ตอนที่ 48 ทักษะใหม่

โจว เล่อ(ตอนก่อนแปลผิดครับ ลู่ หยาง มันไปคนเดียว) และคนที่เหลือรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ทำหน้าที่แทนลู่ หยาง แต่ในไม่ช้า ความตื่นเต้นของพวกเขาก็ถูกแทนที่ด้วยแรงกดดัน

หลิน ฮวง รู้ดีว่ามันคือของจริง และเขาคือส่วนหนึ่งของสงคราม

เขารู้สึกราวกับมันคือชิ้นส่วนปริศนาในเกมแห่งการฆ่าหรือถูกฆ่า

การต่อสู้ครั้งนี้คือปริศตัวจิ๊กซอว์ที่สมบูรณ์แบบ และทั้งกองกำลังก็คือชิ้นส่วนเหล่านั้น หากชิ้นส่วนปริศนามันขาดหายไป ปริศนาก็จะไม่สมบูรณ์และพวกเขาก็จะแพ้

หลิน ฮวง จะไม่สนใจหากคนที่เหลือทำให้มันเสียรูปขบวนเพราะมันไม่ใช่ปัจจัยที่อยู่ในการควบคุมของเขา

แต่ทว่า การรู้ว่าเขาได้อยู่ในตำแหน่งนี้เพราะความเชื่อใจของหยี่ เยว่หยู่ และหยี่ เสิ่น เขาต้องรับประกันว่าเขาจะต้องไม่พลาด

ก่อนที่สัตว์ประหลาดกลุ่มต่อไปจะโจมตี  หลิน ฮวง จะต้องรวบรวมกองกำลังของเขาและย้ำกับพวกเขาแต่ละคนว่ามันสำคัญแค่ไหนที่จะปฏิบัติตามคำสั่งของเขาในสนามรบ

โจว เล่อ และคนอื่นๆพยักหน้าในทันที พวกเขารู้ว่ามันร้ายแรงแค่ไหนและไม่ลังเลที่จะเชื่อฟัง

หลังจากที่บอกกับพวกเขา หลิน ฮวง ก็มองไปยังการ์ดทักษะหายากที่เขาได้รับจากการสังหารข้ามขั้น

มันเป็นการ์ดสีเขียวที่มีเครื่องหมายคำถามตัวใหญ่บนด้านหน้า ไม่มีอะไรอื่นอีกนอกจากเครื่องหมายคำถาม

มีคำอธิบายอยู่ด้านหลังของการ์ดที่เขาศึกษา

 

“การ์ดสุ่มทักษะ(หายาก) : ท่านจะได้รับการ์ดทักษะระดับหายากแบบสุ่มหนึ่งใย”

“หมายเหตุ : การ์ดนี้เป็นการ์ดใช้แล้วทิ้ง ท่านสามารถใช้มันได้เพียงครั้งเดียว”

“เวลามันช่างเหมาะเจาะเสียจริง ทักษะประเภทใดกันที่ฉันจะได้รับในครั้งนี้....”

 

หลิน ฮวง คิด เขามีทักษะเพียงสามอันเท่านั้น หนึ่งคือทักษะดาบของเขา’วิชาดาบใหญ่’ อีกหนึ่งก็คือ’กายแกร่ง’ที่เขาได้รับจากไทแรนด์และอย่างสุดท้ายก็คือ’พลังโลหิต’ที่เขาได้รับจากไป่

โชคดี ทักษะเหล่านี้มีประโยชน์อย่างมาก นั่นทำให้เขาสามารถปลดปล่อยพลังมหาศาลได้หากเขาต้องการ

 

ตอนนี้ เขามีกาสที่จะได้รับทักษะเพิ่ม หลิน ฮวง มีความสุขมาก แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเขาจะได้รับทักษอะไร หลิน ฮวง ก็ได้สื่อสารกับเสี่ยว เฮยด้วยความลังเลในใจและกล่าว“เสี่ยว เฮย ฉันต้องการใช้การ์ดสุ่มทักษะ”

“ท่านแน่ใจหรือไม่ว่าท่านต้องการใช้การ์ดสุ่มทักษะ(หายาก)?”เสี่ยว เฮย ถาม

“ยืนยัน!”เขาตอบกลับ

 

ภาพหลายภาพกระพริบที่ด้านหน้าของการ์ดแทนเครื่องหมายคำถาม

ประมาณ10วินาทีต่อมา ภาพก็หยุดกระพริบและการ์ดก็เริ่มส่องแสงสีขาว

ในไม่ช้า แสงสีขาวก็จางหายไป และการ์ดใหม่ก็ปรากฏ

 

