ตอนที่ 131 ร็อคเวิร์มเลือดศักดิ์สิทธิ

เมื่อราชาจิ้งจอกกำลังเดินกะโผลกกะเผลกกลับขึ้นไปยืนอยู่ที่เนินทราย พวกหานเซิ่นก็วิ่งออกจากวงล้อมของพวกหมาจิ้งจอกทันที

หานเซิ่นตะโกนไปที่หวังเหมียนเหมียนแทบจะทันที

"เรียกอสูรสำหรับขี่ออกมา"

หวังเหมียนเหมียนรีบเรียกหมีขนสีเงินของเธอออกมาทันที หานเซิ่นกระโดดขึ้นไปบนหมี และหวังเหมียนหมียนก็เร่งหมีให้วิ่งด้วยความเร็วสูงสุด

พวกหมาจิ้งจอกพยายามจะกระโดดกัดอสูรสำหรับขี่ของพวกเขา แต่มีเพียงแค่พวกระดับกลายพันธ์ที่จะไล่ตามความเร็วของพวกเขาได้

หานเซิ่นคิดว่าพวกหมาจิ้งจอกน่าจะยอมแพ้แล้วเลิกไล่ตามในเร็วๆนี้ เนื่องจากจ่าฝูงของพวกมันบาดเจ็บอยู่ ทำให้ไม่สามารถมาพร้อมกับพวกมันได้

แต่ไม่นาน พวกเขาก็ได้ยินเสียงหอนแปลกๆ และสิ่งที่พวกเขาเห็นก็ทำให้พวกเขาช็อค

ราชาหมาจิ้งจอกกำลังยืนอยู่บนหัวของร็อคเวิร์มตัวสีทอง และจ้องมาที่หานเซิ่น

"บ้าชัดๆ! จิ้งจอกตัวนี้แปลกเกินไปแล้ว เป็นไปได้ยังไงที่มันสามารถสั่งร็อคเวิร์มได้? หรือร็อคเวิร์มตัวนั้นก็เป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิด้วย?" ซูเสี่ยวเฉียวร้องออกมา

พวกเขาเห็นว่าร็อคเวิร์มสีทองนั้นกำลังไล่ตามพวกเขาด้วยความเร็วที่น่ากลัวอย่างมาก

"พวกนายไปทางตะวันออก เดียวฉันจะไปทางตะวันตก"

หานเซิ่นชี้นิ้วสั่งคนในทีม และบอกให้หวังเหมียนเหมียนบังคับหมีวิ่งไปทางตะวันตก

ตอนนี้หวังเหมียนเหมียนทำตามหานเซิ่นทุกอย่าง ไม่ว่าเขาจะบอกอะไร เธอเชื่อว่าหานเซิ่นต้องพาเธอรอดชีวิตไปได้อย่างแน่นอน

"นายต้องระวังให้มากนะ" แกมเบิลเข้าใจแผนของหานเซิ่น จากนั้นเขาก็นำทีมที่เหลือวิ่งไปทางตะวันออก

ราชาจิ้งจอกสั่งให้ร็อคเวิร์มสีทอง และจิ้งจอกตัวอื่นๆไล่ตามหานเซิ่นไปทันที เหมือนว่ามันยังไม่ลืมสิ่งที่หานเซิ่นทำไว้

หานเซิ่นกลับคืนร่างเดิม เพื่อประหยัดพลังงานไว้ก่อน จากนั้นเขาก็พยายามแก้มัดเชือกที่ผูกเขาติดกับหวังเหมียนเหมียนออก เพื่อเธอจะได้บังคับหมีได้ดียิ่งขึ้น

"เข้ามาราชาจิ้งจอก ถ้าแกต้องการจะกินฉัน"

หานเซิ่นยั่วยุราชาจิ้งจอก และยิงธนูไปที่จิ้งจอกระดับกลายพันธ์อีกตัวที่วิ่งเข้ามา

ราชาจิ้งจอกแสดงท่าทางโกรธออกมาอย่างชัดเจน มันคำรามออกมาเสียงดัง ทำให้ร็อคเวิร์มสีทองเคลื่อนที่เร็วขึ้นอีก

จิ้งจอกระดับกลายพันธ์หลายตัวไล่ตามหมีสีเงินมาติดๆ

หานเซิ่นจ้องมองไปที่ราชาจิ้งจอก และก็ยิงจิ้งจอกระดับกลายพันธ์ตายไปอีกตัว

เมื่อเขาเห็นราชาจิ้งจอกอารมณ์เสีย เขาก็หัวเราะออกมา

"ตามมาราชาจิ้งจอก ถ้าอยากให้ฉันฆ่าพวกลูกน้องแก ฮาฮา"

หานเซิ่นยิงธนูต่อเนื่องไม่หยุด เขาใช้ลูกธนูวิญญาณอสูรแบล็คสตริงเกอร์ฆ่าจิ้งจอกระดับกลายพันธ์ตายไปอีกตัว

"จิ้งจอกทะเลทรายกลายพันธ์ถูกฆ่า คุณได้รับวิญญาณอสูรจิ้งจอกทะเลทรายกลายพันธ์ เมื่อกินเนื้อของมัน คุณมีโอกาสได้รับ 0 ถึง 10 จีโนพ้อยกลายพันธ์"

เสียงที่ต่างออกไปจากทุกที ทำให้หานเซิ่นตะหนักว่าเขาพึ่งได้วิญญาณอสูรระดับกลายพันธ์ แต่มันยังไม่ใช่เวลาฉลอง เขายังคงยิงธนูออกไปเรื่อยๆ

