ตอนที่ 13 : รถหรือเครื่องบิน ?

ช่วงนี้หลานหลัวเฟิงตกอยู่ในความรู้สึกขัดแย้งกัน ทั้งมีความสุข และสับสน

อย่างไรก็ตามเธอดีใจได้ไม่นาน ความสับสนของเธอก็เริ่มขึ้น เมื่อลูกน้อยของเธอชอบที่จะอยู่ในท่าทางขดตัวที่แปลกๆ

ถึงแม่ว่าตอนนี้จะไม่มีอะไรผิดปกติกับร่างกายของเธอ แต่ไม่ว่ากี่ครั้งที่หลานหลัวเฟิง มองเท้าของลูกน้อยที่ถูกใช้เหมือนหมอนข้าง ถูกกอดด้วยมือเล็กๆทั้งสองข้าง หลานหลัวเฟิง ไม่สามารถช่วยอะไรได้ ทำได้แค่ทนดูลูกของเธอปวดเมื่อยจากการทำท่าทางแปลกๆเท่านั้น ถ้าไม่ใช่เพราะ หลิงหลาน นั้นยิ้มอย่างมีความสุขตลอดเวลา เธอคงไม่รู้ว่าท่าทางนี้ ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเด็กทารก แต่เธอก็พยายามแกะเท้าเล็กๆนั้นออกจากมือน้อยๆทั้งสองข้าง

 

โชคดีที่ หลิงหลาน ไม่รู้ว่า หลานหลัวเฟิง คิดอะไรอยู่ ไม่งั้นเธอต้องน้ำตาไหลพรากออกมาแน่ ท่าทางนี้มันไม่ง่ายอย่างที่ แม่ของเธอคิดเลยสักนิด แม้จะเป็นเพียงร่างกายของเด็กทารกก็ตาม แค่ท่าแรกยังยากขนาดนี้ หลิงหลาน ไม่รู้ว่าจะเรียนรู้ได้ถึง 9 ท่าภายใน1 ปี หรือไม่

เธอนึกถึงคำเตือน ของหมายเลข9  ถ้าเธอไม่สามารถฝึกได้ครบ 9 ท่าทางภายใน 1 ปีจะมีบทลงโทษ แต่ถ้าเรียนรู้ครบก่อนกำหนดเธอจะได้รับรางวัล ในพื้นที่จิตใจ หลิงหลาน รู้สึกง่ายมาก ที่จะฝึก 9 ท่าทางนั้น และแปลกใจที่ หมายเลข 9 กำหนดระยะเวลาถึง 1ปี เธอคิดว่าแค่เดือนเดียวก็เพียงพอแล้ว แต่ในที่สุดเธอก็รู้ว่าเธอประเมิณมันต่ำไป พวกนั้นมันปีศาจอย่างแท้จริง

 

ที่จริงแล้วความยากไม่ได้อยู่ที่ท่าทาง แต่เรื่องความถูกต้อง สมบูรณ์แบบของกล้ามเนื้อแต่ละส่วน ต้องแม่นยำ เธอต้องค่อยๆปรับตำแหน่งของเธอ เพื่อทำท่าทางให้ถูกต้อง

หมายเลข 9 ผิดหวัง ที่เธอไม่สามารถอยู่ในท่าทางที่ถูกต้องแม่นยำที่สุด ภายในไม่กี่วินาทีได้

อย่างไรก็ตามหลิงหลาน ไม่ได้สนใจ เธอฝึกท่าทางที่โค้งงอของเธอต่อไปด้วยกายเนื้อเมื่อตื่นนอน และฝึกฝนในจิตใจเมื่อเธอหลับ ถึงแม้ว่าในจิตใจ จะไม่มีผลกับร่างกายในโลกความเป็นจริงก็ตาม แต่มันก็ทำให้เธอเกิดความคุ้นชินและปรับท่าทางโดยใช้เวลาไม่นานได้

หลิงหลานรู้สึกยินดีที่เธอเริ่มชำนาญ หลังจากสองเดือน ที่เธอพึ่งจะอายุครบเก้าเดือน เธอสามารถทำท่าแรกได้สำเร็จ และสามรถเข้าสู่กระบวนท่าได้โดยพริบตา พร้อมทั้งเริ่มเข้าสู่การฝึกกระบวนท่าที่สอง

 

ในขณะที่เธอกำลังดีใจอยู่นั้น ข่าวที่น่ายินดีก็มาถึง หลานหลัวเฟิงตัดสินใจ ที่จะพาลูกน้อยออกไปข้างนอกเพื่อเดินเล่นซื้อของ

ในความเป็นจริง ครอบครัวที่ร่ำรวยหรือเป็นขุนนางไม่จำเป็นที่จะต้องออกไปซื้อของด้วยตัวเอง แต่หลานหลัวเฟิงเมื่อเห็นว่าหลิงหลานสามารถจดจำคน และสังเกตสิ่งรอบตัวได้ เธอก็ต้องการให้หลิงหลานสำรวจสภาพรอบตัวได้มากขึ้น

พ่อบ้าน หลิง ฉิน คิดว่าการออกนอกบ้านด้วยอายุเพียงเท่านี้ ยังน้อยเกินไป แต่เขาก็ไม่ได้ไปขัดขวางการตัดสินใจของหลานหลัวเฟิง  และรีบเตรียมการให้เหมาะสมกับการเดินทางทันที

