TWO Chapter 127 สงครามโจวหลู่ ตอนที่ 1
TWO Chapter 127 สงครามโจวหลู่ ตอนที่ 1
ไกอา ปีที่ 1 เดือนที่ 5 วันที่ 15 เวลา 9.00 น. ประกาศจากระบบดังขึ้นตามเวลา
“ประกาศระบบ : 3000 ปีก่อนศริสตกาล เพื่อให้ได้ครอบครองพื้นที่ที่เหมาะสมสำหรับการเลี้ยงสัตว์ และการเกษตร ชนเผ่าของจักรพรรดิเหลือง ได้เข้าร่วมกับชนเผ่าของจักรพรรดิไฟ ในการทำสงครามกับชนเผ่าจิวหลี่ของชี่โหยว ที่มาจากทางใต้ สงครามครั้งยิ่งใหญ่นี้เกิดขึ้น ณ ภูมิภาคโจวหลู่ โดยสงครามจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของชี่โหยว และชนเผ่าจิวหลี่ของเขาก็ถูกลบล้างหายไป มหากาพย์สงครามครั้งแรก-สงครามโจวหลู่ ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว”
ที่ประตูเทเลพอร์ตของเมืองซานไห่ ทหารที่แข็งแกร่งที่สุดของเมืองซานไห่ 1,000 นาย ได้เตรียมอาวุธยุทโธปกรณ์พร้อมแล้ว
เมื่อได้ยินเสียงประการจากระบบ โอหยางโชวก็ตะโกนขึ้นว่า “ไปได้!” ในเวลาเดียวกัน ก็มีแจ้งเตือนจากระบบดังขึ้น
“แจ้งเตือนระบบ : กำลังตรวจสอบผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่ สำหรับเงื่อนไขขั้นต้นทั้งหมดในการเข้าร่วมสงครม...”
“แจ้งเตือนระบบ : ฐานของผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่เป็นเมืองขนาดเล็ก ผ่านเงื่อนไขขั้นต้น”
“แจ้งเตือนระบบ : ตรวจสอบตำแหน่งของผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่ เพื่อกำหนดที่ว่างสำหรับเข้าร่วมสงคราม”
“แจ้งเตือนระบบ : ผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่เป็นเอิร์ลขั้น 2 ได้รับที่ว่างสำหรับเข้าร่วมสงคราม 1,000 ที่ว่าง”
“แจ้งเตือนระบบ : ผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่โปรดยืนยันจำนวนผู้เข้าร่วมสงคราม”
“1000” โอหยางโชวกล่าวอย่างสงบ
“แจ้งเตือนระบบ : มหากาพย์สงครามจะถูกแยกออกระหว่างฝ่ายจักรพรรดิเหลือง และฝ่ายชี่โหยว ผู้เล่นกรุณาเลือกฝ่ายของคุณ?, เคล็ดลับ : หากผู้เล่นเลือกฝ่ายที่แพ้สงคราม และประวัติศาสตร์ถูกเปลี่ยนแปลง ผู้เล่นจะได้รับผลตอบแทนที่ดี โปรดเลือกอย่างฉลาด!”
ถ้าไม่ใช่ว่าโอหยางโชวมีบางอย่างที่เขาจำเป็นต้องได้รับจากฝ่ายจักพรรดิเหลือง เขาคงเลือกฝ่ายชี่โหยว เขารู้ค่าของรางวัลสำหรับการเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ดี
“ฉันเลือกฝ่ายจักรพรรดิเหลือง”
“แจ้งเตือนระบบ : เลือกฝ่ายเสร็จสิ้น”
“แจ้งเตือนระบบ : ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่ สำหรับการเริ่มต้นการเทเลพอร์ต, เทเลพอร์ตคนจำนวน 1,000 คน หักค่าธรรมเนียม 1,000 เหรียญทอง”
“แจ้งเตือนระบบ : เริ่มต้นการเทเลพอร์ต!”
