ตอนที่ 54 อสรพิษดำ
“หลิน ฮวง หลิน ฮวง หลิน ฮวง.....”
ขณะที่โจว เล่อ และกลุ่มคนได้ขับขานชื่อหลิน ฮวง คนที่เหลือก็ร้องตาม รวมถึงนักล่าระดับทองแดงและเงิน
ตอนแรก นักล่าระดับทอง20คนไม่ได้ร้องเรียกชื่อเขาแต่เมื่อหยี่ เสิ่นร้อง พวกเขาจึงร้องตาม
หยี่ เยว่หยู่ ยืนบนหินยักษ์และกลอกตาให้กับพี่ชายเธอ
หลิน ฮวง เขินอายในตอนแรก แต่เมื่อผู้คนพูดไปเรื่อยๆ เขาก็เริ่มเพลิดเพลินไปกับมัน
“เห้ พี่คิดว่าเด็กคนนี้ดีใช้ได้แต่เขายังเด็กเกินไปสำหรับเธอ”หยี่ เสิ่น จ้องมองหยี่ เยว่หยู่
“เขายังไม่ถึงวัยเช่นนั้น เขาไม่ใช่สเป็กของฉัน”หยี่ เยว่หยู่ กล่าวด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง
“เอาละ มันไม่จำเป็นต้องรีบ เขาจะโตในอีกไม่กี่ปี เด็กหนุ่มจะรักหญิงสาวที่แก่กว่า”หยี่ เสิ่น หัวเราะเบาๆ
“ไปให้พ้น!”หยี่ เยว่หยู่ กล่าวอย่างโกรธๆ
ทันใดนั้นเอง ท่ามกลางเสียงเชียร์ ทุกคนก็ได้ยินเสียงหัวเราะแปลกๆ
“ฮี่ๆ…”
เสียงมันดูเหมือนใกล้แต่ก็ไกล และมันรู้สึกราวกับว่าเสียงหัวเราะนั้นดังสะท้อนมาจากทิศทางที่แตกต่างกันไป และรวมเข้าด้วยกัน!
มันทำให้ทุกคนขนลุก มันราวกับสายลมเย็นๆที่กัดเซาะเข้าไปในกระดูกพวกเขา
“ใครกัน?!”หยี่ เสิ่น ตะโกนขณะที่คว้าดาบเขาขึ้นมา ทุกคนเองก็ล้วนจับอาวุธของตัวเองเช่นกัน
“มันอาจจะเป็นมอนสเตอร์ระดับหลุดพ้น(เปลี่ยนจากจ้าวแห่งมอนสเตอร์)” หลิน ฮวง ขมวดคิ้วเพราะมันไม่มีความเป็นไปได้อื่นอีก
ทุกคนไม่ได้คาดหวังว่ามอนสเตอร์ระดับหลุดพ้น ผู้บงการมอนสเตอร์ทั้งหมดจะปรากฏตัวหลังจากที่มอนสเตอร์ทั้งหมดถูกสังหาร การคุกคามของหนึ่งสุดยอดมอนสเตอร์มันน่ากลัวเสียยิ่งกว่ามอนสเตอร์ทั้งหมดก่อนหน้า
‘ทุกสิ่งทุกอย่างต่อหน้าระดับหลุดพ้นคือมด’คำพูดนี้คือความจริง
ด้วยการสะบัดนิ้วมือ มอนสเตอร์ระดับหลุดพ้นสามารถฆ่านักล่าได้เป็นพัน
“นายท่าน หากให้เดา ท่านคือผู้บงการมอนสเตอร์?”หยี่ เสิ่น วางมือทั้งสองข้างไว้ที่หน้าอกเขาและถามอย่างสุภาพในทิศทางของเทือกเขาหิมะ
เขาพยายามที่จะถ่วงเวลาไว้ให้ได้มากที่สุดเพื่อหาที่ที่สัตว์ร้ายตนนี้อยู่ มันใกล้จะเป็นเวลาตี4แล้ว มันเป็นเวลาก่อนรุ่งเช้า2ชั่วโมง และหยู่ ฉางลี่ ก็ควรจะปรากฏตัวในเวลานั้น
“เพื่อนมนุษย์ เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยเจ้าไปเพียงเพราะเจ้าพูดกับข้าอย่างสุภาพ?”เสียงที่ราวกับผีได้ตอบกลับ
“ฮี่ๆ...ข้าไม่คิดว่าข้าจะได้พบกับผู้มีเชื้อสายของเทพเจ้า…..”
อสรพิษดำได้พันร่างของมันรอบเทือกเขาหิมะ ดวงตาสีม่วงของมันจ้องมาที่หลิน ฮวง ด้วยความโล�
“ข้าจะกินเจ้า!”