นี่เป็นครั้งแรกที่ หลิงหลานก้าวเท้าออกจากบ้านเพื่อดูว่าโลกภายนอกว่าในอีก 10,000 ปี ข้างหน้าเป็นอย่างไร จากห้องโถงใหญ่ออกไปทางประตู เธอสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่สดชื่น และพื้นที่เต็มไปด้วยสนามญ้ากว้างใหญ่ก็ปรากฎขึ้น

 

ข้างนอกไม่ได้เป็นบันไดหินอ่อน หรือถนนซีเมนที่กว้างใหญ่ อย่างที่เธอคาดหวังไว้ แต่เต็มไปด้วยสนามหญ้าเขียวขจีไม่สิ้นสุด ทำให้รู้ว่าครอบครัวของเธอใหญ่ขนาดไหน

หลิงหลานยังไม่ได้มีเวลาสัมผัสกับความยิ่งใหญ่ของตระกูลเธอ มีรถคันหนึ่งบินเข้ามา ใช่บินเข้ามา มันรูปร่างคล้ายรถยนต์ในปัจจุบัน แต่มีที่นั่งเพียง 2 ที่ ไม่มีคนขับ และไม่มีล้อข้างใต้แต่เป็นพื้นผิวเรียบๆแทน

มันเป็นรถหรือเครื่องบินแบบอัตโนมัติหรือเปล่า โปรดยกโทษให้กับเธอ ที่ไม่รู้จะเรียกมันว่าอะไรดี

 

สิ่งนั้นลอยอยู่ในอากาศประมาณ 3 เมตรจากพื้นดิน แต่เมื่อใกล้ถึง ก็ค่อยๆลดระดับลงและจอดอยู่หน้าหลิงหลาน สูงจากพื้นประมาณ 50 เซนติเมตร สะดวกสำหรับการขึ้นลง

ประตูรถถูกเปิดออกโดยอัตโนมัติ และน่าแปลกใจมากจนหลิงหลานไม่ทันตั้งตัว โชคดีที่ไม่มีใครเห็นท่าทีของหลิงหลาน “เชิญ นายหญิงขึ้นรถ” พ่อบ้านฉิน กล่าวออกมา

บิงโก! มันเป็นรถ เธอไม่ต้องกังวลอีกแล้วว่าเธอจะพูดอะไรที่ผิดปกติออกมา

หลานหลัวเฟิง อุ้ม หลิงหลานไว้ในอ้อมกอดแล้วเข้าไปนั่งเบาะหลัง ส่วนหลิงฉินนั่งเบาะหน้าพร้อมออกคำสั่ง “Ling Zero Seven, โหมดการบินเต็มรูปแบบ

หลังจากสั่งการ ประตู 4 บานค่อยๆปิดลงอย่างสนิท และเสียงสังเคราะห์ก็ดังขึ้นมา “โปรดเลือกปลายทางของคุณ” หลิงฉินไม่ตอบ แต่หันไปมองทางหลานหลัวเฟิง เธอตัดสินใจที่จะไปยัง ศูนย์การค้าแบบคลาสสิก ที่รับเฉพาะสมาชิกที่มีคุณสมบัติเหมาะสมเท่านั้น

 

หลังจากได้รับจุดหมายปลายทาง Ling Zero Seven ก็ออกตัวทันที หลิงหลานแทบจะไม่รู้สึกถึงการเคลื่อนที่เลย ถ้าไม่ใช่เพราะทิวทัศน์ด้านนอกที่มองแทบไม่ทัน เธอคงคิดว่าเพียงแค่นั่งอยู่ในห้องเล็กๆเท่านั้น

เมื่อเข้าสู่ใจกลางเมืองที่พลุกพล่าน หลิงหลานเห็นรถคล้ายๆที่เธอนั่งหลายคัน บินไปมา ตอนแรกเธอคิดว่ารถทุกคันบินที่ความสูงเดียวกัน แต่เธอพบว่าที่จริงแล้วรถเรียงกันเป็นสี่ระดับขึ้นไปข้างบน ขับไปในทิศทางเดียวกัน

 

หลิงหลานตกตะลึง พวกเขาแบ่งระดับกันอย่างไร และไม่กลัวเกิดอุบัติเหตุขึ้นหรอ!!

ความสงสัยของเธอถูกทำให้กระจ่างโดยไม่นาน เมื่อLing Zero Seven กล่าวว่า “พบรถชนกัน ระยะ 3 กิโลเมตรข้างหน้า”

ดูเหมือนว่ารถจะเคลื่อนที่กันโดยอาศัยสัญญานจากส่วนกลาง เพื่อหลักเลี่ยงปัญหาต่างๆ รวมถึงการชนกันด้วย

 

ตามที่หลิงหลานคิดไว้ “ลดระดับลงสามเมตรระยะเวลาในการเปลี่ยนเหลืออีกสามวินาที”

สามวินาทีถัดมารถของพวกเขาก็ลดระดับลงมาในขณะที่คันอื่นก็โฉบผ่านขึ้นไปด้วยระยะห่างเพียงไม่กี่เซน

หัวใจเล็กๆของหลิงหลาน เต้นอย่างตื่นตระหนก นี่มันใกล้เกินไปแล้ว

แต่เมื่อมองไปที่ใบหน้าของ พ่อบ้านฉิน และ หลานหลัวเฟิง พวกเขายังทำหน้าปกติ เป็นเธอเองที่ควรจะปรับตัวให้ชินสินะ

*Ling Zero Seven คือชื่อรถบินได้ที่ พ่อบ้านหลิง ฉิน เป็นคนสั่งการ

 

*****

 

ติดตามได้ที่ >>>> Facebook