บทที่ 27: (ชื่อตอนอยู่ข้างล่างนะ)
บทที่ 27: (ชื่อตอนอยู่ข้างล่างนะ)
"ถ้างั้น..ก่อนที่ข้าจะตั้งชื่อเล่นที่ไม่ซ้ำใคร ข้าขอถามอะไรบางอย่างได้มั้ย?"
"ตราบที่ไม่ใช่ความลับ ข้า..ฮาร์เรียทผู้นี้..จะให้คำตอบแก่ท่านทันทีอย่างแน่นอน" ฮาร์เรียททุบหน้าอกของเขาเป็นการรับประกัน
"สำนักอวาลอน ท่านฮาร์เรียทน่าจะเคยได้ยินมาก่อนใช่มั้ย?"
"ใช่..อวาลอนเป็นสถานที่ที่รวบรวมอัจฉริยะ และได้รับการสนับสนุนจากทั้งจักรวรรดิเวอร์มิลเลียน และอาณาจักรซิซิลี ทุกปีจะมีหลายเยาวชนที่มีพรสวรรค์และมั่งคั่งเข้ามา แต่ในขณะเดียวกัน ยังจะมีอัจฉริยะนับไม่ถ้วนจากไปด้วยความเศร้าสลด"
"เข้าใจแล้ว สิ่งที่ข้าต้องการจะค้นหา ไม่ว่าจะเป็นสำนักอวาลอนมีอุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถปลุกความทรงจำของคนหรือไม่ก็ตาม"
"นี่.." ฮาร์เรียทย่นคิ้วของเขา และคิดอยู่พักหนึ่งโดยไม่มีการตอบใด ๆ เขาเคาะไม่กี่ครั้งโดยเปล่าประโยชน์ ดูเหมือนจะมีการสอบถามบางสิ่งบางอย่าง แล้วหันไปรอบ ๆ และส่ายหัวใส่ไทร์
"ท่านไทร์..ข้าต้องขออภัยจริง ๆ การถามเรื่องของอาวุธศักดิ์สิทธิ์จัดเป็นความลับระดับที่สามในฐานะที่เป็นทหารรับจ้างรุ่นน้อง ท่านเข้าถึงข้อมูลระดับนี้ไม่ได้นะ"
"โอ้?" นี่ไม่ได้หมายความว่าถ้าระดับทหารรับจ้างของข้าเพิ่มขึ้น ข้าก็จะมีโอกาสเข้าถึงข้อมูลนี้ใช่มั้ย?"
"ใช่แล้ว..ทหารรับจ้างระดับพื้นฐานเป็นระดับรุ่นน้อง ระดับกลางและระดับสูง หลังจากนั้นเป็นระดับเหล็ก ระดับทหารแห่งชาติ และระดับตำนาน ความลับระดับที่สามจำเป็นต้องได้รับการยอมรับในฐานะที่เป็นทหารรับจ้างระดับเหล็กแล้วเท่านั้น แล้วจะแบ่งทหารรับจ้างของเราเพื่อเเปิดเผยข้อมูลนั้น"
"ระบบนี้มั่นใจว่าจะเป็นปัญหาแน่ แม้ผู้ที่ต้องการเพียงแค่ลงทะเบียนใบอนุญาตทหารรับจ้างเพื่อเห็นแก่ความสะดวกสบายจะมีไม่มีทางเลือก แต่การเลื่อนระดับของพวกเขาสำหรับข้อมูลที่จำเป็นและจะติดอยู่ในวงจรนี้ไม่มีที่สิ้นสุด"
ฮาร์เรียทเท่านั้นที่สามารถยิ้มขอโทษต่อประโยคเยาะเย้ยตนเองของไทร์ ในขณะที่เขาคิดกับตัวเอง ท่าน..คงไม่ได้ตรงไปตรงมาเกินไปหรอกนะ?
"แต่ข้าคิดว่าข้าสามารถเผชิญโดยตรง ท่านฮาร์เรียท ท่านมีวิธีที่จะเลื่อนระดับทหารรับจ้างอย่างรวดเร็วบ้างมั้ย?"
"ท่าน..ต้องการเร็วแค่ไหนล่ะ?"
