ตอนที่ 156 เกมเริ่ม

"เซิ่น พวกเขาจะฉีกเราเป็นชิ้นๆแน่" ซื่อจื้อคังรู้สึกหัวเสียและเป็นกังวลมาก เขามั่นใจมากว่าพวกเขาต้องถูกปิดล้อมแน่นอน เพราะพวกชมรมวอเฟรมต่างก็ไม่พอใจชมรมวอเฟรมหนัก โดยเฉพาะหานเซิ่น ซึ่งนี่ถือเป็นโอกาสดีของพวกเขา

"แค่นี้จะกลัวอะไร เราจะแสดงให้ทุกคนได้เห็นพลังของห้อง 304" จางหยางพูดอย่างตื่นเต้น

"ไม่ใช่ห้อง 304 แต่เป็นชมรมวอเฟรมหนัก" หลี่เจินเจินพูด

"แต่พวกเรามีคนน้อยเกินไป พวกเราจะรอดจากการโจมตีได้ยังไง? พวกเขามีเป็นร้อย"

ประธานอ้วนรู้สึกเศร้า นานๆที่ที่ชมรมวอเฟรมหนักจะได้ฉายแสง แต่มันกำลังจะดับลงในไม่ช้า

"1 ชมรมสู้กับทั้งโรงเรียน ต่อให้พวกเราแพ้ก็ยังรู้สึกเป็นเกียรติมาก" หวังเหมียนเหมียนพูดอย่างจริงจัง

"ใช่ ถึงเราจะแพ้ พวกเราก็ต้องทำให้พวกเขาชนะอย่างยากลำบาก" ลิงผอมเองก็เริ่มตื่นเต้นขึ้นมาบ้าง

"ความหน้ามือตามัวไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอะไร" ลู่เหมินอย่างสงบ

"พวกกลุ่มสตาร์รี่จะต้องเสียใจที่พวกเขาเลือกสนามแบบนี้ พวกเขาคิดจะไม่ให้เชิ่นสามารถหลบหรือซ่อนตัวได้ แต่พวกเขาคงลืมไปว่าพวกนักเรียนไม่ได้ถูกฝึกมาแบบทหาร ที่ชำนาญการต่อสู้ พวกเขาไร้ระเบียบ และบางคนก็มาจากชมรมอื่นที่ไม่ใช่ชมรมวอเฟรมด้วย ด้วยที่แคบๆแบบนี้แหละ พวกเราจะมีโอกาสพลิกสถานการณ์ได้"

"เหมิน ไหนลองบอกแผนของนายให้ฟังหน่อย" ซื่อจื้อคังพูด

"เนื่องจากพวกเขาอยากให้พวกเราแพ้มาก ฉันคิดว่าตอนเริ่มการแข่งขัน พวกเราต้องถูกจับให้อยู่บริเวณใกล้ๆกันแน่ เพื่อให้คนอื่นๆสามารถล้อมพวกเราได้ง่ายขึ้น ดังนั้นพวกเราต้องมีคนเสียสละ เพื่อที่จะให้คนใดคนหนึ่งในพวกเราเข้าไปประชิดตัวของพวกเขาได้ เนื่องจากพวกเขาไม่ได้ถูกฝึกมาให้สู้แบบเป็นกลุ่ม และพวกเขาก็ยังเป็นแค่มือสมัครเล่น ถ้าพวกเราเข้าไปในกลุ่มพวกเขาได้ พวกเขาต้องตกอยู่ในความโกลาหลแน่" ลู่เหมินพูดอย่างมั่นใจ

"ในบรรดาพวกเรา หานเซิ่น จางหยางและฉันมีฝีมือดีที่สุด ดังนั้นคนอื่นๆที่เหลือต้องรับหน้าที่คุ้มกันพวกเรา โดยแบ่งหน้าที่กันคือ ประธานอ้วนกับลิงผอมต้องเอาตัวมาเป็นโล่กำบังให้เราถ้าจำเป็น ขณะที่ 3 สาวรับหน้าที่คุ้มกันเราด้วยการยิงปืนไปเรื่อยๆ..."