การเทเลพอร์ตแต่ละครั้งสามารถเคลื่อนย้ายคนได้สูงสุด 200 คน ด้วยจำนวนคน 1,000 คน จึงต้องเทเลพอร์ต 5 ครั้ง
หลังจากที่มีการเปิดใช้งานการเทเลพอร์ต สัญลักษณ์หยินหยางตรงกลางก็เริ่มหมุนเร็วขึ้น และเร็วขึ้นเรื่อยๆ แผนภูมิสวรรค์ทั้ง 8 ทิศ เริ่มส่องสว่าง เป็นปรากฎการที่เร้นลับอย่างมาก
แสงสีขาวเปร่งออกมา จากนั้น โอหยางโชวและกองกำลังของเขาก็ปรากฎตัวขึ้นในโลกที่แห้งแล้ง
“แจ้งเตือนระบบ : ยินดีต้อนรับผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่สู่แผนที่สมรภูมิ นี่เป็นแผนที่พิเศษ การสื่อสารต่างๆถูกแบน และช่องสื่อสารทั่วโลกก็ถูกปิดกั้น”
“แจ้งเตือนระบบ : แผนที่สงครามมีอัตราส่วนความแตกต่างด้านเวลากับแผนที่หลัก 10 : 1 นั่นคือ 10 วันในแผนที่สมรภูมิ จะเท่ากับ 1 วัน ในแผนที่หลัก โปรดอย่าได้กังวลกับดินแดนของคุณที่อยู่ในแผนที่หลัก”
“แจ้งเตือนระบบ : ยินดีต้อนรับผู้เล่นฉีเยว่หวู่ยี่ สู่ฝ่ายจักรพรรดิเหลือง-เมืองจักรพรรดิเหลือง”
โอหยางโชวเปิดตาของเขา และมองไปที่สภาพแวดล้อมรอบๆ พวกเขาอยู่ในพื้นที่กว้างขวาง คล้ายกับจตุรัส แสงสีขาวยังคงเปล่งออกมาอย่างต่อเนื่อง แสดงให้เห็นว่า กองกำลังอื่นๆกำลังเคลื่อนย้ายมา
โอหยางโชวกำลังรอให้คนที่เหลือเทเลพอร์ตตามมา ขณะเดียวกันเขาก็วิเคราะห์เมืองจักรพรรดิเหลือง มันเหมือนที่มั่นบนูเขามากกว่าเมือง ในยุคนี้ พวกเขาไม่ได้สร้างบ้านบนต้นไม้ แต่เริ่มสร้างกระท่อมบนพื้นที่ดิน คนที่ก้าวหน้ากว่าจะใช้โคลนสีเหลืองมาฉาบเป็นผนัง และใช้กิ่งไม้กับฟางมาทำหลังคา
เมื่อทหารทั้ง 1,000 นาย ถูกเทเลพอร์ตมาเสร้จสิ้น โอหยางโชวก็สั่งให้ขุนพลซีจัดระเบียบกองกัพ
ในขณะนั้นเอง NPC สวมผ้าลินินสีดำและผูกหนังสัตว์รอบเองของเขา ก็ปรากฎตัวขึ้นหน้าจตุรัส เขายืนอยู่บนเวที และกล่าวอย่างอบอุ่นว่า “คนแปลกหน้าที่ได้รับพรสวรรค์ของพระเจ้า ยินดีต้อนรับสู่เมืองจักรพรรดิเหลือง และยินดีต้อนรับที่มาเพื่อช่วยพวกเราเอาชนะชี่โหยวผู้ชั่วร้าย ข้าเป็นพนักงานต้อนรับของเมือง ชื่อว่า กงซุนไล่ ตอนนี้ข้าขอให้ลอร์ดแต่ละคนมาลงทะเบียนที่นี่กับข้า หลังจากนั้น โปรดนำกองกำลังของท่านไปตั้งค่ายที่นอกเมือง”
โอหยางโชวตะลึง ที่มันเหมือนกับการไล่พวกเขาออกไป มากกว่าการต้อนรับแบบอบอุ่น
โอหยางโชวสั่งให้ขุนพลซีดูแลกองกำลัง ในขณะที่เขาเดินไปหากงซุนไล่ พร้อมกับหวังเฟิงที่ตามมาเพื่อคุ้มกันเขา ข้างเวทีเป็นเต้นท์ที่ทำจากฟาง ด้านในมีโต๊ะและเก้าอี้ที่ทำจากไม้ ด้านบนโต๊ะเป็นแผ่นไม้ขนาดเล็กที่ทำมาจากไม่ปาล์ม เขาไม่รู้ว่ามันมีไว้เพื่ออะไร
กงซุนไล่นั่งหลังโต๊ะ แล้วช่วยลอร์ดลงทะเบียน
“ชื่อ?”
“ฉีเยว่หวู่ยี่!”
เมื่อลอร์ดที่อยู่รอบๆได้ยินเขากล่าวชื่อออกมาก็ตกใจ นี่มันฉีเยว่หวู่ยี่ ลอร์ดที่ลึกลับที่สุดในประเทศจีน ในที่สุดเขาก็แสดงใบหน้าของเขาในที่สาธารณะ
มีผู้ที่เข้าร่วมการประมูล และรู้หน้าตาของเขาก่อนหน้านี้ พวกเขาทั้งหมดเดินมาข้างหน้า เพื่อทักทายโอหยางโชว และเขาก็ได้ทักทายตอบทุกๆคน
เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนั้น กงซุนไล่ก็ขมวดคิ้ว แล้วถามต่อว่า “ดินแดน?”