"เร็วโคตร ๆ! เอารวดเร็วแบบกริฟฟินทะยานฟ้าเลย"
"ถ้างั้นก็ง่ายเลย ราชาปีศาจแห่งภัยพิบัติในป่าใหญ่เขต C ถ้าท่านฆ่าเธอได้ พร้อมกับนำกลับหัวใจหรือเขาปีศาจเป็นหลักฐานกลับมาด้วย ข้ามั่นใจว่าท่านไทร์สามารถเลื่อนระดับทหารรับจ้างของท่านได้เร็วกว่ากริฟฟินทะยานฟ้าซะอีก!"
"อ๊ะ..ขอโทษที..จนถึงตอนนี้ข้าคงพูดมากเกินไป จริง ๆ ข้าอยากทำมันอย่างรวดเร็ว แต่ไม่ถึงกับยอมถวายชีวิต ท่านฮาร์เรียท ท่านน่าจะประมาณความแข็งแกร่งของข้าได้ ท่านไม่ต้องพูดอ้อมค้อมเพื่อที่จะให้คำแนะนำที่ทำให้ข้าพูดไม่ออกจะได้มั้ย?"
"ฮ่าฮ่า..เป็นความผิดของข้าเอง..ท่านไทร์ แน่นอนข้าพูดลวกเกินไปคิดว่าไงล่ะ? ภายในเทือกเขาดาวตกขอบเขตของอาณาจักรมิลเลียคมีถ้ำยักษ์กินคนเนื่องจากมีอสูรมาใหม่ครอบครองถ้ำหลังจากการทำลายล้างแต่ละรอบ เวลานี้..เราได้ตัดสินใจที่พุ่งเป้าตรงไปที่หัวหน้าของพวกมันแทน มีเงินรางวัล 30,000 ทองบนเป็น [ราชันย์ยักษ์กินคน เมเมด้า]ข้าเชื่อว่าถ้าท่านเอาชนะมันได้ ท่านก็จะสามารถเลื่อนขั้นเป็นทหารรับจ้างขั้นสูงได้อย่างง่ายดายเลยหล่ะ เมื่อถึงตอนนั้น..ท่านจะได้รับยศทหารรับจ้างระดับเหล็ก..และท่านก็จะสำเร็จลุล่วง"
"ราชันย์ยักษ์กินคน เมเมด้า?เป็นชื่อที่แปลกดีนะ เนื่องจากเราจะไปหลังจากหัวหน้าของพวกมัน ข้าแน่ใจว่าทหารยักษ์กินคนจะไม่เมินที่นี่ แต่ข้ามีความเชื่อมั่นในการฆ่าผู้นำของพวกมันท่ามกลางการต่อสู้ที่วุ่นวาย" ไทร์ยกมือทั้งสองให้ฮาร์เรียทในลักษณะที่สื่อให้เห็นว่าคิดได้ด้วยด้วยตัวเองที่จริงไทร์ได้พบยักษ์กินคนครั้งนึงในป่าช้า พวกมันเป็นสายพันธุ์ที่ชอบอยู่เป็นฝูงไทร์ไม่เคยต่อสู้กับพวกมันมาก่อน แต่การเคลื่อนไหวอันเชื่องช้าของพวกมันไม่เป็นอุปสรรคต่อไทร์แม้ว่าพวกมันจะสู้จริงจัง ด้วย <เทคนิคการดัดร่างกายสิบล้านร่าง> อันแปลกประหลาดของไทร์จะไม่จำเป็นต้องใช้พลังงานมากเกินไปเพื่อจัดการกับพวกมัน
แน่นอน..ฮาร์เรียทมีความคิเรื่องการแก้ปัญหาสำหรับไทร์มานาน และตอบตอนที่เขาเห็นรูปลักษณ์ของไทร์ทันที
"ไม่มีข้อจำกัดด้านจำนวนคนสำหรับภารกิจครั้งนี้ อย่างไรก็ตาม ท่านไทร์จะต้องจดไว้นะ หากท่านต้องการที่จะใช้ภารกิจนี้เพื่อเลื่อนยศของท่านเป็นทหารรับจ้างขั้นสูง จำนวนคนในกลุ่มของท่านต้องไม่เกินห้าคนนะ"
"ฮึ่ย..นี่มันจะลำบากเกินไปแล้วถ้างั้น..ข้าขอวานท่านฮาร์เรียทให้ช่วยข้าหาทหารรับจ้างที่เชื่อใจได้หลังจากนี้นะ"
