ตอนที่ 12 : การฝึกที่สามารถทำได้ทุกที่ !
หลิงหลานกลืนน้ำลายและถามว่า “ท่านจะสอนทักษะทางกายภาพให้ข้าใช่ไหม?” หลิงหลานสนใจอย่างมากที่จะเรียนรู้ทักษะเหล่านี้ในชีวิตก่อนหน้านี้เธอได้แต่นอนอยู่บนเตียง แต่ตอนนี้เธอมีร่างกายที่แข็งแรงแล้วเธอจึงอยากจะฝึกฝนให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อไม่ให้สูญเสียร่างกายที่แข็งแรงของเธอไป
ชายคนนั้นยังคงนิ่งและตอบกลับอย่างรวดเร็ว “ไม่!!ข้าไม่ได้มาที่นี่เพื่อที่จะให้เจ้ามาสั่งข้านะ!”
หลิงหลานถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยแม้ว่าชายคนนี้จะทำให้เธอรู้สึกกดดันเหมือนกับมีภูเขาลูกใหญ่มาอยู่ตรงหน้าเธอ นั้นก็หมายความว่าเค้าดูน่าเกรงขาม ถ้าเขาเป็นอาจารย์ของเธอแน่นอนว่าเธอจะได้รับประโยชน์อย่างมาก
ชายคนนี้ไม่ได้ใส่ใจกับความรู้สึกขัดแย้งกันของหลิงหลานและได้แนะนำตัว “เจ้าสามารถเรียกข้าว่าหมายเลข 1”
หมายเลข 1? เป็นรหัสหรอ? อาจจะเป็นไปได้ว่าในพื้นที่การเรียนรู้นี้อาจารย์ทั้งหมดจะไม่มีชื่อ มีแต่ชื่อที่เป็นรหัสเท่านั้นหรอ? เป็นเพราะชื่อนั้นไม่จำเป็น? หรือมีเหตุผลอื่นๆบ้างไหม?
หมายเลข 1 พูดต่อ “ข้าจะแนะนำตัวเลือกให้เจ้า เจ้าได้รับการฝึกทักษะทางกายภาพในระดับสูงที่สุดซึ่งมีอยู่ 3 รูปแบบ ได้แก่ สายโจมตี สายสมดุล และสายป้องกัน”
หลิงหลานฟังอย่างตั้งใจมากเพราะการเลือกครั้งนี้จะส่งผลต่อชีวิตทั้งหมดของเธอ เธอไม่สามารถที่จะประมาทได้
“สายโจมตีคือการครอบคลุมทักษะทางกายภาพที่จำเป็นในการสร้างรากฐานสำหรับการโจมตีที่รุนแรง สายสมดุลจะคลอบคลุมทักษะทางกายภาพพื้นฐานเหมาะสำหรับการโจมตีและการป้องกัน สายป้องกันจะคลอบคลุมทักษะทางกายภาพที่เน้นไปทางการป้องกันเพียงอย่างเดียว”การเลือกสามารถเลือกได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้นหมายเลข 1 ดูเหมือนจะพึ่งพอใจกับท่าทีของหลิงหลานที่ดูซีเรียสกับการเลือก เขาได้อธิบายไปอีกว่า “การฝึกฝนทั้งสามชุดนั้นไม่สามารถฝึกไปพร้อมๆกันได้เพราะจะทำให้ร่างกายนั้นเสียหายอย่างมาก”
หลิงหลานตกใจ เธอคิดไว้ว่าเธออาจจะฝึกฝนมากกว่าหนึ่งชุดและเธอไม่ได้หวังให้หมายเลข 1 เห็นถึงความคิดของเธอและเตือนเธออีกครั้ง เธอกล่าวขอบคุณ “ขอบคุณอาจารย์”
แม้ว่าหมายเลข 1 ได้กล่าวว่าเขาจะไม่เป็นอาจาย์ของเธอแต่หลิงหลานรู้สึกว่าเขาแข็งแกร่งพอที่จะเป็นอาจารย์ขอวเธอและสมควรได้รับตำแหน่งนี้
หมายเลข 1 รู้สึกสับสนเล็กน้อยกับการกระทำของหลิงหลานแต่เขาก็รีบดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็วและถามด้วยเสียงโทนปกติของเขา “เจ้าจะเลือกชุดไหน”
หลิงหลานคิดอยู่นานในที่สุดเธอก็สามารถตัดสินใจได้ เธอเลือกชุดสมดุล เพราะว่ามันครอบคลุมทั้งการโจมตีและการป้องกันนั้นหมายความว่าสายสมดุลนี้ไม่มีจุดอ่อนที่เห็นได้ชัดในขณะที่อีกสองชุดมีข้อดีและข้อเสียแตกต่างกันมาก หลังหลานไม่ได้คิดว่าเธอจะเป็นผู้ฝึกต้นแบบ เธอแค้ต้องการฝึกฝนร่างกายของเธอเท่านั้นในขณะที่เธอแสดงความคิดเห็นของเธอเธอก็ได้ขอความคิดเห็น “อาจารย์ข้าต้องการฟังคำแนะนำจากท่าน การฝึกฝนชุดไหนที่ท่านคิดว่าเหมาะกับข้าที่สุด?”