โอหยางโชวเห็นว่าไม่เหมาะสม ราวกับว่าเขาเอาไม้ไปแหย่รังผึ้ง เขารีบหันหน้าไปทางกงซุนไล่เพื่อขอโทษเขา แล้วกล่าวว่า “เมืองซานไห่!”
“จำนวนทหาร?”
“1,000นาย!”
กงซุนไล่ตกใจ เขาไม่แปลกใจเลยว่าทำไม โอหยางโชวถึงได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดี เขานำกองกำลังมาด้วยเป็นจำนวนมาก
บนเปลือกนอกเขาไม่ได้แสดงอาการใดๆ เขาคว้าแผ่นไม้มา แล้วสลักคำว่า ‘ซานไห่’ ด้วยคำศัพท์โบราณ และสลักตัวบ่งบอกถึงกองกำลัง 1,000 นาย สำหรับเหตุผลที่ว่าทำไมเขาต้องสลักด้วยคำศัพท์โบราณ คุณต้องไปถามระบบเอง
หลังจากที่สลักข้อมูลพื้นฐานทั้งหมดแล้ว กงซุนไล่ก็มอบแผ่นไม้นั้นให้กับโอหยางโชว แล้วกล่าวว่า นี่คือ ป้ายแสดงสถานะ ใช้สำหรับเข้า-ออกเมืองจักรพรรดิเหลืองได้ ถ้าหากเขาไม่ใช่มัน เขาก็จะถูกปฏิบัติเหมือนกับสายลับ
โอหยางโชวพยักหน้าก่อนรจะหยิบป้ายมา ในด้านหน้าของป้ายเป็นรูปหมีดำ นี่อาจจเป็นเครื่องหมายประจำเผ่าของจักรพรรดิเหลือง ขณะที่ยังมีคนรออยู่ด้านหลังเขา โอหยางโชวจึงไม่ได้ตรวจสอบมันอย่างละเอียด เขาแขวนมันไว้ที่เอวแล้วก้าวออกมา
เหตุผลที่เขาไม่ออกจากเมืองไปในทันที เพราะมันง่ายกว่าที่จะพบกับพันธมิตรของเขาข้างในนี้ และเขาก็ต้องการจะดูว่า จะมีลอร์ดคนไหนบ้างที่เข้าร่วมฝ่ายจักรพรรดิเหลือง
ครู่ต่อมาเหล่าลอร์ดก็ตื่นเต้นอีกครั้ง โอหยางโชวหันหน้าไปมอง เขาเห็นตี่เฉินกำลังเดินอย่างสง่างาม ลอร์ดบางส่วนที่อยู่ข้างหน้าเขาได้หลีกทางให้เขาโดยอัตโนมัติ
สำหรับการที่ตี่เฉินเลือกฝ่ายจักรพรรดิเหลืองไม่ได้ทำให้โอหยางโชวแปลกใจเลย ในโลกจริง ตี่เฉินใช้นามสกุลซวนหยวน และตระกูลของเขาก็เป็นลูกหลานของจักรพรรดิเหลือง
ดังนั้น ในสงครามโจวหลู่ ด้วยบุคลิกที่หยิ่งพยองของเขา แม้ว่าเขารู้ว่าการเลือกฝ่ายชี่โหยวแล้วชนะ จะได้รับปผลตอบแทนที่ดีกว่า เขาก็ยังคงเลือกฝ่ายจักรพรรดิเหลือง
ความเป็นจริง ตี่เฉินได้ตัดสินใจถูกต้อง รางวัลที่โอหยางโชวต้องการ ตี่เฉินคือคนที่ได้รับในชีวิตที่แล้วของเขา แต่ครั้งนี้มีโอหยางโชว มันจะแตกต่างออกไป
พนักงานต้อนรับไม่ได้กังวลเกี่ยวกับปฏิกิริยาของผู้เล่นลอร์ดคนอื่นๆ เขาถามว่า “ชื่อ?”
“ตี่เฉิน!”
กงซุนไล่ขุ่นเคือง ชื่อนี้ช่างอวดดียิ่งนัก เขาถามต่อ “ดินแดน?”
“เมืองหานตาน!”
“จำนวนทหาร?”
“500 นาย!”