"ฮ่าฮ่า..ท่านไทร์..ถึงจะเป็นทักษะที่ผิดปกติของท่าน ไม่มีมีคำใบ้ให้กับความหยิ่งในคำพูดของท่าน ข้าเคารพคนอ่อนน้อมถ่อมตนเช่นท่านไม่ต้องกังวล..ข้า..ฮาร์เรียทผู้นี้จะดำเนินการตามคำขอของท่านไทร์ให้ดีที่สุดอย่างแน่นอน"
"ข้าขอขอบคุณท่านอย่างสุดซึ้ง งั้น..ท่านคิดว่าจะใช้เวลาในการรวบรวมสมาชิกนานแค่ไหน"
"ข้ามีทหารรับจ้างขั้นสูงที่คุ้นเคยในหัวข้า ข้าคิดว่าถ้าพวกเขารู้ว่าผู้เชี่ยวชาญรอบ ๆ ระดับเหล็กจะนำพวกเขาในระดับก้าวหน้า พวกเขาก็จะได้รับการนับถือ ส่วนเวลา..ข้าคาดว่าพวกเขาจะมาถึงในครึ่งวันหลังจากที่ข้าติดต่อกับพวกเขาด้วยหินสื่อสารผ่านเสียง"
"อ่า..งั้นก็ดีเลย แต่ว่า..ท่านไม่จำเป็นต้องรีบเร่งหรอกนะ ดูข้าสิ..ข้าพึ่งจะออกมาจากป่าช้า อย่างน้อยก็ให้ข้าได้พักผ่อนซักวันก่อนที่จะติดต่อพวกเขาก็แล้วกัน" ไทร์ไม่ต้องการที่จะลากสังขารอันเหม็นเน่าของเขากลับไปเป็นแรงงานชุ่มเหงื่อ อย่างน้อยเขาก็อยากจะแช่ในอ่างน้ำดี ๆตอนนี้..ความคิดของเขาครึ่งหนึ่งก็มุ่งเน้นไปที่การอาบน้ำแล้ว
ฮาร์เรียทหัวเราะออกมาแสดงให้เห็นว่าเข้าใจ หลังจากนั้น..เขาก็ดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้และถามออกมา
"ท่านไทร์..แล้วท่านคิดสมญานามออกรึยัง?ท่านจะได้เป็นทหารรับจ้างที่แท้จริงหลังจากที่ลงทะเบียนสมญานามแล้วเท่านั้น"
"อืม..ข้าคิดมันไว้แล้ว" ไทร์โบกมือมืออย่างสง่าและกล่าวว่า
"ข่าหมิง!"นับตั้งแต่ที่เขาต้องการที่จะมีความสำเร็จในกลุ่มทหารรับจ้าง เมื่อนั้นเขาจะต้องมีชื่อที่น่ากลัว ชื่อที่เหมาะที่สุดที่แน่นอนว่าเป็นคนหนึ่งที่ได้สอนทักษะการต่อสู้และเทคนิคต่าง ๆ แก่เขา ท่านปูยักษ์ข่าหมิง!
"อ๊ะ..ขออภัย..ชื่อนี้ไม่พร้อมใช้งาน"
"....." ในไม่ช้า สีหน้าของไทร์ก็ดูแย่ลงเหมือนคนที่มีอาการท้องผูก
"ข้าขออภัยจริง ๆ ตอนนี้มีทหารรับจ้างมากกว่า 900,000,000,000 คน (เก้าแสนล้านคน) ที่จดทะเบียนในสำนักงานใหญ่ทหารรับจ้าง มันเป็นเรื่องธรรมดามากที่ชื่อจะซ้ำนะท่าน"
"อ่า..โอเค..ข้าจะคิดอย่างอื่นอีกก็แล้วกัน อืม..ถ้า 123 ล่ะเป็นยังไง?"
"อ๊ะ..ชื่อนี้ไม่ซ้ำใครแน่นอน..แต่ท่านแน่ใจนะว่าท่านอยากได้ชื่อนี้เป็นสมญานามของท่าน?"
"แน่ใจ..มันบ้าบอเกินไปที่จะพยายามคิดชื่อดี ๆ แค่ 123 นี่แหละดีแล้ว ข้าว่ามันฟังลื่นหูดี"
บทที่ 27 123