"เยี่ยมมาก ใช้แผนนี้แหละ พวกเราต้องจัดการพวกมันให้หมด" ลิงผอมพูดขึ้นมาหลังจากได้ยินแผนของลู่เหมิน

"ไม่มีปัญหา นี่เป็นโอกาสที่ชมรมวอเฟรมหนักจะได้ฉายแสง พวกเราต้องทำให้ดีที่สุด และจะได้ไม่มีใครกล้ามาดูถูกชมรมวอเฟรมหนักอีก" ประธานอ้วนกัดฟัน

"พี่หาน ฉันจะคุ้มกันพี่ให้เองไม่ต้องกังวล" หวังเหมียนเหมียนพูด

"อย่าเหมียนเหมียน ไม่ต้องคุ้มกันหานเซิ่น แค่อย่ายิงพวกเราก็พอ"

ซื่อจื้อคังรีบพูดทันที เขากังวลฝีมือในการขับของหวังเหมียนเหมียนมากที่สุด เธอเหมือนกับเด็กหัดขับ ซึ่งทำให้คุณค่าของ Destroyer ต้องสูญเปล่า

"ฮาฮา..." คนอื่นๆหัวเราะ

"ดี เหมียนเหมียน เธอรับน่าที่คุ้มกันฉัน ไม่ต้องห่วงเรื่องอื่นๆ" หานเซิ่นพูดพร้อมกับยิ้ม

"ขอบคุณพี่หานที่เข้าใจ ไม่เหมือนกับคนพวกนี้" หวังเหมียนเหมียนพูดอย่างมีความสุข เเละหันไปมองคนอื่นๆที่เหลือ

และแล้วการแข่งขันก็เริ่มต้นขึ้น ในสนามประลองนักแข่งทุกคนถูกส่งกระจัดกระจายกันออกไป บริษัทสตาร์รี่ทำเหมือนกับที่ลู่เหมินคาดไว้ไม่ผิด พวกเขาจับให้ชมรมวอเฟรมหนักอยู่ที่จุดเดียวกัน ซึ่งกำลังถูกคนอื่นๆที่เหลือปิดล้อมอยู่

แทบจะทันทีที่พวกเขาปรากฏตัวในสนามประลอง หานเซิ่น ลู่เหมิน จางหยาง ประธานอ้วนและลิงผอมขับวอเฟรมของพวกเขาออกไปด้วยความเร็วสูงสุด พวกเขาพุ่งตรงไปยังกลุ่มอื่นๆ

เหมือนกับที่ลู่เหมินพูดไว้ไม่ผิด คู่ต่อสู้ไม่ได้รับการฝึกมาอย่างดีเหมือนกับพวกทหารในกองทัพ เมื่อพวกเขาเห็นทั้ง 5 เครื่องวิ่งตรงเข้ามา ปฏิกิริยาตอบสนองแรกของพวกเขาก็คือการใช้ปืนยิงใส่พวกที่กำลังเข้ามา ซึ่งทำให้สถานการณ์ดูยุ่งเหยิง

เนื่องจากสนามประลองแคบมาก การยิงโดยไม่ระวังทำให้เครื่องอื่นที่อยู่ใกล้ได้รับความเสียหาย

หานเซิ่น และคนอื่นๆกระจายตัวกันออกไป พวกเขายิงไปที่เครื่องอื่นๆ ขณะที่พุ่งเข้าไป ซึ่งมันไม่ง่ายที่พวกเขาจะฝ่าเข้าไปในสถานการณ์ที่พวกเขากำลังถูกกระหน่ำยิงกระอย่างต่อเนื่อง

ตาของหานเซิ่นเริ่มลุกเป็นไฟ เขากำลังนั่งอยู่บนเครื่องจำลองโฮโลแกรม เขาเรียกวิญญาณอสูรแฟรีควีนออกมาเปลี่ยนร่าง

ทันทีที่เขาเปลี่ยนร่างเสร็จ ภาพโฮโลแกรมก็เหมือนจะช้าลงในทันที ทุกสิ่งอยู่ในการคำนวณของเขาหมด

มือของหานเซิ่นเคลื่อนไหวได้ไวอย่างน่าเหลือเชื่อ ในเวลาเดียวกันSilver Killerก็เคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว มันกำลังถือปืนอยู่ในมือทั้ง 2 ข้าง และด้านหลังของSilver Killerก็ติดดาบเลเซอร์เอาไป หานเซิ่นพุ่งตรงไปข้างหน้าไม่หยุด ขณะที่กำลังยิงกระหน่ำเข้าไปด้วย