สายตาของหมายเลข 1 เปลี่ยนไปอย่างเฉียบคมสายตาของเขาเหมือนกับดาบที่บินตรงเข้าหาเธอ แต่ใบหน้าของหลิงหลานยังคงยิ้มแย้มราวกับว่าเธอไม่รู้สึกถึงความโกรธของหมายเลข 1
ทั้งสองต่างจ้องมองกัน ความกดดันที่มาจากหมายเลข 1 เริ่มหนักแน่นขึ้น แม้ว่าหลิงหลานยังคงสงบนิ่งแต่เธอก็รู้สึกสั่นๆในกระดูกของเธอ เธอพยายามให้กำลังใจตัวเอง พยายามเข้านะ บอกตัวเองว่าต้องรออีกหน่อย
ในที่สุดหลิงหลานก็ชนะ ในขณะที่จ้องตากันอยู่นั้นเขาก็ได้หลุดยิ้มออกมาทำให้หลิงหลานคิดว่าเธอเลือกได้เหมาะสมแล้ว
ตามที่คาดไว้หมายเลข 1 ให้คำแนะนำแก่เธอ “ข้าแนะนำให้เจ้าเลือกชุดป้องกัน!”
ในความเป็นจริงการปรากฏตัวของหมายเลข 1 นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆเพียงแค่ที่จะแนะนำการฝึกให้กับเธอ แต่เขาก็เป็นผู้ตรวจสอบอีกคนหนึ่ง จากประโยคแรกของเขา ทำให้เธอเข้าใจผิดว่าเธอจะสามารถเลือกการฝึกฝนของเธอได้อิสระ
แน่นอนว่าเธอก็สามารถเลือกได้ แต่หมายเลข 1 ก็ต้องดูว่าสิ่งเธอเลือกนั้นเหมาะสมกับเธอหรือไม่ถึงจะอนุญาตให้เธอเริ่มฝึกฝน
ในตอนแรกอุปกรณ์การเรียนรู้ได้รับการออกแบบมาเพื่อนรักษาความเป็นเลิศในด้านความสามารถที่โดดเด่น ถึงแม้ว่าวิธีการเลือกนี้อาจส่งผลให้เกิดหลายรูปแบบใหม่ แต่ก็ไม่สอดคล้องกับความตั้งใจเดิมของอุปกรณ์การเรียนรู้
เช่นเดียวกับคำอธิบายที่ว่าทั้งหมดนี้ยังเป็นเพียงแค่การทดสอบอยู่ การทดสอบประเมินทักษะการสังเกตการณ์และให้เหตุผลเชิงตรรกะของผู้ใช้ ถ้าคนที่มีกึ๋นหน่อยก็จะสามารถสังเกตเห็นได้ การแนะนำชุดทักษะทางกายภาพอย่างง่ายๆจำเป็นต้องมีผู้สอนที่น่ากลัว? นั้นเห็นได้ชัดว่ามันไม่ค่อยสมเหตุผลเท่าไร
แต่หลิงหลานก็ไม่ค่อยฉลาดมากนัก เธอไม่ได้สังเกตเห็นข้อบกพร่องนี้ เธอถูกหลอกเข้าเต็มๆ อย่างไรก็ตามเธอเห็นได้ชัดว่ามีประเด็นหนึ่งนั้นก็คือหมายเลข 1 นั้นแข็งแกร่งมาก นอกจากนี้เธอเชื่อว่าไม่มีใครรู้ว่าข้อดีข้อเสียของการฝึกทั้งสามแบบได้ดีเท่าหมายเลข 1 อีกแล้วและในเมื่อมีอาจารย์ที่น่าประทับใจอยู่ข้างหน้าเธอแล้วเธอจึงไม่รอช้าที่จะขอคำแนะนำจากเขา
ดังนั้นหลิงหลานจึงได้ขอคำแนะนำจากหมายเลข 1ทันทีเพื่อที่การฝึกของเธอจะเป็นไปอย่างราบรื่น
หลังจากที่ได้ฟังคำแนะนำของเขา หลิงหลานจึงคิดว่าเธอไม่สามารถเลือกสิ่งที่ดีกว่านี้ได้และเธอก็ได้เลือกการฝึกของเธอที่เขาแนะนำมาอย่างรวดเร็ว
เมื่อหลิงหลานได้เลือกการฝึกฝนสายป้องกัน ฉากตรงหน้าของหลิงหลานก็เปลี่ยนไป เมื่อถึงจุดนี้หมายเลข 1 ก็ได้หายตัวไปและคนที่อยู่ตรงหน้าของเธอก็กลายเป็นทหารหญิงแสนอ่อนโยน ทหารหญิงคนนั้นก็ยิ้มและพูดว่า "สวัสดีในช่วงเวลาต่อจากนี้ข้าจะต้องรับผิดชอบในการฝึกซ้อมของเจ้าเจ้าสามารถเรียกข้าว่า หมายเลข 9!"