“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับทักษะ การเคลื่อนไหว –ท่าเท้าเงาหิมะ”

 

หลิน ฮวง รู้สึกตื่นเต้นที่ได้ยินว่าเขาได้รับทักษะการเคลื่อนไหว มันจะทำให้เขาเอาตัวรอดในสงครามได้ดีขึ้น จิตใจเขาเริ่มที่จะกำหนดการฝึกฝนให้ดีขึ้นเมื่อใช้ร่วมกับดาบ

เขาไม่ได้คาดว่าเขาจะสุ่มได้การ์ดเช่นนี้

เขารีบหยิบการ์ดทักษะใหม่ขึ้นมาดูในทันที

ด้านบนของการ์ดมันมีรูปเท้าสองข้างที่กำลังย่ำบนหิมะ อย่างไรก็ตาม  มันกลับไม่มีรอยเท้าบนหิมะ

หลิน ฮวง พลิกการ์ดและอ่านรายละเอียด

 

“การ์ดทักษะ”

“ชื่อทักษะ : ท่าเท้าเงาหิมะ”

“ความหายาก : หายาก”

“หมวดหมู่ทักษะ : การเคลื่อนไหว”

“ระดับทักษะ : ระดับทอง”

“สถานะ : ใช้งานได้”

“หมายเหตุ : นี่คือทักษะการเคลื่อนไหวที่ไม่มีใครเหมือน ไม่มีข้อจำกัดในด้านระดับ ผลของมันจะเปลี่ยนไปตามความสามารถของผู้ใช้”

 

หมายเหตุการ์ด : ปานกลาง”

“นั่นเป็นทักษะที่ดี!”หลิน ฮวง เงยหน้ามองดวงจันทร์หลังจากที่เขาอ่านคำอธิบาย มันไม่มีข้อจำกัดในระดับของการ์ดนี้ เขากังวลว่ามันจะสามารถใช้งานได้ด้วยพลังชีวิตเท่านั้น

จากนั้น เขาก็มองไปยังการ์ดส่วนตัวของเขาและตามที่คาดไว้ มันมีทักษะเพิ่มเติม

 

“เจ้าของ: หลิน ฮวง”

“เพศ : ชาย”

“อายุ : 15”

“ความสามารถในการต่อสู้ : ไม่มี(เกินขีดจำกัดการประเมิน)”

“ทักษะ1:พลังโลหิต (ระดับ-2)”

“ทักษะ2 : วิชาดาบใหญ่(ทักษะดาบ)”

“ทักษะ3 : กายแกร่ง(เริ่มต้น)”

“ทักษะ4 : ท่าเท้าเงาหิมะ(การเคลื่อนไหว)”

“สิทธิ์ในการอัญเชิญ : เปิดใช้งาน”

“จำนวนมอนสเตอร์ที่สามารถอัญเชิญได้ : 1”

“หมายเหตุ : ท่านยังคงห่วย...”

 

เขาจ้องมองไปยังหมายเหตุสุดท้ายที่มอบให้โดยเสี่ยว เฮย และเมินเฉยมันอีกครั้ง

เขามีความสุขที่ได้รับทักษะการเคลื่อนไหว และเขาจะใช้มันในสนามรบ

ขณะที่ทุกคนกำลังจดจ่ออยู่กับการต่อสู้ ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าเขากำลังทำอะไรอยู่

ในไม่ช้า มอนสเตอร์ก็ได้บุกทะลวงแนวป้องกันที่2มาและวิ่งมาทางแนวป้องกันที่3

มันคือกลุ่มของปีศาจวัว แต่ก็มีไม่มากนัก

หลิน ฮวง และกองกำลังเขาไม่จำเป็นต้องใส่ความพยายามมากนักเพื่อฆ่าพวกมัน

ผ่านไปเกือบสี่ชั่วโมง แนวป้องกันที่3ของจุดที่หลิน ฮวง และคนของเขากำลังปกป้องอยู่ก็ต้องเผชิญกับการโจมตีถึง11ครั้ง อย่างไรก็ตาม พวกเขาสามารถฆ่ามอนสเตอร์ได้โดยง่าย

