู้สึกอายเหมือนกัน

"ผมรู้ว่าผมหล่อมาก แต่ถ้าเธอจ้องผมนานแบบนี้ ผมอาจจะเข้าใจผิดได้"

"เข้าใจผิดอะไร?" ในที่สุดจีเหยียนหรันก็พูด

"เข้าใจผิดว่าเธอคิดอะไรกับผมนะสิ" หานเซิ่นกระพริบตา

จีเหยียนหรันหน้าแดงยิ่งกว่าเดิม "นั่นมันนายต่างหาก!"

"ผมกลัวว่าจะเป็นเธอมากกว่า" หานเซิ่นพูด

"เลิกงี่เง่าสักที ไม่งั้นฉันจะกลับละ" จีเหยียนหรันขึ้นเสียง

"อย่าพึ่งไป เธอยังติดจูบกับผมอยู่" หานเซิ่นยื่นหน้าไปข้างหน้าจีเหยียนหรันอย่างไม่อาย และบุ้ยปากพร้อมกับพูด "นี่เลย จูบตรงนี้"

จีเหยียนหรันรู้สึกอายมาก เธอใช้นิ้วดีดไปที่หน้าผากของหานเซิ่น

"ถ้านายทำแบบนี้อีก ฉันจะกลับจริงๆ"

"ผมแค่ทวงสิทธิที่ผมควรจะได้รับก็เท่านั้น" หานเซิ่นเอามือลูบหน้าผาก

"ฉันจะจูบนายก็ได้... แต่นายต้องตอบคำถามของฉันก่อน" จีเหยียนหรันมองไปที่หานเซิ่นและถามในสิ่งที่เธอสงสัยอยู่

"ถ้าเป็นคำถามที่ตอบได้ผมก็จะตอบ แต่ต่อให้ผมไม่ตอบ เธอก็ไม่มีสิทธิที่ปฏิเสธจะจูบผม" หานเซิ่นพูด

"ฉันเข้าใจ" จีเหยียนหรันไม่เคยหน้าแดงมากขนาดนี้ในชีวิต

"บนยานอวกาศที่นายแข่งกันฉัน นายไม่ได้โกงใช่ไหม?"

จีเหยียนหรันพยายามสงบสติอารมณ์และถาม

"ผมก็บอกไปหลายรอบแล้วว่าผมไม่ได้โกง" หานเซิ่นหงายมือทั้ง 2 ข้าง

"นายมีไอดีที่ใช้เล่นในเซิฟเวอร์ของโรงเรียนไหม?" จีเหยียนหรันถามต่อ

"มี" หานเซิ่นตอบ

"แล้วไอดีของนายชื่อว่าอะไร?" จีเหยียนหรันลังเลก่อนจะถามออกไปอย่างวิตกกังวล

"แฟนผมคือ-จีเหยียนหรัน" หานเซิ่นตอบไปตรงๆ

หน้าของจีเหยียนหรันเหมือนถูกไฟเผา เธอร้องออกมา

"ทำไมถึงตั้งชื่อไอดีแบบนั้น?"

"ผมก็แค่ตั้งตามความจริงก็เธอเป็นแฟนของผม"

หานเซิ่นมองที่จีเหยียนหรัน เขากระพริบตาแล้วพูด