หมายเลข 9 เป็นทหารหญิงที่มีรูปร่างค่อนข้างผอมและไม่ได้มีรัศมีและความกดดันเหมือนกับ หมายเลข 1 ความแข็งแกร่งของเธอยังคงถูกเก็บเป็นความลับ
หลิงหลานเชื่อว่าในการต่อสู้ทหารหญิงคนนี้อาจจะสามรถเอาชนะความซุกซนของเธอได้ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว เธอจึงพูดออกมาด้วยความนับถือ “อาจารย์หมายเลข 9 ได้โปรดดูแลข้าด้วย”
หมายเลข 9 ไม่พูดอะไรมากเธอได้เริ่มการฝึกซ้อมทันทีและสั่งให้หลิงหลานทำตาม
หลิงหลานคิดว่าการเคลื่อนไหวที่เธอทำนั้นดูเหมือนจะง่าย แต่ก็ไม่เป็นเช่นนั้นเธอยืดส่วนต่างๆของร่างกายไปสู่จุดสูงสุดเพื่อที่จะเพิ่มความยืดหยุ่นให้กับร่างกาย การเคลื่อนไหวเหล่านี้มีความคล้ายคลึงกบัโยคะที่ได้รับความนิยมจากเมื่อ 10000 ปีก่อนทำให้หลิงหลานรู้สึกเหมือนเป็นเดจาวู
การเคลื่อนไหนนี้มีทั้งหมดเก้าท่าทางหลังจากที่หมายเลข 9 ได้ทำไป 3 เซ็ตแล้วเธอสังเกตเห็นว่าหลิงหลานจดจำท่าทางได้ทั้งหมด เธอไม่ปล่อยให้หลิงหลานได้มีโอกาศซักถามใดๆ เธอได้ส่งจิตสำนึกของหลิงหลานกลับไปที่ห้องการศึกษาหลักด้วยการปัดนิ้วของเธอ
อยู่ดีๆหลิงหลานรู้สึกมึนหัวเธอได้เอามือกุมหัวของเธอไว้และนั่งพักรอให้อาการมึนหัวของเธอนั้นหายไป เธอก็พบว่า Little Four รู้สึกกังวลกับอาการที่เกิดขึ้น เขาได้หมุนวนไปรอบๆ พยายามดูว่าเธอสบายดีไหม
“ข้าสบายดี Little Four ข้าแค่เหนื่อยนิดหน่อย ข้าคงต้องออกไปข้างนอกและพักผ่อนสักหน่อย” เธอฝืนยิ้มเพื่อที่จะให้ Little Four สบายใจ เธอรู้สึกราวกับว่าพลังงานทางจิตวิญญาณและจิตใจของเธอถูกระบายออกมาเธอเหนื่อยจนเธออยากจะนอนหลับจริงๆ
เธอรีบบอกลา Little Four และกลับไปที่ร่างกายของเธอและนอนหลับสนิทเป็นครั้งแรก
หลิงหลานไม่ทราบว่า Little Four เกิดความกระวนกระวายใจและแอบใช้พลังของเขาเพื่อช่วยให้หลิงหลานกระตุ้นการไหลเวียนของลงปราณของเธอ เขาทำเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนกระทั่งพลังลมปราญของเธอเริ่มหมุนเวียนได้ด้วยตัวเอง แล้ว Little Four ก็หยุดและเก็บพลังงานเอาไว้
หลังจากที่ทำแบบนี้ภาพพื้นที่การเรียนรู้ของ Little Four ก็เริ่มจากลงไป...
*****
ติดตามได้ที่ >>>> Facebook