จนกระทั่งบ่ายโมง แนวป้องกันที่3ก็ถูกโจมตีทั้งสิ้น22ครั้ง

หลิน ฮวง สามารถรู้สึกได้ถึงความรุนแรงของการโจมตีที่เพิ่มขึ้น

ไม่เพียงแต่หลิน ฮวง แต่ หยี่ เยวหยู่และหยี่ เสิ่น เองก็สังเกตเห็นมันเช่นกัน

พวกเขาเริ่มจะกังวลเพราะมันไม่ใช่สัญญาณที่ดี

เมื่อท้องฟ้าเริ่มมืดลง มอนสเตอร์ก็ยิ่งทวีความโกรธขึ้น

พวกมันไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเพราะดวงอาทิตย์ตกลงหรือจ้าวแห่งมอนสเตอร์ได้สะกดจิตให้พวกมันโจมตีด้วยความคลั่งแค้น

ตั้งแต่6โมงเย็นจนถึงเที่ยงคืน  หลิน ฮวง และกลุ่มของเขาก็ต้องเผชิญกับการโจมตีถึง46ครั้งภายใน6ชั่งโมง พวกเขาถูกโจมตีเกือบทุกๆ7นาที

แม้ว่าพวกเขาจะตึงเครียด แต่ก็ไม่มีใครในหมู่พวกเขาที่บ่นเพราะพวกเขารู้ดีว่านักล่าระดับทองและเงินด้านหน้าพวกเขาต้องรับภาระที่หนักกว่าพวกเขามากแค่ไหน

หยี่ เยว่หยู่ ได้เพ่งเล็งความสนใจของเธอไปยังตำแหน่งของหลิน ฮวง

เธอกังวลว่าพวกเขาจะไม่สามารถรับมือได้ แต่ทว่า หลิน ฮวง และกลุ่มของเขาก็ได้พิสูจน์มันครั้งแล้วครั้งเล่า

พวกเขาแสดงให้เห็นว่ากลุ่มเล็กๆของพวกเขาไม่ได้อ่อนแอไปกว่านักล่าระดับทองเมื่อพวกเขารวมพลังกัน

นักล่าระดับทองแดงสองคนที่กังขาในความสามารถของพวกเขาเริ่มจะที่คลายความกังวล และชื่นชมต่อกลุ่มชายหนุ่มที่ยืนอยู่กับพวกเขาเพื่อปกป้องดินแดนนี้

ภายใต้การนำของหลิน ฮวง และการสั่งการ ชายหนุ่มทุกคนต่างให้ความร่วมมืออย่างมาก

แม้ว่าพวกเขาจะตกใจเป็นครั้งคราว สถานการณ์ก็ถูกจัดการโดยหลิน ฮวง และไป่

ผลงานของหลิน ฮวง ได้รับความสนใจจากนักล่าหลายคนในพื้นที่ แม้ว่าเขาจะไม่ใช่ระดับเหล็ก เขาก็แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งและความสามารถเขาที่เหนือกว่านักล่าระดับเหล็กคนอื่น แม้กระทั่งมอนสเตอร์ระดับเหล็กขั้น3บางตัวก็ยังถูกฆ่าตายในไม่เกิน5กระบวนท่า

ผลงานของไป่เองก็น่าประทับใจมาก นอกเหนือจากมอนสเตอร์บางตัวที่มีพลังป้องกันอันทรงพลัง เขาสามารถฆ่ามอนสเตอร์ตัวอื่นได้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว

เพราะทั้งสอง กลุ่มของชายหนุ่ม12คนจึงสามารถยืนหยัดได้อย่างมั่นคง

ในไม่ช้า มันก็ขึ้นวันใหม่ แม้ว่ามันจะเป็นยามดึก มันก็ไม่ได้เงียบดั่งปกติ ความวุ่นวายและเสียงกู่ร้องของชายหนุ่มและมอนสเตอร์สามารถได้ยินไปทั่วทุกหนแห่ง

มันน่าจะเป็นวันที่มีเสียงดังมากที่สุดนับตั้งแต่ที่หลิน ฮวง เคยประสบมา

เสียงของมอนสเตอร์ที่คลั่งแค้นและมนุษย์ที่ตะโกนโห่ร้องและเสียงปืนที่สามารถได้ยินจากใจกลางของสนามรบ

เมื่อมันมาถึงช่วงปลาย มอนสเตอร์ก็ยิ่งกระหายเลือดมากขึ้น!

แนวป้องกันที่3ถูกทำลายอยู่สองครั้งเมื่อมอนสเตอร์มันทรงพลังขึ้น

โชคดี หยี่ เยว่หยู่และหยี่ เสิ่น ได้มาถึงทันเวลาและจัดการกับสถานการณ์

อย่างไรก็ตาม ผู้คนกลับเริ่มวิตก จากมุมมองของสถานการณ์ มันเห็นได้ชัดว่าแนวป้องกันที่3จะพังทลาย มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น....