ในตอนนี้ราชาจิ้งจอกโกรธจนแทบจะระเบิดแล้ว แต่ไม่ว่ายังไงร็อคเวิร์มสีทองก็ยังไม่สามารถไล่ตามหมีขนสีเงินได้ทัน

ในที่สุดราชาจิ้งจอกก็หอนขึ้นมาอีกครั้ง จิ้งจอกระดับกลายพันธ์หยุดไล่ตามทันที

ตอนนี้เหลือเพียงแค่ราชาจิ้งจอกกับร็อคเวร์มสีทองที่ยังคงไล่ตามหานเซิ่นอยู่

เนื่องจากไม่มีจิ้งจอกระดับกลายพันธ์ให้ยิงแล้ว หานเซิ่นจึงเล็งธนูไปที่ราชาจิ้งจอกแทน ครั้งนี้ราชาจิ้งจอกเตรียมตัวหลบไว้อยู่แล้ว ถึงจะถูกยิงจากระยะไม่ไกลมาก มันก็หลบได้อย่างสบาย ลูกธนูพุ่งไปโดนหัวของร็อคเวิร์มสีทอง

เคร็ง!

ผิวของร็อคเวิร์มแข็งยิ่งกว่าเหล็ก แม้แต่ลูกธนูระดับกลายพันธ์ก็ทำได้แค่ฝากรอยสีขาวๆไว้เท่านั้น

หานเซิ่นดูประหลาดใจเล็กน้อย

"แน่นอนแล้ว ร็อคเวิร์มสีทองตัวนี่เป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ"

"พี่หาน ตอนนี้พวกเราควรทำยังไงดี? เหมือนเจ้าหมีจะวิ่งช้ากว่าร็อคเวิร์มอยู่นิดหน่อย เดียวมันคงไล่ตามเราทันแน่"

หวังเหมียนเหมียนถาม ขณะควบหมีด้วยความเร็วสูงสุด

แต่ฟังจากน้ำเสียง ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ตื่นกลัวหรือกังวลมากเท่าไหร่ เหมือนเธอเชื่อว่าหานเซิ่นจะแก้ปัญหาได้

ด้านหน้าของพวกเขาแทบจะไม่มีอุปสรรคอื่นเลย เพราะไม่มีมอนสเตอร์ตัวไหนกล้ามาขวางทางร็อคเวิร์มเลือดศักดิ์สิทธิ

"ร็อคเวิร์มไวก็จริง แต่มันแค่ในทะเลทราย ถ้าพวกเราออกจากที่นี่ได้ พวกเราก็น่าจะจัดการมันได้" หานเซิ่นครุ่นคิดและพูด

"แต่มันมีทรายและหินอยู่ทุกที่ ฉันไม่เห็นจะมีอย่างอื่นเลย"

หวังเหมียนเหมียนมองไปรอบๆและพูดออกมาอย่างผิดหวัง

"มีแค่เนินทราย และเนินหิน"

ตาของหานเซิ่นเป็นประกายขึ้นมาทันที เขาชี้นิ้วและพูด "ไปตรงนั้น"

หวังเหมียนเหมียนทำตามคำสั่ง เธอเร่งให้หมีวิ่งไปทางที่หานเซิ่นบอก ไม่นานเธอก็พบว่าวิ่งมาบนขอบของหน้าผา และหน้าผาอีกฝั่งก็อยู่ห่างออกไป 100 ฟุต

"พี่หาน พวกเราไม่มีทางให้หนีแล้ว!" หวังเหมียนเหมียนกรีดร้อง

"ไปต่อ" หานเซิ่นพูดอย่างไร้ความรู้สึก

"ไม่ หมีตัวนี้กระโดดไกลแบบนั้นไม่ได้" หวังเหมียนเหมียนรีบพูด เมื่อเห็นว่าหมีขนสีเงินกำลังเดินตรงไปยังขอบหน้าผา

"เชื่อผม ไปต่อ" หานเซิ่นพูดอย่างมั่นใจ ขณะเล็งธนูไปที่ราชาจิ้งจอก

เมื่อเห็นว่าพวกเขากำลังจนมุม ราชาจิ้งจอกก็แสดงสีหน้าโหดเหี้ยมและยินดีขึ้นมาทันที

"พี่หาน ฉันเชื่อพี่นะ ไปต่อได้..." หวังเหมียนเหมียนสั่งให้หมีของเธอวิ่งต่อไปด้วยความเร็วสูงสุด

เธอเชื่อหานเซิ่นโดยไม่คิดอะไร และหวังว่าจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น

ข้างหลังพวกเขา ร็อคเวิร์มสีทองเริ่มเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ราชาจิ้งจอกมองมาที่พวกเขาด้วยแววตาชั่วร้าย

หานเซิ่นเล็งธนูไปที่ราชาจิ้งจอก แต่เขายังไม่ได้ยิงมันออกไป

"พี่หาน!" หวังเหมียนเหมียนกรีดร้องออกมา ขณะที่หมีสีเงินกระโดดออกจากขอบหน้าผา

ในที่สุดหานเซิ่นก็ยิงธนูออกไป จากนั้นเขาก็เอาแขนโอบไปที่เอวของหวังเหมียนเหมียน และเอามืออีกข้างปิดตาของเธอ

"ตอนนี้เรียกหมีกลับได้เลย" หานเซิ่นพูดด้วยเสียงเบาๆ