ในโรงเรียนเหยี่ยวดำ พวกครูและนักเรียนทุกคนต่างก็กำลังดูการแข่งขันนี้ ซึ่งตอนนี้รายการสดของเฟิงหมิงเฉวียนมียอดคนดูพุ่งขึ้นสูงถึง 10 ล้านคนแล้ว และยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

"ฮาฮา ชมรมวอเฟรมหนักใช้การจู่โจมอย่างกะทันหัน"

"มันเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ"

"เอาหน่อยชมรมวอเฟรมหนักจัดการคนอื่นๆให้หมด!"

"เป็นการต่อสู้ที่น่าตื่นเต้นมาก!"

ทีมงานของเฟิงหมิงเฉวียน ใช้กล้องทั้งหมดถ่ายทอดสดการแข่งขันครั้งนี้ ทำให้พวกเขาถ่ายภาพได้เกือบทั้งหมด ซึ่งทำให้ผู้ชมได้เห็นการต่อสู้จากมุมที่ดีที่สุด

"พวกเขาพยายามจะเข้าไปในฝูงวอเฟรม ซึ่งเป็นวิธีที่ฉลาดมาก เพราะคู่ต่อสู้เป็นแค่นักเรียนไม่ใช่ทหาร พวกเขายังไร้ระเบียบ และไม่มีคนสั่งการ"

บางคนก็เข้าใจกลยุทธ์ที่ชมรมวอเฟรมหนักพยายามจะใช้

"พยายามเข้าชมรมวอเฟรมหนัก เข้าไปประชิดตัวให้ได้!" บางคนก็เริ่มภาวนาให้ชมรมวอเฟรมหนักเข้าไปประชิดตัวของพวกเขาได้

"ไปเลย!" คนจำนวนมากกำลังตื่นเต้น ไม่ว่าใครจะเป็นผู้ชนะ พวกเขาก็ขอให้มันเป็นการต่อสู้ที่ดี

ในห้องของสปอนเซอร์ ซึ่งจ้าวเหนิงเทียนกำลังดูการแข่งจากจอมอนิเตอร์ เขาหัวเราะเยาะออกมา

"ด้วยคนแค่นั้น ไม่มีทางที่จะสู้กับวอเฟรมนับร้อยได้หรอก"

"ผู้จัดการฉลาดมาก หนุ่มคนนั้นต้องไม่รอดแน่ๆ" เลขาของจ้าวเหนิงเทียนพูดพร้อมกับยิ้ม

ตูม!ตูม!ตูม!

ภายในสนามประลองมีเสียงระเบิดดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในตอนนี้ทุกอย่างดูยุ่งเหยิงไปหมด

หวังเหมียนเหมียนบังคับให้Destroyerยืนนิ่งๆ และเล็งยิงไปทิศทางที่Silver Killerวิ่งไป

"บ้าไปแล้ว Destroyer นั่นต้องเป็นไส้ศึกแน่ เขาพยายามจะเล่นงาน Silver Killer ก่อน"

"ฮาฮา ดูเหมือนจะมีคนทรยศ"

ขณะที่ผู้ชมกำลังงงกับการกระทำของDestroyer พวกเขาก็ต้องตกตะลึง เมื่อเห็นSilver Killerเคลื่อนไหวราวกับว่ามันมีตาหลัง เขาสามารถหลบการโจมตีของDestroyerได้ทั้งหมด

เนื่องจากSilver Killerบังการมองเห็นของคู่ต่อสู้ถูกอยู่ ทำให้พวกเขาไม่สามารถหลบการโจมตีของDestroyerได้ทัน เมื่อพวกเขาเห็นกระสุนปืนตรงเข้ามามันก็สายไปแล้ว

ตูม!ตูม!ตูม!

Silver Killer เคลื่อนที่ผ่านพวกเขาไป วอเฟรมจำนวนมากระเบิดภายใต้การโจมตีของ Destroyer ทำให้ผู้ชมต่างก็ตกตะลึง