“เชื้อสายของเทพเจ้า?!”ผู้คนกระซิบกัน
ในที่สุด ผู้คนก็เข้าใจว่าทำไมหลิน ฮวง จึงสามารถใช้เวทมนต์ที่ฆ่ามอนสเตอร์นับล้านได้
“เช่นนั้น แกมาที่นี่ก็เพราะฉัน?”หลิน ฮวง ชี้มาที่ตัวเขาเองอย่างสับสน
“แน่นอน เพื่อนมนุษย์ หากไม่ใช่เพราะเจ้า ทำไมข้าจึงปล่อยร่างโคลนของข้าให้ไปโจมตีมนุษย์ผู้หลุดพ้นที่กำลังมาที่นี่กันละ?!”แม้ว่าอสรพิษดำจะไม่แสดงท่าทาง หลิน ฮวง ก็สามารถเห็นได้ด้วยดวงตาของมันกำลังเล่นกับจิตใจของหลิน ฮวง
“ข้ารู้ว่าพวกเจ้ากำลังถ่วงเวลาเพื่อให้ผู้หลุดพ้นมาเพื่อช่วยพวกเจ้าแต่สิ่งที่พวกเจ้าไม่รู้ก็คือ เขากำลังถูกโจมตีโดยร่างโคลนของข้า ผู้หลุดพ้นจะไม่รู้ว่านั่นคือร่างโคลนและมันจะไม่มาที่นี่ภายในอีกสองชั่วโมงเพื่อช่วยเหลือพวกเจ้า”
มีเสียงถอนหายใจดังและบางคนที่กรีดร้องด้วยความกลัว
“อะไร พวกเจ้ารู้สึกผิดหวังกับเรื่องดังกล่าว?”อสรพิษดำรู้สึกเพลิดเพลินกับเกมส์จิตใจที่มันกำลังเล่น
หลิน ฮวง รีบสื่อสารกับเสี่ยว เฮย ในทันที“เสี่ยว เฮย มีทางที่จะฆ่าสัตว์ประหลาดตัวนี้ไหม?”
“ด้วยเงื่อนไขของท่าน อัตราการเสียชีวิตจะอยู่ที่100% ท่านไม่แข็งแกร่งพอ ไม่มีทางออกเลย”
ทันใดนั้น หยี่ เยว่หยู่ก็เริ่มพูด
เธอโค้งคำนับไปทางเทือกเขาหิมะ“นายท่าน ข้าพึ่งจะรู้จักหลิน ฮวง ได้ไม่นาน แต่ในช่วงเวลานั้น ข้าก็พบว่าเขาน่าชื่นชม ข้าอยากจะสารภาพกับเขา เนื่องจากท่านกำลังจะฆ่าเราทั้งหมด ท่านจะอนุญาติให้เราทั้งคู่ได้เติมเต็มความปราถนาสุดท้ายได้หรือไม่?ข้าเองก็ต้องการให้พี่ชายของข้าเป็นพยาน”
หยี่ เสิ่น ไม่รู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ เขาคิดกับตัวเอง’เธอชอบหลิน ฮวง จริงๆ?’
“มนุษย์ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ารำคาญ ทำไมเจ้าจึงสารภาพก่อนตาย ทำไมเจ้าไม่ทำมันต้องที่เจ้ายังมีชีวิตอยู่?เอาละ ข้าจะให้เวลาเจ้าสามนาที แต่ข้าขอเตือนเจ้ามนุษย์หญิง อย่าเล่นแง่กับข้า หรือมิฉะนั้น ข้าจะให้เจ้าได้เห็นความสิ้นหวัง!”
“ท่านกำลังเข้าใจผิด นายท่าน ข้าไม่กล้าที่จะล้อท่านเล่น ข้าเพียงมีคำพูดไม่กี่คำที่จะพูด”หยี่ เยว่หยู่กล่าวขณะที่เธอโบกมือให้หยี่ เสิ่น
จากนั้นเธอก็กระโดดลงไปและเดินไปทางหลิน ฮวง แม้ว่าหยี่ เสิ่น จะไม่รู้ว่าหยี่ เยว่หยู่จะทำอะไร เขาก็เดินตามเธอไป
เกือบทุกคนล้วนสับสน พวกเขาไม่อาจคาดเดาแผนการของหยี่ เยว่หยู่ได้
หยี่ เยว่หยู่เป็นคนดังในเขต7 ยิ่งไปกว่านั้น เธอคือนักล่าระดับทองที่ติดท็อป1000 และเธอคือผู้หญิง
พร้อมกับพี่ชายที่แสนเก่งกาจของเธอ นักล่าหลายคนล้วนชื่นชมเธอ
แต่ตอนนี้ มันดูเหมือนว่าหญิงสาวที่น่าทึ่งนี้กำลังจะสารภาพรักกับชายหนุ่มที่ยังไม่ถึงระดับเหล็ก มันเป็นเรื่องที่น่าตกใจสำหรับคนหลายคน
พวกเขาเดินไปทางหลิน ฮวง หยี่ เยว่หยู่กุมมือเขาและยิ้มหวาน
หลิน ฮวง สับสน แต่เขาก็สัมผัสได้ว่าหยี่ เยว่หยู่ ไม่ได้มาเพื่อสารภาพกับเขา
หยี่ เยว่หยู่ วางมืออีกข้างลงบนแขนของหยี่ เสิ่น และยิ้ม“พี่ โปรดเป็นพยานให้ฉันในวันนี้...”
ก่อนที่เธอจะพูดจบ เธอก็ผลักทั้งคู่ ประตูไม้เขียวแหวกเปิดด้านหลังพวกเขาและพวกเขาก็ล้มไปทางประตู
ทันใดนั้น ลำแสงสีดำก็ถูกยิงและประตูไม้เขียวก็ถูกทำลาย
“มนุษย์หญิง เจ้ากล้าที่จะโกหกข้า?!”อสรพิษดำร้องคำรามจากเทือกเขาหิมะ