โอหยางโชวยืนอยู่ด้านข้าง เขาตกใจที่ตี่เฉินยังเป็นเพียง เอิร์ลขั้น 3 แม้ว่าจะเป็นระดับสูง แต่เมื่อเทียบกับเขาแล้ว มันก็ยังคงมีช่องว่างขนาดใหญ่อยู่
หลังจากที่ตี่เฉินลงทะเบียบ สมาชิกคนอื่นๆของพันธมิตรหานตานก็ลงทะเบียน ซาโพจุ่นเป็นวิสเคาท์ขั้น 1 เขาสามารถนำทหารมาได้ 300 นาย หวู่ฟู่เป็นวิสเคาท์ขั้น 2 เขาสามารถพาทหารมาได้ 200 นาย พันธมิตรหานตานมีกำลังทหารรวม 1,000 นาย
หลังจากลงทะเบียนแล้ว ตี่เฉินก็เห็นโอหยางโชว เขาทถึงตามองไปที่โอหยางโชว
ในงานประมูล ทั้ง 2 เกือบได้ต่อสู้กัน แต่เขาเป็นบุตรชายแห่งตระกูลที่มีชื่อเสียง เขามีความภาคภูมิใจ ใบหน้าของเขาจึงเผยให้เห็นรอยยิ้มที่อบอุ่น และเขากล่าวว่า “พี่ชายหวู่ยี่ เป็นอย่างไรบ้าง?”
จวู่ไต๋เฟิงฮัวยืนข้างตี่เฉิน เธอได้เห็นโอหยางโชวเป็นครั้งแรก เมื่อได้ยินตี่เฉินทักทายโอหยางโชว เธอก็ประหลาดใจ ดวงตาคู่สวยของเธอจ้องมองไปที่โอหยางโชว
สำหรับตี่เฉิน โอหยางโชวได้ตัดสินใจแล้ว่าจะไม่สนใจเขา เนื่องจากพวกเขาถูกกำหนดให้เป็นศัตรูกัน ไม่มีเหตุผลที่เขาจะต้องเสแสร้ง เขาไม่ได้มาจากครอบครัวที่ร่ำรวยและทรงอำนาจเสียหน่อย
โอหยางโชวเพียงพยักหน้า เขาดูเย็นชาเป็นอย่างมาก
ตี่เฉินรู้สึกงงงวย โอหยางโชวไม่ได้ทำในสิ่งที่เขาคาดหวัง เขาอึดอัดมาก ซาโพจุ่นที่อยู่ด้านข้างขมวดคิ้ว และหัวเราะเยอะออกมา “อะไรกัน เป็นขยะแล้วยังไม่รู้จักมารยาทอีกหรือ?” เมื่อซาโพจุ่นกล่าวคำนั้น เขาไม่ได้สังเกตเห็นท่าทีของหวู่ฟู่ที่กำลังดูเคร่งเครียดขึ้นเลย
หวังเฟิงเห็นโอหยางโชวถูกดูถูก เขาชักดาบถังออกมาด้านหน้าเขาทันที “ใครกล้าดูหมิ่นนายท่านของข้า ไปลงนรกซะ!” เขากล่าวในขณะที่ต้องการจะสอนบทเรียน
โอหยางโชวโบกมือ เพื่อหยุดการยั่วยุของหวังเฟิง เขาจ้องอย่างเย็นชาไปที่ซาโพจุ่น แล้วกล่าวว่า “ใช้คำนี้? เจ้าก็แค่หมาที่เห่าเพื่อเจ้านายของตัวเอง และข้าก็จะทำให้เจ้ากลายเป็นหมาที่ตายแล้ว”
“เจ้า!” ซาโพจุ่นโกรธ และเตรียมจะเริ่มต่อสู้
ตี่เฉินหยุดซาโพจุ่น เขามองไปที่โอหยางโชว หัวเราะ แล้วกล่าวว่า “ดูเหมือนพี่ชายหวู่ยี่ต้องการจะต่อต้านพันธมิตรหานตาน โอเค แล้วข้าจะรอดู ไปกันเถอะ!” ประโยคสุดท้ายเขากล่าวกับซาโพจุ่น
“เช่นกัน!” โอหยางโชวไม่ได้แสดงท่าทีอ่อนแอใดๆ
การเผชิญหน้านี้อยู่ในสายตาของผู้เล่นทุกคน สงครามยังไม่ทันจะเริ่มขึ้น แต่มังกร 2 ตัว ที่ใหญ่ที่สุดในฝ่าย ได้เริ่มโต้เถียงกันภายในแล้ว มันช่างน่าสนใจริงๆ
แฟนเพจ : TWOแปลไทย